Ministerstwo Wojny

Deweloper	Snail Game
Redaktor	gPotato Europe Snail

Data wydania	2010

Uprzejmy	MMORTS
Tryb gry	Multiplayer
Platforma	Microsoft Windows , Mac OS , Linux

Język	Tekst / głos w języku francuskim
Silnik	Lampa błyskowa

Stronie internetowej	www.ministryofwar.com , dg.woniu.com

Ministry of War , dawniej Terra Militaris w Europie, to gra wideo w historii strategii czasu rzeczywistego dla wielu graczy .

Historyczny

Ministerstwo Wojny zostało opracowane przez chińskich programistów Suzhou Snail Electronic Co.Ltd. ( Snail Games ) i jest publikowane w Stanach Zjednoczonych przez Snail Games USA, amerykański oddział wydawniczy. Przybył w Europie , gra została opublikowana przez gPotato Europe, portal gier online Gala Networks Europe, The25 listopada 2010w Europie pod tytułem Terra Militaris . W 2014 roku europejskie serwery zostały przeniesione z Webzen do Snail Games USA, a gra została przemianowana na Ministry of War .

System gier

Walka

Walka jest najważniejsza w Ministerstwie Wojny , gracze muszą zniszczyć potwory NPC i armie. Aby zdobyć przedmioty i doświadczenie dla swoich bohaterów, mogą atakować neutralne terytoria i kapliczki, mogą też atakować lub bronić się przed innymi graczami. Im potężniejsi stają się bohaterowie, tym więcej możliwości będą mieli gracze, aby zwiększyć liczebność swojej armii i opór swoich żołnierzy. Bohaterowie mają również unikalne umiejętności, które mogą przyśpieszyć bitwy.

Do bitwy mogą być sterowane ręcznie przez graczy, lub wydawane automatycznie, pozostawiając sztuczna inteligencja zdecydować zwycięstw i porażek. Gracz może dołączyć do bitwy lub ją opuścić w dowolnym momencie. Po rozpoczęciu walki następuje krótki okres oczekiwania, podczas którego gracze mogą samodzielnie rozkazać walkę lub zrezygnować z kontroli. Następnie gracze będą mieli 3 minuty na pokonanie wrogów . W zależności od tego, z kim, z czym i gdzie walczysz, bohater otrzyma doświadczenie, a także zasoby czy wyposażenie. Jeśli armia zostanie pokonana, jednostki mogą zostać zreformowane w mieście , ale sami bohaterowie nigdy tak naprawdę nie giną .

Cel

Gracze mają różne cele do osiągnięcia w zależności od stylu gry. Niektórzy gracze będą chcieli posiadać jak najwięcej terytoriów ze wszystkich cywilizacji i dlatego skupią się na zwiększaniu swoich wpływów poprzez świątynie i modlitwy. Podczas gdy inni gracze mogą chcieć sprzymierzyć się z gildią i podbić jak najwięcej terytoriów i splądrować wrogie miasta. Wreszcie inna różnorodność graczy zdecyduje się walczyć na arenach z innymi graczami, aby osiągnąć wysoką pozycję w rankingu.

Gildie

Gra wymaga przynależności do gildii, aby osiągnąć trwałe podboje na mapie świata. Gracze dołączający do gildii mają możliwość toczenia wojny na neutralnych terytoriach , budowania nowych miast i obozów w celu walki z innymi cywilizacjami . W gildie mogą rywalizować o kontrolę zabytkowych miast , takich jak Berlin , Aleksandrii lub Mediolanu .

Nagrody

Terra Militaris zdobyła nagrodę za najlepszą grę w 2010 roku ( Najlepsza nowa gra 2010 ) przyznawaną przez przeglądarkę internetową z grami BBGsite.com .

Terra Militaris została oceniona na 8,0 z 10,0 w witrynie gier online OnRPG.com .

Terra Militaris została wybrana przez GamingXP.com jako jedna z ich „ Best of gamescom 2010” .

Terra Militaris otrzymała ocenę 12/13 od magazynu gier T1 .

Bibliografia

"Terra Militaris odpadła!" » Na stronie paperblog.fr , opublikowanej 26 listopada 2010 r. Przez Gameinvaders, odsyłacz został sprawdzony 9 sierpnia 2011 r .
„Terra Militaris” w witrynie actus-jeux.com , opublikowanej 2 września 2010 r. Przez redakcję, odsyłacz sprawdzony 9 sierpnia 2011 r .
Strona głosowania i ogłoszenie wyników na BBGsite.com , odsyłacze przejrzane 9 sierpnia 2011 r.
„ Opis gry Terra Militaris ” na onrpg.com , odsyłacz odwiedzono 9 sierpnia 2011 r.
„ GamingXP przedstawia najlepsze nagrody z Gamescom -Nominees ” na gamingxp.com , opublikowane 20 sierpnia 2010 przez Stefana Hohenwartera, odsyłacz sprawdzono 9 sierpnia 2011.
Scott Malthouse, „ Terra Militaris - recenzja ! ”, W T1 , n O 34, styczeń 2011, str. 40–41 , [ czytaj online (strona przeglądana 9 sierpnia 2011 r.)] .

Zobacz też

Link zewnętrzny

(en) Oficjalna strona