Imię urodzenia | Jean-Sully Mounet |
---|---|
Narodziny |
27 lutego 1841 Bergerac ( Dordogne , Francja ) |
Śmierć |
1 st marzec 1.916 Paris 5 th ( Sekwana , Francja ) |
Podstawowa działalność | Aktor |
Styl | KlasycznyTragedia |
Dodatkowe zajęcia |
Reżyser, scenarzysta, malarz, rzeźbiarz |
Miejsca działalności |
Paryż: Comédie-Française Orange : teatr starożytny |
Lata działalności | 1868-1915 |
Trening | Konserwatorium Paryskie |
Mistrzowie |
Bressant ( teatr ) Falguière ( rzeźba ) |
Małżonka | Jeanne Remy |
Potomków | Jeanne Sully |
Rodzina | Paul Mounet (brat) |
Honorowe wyróżnienia |
Legia Honorowa Order Zasługi Rolniczej |
Stronie internetowej | mounetsully.com |
Jean-Sully Mounet , znany jako Mounet-Sully , to francuski aktor urodzony w Bergerac ( Dordogne )27 lutego 1841i zmarł w Paryżu dnia1 st marzec 1.916.
Pochodząc z burżuazyjnej rodziny, która zamierzała go zostać prawnikiem, woli realizować swoje powołanie i zostać aktorem. Po roku studiów w Konserwatorium Paryskim , w 1868 r. Rozpoczął naukę w Odeonie , gdzie grał tylko niewielkie role.
Podczas wojny 1870 roku został przydzielony jako porucznik w Dordonii . Po powrocie do Paryża Odeon zamknął przed nim drzwi. Dzięki wsparciu swojego byłego mistrza z Konserwatorium wstąpił do Comédie-Française . Zaczyna tam dalej4 lipca 1872w roli Orestesa . Publiczność go oklaskuje, ale krytyka pozostaje powściągliwa, wyrzucając mu zbyt niekonwencjonalne granie. Mimo imponującej postury, harmonijnych gestów i pięknego głosu dał się poznać jako jeden z najbardziej znanych tragików swoich czasów. Mając dobre pojęcie o swojej sztuce, odnawia sztukę, która nie zaznała takiego przewrotu od czasów Talmy . W przeciwieństwie do Diderota i jego paradoksu na temat aktora , Mounet-Sully rzeczywiście uważa, że aktor musi porzucić swoją osobowość, wychodząc na scenę, aby dać się całkowicie pochłonąć swoją rolą.
Nazwany 297 th stowarzyszonej w 1874 roku, grał główne role: Rodrigue w Cyd , Nero w Brytanika , Hippolyte w Fedry , Orosmane w Zairze , zakończone w 1881 roku w Królu Edypie , grany Teatru Francuskiego w Paryżu, wznowiono w 1888 roku na starożytny teatr w Orange . Jego brat Paul Mounet jest również członkiem Comédie-Française.
W 1882 roku zmartwienia rodzinne i choroba oczu na jakiś czas trzymały go z dala od miejsca zdarzenia. W 1885 roku wystawił nowocześniejszą wersję „ Britannicus”, która zyskała poparcie publiczności. Gra Nero, Marguerite Durand to Junie, Albert Lambert Britannicus. W 1886 roku odniósł nowy triumf w roli Hamleta . Pełni wtedy wiele ról, zarówno w repertuarze klasycznym, jak i współczesnym.
Został dziekanem w 1894 roku, po odejściu Edmonda Gota . W 1914 roku, kiedy wybuchła wojna, jego status skłonił go do obrony interesów Comédie-Française, podczas gdy część trupy została zmobilizowana i gra stała się trudna. Choć ma już ponad siedemdziesiąt lat, od czasu do czasu gra w siebie. Tak więc wKwiecień 1915widzimy go w jednej z ról, które przed laty najbardziej przyczyniły się do jego sukcesu, w Polyeucte . To jego ostatni występ.
Jest także autorem sztuki w pięciu aktach La Buveuse de larmes oraz dwóch zwrotek: Gygès i La Vieillesse de Don Juan .
Kochanek Sarah Bernhardt , Mounet-Sully był żonaty z aktorką Jeanne Rémy, od której miał córkę, która również zostanie członkiem pod imieniem Jeanne Sully .
Został pochowany na cmentarzu Montparnasse . Ulica w jego rodzinnym Bergerac nosi jego imię.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.