Lotos corniculatus
Lotos corniculatus koniczyna koniczynaKrólować | Plantae |
---|---|
Sub-panowanie | Tracheobionta |
Podział | Magnoliophyta |
Klasa | Magnoliopsida |
Podklasa | Rosidae |
Zamówienie | Fabale |
Rodzina | Fabaceae |
Uprzejmy | Lotos |
Zamówienie | Fabale |
---|---|
Rodzina | Fabaceae |
Komonica trefoilowego ( Lotus corniculatus L.) jest zielnych wieloletnia z rodziny z Fabaceae powszechnie uprawianych roślin jako paszy .
Lotier pochodzi od lotos , słowa, które odnosiło się do kilku roślin w starożytnych Grekach , w tym koniczyny koniczyny. Corniculate pochodzi od cornu, co oznacza róg, nawiązując do strąków rośliny, które przypominają małe rogi. Koniczyna jest powszechnie znane pod nazwami zwyczajowymi w Houndstooth, kropki ładnej buta panny młodej, buty Dzieciątka Jezus, koniczyna rogaty czepiec, fourcette, pantofel, pantofel Dzieciątka Jezus, małym bucie ... .
Jest to niska roślina mierząca od 5 do 30 cm , osiągająca 50 cm przy podparciu innych roślin). Jej krzepki korzeń palowy dorasta do 1 m długości. Zasadniczo gładka łodyg są kątowe, w postaci stałej lub prawie pusty (co sprawia, że możliwe jest rozróżnienie tego gatunku innego bardzo często koniczyny, Swamp koniczyny ), i wszystkie typy zwyczaju w zależności od rośliny: leżącej, pół-prosto i najczęściej przeszkolony. Na liście w alternatywnym układzie składają się z trzech płatków odwrotnie jajowatych na klinową w kształcie , o ile na podstawie dwóch podsadek mających zasadniczo kształt i wymiary ulotek (stąd kilka prowadnic, które opisują liści pięciu płatków), co pozwala na uniknięcie problemów z mylące Hippocrepis comosa z podobnym kwiatem, ale z liściem z co najmniej dziewięcioma listkami.
Kwiatostan jest utworzone przez baldachu do szypułki długi pachowej 2 5 cm grupowanie od jednego do dziewięciu kwiatów obojnaków i jest umieszczony na podstawie trzech małych wypustkami . Każdy kwiat ma typową strukturę papillion. Składa się z kielicha w kształcie dzwonu z pięcioma trójkątnymi zębami, żółtej korony o długości 15 cm , często żyłkowanej czerwienią, kolumny złożonej z dziesięciu pręcików i słupka. Okres kwitnienia trwa od maja do września. Owocem jest strąk z upowszechnianiem: barochore .
Gatunek higrofilny i wapienny , poszukuje podłoży aluwialnych lub gliniastych bogatych w składniki pokarmowe, stąd jego typowe siedlisko: zachodnie medioeuropejskie bazofilne trawniki , mezohydriczne, odsłonięte muły, zielne nieużytki i ugory z zimową podmokłością, doły balastowe .
Jest to uprawna roślina pastewna, która wchodzi w skład mieszanek nasiennych na łąki mieszane trawiasto – motylkowe, a szczególnie długowieczne łąki o złożonej florze jako druga roślina strączkowa. Jednak na podmokłych terenach preferujemy koniczynę bagienną.
Uprawiane odmianyW europejskim katalogu gatunków i odmian znajduje się blisko 30 odmian, z których 12 znajduje się w katalogu francuskim, m.in.: Altus, Cruz del sur, Franco, Gran San Gabriele, Lotar, Norton...
Oprócz dobrej produkcji biomasy i wzbogacenia gleby w azot ma potężną siłę strukturyzującą glebę, co czyni ją interesującym nawozem zielonym .
W przeszłości koniczyna była używana jako pigułka uspokajająca lub nasenna . Dawka wynosiła 1 łyżeczki. suszonych kwiatów na filiżankę, 3 filiżanki dziennie. Te właściwości przeciwlękowe i uspokajające są związane z obecnością kwasu cyjanowodorowego , toksycznego dla ludzi, a nawet śmiertelnego w wysokich dawkach (15 filiżanek naparu dziennie). Dawka terapeutyczna stosowana w przeszłości mogła być śmiertelna, gdy była przyjmowana przez długi czas. Niektórzy autorzy wysunęli pogląd, że koniczyna jest kwiatem Lotofagów, których Homer opisuje amnezyjne skutki u towarzyszy Ulissesa . Jednak w tym temacie najbardziej akceptowaną hipotezą jest raczej hipoteza o dzikiej jujubie .
Lotos corniculatus var. japonicus (synonim Lotus japonicus ) to odmiana koniczyny, która stała się rośliną modelową do badań genomu rośliny strączkowej, w szczególności w odniesieniu do symbiozy mikoryzy arbuskularnej i ryzobialnej lub symbiotycznego wiązania azotu. [1] Niewielki rozmiar i prostota (około 470 Mb ) jego genomu, diploidalny z sześcioma chromosomami haploidów i krótki cykl życiowy (około dwóch do trzech miesięcy) sprawiają, że jest to łatwa do zbadania roślina.
Lotos corniculatus var. Japonica ma kilka cech podobnych do Medicago truncatula , ale oba gatunki różnią się filogenetycznie i wykazują dwa różne systemy rozwoju guzków .
W odpowiedzi na infekcję bakteryjną Lotus japonicus kontroluje rozszerzenie swoich guzków, co umożliwia rozwój jego korzeni. Mutacje modyfikują architekturę tych korzeni, hamując ich wzrost, zmniejszając ich średnicę i stymulując wzrost korzeni bocznych. Tak definiuje się nowy lotos. [2]
Jej małe liście żywią gąsienice dwunastu gatunków motyli , z których cztery są lazurowe, a niektóre z nich są zagrożone. Jest miododajny i stanowi pożywienie dla pszczół i innych owadów. Jego obecność jest zatem użyteczna dla zachowania tej różnorodności entomologicznej .
Kwiaty
Kwiaty
Kwiaty
Włochatość spodniej strony liścia
Lotos coniculatus pokryty rosą
Kwiaty i strąki