Mohamed Saâda

Mohamed Saâda Obraz w Infobox. Portret Mohameda Saâdy Biografia
Narodziny 22 lipca 1937
Tunis
Śmierć 11 stycznia 2005 (w wieku 67 lat)
Pogrzeb Cmentarz Djellaz
Narodowość Tunezyjski
Zajęcia Dyrygent , kompozytor , muzykolog
Tata Mohamed Mokhtar Saâda
Inne informacje
Instrument Ney

Mohamed Saâda ( arab  . محمد سعادة ), urodzony dnia22 lipca 1937w Tunisie i zmarł dalej11 stycznia 2005, jest tunezyjskim muzykologiem , dyrygentem i kompozytorem .

Uczenie się

Rozwijając dawny talent muzyczny, Mohamed Saâda rozwinął pasję do muzyki od dzieciństwa , słuchając starych płyt z fonografu i ucząc się gry na ney od piątego roku życia. W wieku 13 lat zapisał się do konserwatorium muzycznego i uzyskał dwa dyplomy z muzyki arabskiej i wirtuozerii ney. Jego ojciec Mohamed Mokhtar Saâda , z wykształcenia Zitounien , założyciel satyrycznej gazety Ennasnés , niezbyt entuzjastycznie nastawiony do artystycznych ambicji swojego najmłodszego syna, nie jest temu przeciwny.

Mohamed Saâda od 1953 roku stał się częścią La Rachidia w reżyserii Salaha El Mahdiego . Jest najmłodszym członkiem , grając u boku wybitnych instrumentalistów, takich jak Khemaïs Tarnane , Ali Sriti i Ibrahim Salah . Równocześnie kontynuował naukę w Lycée Alaoui . Po konserwatorium, gdzie uzyskał inne dyplomy, został awansowany do ogólnopolskiego konkursu edukacyjnego mającego na celu rekrutację nauczycieli muzyki. Od 1957 do 1959 uczył muzyki w Sadiki College .

Następnie studiował historię muzyki i pobierał lekcje dyrygenta w Wenecji ( Włochy ), zanim wyjechał do Paryża w 1961 roku . Tam studiował kontrapunkt , kompozycji i orkiestracji w Konserwatorium w Paryżu ( 1962 ), gdzie był uczniem Oliviera Messiaena i tam następuje Etnomuzykologia kursy na etnologii laboratorium Musée de l'Homme. .

Konduktor

Po powrocie do Tunisu, wyreżyserował serwis muzyczny w Tunezji radia i telewizji od 1965 do 1968 przed poświęcając się do jego działalności jako kompozytor i producent artystycznej. Wykłada także muzykę w Wyższym Instytucie Muzycznym w Tunisie od jego powstania w 1982 roku .

Od 1979 do 1984 był także dyrygentem trupy La Rachidia. W 1988 roku założył zespół muzyczny El Fen El Arabi zajmujący się klasyczną arabsko-turecką muzyką instrumentalną.

Instrumentalista

Po spotkaniu z francusko-szwajcarskim kanounem Julienem Jâlalem Eddine Weissem na Festiwalu Pokoju zorganizowanym w Bagdadzie w 1986 roku , Saâda rozpoczął regularną współpracę jako solista ney z Ensemble Al-Kindî (założonym przez Weissa w 1983 r. ) : brał udział w tournee po festiwalu Como ( Włochy ), koncertach edukacyjnych Jeunesses musicales de France czy Międzynarodowym Festiwalu w Osace ( Japonia ) w 1990 r. (z tunezyjską piosenkarką Lotfi Bouchnak ).

Saâda nagrał swoją pierwszą płytę , arabską muzykę klasyczną w Auvidis (nr etniczny: b6735) w 1988 roku , z tym samym zespołem, w trio z egipskim perkusistą Adelem Shamsem El Dinem i Weissem. Płyta ta poświęcona jest głównie instrumentalnej interpretacji utworów z klasycznego arabskiego repertuaru wokalnego Bliskiego Wschodu i Tunezyjskiego Maloufa  ; szczególnie podkreśla ney z Saâda.

Kompozytor

Saâda skomponował utwory instrumentalne, klasyczne wiersze , mouachah , piosenki dla dzieci - jest założycielem chóru dziecięcego tunezyjskiego radia i telewizji - oraz dramatyczne opery , w szczególności Malhamet Ennasr (L'Épopée de la Victoire), który zdobył złoty medal na Damaszku Festiwal Muzyki Arabskiej w 1965 roku . Jest pionierem polifonicznej i harmonicznej kompozycji muzycznej w Tunezji.

Saada także skomponował muzykę do kilku spektakli, w tym Essoud (Le Barrage) przez Mahmuda Messadi , Antygona , Kupiec wenecki i Les Rêves de Carthage , a także kilku filmach, w tym Sous la pluie de l'Automne przez Ahmed. Khchine ( 1970 ) oraz Au pays du Tararanni (z Mohamedem Garfim ) Férid Boughedir , Hammouda Ben Halima i Hédi Ben Khalifa ( 1972 ). W 1967 roku skomponował hymn na Igrzyska Śródziemnomorskie organizowane w Tunezji. W 1980 roku została oddana do skomponowania hymnu z Ligą Arabską .

Mohamed Saada rozpoczęła się w 2004 roku składu opery romantycznej Wallada wa Ibn Zaydoun na libretta przez tunezyjskiego poety i pisarza Abderrazak Karabaka , zainspirowany historią miłości między andaluzyjski poeta Ibn Zeydoun ( 1003 - 1071 ) i księżniczki Umajjadów Wallada od cordoba ( 1011 - 1091 ); ta praca, która jest mu bardzo bliska, pozostaje częściowo niedokończona. Zmarły11 stycznia 2005, w wieku 67 lat, został pochowany 12 stycznia na cmentarzu Djellaz w Tunisie .

Muzykolog

Mohamed Saâda jest autorem wielu analiz i opracowań naukowych, w tym:

Saada analizuje muzykę arabską w jego kontekście historycznym i socjologicznym: to przechodzi, od IX th  century , znaczny rozwój w oparciu o prace pionierskie praktyków i prestiżowych teoretyków, których Al Mawsili , Ziryab , Al-Kindi , Al-Farabi i Ibn Sina . Jest to klasyczny okres muzyki arabskiej, które następuje z XI th  Century długi okres stagnacji towarzyszący spadek arabskiej cywilizacji po upadku imperium Abbasydów Orient i Al Andalus na Zachodzie. Muzycy arabscy ​​pozostają teraz wierni regułom i tradycjom ustanowionym w okresie klasycznym, bez wnoszenia większych nowatorskich elementów. Muzyka jest postrzegana przede wszystkim jako środek rozrywki, stąd przewaga piosenki , piosenkarza i koncepcji tarabu . Ten etap nie ustępuje stagnacji według Mohamed Saada, głównie do XX XX  wieku . Muzycy arabscy ​​nie biorą pod uwagę innowacji, które pojawiają się w Europie, takich jak polifonia , systematyczny zapis muzyczny czy poszerzenie pola ekspresji języka muzycznego i nie wykorzystają ich do wzbogacenia w oryginalny sposób Muzyka arabska.

Saâda widzi we wprowadzeniu dynamiki innowacji w muzyce arabskiej wkład w prawdziwy arabski renesans społeczno-kulturowy. Oprócz dążenia do innowacji, widzi w muzyce przede wszystkim język marzeń i wyobraźni, który wykracza poza prosty aspekt rozrywki. Opiera swoją strategię innowacji na następujących osiach:

Nagrody

W 1989 r. Otrzymał medal za zasługi kulturalne, a następnie w 1999 r. Nagrodę państwową w dziedzinie literatury i sztuki z okazji obchodów Narodowego Dnia Kultury.

Bibliografia

  1. Moncef Charfeddine, „Disappearance of Maestro Mohamed Saâda”, Le Temps , 14 stycznia 2005
  2. Ali Ouertani „Mohamed Saada nie ma. Artysta elegancki i dyskretny ”, La Presse de Tunisie , 12 stycznia 2005