Nabas

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pyrénées-Atlantiques .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Nabas
Nabas
Ratusz Nabas.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Oloron-Sainte-Marie
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Béarn des Gaves
Mandat burmistrza
 Martine Hourcade
2020 -2026
Kod pocztowy 64190
Wspólny kod 64412
Demografia
Miły Nabasars
Ludność
miejska 		101  mieszk. (2018 spadek o 15,13% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 16  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 20 ′ 00 ″ północ, 0° 52 ′ 25 ″ zachód
Wysokość Min. 78  m
Maks. 216  m²
Powierzchnia 6,40  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Serca Béarn
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Nabas
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Nabas
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Nabas
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Nabas

Nabas jest francuski gmina znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie , w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Gentile jest Nabasar .

Geografia

Hydrografia

Tereny miasta są nawadniane przez Saison (dopływ Gave d'Oloron ) oraz przez jego dopływy Laxubie (11,3  km ), Larrunduigt i Bédat.

Przez teren miasta przepływa również potok Hourquet, dopływ potoku Lafaure (16,6  km ), kolejnego dopływu Saison.

Miejscowości i przysiółki

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Nabas
Espiute Gesta
Aroue-Ithorots-Olhaïby Nabas Rivehaute
Lichos Charre

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat marginesów Montargnard”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. W tym typie klimatu temperatura szybko spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,7  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,1 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6,4 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 13,7  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1280  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,3 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „St. Gladie” w miejscowości saint-gladie-arrive-munein zlecenie w 1986et który wynosi 7  km na południowy do kradzieży ptaka , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 14  ° C, a ilość opadów wynosi 1293,3  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Pau-Uzein”, w miejscowości Uzein , uruchomionej w 1921 i oddalonej o 36  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,2  °C w latach 1971-2000, przy 13,4  °C w latach 1981- 2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Nabas jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (68,8% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (68,4%). . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne użytki rolne (35,3%), lasy (31,1%), grunty orne (27,1%), łąki (6,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Stare certyfikaty

Nazwa miejsce Nabas pojawia się w formach Navars ( XI -tego  wieku według Pierre de Marca ), Navas (1376 dokument spisu Béarn) NAU Nabas (tacy na sezon 1542, reformacja Bearn), Nabaas i Saint - Laurent de Nabas (odpowiednio 1610 i 1656, insynuacje z diecezji Oloron ).

język niedźwiedzi

Jego nazwa od Bearn to Navars lub Nabas .

Historia

Paul Raymond zauważa, że ​​miasto miało świeckie opactwo, wasal wicehrabstwa Béarn .

Baronia z Nabas, pochodzący z 1646 roku , zawarte Nabas i Bisqueis (Hamlet Charre).

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1995 2001 Francois Fourcade    
2001 2014 Marc Lassalle    
2014 W trakcie Martine Hourcade    

Międzywspólnotowość

Gmina wchodzi w skład sześciu struktur międzygminnych:

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 101 mieszkańców, co oznacza spadek o 15,13% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
314 288 295 283 327 297 312 294 298
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
299 278 257 244 281 300 288 252 248
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
240 283 270 237 211 192 195 174 179
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
184 165 140 124 115 113 111 122 110
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
101 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Działalność ma głównie charakter rolniczy (hodowla, pastwiska, rolnictwo mieszane, leśnictwo). Miasto jest częścią obszaru apelacji od Ossau-Iraty .

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

Protohistoric fortyfikacje są widoczne na terenie miasta w miejscu zwanym Curquou.

Dziedzictwo religijne

Kościół Świętego Wawrzyńca pochodzi z XIX -tego  wieku.

Dziedzictwo środowiskowe

Sprzęt

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Gentilé na habitants.fr .
  2. Ogłoszenie sandacza na Nabas .
  3. Mapa IGN pod Géoportail
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  5. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Saint-Gladie - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 r. )
  10. „  Orthodromy between Nabas and Saint-Gladie-Arrive-Munein  ” , na fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  11. „  Stacja Météo-France Saint-Gladie – zestawienie klimatyczne – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultowane w Saint-Gladie ) .
  12. „  Ortodromia między Nabasem a Uzeinem  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 r . ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  22. Paul Raymond , Béarn-Pays basque topograficznej słownika .
  23. Według Pierre'a de Marca , Histoire de Béarn .
  24. Rękopis XIV th  century - departamentów Archiwa Pireneje Atlantyckie.
  25. Rękopis XVI th do XVIII -tego wieku - Departamentalnych archiwach Pireneje Atlantyckie.
  26. rękopisy XVII th  century - departamentów archiwach Pireneje Atlantyckie.
  27. Ostau Bearnes, „  Toponimy miast Béarn w pisowni konwencjonalnej  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  28. Institut Béarnais et Gascon, „  Toponimia gmin Béarn według współczesnej pisowni  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  29. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 17 czerwca 2014 r . ) .
  30. Organizacja spisu na insee.fr .
  31. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  32. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  33. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  34. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée - Zawiadomienie o fortyfikacjach protohistorycznych
  35. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o kościele Saint-Laurent .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne