Menglon

Menglon
Administracja
Kraj	Francja
Region	Owernia-Rodan-Alpy
Departament	Lotnisko
Miasto	Umierać
Międzyspołeczność	Wspólnota gmin Diois
Mandat burmistrza	Jean-Marc Favier 2020 -2.026
Kod pocztowy	26410
Kod wspólny	26178
Demografia
Miły	Menglonnais, menglonnaises
Ludność miejska	533  mieszk. (2018 )
Gęstość	15  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	44 ° 39 ′ 54 ″ na północ, 5 ° 27 ′ 46 ″ na wschód
Wysokość	Min. 487  m Maks. 1,501  m
Powierzchnia	36,47  km 2
Jednostka miejska	Gmina wiejska
Obszar atrakcji	Die (gmina Crown)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Diois
Ustawodawczy	Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Auvergne-Rhône-Alpes Menglon Geolokalizacja na mapie: Drôme Menglon Geolokalizacja na mapie: Francja Menglon Geolokalizacja na mapie: Francja Menglon

Menglon jest francuski gmina znajduje się w Drôme działu w tym regionie Auvergne-Rhône-Alpes .

Geografia

Lokalizacja

Menglon znajduje się 8  km od Luc-en-Diois i 14  km na południowy wschód od Die .

Ulga i geologia

Konkretne witryny:

• La Grésière (1492 m).
• Mont Les Aiguilles zostało poświadczone w 1891 roku.

Hydrografia

• Le Luzerand, strumień (dopływ Blanchon; por. Grane i Roche-sur-Grane).

Pogoda

Drogi komunikacyjne i transport

Planowanie miasta

Typologia

Menglon jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o niewielkim lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Die, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 27 gmin, podzielono na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych zawód europejski, biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), odznacza się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (65,1% w 2018 r.), Czyli odsetkiem identycznym jak w 1990 r. (65,4%). %). Szczegółowy podział w 2018 roku przedstawia się następująco: lasy (59,4%), niejednorodne tereny rolnicze (19,7%), grunty orne (14,2%), środowiska z roślinnością krzewiastą i / lub zielną (4,6%), otwarte przestrzenie, z niewielką lub żadną roślinność (1,1%), uprawy trwałe (1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

Przysiółki i miejscowości

Mieszkaniowy

Projekty rozwojowe

Ryzyko naturalne i technologiczne

Toponimia

Certyfikaty

Słownik topograficzny wydziału Drôme:

• 1146: Menglon (karta Durbon).
• 1165: castrum Menglonis (Cartulary of Die, 20).
• 1178: Menglo (Cartulary of Die, 5).
• XIV th  century wzmianka o parafii capella Menglone (Pouillé Die).
• 1509: wzmianka o kościele parafialnym Saint-Martin: ecclesia parrochialis Sancti Martini de Menglone (wizyty biskupie).
• 1516: wzmianka o parafii: cura Menglonis ( Pouillé de Die).
• 1656: Meinglon (archiwa Vaunaveys).
• 1891: Menglon , gmina kantonu Châtillon-en-Diois.

Etymologia

Historia

Pre-historia

• Prehistoryczne siedlisko.

Starożytność: Gallo-Rzymianie

• Przejście drogą rzymską.
• Pozostałości galijsko-rzymskie.

Od średniowiecza do rewolucji

Seigneury:

• Z feudalnego punktu widzenia Menglon było dziedzictwem biskupów Die. Posiadanie zostało potwierdzone przez cesarzy germańskich w 1178 roku.
• Byli hrabiowie Die mieli mimo wszystko pewne prawa.
  • Prawa hrabiów Die przechodzą na Artaud d'Aix.
  • Idą do Agoults.
  • 1241: są sprzedawane Isoards.
• Kiedy majątek kościoła Die został podzielony, seigneury Menglon przypadło kapitule, która zachowała go aż do rewolucji.

Przed rewolucją francuską , aby umożliwić biednym rodzinom zbieranie zboża, które spadło na ziemię podczas żniw, pasterzom zabroniono prowadzić swoje stada w ściernisku osiem do piętnastu dni po zebraniu snopów.

Przed 1790 rokiem Menglon był wspólnotą elekcji Montélimar, subdelegacji Crest i bailiwick of Die.
Przez długi czas utworzyła dwie parafie w diecezji Die: Menglon i Luzerand. Zwłaszcza parafia Menglon miała swój kościół pod wezwaniem św. Marcina, a jej dziesięciny należały do ​​kapituły Die, która ofiarowała uzdrowicielowi.
Parafia Luzerand (patrz to imię) została z nim połączona w 1689 roku.

Luzerand

Były parafii diecezji die (razem z tym z Menglon pod koniec XVI th  wieku), kościół był pod patronatem Matki Bożej. Dziesięcina należała do rozdziału Die:

• 1168: Luzeranz (Cartulary of Die, 9).
• 1245: wzmianka o parafii: ecclesia de Luzerant (archiwa Drôme, fundusze diecezji Die).
• XIV th  century wzmianka o parafii capella Luserando (Pouillé Die).
• 1449: wzmianka o parafii: capella de Luzerando (pouillé hist.).
• 1509: wzmianka o kościele parafialnym Matki Bożej: ecclesia parrochialis Beate Marie de Luserando (wizyty biskupie).
• 1521: wzmianka o parafii: cura Luzerandi (zbiory diecezji Die).
• 1891: Luzerand , wioska w mieście Menglon.

Od rewolucji do współczesności

W 1790 roku Mengion było częścią kantonu Châtillon-en-Diois.

1889: budowa ratusza i szkoły .

Polityka i administracja

Trend polityczny i wyniki

Administracja miejska

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1871		?
1874		?
1878		?
1884		?
1888		?
1892		?
1896		?
1900		?
1904		?
1908		?
1912		?
1919		?
1925		?
1929		?
1935		?
1945		?
1947		?
1953		?
1959		?
1965		?
1971		?
1977		?
1983		?
1989		?
1995		?
2001	2008	Henri Lagarde
2008	2014	?
2014	2020	Jean-Michel Rey	( bez etykiety )	pracownik
2020	W toku (od 28 stycznia 2021 r.)	Jean-Marc Favier

Załączniki administracyjne i wyborcze

Polityka ochrony środowiska

Lokalne finanse

Twinning

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.

W 2018 roku miasto liczyło 533 mieszkańców, co stanowi wzrost o 14,38% w porównaniu do 2013 roku ( Drôme  : + 4,05%  , Francja bez Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
750	694	683	757	867	904	914	883	888

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
893	893	877	882	864	806	833	832	809

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
736	741	720	620	571	598	588	461	409

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
368	331	317	287	332	355	388	393	398

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2013	2018	-	-	-	-	-	-	-
466	533	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Usługi i udogodnienia

Edukacja

Zdrowie

Wydarzenia kulturalne i festyny

Święto: druga niedziela września (przez dwa dni).

Zainteresowania

Sporty

Głoska bezdźwięczna

Kulty

Gospodarka

Rolnictwo

W 1992 r .: drewno (jodła), rolnictwo, winorośl (wina AOC Châtillon-en-Diois i Clairette de Die ), owce.

Turystyka

Dochody ludności i podatki

Zatrudnienie

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Zamek Saint-Ferréol.
• Zamek jest prostokątny z narożnymi wieżami. Znajduje się na północ od miasta i jest siedzibą Szkoły Przyrody i Wiedzy Caminando.
• Zamek Perdyera.
• Silne farmy.
• Odnowiony Kościół katolicki.

Kościół św. Marcina został przekształcony w pomieszczenie wielofunkcyjne .

• Świątynia protestancka.

Dziedzictwo kulturowe

Dziedzictwo naturalne

• Stara kopalnia.

Osobowości związane z gminą

• Yvonne Oddon , odporna. Jest pochowana w Menglon.

Heraldyka, logotyp i motto

	Menglon ma broń, której pochodzenie i prawo do herbu nie są dostępne.

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Drôme
• Lista byłych gmin Drôme

Linki zewnętrzne

• Menglon w serwisie National Geographic Institute / strona archiwizowana od 2011 roku.
• Zasób geograficzny  :
  • Insee (gminy)

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
2. Pojęcie obszarów atrakcyjnych dla miast zostało zastąpione wpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. Michel de la Torre, Drôme, kompletny przewodnik po 371 gminach , Paryż, Deslogis-Lacoste,1992( ISBN  2-7399-5026-8 ) , str.  Menglon.
2. J. Brun-Durand, Topograficzny słownik Departamentu Drôme , Paryż, Imprimerie Nationale,1891( czytaj online ) , strona 3 (The Needles).
3. J. Brun-Durand, Topograficzny słownik Departamentu Drôme , Paryż, Imprimerie Nationale,1891( czytaj online ) , strona 201 (strumień).
4. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
5. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
6. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 ) .
7. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020.  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 26 marca 2021 ) .
8. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięciu ludzi mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 26 marca 2021 ) .
9. „  CORINE Land Cover (CLC) - Podział obszarów na 15 pozycji użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 26 kwietnia 2021 )
10. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 26 kwietnia 2021 ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij dolną część pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
11. J. Brun-Durand, Topograficzny słownik departamentu Drôme , Paryż, Imprimerie nationale,1891( czytaj online ) , strona 213.
12. Roger Pierre, Wolności i ograniczenia społeczności wiejskich w krajach Drôme w przededniu Rewolucji , Études drômoises, (nr) 64, marzec 1985, s.  17.
13. J. Brun-Durand, Topograficzny słownik Departamentu Drôme , Paryż, Imprimerie Nationale,1891( czytaj online ) , strona 201 (Luzerand).
14. Association of Mayors of Drôme, „  Electoral Renewal  ” , na mairesdeladrome.fr (dostęp 24 lutego 2021 ) .
15. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
16. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
17. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
18. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
19. Witryna Szkoły Natury i Wiedzy