Dynastia Taungû

Dynastia Taungû
( moja ) တောင်ငူခေတ်

1485 / 1510 - 1752

Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Drugie imperium birmańskie pod rządami Bayinnaunga Ogólne informacje
Stolica Taungû ( 1486 - 1539 )
Pégou ( 1539 - 1599 )
Ava ( 1599 - 1752 )
Język Birmańczyk
Religia Theravāda
Zmiana Kyat
Demografia
Ludność ( 1635 ) ≈ 2 miliony
Historia i wydarzenia
1485 Założenie dynastii
1510 Niezależność od królestwa Ava
1539 Aneksja królestwa Hanthawaddy
1564 - 1584 Aneksja królestwa Ayutthaya
1740 Bunt Pégou
1752 Upadek dynastii
Kings
( 1 ul ) 1510 - 1530 Mingyinyo
(D ER ), 1733 - 1752 Mahadammaya

Poprzednie podmioty:

Następujące podmioty:

Taungû (lub Toungou ) Dynasty był jednym z najpotężniejszych w historii Birmy . Ona panowała nad drugą Imperium birmański między 1510 i 1752 , kiedy został zabity przez Mon z Pégou . Konbaung dynastii udało mu się niemal natychmiast.

Historia

Król Mingyinyo (Minkyinyo, 1485-1530) założył pierwszą dynastię Taungû (1486-1599) w mieście o tej samej nazwie ( Taungû lub Kaytumadi), pod koniec Królestwa Ava . Uniezależniło się od niego w 1510 r. Po podboju Avy przez szanów w 1527 r. Wielu Birmańczyków wyemigrowało do Taungû, które stało się ich nowym centrum politycznym. W następnych latach Mingyinyo podporządkował sobie część ludów Shan.

Jego syn, król Tabinshwehti (1531-1550), umocnił swoją władzę i zjednoczył większość Birmy. Wyciągnął go przez południową chwytając Irrawaddy Delta i niszcząc Mon królestwa z Hanthawaddy ( Pégou ). W 1544 roku został koronowany na króla całej Birmy w dawnej stolicy Bagan , tym samym symbolicznie przejmując władzę od Królestwa Pogańskiego (849-1287). W tym czasie sytuacja geopolityczna w Azji Południowo-Wschodniej bardzo się zmieniła. Siamese utworzyła nowe królestwo wokół Ayutthaya , natomiast portugalski na południu zdobyli Malakka . Wraz z pojawieniem się europejskich kupców Birma ponownie stała się ważnym ośrodkiem handlowym, a Tabinshwehti przeniosło swoją stolicę do Pégou , strategicznie położonego dla handlu. Zaczął gromadzić armię, aby zaatakować przybrzeżny stan Arakan . Został odepchnięty, ale mimo to był w stanie przejąć kontrolę nad Dolną Birmą aż do Prome . Jej wycofująca się armia zaatakowała Królestwo Ayutthaya , przeciwko któremu również została pokonana. Jego kampania przejęcia Avy również zakończyła się niepowodzeniem. Nastąpił okres niepokojów wśród podbitych ludów, a Tabinshwehti zostało zamordowane w 1551 roku .

Jego szwagier Bayinnaung zastąpił go na tronie. Jego 30-letnie panowanie naznaczone było licznymi podbojami, w szczególności Manipurem (1560) i Ayutthaya (1564). Energiczny władca i dobry generał, Bayinnaung uczynił swoje królestwo najpotężniejszym w Azji Południowo-Wschodniej, rozciągając jego granice od Laosu po Ayutthayę. Wojny te jednak wyczerpały jego zasoby, a Manipur i Ayutthaya, pod panowaniem Birmy przez 15 lat, wkrótce odzyskały niepodległość. Bayinnaung był zdecydowany poprowadzić decydujący atak na Arakan, kiedy zmarł w 1581 roku . Jego syn Nandabayin i jego następcy musieli stłumić bunty w innych częściach królestwa, a zwycięstwo nad Arakanem nigdy nie miało miejsca.

Walcząc z powstaniem kilku miast i powtarzającymi się najazdami portugalskimi, dynastia wycofała się z południowej Birmy i zreformowała dynastię w Ava , pod nazwą dynastii Nyaungyan lub Restored Toungou dynastia (1597-1752). Wnuk Bayinnaunga, Anaukpeitlun (1605-1628), ponownie zjednoczył Birmę w 1613 roku i ostatecznie odparł portugalskie próby zajęcia kraju, ale jego imperium stopniowo się rozpadło. Dynastia przetrwała kolejne półtora wieku, ale nigdy więcej nie zdominowała całej Birmy. Jeden z następców Anaukpeitlun, Thalun (1629-1648) przywrócił zasady dawnego Królestwa Pogańskiego , ale skoncentrował się na aspektach religijnych i zaniedbał południe swojego królestwa. Na podstawie jego ankiety podatkowej z 1635 roku ludność królestwa oszacowano na około 2 miliony. Zachęceni Francuzami , Pégou ostatecznie zbuntował się przeciwko Avie w 1740 roku , jeszcze bardziej osłabiając dynastię, która upadła w 1752 roku .

Lista władców

Nazwisko Związek Daty panowania Uwagi
Mingyinyo 1510-1531 założyciel
Tabinshwehti syn 1531-1551 przeniósł swój kapitał do Pégou
Bayinnaung szwagier 1551-1581 największe rozszerzenie królestwa
Nandabayin syn 1581-1599
Nyaungyan Min brat 1599-1606
Anaukpeitlun syn 1606-1628
Minyedaikpa syn 1628
Thalun brat Alaukpeitlun 1629-1648 zreformował dynastię w Ava
Pindale syn 1648-1661
Pye Min brat 1661-1672
Narawara syn 1672
Minyekyawdin brat 1673-1698
Sanay syn 1698-1714
Taninganwe syn 1714-1733
Mahadammaya syn 1733-1752

Bibliografia

  1. (w :) Than Tun (Dr.), „  Administracja pod królem Thalunem  ” , Journal of Birma Research Society , vol.  51, cz. 2,Grudzień 1968, s.  173–188

Zobacz też