Moze

Bagno Moëze to jeden z reliktów dawnego kompleksu bagien Charente. Na jego bilans wodny (stosunek między dopływami i odpływami wody (w tym parowanie , ewapotranspiracja , odwadnianie i nawadnianie) wpływały zarówno stare drenaże , pobory do nawadniania , jak i skutki kilku susz (1976, 1985, 1986). , 1989, 1990 , 2003).

Bagno stanowi zespół hydrauliczny o powierzchni ok. 2250  ha . To jest stary sól Bagno (stosowany do produkcji soli w XI -tego  wieku, co najmniej do XVIII p  wieku i utrzymywane w całkowicie czystej wody od 1930 roku). Geomorfologicznie wynika z zasypywania pradawnych zatok podczas transgresji Flandrii, które wyjaśniają jego dno kilkudziesięciometrowej grubości glinami rzeczno-morskimi. Jej północną granicą jest stare wapienne wybrzeże. Od południa graniczy z Havre de Brouage. Na zachodzie rozciąga się prawie do linii brzegowej. Można się tam jeszcze domyślać wielu basenów (mniej lub bardziej zamulonych i zrekultywowanych przez roślinność, często porośniętych w szczególności typha latifolia i rzęsą Lemna sp. i Ceratophyllum ). Baseny te są połączone kanałami i rowami (średnio 140 metrów rowu na hektar ). Bagno ma nadmiar wody od października do kwietnia (+315  mm ), ale deficyt od maja do siódmego (-338  mm ). Dlatego zarządcy opróżniają go zimą, a latem uzupełniają świeżą wodą (pompując z kanału Brouage i rzeki Arnoult). Scalanie gruntów sprzyjało spadkowi chowu zwierząt na rzecz zbóż. Uprawa zbóż wzrosła dziesięciokrotnie (powierzchniowo) w ciągu 9 lat (od 1980 do 1989 r.), z 10 do 700, przy jednoczesnym gwałtownym wzroście uprawy kukurydzy nawadnianej na peryferiach (z 37 ha do 298 ha od 1980 r. do 1989).

Jednym ze sposobów na zatrzymanie wody w bagnach w lecie byłoby kurczenie się powierzchni trzcin (które wyparowałyby więcej wody niż wyparowałaby woda otwarta). Obliczenia sugerują, że trzciny pokrywające 28,6% kanałów odpowiadają za 51,1% ewapotranspiracji. Wszystkie trzciny odparowują 39% wody bagiennej. Utrzymując wodę powierzchniową, ale zmniejszając liczbę helofitów o 34%, 200 000  m 3 wody nie będzie już odparowywać. Niemniej jednak konieczne jest zachowanie trzcinowisk i stawów ze względu na ich ponadeuropejskie znaczenie dla ptaków wędrownych .

Planowanie miasta

Typologia

Moëze to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Rochefort , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 33 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Gmina, granicząca z Oceanem Atlantyckim , jest również gminą przybrzeżną w rozumieniu ustawy z3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (89% w 2018 r.), niemniej jednak spadło od 1990 r. (93,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (49,1%), użytki zielone (38,7%), nadmorskie tereny podmokłe (9,3%), tereny zurbanizowane (1,7%), heterogeniczne tereny rolne (1,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Administracja

Lista burmistrzów

Region

Po reformie administracyjnej z 2014 r. zmniejszającej liczbę regionów Francji metropolitalnej z 22 do 13, gmina należy od1 st styczeń 2016do regionu Nouvelle-Aquitaine , którego stolicą jest Bordeaux . od 1972 do31 grudnia 2015, należał do regionu Poitou-Charentes , którego stolicą było Poitiers .

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 574 mieszkańców, co stanowi wzrost o 4,17% w porównaniu do 2013 r. ( Charente-Maritime  : + 2,13%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Miejsca i zabytki

• Krzyż hosannière Moëze XVI th  wieku, znajduje się na cmentarzu. Dość rzadki pomnik w regionie z kolumnadą koryncką, której cztery kąty są zorientowane w czterech punktach kardynalnych i zwieńczone piramidą zakończoną krzyżem. Krzyż hosannière z Moëze został wymieniony jako zabytku od12 lipca 1886 r..
• Kościół św Piotra The XV th  wieku, sklasyfikowany zabytek od15 lutego 1915.
• The Ladies' Well  : miejsce do czerpania wody pitnej, wody dla zwierząt domowych, punkt spotkań i zabawach, przed bieżącą wodą.
• Rezerwat przyrody Moëze.

• Krzyż Hosannière z Moëze .

• Cóż z Pań.

• Bagna Moze.

• Bagna Moze.

Osobowości związane z gminą

• Élie Neau , kupiec hugenotów, urodzony w Moëze około 1662 roku, zmarły w Nowym Jorku.

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Niektórzy postrzegają to jako przynależność geograficzną do południa Francji – w nawiązaniu do „Atlantyckiego Midi” drogiego geografowi Louisowi Papy – stąd Moëze, podobnie jak departament Charente-Maritime, może być przyporządkowany do dwóch dużych obszarów geograficznych, Francuski Wielki Zachód i Wielki Francuski Południowy Zachód
2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
3. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. Goje z Charente-Maritime
2. Louis Papy, Le midi atlantique , atlas i geografia współczesnej Francji, Flammarion, Paryż, 1984, s.  21
3. Mapa IGN pod Géoportail
4. Chenal de Brouage na stronie SANDRE
5. F Giraud i in., Równowaga hydrologiczna rolniczego bagna przybrzeżnego: bagno Moëze (Charente-Maritime, Francja) (PDF ze strony Erudit.org); Journal of Water Sciences, 4 (4), 1991
6. Chevallier C. i in. , 1984, Badania pedologiczne polderu Moëze-Brouage . INRA, ENSAR, s. 109  . .
7. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
8. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
9. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
10. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
11. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
12. "  Gminy podlegające prawu wybrzeża.  » , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr ,2021(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
13. „  La loi littoral  ” , na www.collectivites-locales.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
14. „  Prawo dotyczące rozwoju, ochrony i wzmocnienia linii brzegowej.  » , na stronie www.cohesion-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
15. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
16. Organizacja spisu na insee.fr .
17. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
18. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
19. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
20. Wskazówka n o  PA00104809 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
21. Wskazówka n o  PA00104810 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Charente-Maritime

Linki zewnętrzne

• Moëze na stronie National Geographic Institute
• Moëze na stronie www.lion1906.com
• Moëze na portalu Pays rochefortais