Tytuł oryginalny | (cy) Llyfr Gweddi Gyffredin |
---|---|
Format | Modlitewnik ( w ) |
Część | Kościół Anglii |
Zawiera |
Księga wspólnych modlitw ( d ) Księga wspólnych modlitw ( d ) |
Języki | Angielski , walijski |
Autor | Thomas Cranmer |
Uprzejmy | Próba |
Data wydania | 1549 |
Wspólny kult ( w ) |
---|
Wspólny modlitewnik (w angielskim : Book of Common Prayer ) jest podstawowym książka opisująca wszystkie modlitwy, formy kultu Kościoła i praktyk Wspólnoty Anglikańskiej . Był jednym z instrumentów reformy protestanckiej w Anglii .
Zachowuje jednak kilka elementów drogich Kościołowi Wysokiemu i jest używany w obrzędzie anglikańskiego zwyczaju wiernych zintegrowanych w Rzymie . Jej wpływ na język angielski jest podobny do wpływu Biblii Króla Jakuba i dzieł Szekspira ; Wynika to w szczególności z faktu, że jego używanie było obowiązkowe na mocy ustawy o jednolitości z 1558 r. , która również zobowiązała wszystkich Anglików do chodzenia na mszę co tydzień.
Został napisany pod kierunkiem Thomasa Cranmera , arcybiskupa Canterbury , po śmierci króla Henryka VIII, podczas gdy książę Somerset był odpowiedzialny za regencję w imieniu króla Edwarda VI . Komisja zbiera sięWrzesień 1548stowarzyszonych biskupów i teologów . Jest to wynik kompromisu między reformatorami o tendencji luterańsko - kalwińskiej a biskupami mianowanymi przez Henryka VIII, którzy bardziej opowiadali się za liturgią prawosławną.
Księga wspólnej modlitwie przeszedł kilka poprawek: główny jeden został w 1552 roku, inne drobne zmiany zostały wprowadzone w 1559 i 1662. W episkopalnego kościoła w Stanach Zjednoczonych iw niektórych Metodystyczny kościoły , księga liturgiczna w użyciu jest również nazywany Book wspólnej modlitwy .
Tłumaczenie francuskie , Księga Modlitw publicznych , zostało wydane przez księdza z Jersey Jean Le Vavasseur dit Durel, który został dziekanem Windsoru i zatwierdzony przez Karola II, króla Anglii w dniu6 października 1662. Ta wersja była przeznaczona do użytku w kościołach parafialnych na Wyspach Normandzkich i francuskim kościele Sabaudii . Zgodnie ze słowami otwierającymi przedmowę:
„Odkąd Kościół anglikański utworzył całość swojej liturgii, zawsze starał się znaleźć równowagę między zbyt wielkim rygorem odmowy przyjęcia najmniejszej zmiany a zbyt dużą łatwością w cierpieniu, że wprowadzamy ją bez powodu. "
W XIX -tego wieku , pastor misjonarz amerykański Eleazer Williams przeprowadziła tłumaczenie języka Mohawk .