VI th century - 1604
VI th century | założenie królestwa |
---|---|
dekada 1280 | Mong Mao zostaje wasalem dynastii Yuan |
1448 | wasalizacja królestwa przez dynastię Ming |
1563 | aneksja królestwa przez wojska króla Bayinnaunga |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Ben Cahoon, „ World Statesmen.org: Shan and Karenni States of Birma ” ,2000(dostęp 7 lipca 2014 )
Mong Mao lub Möngmao ( chiński :勐卯 ; pinyin : ) jest chińsko-Thai dawny stan położone wzdłuż granicy chińsko-birmańskiej dzisiaj. Jego nazwa oznacza Królestwo Mao ( Mong to odpowiednik Thai Mueang , co oznacza naród), ponieważ skupione było w dolinie Nam Mao , czyli Shweli , a jego stolica znajdowała się w pobliżu dzisiejszego chińskiego miasta Ruili .
Według czasów Mong Mao kontrolował kilka małych stanów lub księstw Shan i rozszerzył swoje rządy na terytorium odpowiadające zachodniej części autonomicznej prefektury Dai i Jingpo Dehong (w prowincji Yunnan ), na północy stanu Shan i na skrajnym południowo-wschodnim krańcu stanu Kachin .
W XIII -go wieku, Mong Mao zaletą politycznej próżni w lewo w regionie poprzez upadku Królestwo Dali , który zdominował Yunnan , kiedy został zajęty przez Mongołów przyszłej dynastii Yuan , około 1254 roku . Początkowo Mongołowie są bardziej zainteresowani walką z dynastią Song niż lokalną geopolityką, która pozwala Mong Mao wyzwolić się i odzyskać część suwerenności, jaką sprawowało królestwo Dali, nad różnymi populacjami południowego Junnanu. Sytuacja zmieniła się od 1283 roku, kiedy po dziesięcioleciach napięć i wojen granicznych, Kubilai , w Khan dynastii Yuan, postanowili najechać na Pagan , potężne królestwo, położone na południe od Mong Mao.
Po zwycięstwie Mongołów Mong Mao zintegrował feudalny regionalny system rządów zwany tusi zhidu (土司 制度, , „reżim (lub system) tusi ”) ustanowiony przez dynastię Yuan ( Duan 2015 , s. 100). W ramach tego systemu Tusi ( chiński :土司 ; pinyin : ) (łóżko rodzimego oficera) jest wybierane z miejscowej ludności, aby rządzić regionem w imieniu juanów. Dlatego Mongołowie pośrednio dominują w regionie, a królowie Mong Mao są postrzegani jedynie jako lokalne przekaźniki władzy centralnej. W rzeczywistości król Mong Mao nadal pozostaje członkiem rodziny królewskiej. Ze względu na swoje istnienie królestwo to oferuje pewną formę jedności, wspólne ramy, różnym grupom etnicznym zamieszkującym południowo-zachodnią granicę Junnanu. W 1351 roku rozpoczął się bunt Czerwonych Turbanów , który rozpoczął się w północno-wschodnich Chinach i szybko podpalił cały kraj. Ten bunt zakończył się wypędzeniem Mongołów z Chin. Początkowo nie wpływa to zbytnio na Mong Mao; ale w latach 1381 - 1382 wojska nowej dynastii Ming najechały Yunnan i zmiażdżyły ostatnich wiernych dynastii Yuan.
Si Lunfa, król Mong Mao, postanawia poddać się władzy Ming. W zamian otrzymuje Tusi tytuł z Komisarza Pingmian pacyfikacji Komisji . WSierpień 1384Si Lunfa przesłał hołd dworowi Ming wraz z pieczęcią, którą Yuan podarował królom Mong Mao. W zamian Lunfa otrzymuje nowe nagrody, ale nie jest z nich zadowolonyStyczeń 1386, atakuje Xian z Jingdong armią liczącą ponad 100 000 ludzi. Ten atak kończy się gorzką porażką i Si Lunfa jest zmuszony uznać się za wasala Ming. Jedynym pozytywnym punktem jest to, że Ming zgadzają się pomóc Lunfa w konfliktach między Mong Mao a jego sąsiadami. Dziesięć lat później, w 1397 r., Lunfa został obalony przez Dao Ganmenga, jednego z jego politycznych wrogów, i został zmuszony do zwrócenia się o pomoc Ming do odzyskania tronu. Między 1436 a 1449 rokiem Ming rozpoczął cztery kampanie wojskowe, aby podporządkować sobie królów Si Renfa, a następnie Si Jifa, winnych zaatakowania i zaanektowania zbyt wielu małych królestw-klientów Ming. Czwarta wyprawa kończy się pacyfikacją królestwa; ale jest tak źle zorganizowany i wykonany, że cena tego zwycięstwa jest dla Chin wygórowana. Wszystkie te porażki sprawiły, że Mong Mao stracił na znaczeniu i został podbity przez birmańskiego króla Bayinnaunga w 1563 roku .
Nazwa Mong Mao jest czasami używana przez autorów w odniesieniu do wszystkich stanów tajlandzkich położonych wzdłuż granicy chińsko-birmańskiej, w tym Luchuan-Pingmian, Mong Yang / Mong Yawng (chiński: Meng Yang) i Hsenwi (w języku chińskim: Mu Bang), chociaż w źródłach Ming i birmańskich prawie zawsze używane są konkretne nazwy .
W tym okresie centrum władzy często przenosiło się między tymi różnymi stanami i księstwami, zjednoczonymi lub nie przez potężnego władcę. Jak zauważa historyk Shan Sai Kam Mong:
„ Jeden z tych małych państw czasami stawał się dominującym królestwem, a czasami wszystkie były zjednoczone w jedno królestwo ... stolica królestwa przenoszona z miejsca na miejsce, ale większość znajdowała się w pobliżu Nam Mao ( Shweli on większość dzisiejszych map) ” .
Liczne wersje Kroniki Mong Mao przedstawiają sukcesję władców Mong Mao. Tradycyjna wersja Shan , opracowana bardzo wcześnie przez Eliasa (1876), zawiera długą listę, gdzie pierwszy władca pochodzi z 568 rne. Daty nowszych władców Eliasza nie zgadzają się zbyt dobrze z danymi pochodzącymi ze źródeł z Ming. dynastii jako Ming Shi-lu (Wade, 2005) i Bai Yi Zhuan (Wade, 1996), które są uważane za bardziej wiarygodne od czasów panowania Si Ke Fa. Kazhangjia Z. (1990), przetłumaczone na tajski przez Witthayasakphana i Zhao Honga Yun (2001) przedstawia również dość szczegółową lokalną kronikę Mong Mao.
chińskie imię | Lata | Trwanie | Związek | Śmierć | Nazwa tajska | Inne nazwy) |
---|---|---|---|---|---|---|
Jeśli Ke Fa | 1340-1371 | 31 lat | † naturalny | Hso Kip Hpa | Sa Khaan Pha | |
Zhao Bing Fa | 1371-1378 | 8 lat | syn | † naturalny | ||
Tai Bian | 1378/79 | 1 rok | syn | zamordowany | ||
Zhao Xiao Fa | 1379/80 | 1 rok | brat Zhao Bing Fa, wujek Tai Bian | zamordowany | ||
Jeśli Wa Fa | ? | ? | syn | zamordowany | Hso Wak Hpa | |
Jeśli Mon Fa | 1382-1399 | 17 lat | wnuk Si Ke Fa | Hso Long Hpa | ||
Jeśli Xing Fa | 1404-1413 | 9 lat | syn | abdykacja | ||
Jeśli Ren Fa | 1413-1445 / 6 | 29 lat | brat | wykonany | Hso Wen Hpa | Sa Ngam Pha |
Jeśli Ji Fa | 1445 / 6-1449 | syn | wykonany | Sa Ki Pha, Chau Si Pha | ||
Jeśli Bu Fa | 1449-? | |||||
Jeśli Mon Fa | ? -1532 | zamordowany | Sawlon |