Bayinnaung ( birmański ဘုရ င့ ် နောင် API : / bəjɪ̰ɴ nàʊɴ / dosł starszy brat króla ; w portugalskiej Braginoco ; w Thai พระเจ้า บุ เร ง น อง Burinnaung lub Burengnong ; 16 stycznia 1516 - 10 października 1581) był trzeci król dynastii Taungû w dzisiejszej Birmie (panowanie od 1550 do 1581 ). Czczony w kraju, jest najbardziej znany z dokończenia zjednoczenia i podboju stanu Shan , a także części Tajlandii i Laosu . Jest również dobrze znany w Tajlandii dzięki popularnej piosence Pu Chanah Sip Tit , co oznacza „Zdobywca dziesięciu kierunków”.
Bayinnaung to imię nadane mu przez jego szwagra, króla Tabinshwehtiego (panującego w latach 1530-1550), po bitwie pod Naungyo . Po zamordowaniu Tabinshwehtiego przez Mon z jego dworu Pégou w 1550 roku Bayinnaung miał trudności z odzyskaniem królestwa. Przejął Taungû i Prome w 1551 r. , Pégou, Martaban i Pathein w 1552 r., A ostatecznie starą stolicę Avę w 1555 r .
Wyzdrowawszy w ten sposób zarówno z górnej, jak i dolnej Birmy , rozpoczął wyprawę przeciwko szanom z północnego zachodu. Zdobył Mong Mit , Thibaw , Yawnghwe , Mong Yang i Mogaung w 1557 roku .
W następnym roku maszerował do Mong Nai i Chiang Mai ( Zin Mè ), stolicy królestwa Lanna ; zajął oba miasta ( 1558 ). W 1563 roku podporządkował sobie chińsko-tajskie państwo Mong Mao .
W tym samym roku rozpoczął także kampanię przeciwko królestwu Ayutthaya . Napotkał zaciekły opór, ale ostatecznie udało mu się zdobyć jego stolicę w 1569 roku . Tysiące więźniów wywieziono do Birmy i Siam stał się wasalem Królestwa Toungoo (to wydany w 1584 roku pod Maha Tammaratchathirat I st ).
Pod koniec lat sześćdziesiątych XVI wieku kilku europejskich podróżników, takich jak Cesar Fedrici i Gaspero Balbi, odwiedziło Pégou i pozostawiło szczegółowe opisy królestwa Bayinnaung.
W latach siedemdziesiątych XV wieku Bayinnaung zaatakował królestwo Lan Xang ( Lin Zin lub Milion Słoni ) w dzisiejszym Laosie . Jej król Setthathirat i mieszkańcy stolicy Vientiane uciekli do dżungli, gdzie kontynuowali walkę.
Bayinnaung ścigał ich tam, ale walka zamieniła się w wojnę partyzancką, w obliczu nieuchwytnego wroga, a wobec braku zdecydowanego zwycięstwa Bayinnaung musiał opuścić kraj.
Wracając do Lan Xang w 1574 roku, próbował sprowadzić mieszkańców z powrotem do Vientiane, aby odbudować królestwo z wybranym przez siebie władcą.
Musiał także rozpocząć ekspedycję, aby potwierdzić swoją kontrolę nad stanem Mogaung Shan w 1576 roku .
W chwili swojej śmierci w 1581 roku Bayinnaung miał przypuścić atak na królestwo Arakan . Jego syn Nandabayin zastąpił go.