Linia Strasbourg-Ville do Saint-Louis

Został oddany do użytku na odcinkach od 1840 do 1844 roku przez Compagnie du chemin de fer od Strasburga do Bazylei . Chociaż pochodzi z początków kolei , ma bardzo nowoczesne cechy, takie jak całkowity brak przejazdów kolejowych i trasa składająca się z długich prostych odcinków, która umożliwia osiągnięcie dużych prędkości, w szczególności między Strasburgiem a Miluzą.

To linia N O 115000 w ogólnokrajowej sieci kolejowej .

W starej nomenklaturze wschodniego regionu SNCF oznaczono go „linią 3”, a dokładniej oznaczonym jako odcinek „Linia (Luksemburg) Zoufftgen - Bazylea” (linie od Réding do Metz-Ville i od Metz- Ville do Zoufftgen ponumerowane „linia 3 północ”).

Historia

Linia została przyznana panom Nicolasowi Koechlinowi i braciom na mocy ustawy z 6 marca 1838 r .

Od momentu powstania w 1839 roku linia była zaprojektowana jako dwutorowa. Po aneksji w 1870 r. Został włączony do sieci Kaiserliche Generaldirektion der Eisenbahnen w Elsaß-Lothringen i od tego czasu jego ruch pozostaje po prawej stronie, podobnie jak reszta przebudowanej tam sieci kolejowej Alzacja-Lotaryngia . Na skrzyżowaniu z linią z Paryża do Strasburga rozważano przestawienie go na ruch lewostronny, ale tak się nie stało.

Kroki otwierania linii są następujące:

the 22 sierpnia 1841otwarcie linii Strasburg ( Koenigshoffen ) do Bazylei (Saint-Louis) do obsługi przez Compagnie du chemin de fer ze Strasburga do Bazylei ;
w grudniu 1845 r. przybycie kolei do Bazylei-miasta;
the 11 lipca 1846, przybycie kolei do miasta Strasburg.

Umowa podpisana 17 sierpnia 1853 r. Między Ministrem Robót Publicznych a spółką kolejową z Paryża do Strasburga przewiduje subrogację spółki z Paryża do Strasburga na spółkę ze Strasburga do Bazylei . Konwencja ta została zatwierdzona dekretem cesarskim z tego samego dnia.

16 stycznia 1854 roku Compagnie du chemin de fer z Paryża do Strasburga stała się Compagnie des chemin de fer de l'Est , której statut zatwierdzono 21 stycznia 1854 roku .

Umowa podpisana między Ministrem Robót Publicznych a Towarzystwem Kolei Wschodnich w dniu 20 kwietnia 1854 r. Zatwierdza połączenie Towarzystwa Kolejowego Strasburga w Bazylei z Towarzystwem Kolejowym Wschodnim. Konwencja ta została zatwierdzona dekretem cesarskim z tego samego dnia.

Od momentu otwarcia linii na tej trasie jeździ wiele prestiżowych pociągów:

the 2 czerwca 1957, utworzenie TEE „ L'Arbalète ” między Paryżem-Est a Zurychem przez Troyes , Miluzę i Bazyleę;
the 26 maja 1974, utworzenie TEE „ Iris ” między Bruxelles-Midi a Zurychem przez Luksemburg , Strasburg, Miluzę i Bazyleę;
the 30 maja 1981ostatniego dnia eksploatacji TEE „ Iris ”, między Bruxelles-Midi a Zurychem przez Metz, Mulhouse i Bazyleę, następnego dnia zastąpiony pociągiem EC obejmującym 2 klasy;
the 26 maja 1979ostatni dzień obiegu TEE „ L'Arbalète ” między Paris-Est a Zurychem, przez Miluzę i Bazyleę;
the 10 czerwca 2007, Uruchomienie 1 st części wschodnioeuropejskiego LGV między Vaires-sur-Marne (przedmieście Paryża ) i Baudrecourt (w Moselle ). Na linii Strasburg - Bazylea przekłada się to na ruch TGV z lub do Colmar (nawet Zurych - w przypadku połączeń Lyria - do grudnia 2011 r. I otwarcie LGV Ren-Rodan ; od tego czasu ten ostatni cel wymaga jedynie użycia odcinka między Miluzą a Szwajcarią);
2 kwietnia 2016 rostatni dzień obiegu EuroCity „Iris” i „Vauban” między Brukselą, Luksemburgiem, Strasburgiem i Bazyleą.

Linia została zelektryfikowana ze Strasburga do Saint-Louis w 25 kV - 50 Hz , The2 czerwca 1957. 26 października tego samego roku odcinek Saint-Louis - Bazylea został również zelektryfikowany przy 25 kV - 50 Hz , z uruchomieniem przełączalnych torów 25 kV - 50 Hz / 15 kV - 16,66 Hz (następnie zmienionych na 16,7 Hz ) przy Stacja Bazylea.

W 1972 roku SNCF przeprowadził testy dużych prędkości między Strasburgiem a Mulhouse, osiągając w maju TGV 001 : 240 km / h . Następnie od 1978 do 1980 , dwa TGV Sud-Est wstępnie - produkcja trakcyjnymi ( nr . 01 i 02, zwany „Patrick” i „Zofia”) zbadano między Strasbourg i Colmar, gdzie LGV elementy do sygnalizacji zainstalowano. 260 km / h (tj. komercyjna prędkość eksploatacyjna planowana do uruchomienia LGV Sud-Est , wówczas będącej w budowie), są osiągane, w szczególności przy przekraczaniu stacji Sélestat przy tej prędkości.

W latach 2007 i 2009 , trzeci utwór został założony ponad 16,6 kilometrów, między Fegersheim i stacji Benfeld . W rzeczywistości są to dwie długie mijanki zainstalowane po obu stronach stacji Erstein . Pomiędzy Fegersheim i Erstein, tor o długości 9,5 km umożliwia wyprzedzanie się pociągów jadących do Strasburga. Pomiędzy Erstein i Benfeld, nowy 7,1 kilometrowy tor pozwala pociągom wyprzedzać w kierunku Sélestat i Mulhouse. Prace o wartości 93 mln euro zostały sfinansowane w ramach umowy projektowej na lata 2007-2013 przez państwo (32%), region Alzacji (54%) i Réseau Ferré de France (14%). Zostały zainaugurowane 12 grudnia 2009 roku .

Charakterystyka

Ślad

Sprzęt i oznakowanie

Podobnie jak wszystkie linie w regionie, linia ta była niegdyś wyposażona w sygnalizację mechaniczną Alzacja-Lotaryngia, konstrukcję bardzo podobną do sygnalizacji niemieckiej.

Po wejściu do użytku TER 200 na początku lat 90. XX wieku oznakowanie musiało zostać zmodernizowane, aby umożliwić ruch z prędkością 200 km / h (wówczas 220 km / h dla TGV). W ten sposób SNCF , z pomocą regionu Alzacji , zainstalował automatyczną sygnalizację świetlną (BAL) z zapowiedzią wstępną przez KVB (niezbędną dla ruchu powyżej 160 km / h ).

Zawsze w celu poprawy niezawodności i elastyczności usługi, instalacje Stałego Odwrotnego Kierunku (IPCS) są umieszczane w strategicznych miejscach na linii. Rzeczywiście, jeśli konwencjonalny kierunek ruchu jest w tym regionie po prawej stronie (po lewej w innych regionach Francji), pociągi regularnie jeżdżą po lewej stronie z powodu trwających prac lub incydentu na linii.

Ponieważ ruch pasażerski stale rośnie, a pociągi towarowe wciąż są liczne, przepustowość linii zbliża się do granic, a Réseau Ferré de France (zarządca infrastruktury od 1997 do końca 2014 roku ) zdecydował wraz z lokalnymi władzami o dodaniu trzecia droga między Fegersheim a Benfeld , czyli 16 kilometrów.

Linia jest częścią europejskiego korytarza C ( Antwerpia - Bazylea / Lyon ) i do 2018 r . Powinna zostać wyposażona w ETCS poziomu 1 .

Stacje

Sześć najważniejszych stacji obsługiwanych przez wszystkie TER (w szczególności TER 200 ) to:

Strasburg-miasto ;
Selestat ;
Colmar ;
Mulhouse-Ville ;
Saint-Louis (Haut-Rhin) ;
Jako przedłużenie linii usługa TER jedzie do stacji Basel SNCF , która jest załącznikiem do stacji Basel SBB .

Lista stacji na linii wraz z geolokalizacją

	Stacja	Usługi)	Roczna liczba podróżujących (w 2017 r.)	Informacje kontaktowe	Gmina
o	Strasburg-miasto	Podróżni (TGV, główne linie, TER) Fracht	19 423 501,	48 ° 35 ′ 07 ″ N, 7 ° 44 ′ 03 ″ E	Strasburg
o	Strasbourg-Koenigshoffen	(Zamknięte)		48 ° 34 ′ 56 ″ N, 7 ° 42 ′ 38 ″ E	Strasburg
o	Graffenstaden	Pasażerowie (TER) Fracht	28 912,	48 ° 31 ′ 58 ″ N, 7 ° 41 ′ 25 ″ E	Geispolsheim
o	Geispolsheim	Podróżni (TER)	69 622,	48 ° 31 ′ 16 ″ N, 7 ° 41 ′ 06 ″ E	Geispolsheim
o	Fegersheim - Lipsheim	Podróżni (TER)	141,073	48 ° 29 ′ 28 ″ N, 7 ° 40 ′ 21 ″ E	Lipsheim
o	Limersheim	Podróżni (TER)	88 136,	48 ° 27 ′ 39 ″ N, 7 ° 39 ′ 35 ″ E	Hipsheim
o	Erstein	Podróżni (TER)	525 486,	48 ° 25 ′ 23 ″ N, 7 ° 38 ′ 20 ″ E	Erstein
o	Matzenheim	Podróżni (TER)	33 544,	48 ° 23 ′ 56 ″ N, 7 ° 37 ′ 11 ″ E	Matzenheim
o	Benfeld	Podróżni (TER)	486,710	48 ° 22 ′ 25 ″ N, 7 ° 35 ′ 03 ″ E	Benfeld
o	Kogenheim	Podróżni (TER)	26 817,	48 ° 20 ′ 20 ″ N, 7 ° 32 ′ 07 ″ E	Kogenheim
o	Ebersheim	Podróżni (TER)	13 195	48 ° 18 ′ 36 ″ N, 7 ° 29 ′ 40 ″ E	Ebersheim
o	Selestat	Pasażerowie (TGV, TER) Fracht	2 217 910,	48 ° 15 ′ 36 ″ N, 7 ° 26 ′ 35 ″ E	Selestat
o	Saint-Hippolyte (Haut-Rhin)	(Zamknięte)		48 ° 13 ′ 18 ″ N, 7 ° 24 ′ 09 ″ E	Saint-Hippolyte
o	Ribeauville	(Zamknięte)		48 ° 11 ′ 14 ″ N, 7 ° 22 ′ 32 ″ E	Guemar
o	Ostheim - Beblenheim	(Zamknięte)		48 ° 09 ′ 34 ″ N, 7 ° 21 ′ 37 ″ E	Ostheim
o	Bennwihr	(Zamknięte)		48 ° 07 ′ 50 ″ N, 7 ° 21 ′ 22 ″ E	Bennwihr
o	Colmar	Pasażerowie (TGV, TER) Fracht	3,871,236	48 ° 04 ′ 21 ″ N, 7 ° 20 ′ 48 ″ E	Colmar
o	Eguisheim	(Zamknięte)		48 ° 02 ′ 21 ″ N, 7 ° 19 ′ 26 ″ E	Eguisheim
o	Herrlisheim-près-Colmar	Podróżni (TER)	56.493	48 ° 01 ′ 00 ″ N, 7 ° 19 ′ 15 ″ E	Herrlisheim-près-Colmar
o	Rouffach	Podróżni (TER)	198,867	47 ° 57 ′ 37 ″ N, 7 ° 18 ′ 45 ″ E	Rouffach
o	Merxheim	Podróżni (TER)	51,771	47 ° 54 ′ 47 ″ N, 7 ° 18 ′ 09 ″ E	Merxheim
o	Raedersheim	Podróżni (TER)	48,062	47 ° 53 ′ 13 ″ N, 7 ° 17 ′ 03 ″ E	Raedersheim
o	Bollwiller	Podróżni (TER)	260,967	47 ° 51 ′ 25 ″ N, 7 ° 16 ′ 02 ″ E	Bollwiller
o	Staffelfelden	Podróżni (TER)	68,285	47 ° 49 ′ 39 ″ N, 7 ° 15 ′ 55 ″ E	Staffelfelden
o	Wittelsheim	(Zamknięte)		47 ° 49 ′ 02 ″ N, 7 ° 15 ′ 51 ″ E	Wittelsheim
o	Richwiller	Fracht		47 ° 47 ′ 12 ″ N, 7 ° 15 ′ 44 ″ E	Richwiller
o	Lutterbach	Podróżni (tramwaj i tramwaj, TER) (tylko na linii z Lutterbach do Kruth )	47,464	47 ° 45 ′ 30 ″ N, 7 ° 16 ′ 37 ″ E	Lutterbach
o	Miluza-Muzea	Podróżni (tramwaj i tramwaj-pociąg) (tylko na połączeniu z linią Lutterbach do Kruth )		47 ° 45 ′ 01 ″ N, 7 ° 17 ′ 54 ″ E	Miluza
o	Mulhouse-Dornach	Podróżni (tramwaj i tramwaj-pociąg, TER) Fracht	174,303	47 ° 44 ′ 49 ″ N, 7 ° 18 ′ 30 ″ E	Miluza
o	Zu-Rhein	Podróżni (tramwaj i tramwaj-pociąg) (tylko na połączeniu z linią Lutterbach do Kruth )		47 ° 44 ′ 38 ″ N, 7 ° 19 ′ 00 ″ E	Miluza
o	Mulhouse-City	Pasażerowie (TGV, TER) Fracht	4 967 456,	47 ° 44 ′ 32 ″ N, 7 ° 20 ′ 34 ″ E	Miluza
o	Rixheim	Podróżni (TER)	196,826	47 ° 44 ′ 56 ″ N, 7 ° 24 ′ 23 ″ E	Rixheim
o	Habsheim	Podróżni (TER)	228,013	47 ° 44 ′ 11 ″ N, 7 ° 25 ′ 10 ″ E	Habsheim
o	Schlierbach	(Zniszczony)		47 ° 41 ′ 21 ″ N, 7 ° 26 ′ 24 ″ E	Schlierbach
o	Sierentz	Podróżni (TER)	256,527	47 ° 39 ′ 22 ″ N, 7 ° 27 ′ 33 ″ E	Sierentz
o	Bartenheim	Podróżni (TER)	145 838,	47 ° 38 ′ 06 ″ N, 7 ° 29 ′ 15 ″ E	Bartenheim
o	Saint-Louis-la-Chaussée	Podróżni (TER)	59 651,	47 ° 36 ′ 34 ″ N, 7 ° 31 ′ 52 ″ E	Saint Louis
o	Saint-Louis (Haut-Rhin)	Pasażerowie (TER) Fracht	1 190 267,	47 ° 35 ′ 26 ″ N, 7 ° 33 ′ 21 ″ E	Saint Louis
o	Saint-Louis (stara stacja)	(Zniszczony)		47 ° 35 ′ 08 ″ N, 7 ° 33 ′ 38 ″ E	Saint Louis

(Stacje zapisane kursywą to te nieużywane, te wytłuszczone to stacje węzłowe).
Na przedłużeniu tej linii, poza Saint-Louis i granicą francusko-szwajcarską 47 ° 34 ′ 39 ″ N, 7 ° 34 ′ 04 ″ E , to stacje Basel-Saint-Jean 47 ° 34 ′ 13 ″ N, 7 ° 34 ′ 22 ″ E , Basel SNCF 47 ° 32 ′ 53 ″ N, 7 ° 35 ′ 17 ″ E i Basel SBB 47 ° 32 '51 " N 7 ° 35' 23" E .

Ograniczenia prędkości

W 2012 r. Dozwolona prędkość dla TGV na torze 1 wynosiła 130 km / h między Strasbourg-Ville a PK 4.0 oraz 220 km / h do Richwiller (z wyjątkiem przejazdu przez stację Colmar , gdzie wynosi 200 km / h ). , następnie 200 km / h do Mulhouse-Ville . Z Mulhouse-Ville do PK 112.0, jest ograniczona do 130 km / h , następnie 160 km / h do PK 114.8, osiąga 200 km / h do PK 133.6, po czym zmniejsza się do 160 km / h do Saint-Louis i ostatecznie do 130 km / h do granicy szwajcarskiej (PK 136.9).

Prędkość jest ograniczona do 120 km / h na torze 1 ter dla wszystkich typów pociągów pasażerskich od PK 20.4 do PK 27.4.

ruch drogowy

Przez linię przecinają:

TGV promieniowy z Paris-Est do Colmar (którego usługa Ouigo przechodzące przez Metz ) poprzez wschodnioeuropejskiego LGV i Strasburgu ;
TGV Lyria z Paryża-Gare-de-Lyon do Szwajcarii (połączenia przez Bazyleę ), przez LGV Nadrenia-Rodan i Miluza ;
inter -sector TGVs z Frankfurt am Main , Luksemburga , Metz, Nancy lub Strasburgu oraz do Marsylii , Nicei i Montpellier , poprzez Lyon ;
z TER 200 , przesuwając się do 200 km / h , między Strasburgiem i Bazylei. Ponadto omnibus TER Grand Est kursuje między głównymi stacjami pośrednimi .

Relacja TER Strasburg - Bazylea przewozi dziennie 30 000 podróżnych. Ponadto linia należy do 27% krajowej sieci kolejowej, na której koncentruje się 80% ruchu pasażerskiego.

Rozwijał się również intensywny ruch towarowy, realizowany przez Fret SNCF , Deutsche Bahn (we współpracy z SNCF ) lub prywatnych operatorów .

Uwagi i odniesienia

Reinhard Douté, 400 profili linii pasażerskich francuskiej sieci kolejowej , pod redakcją La Vie du Rail w sierpniu 2011 r. ( ISBN 978-2-918758-34-1 ) , t. 1, str. 66 .
[PDF] SNCF Région de l'Est - Księga profili i schematów - 1962 , patrz w szczególności tablice 31 do 35, strony 23, 24, 25 pliku PDF.
„ N ° 7302 - Ustawa zezwalająca na utworzenie linii kolejowej ze Strasburga do Bazylei: 6 marca 1838 r. ”, Biuletyn praw Królestwa Francji , Paryż, Imprimerie Royale, IX, t. 16 N O 5591838, s. 81-97 ( czytaj online ).
O funkcjonowaniu kolei , s. 132 , François Prosper Jacqmin , 1867.
„ Nr 806 - Dekret cesarski dotyczący koncesji na linię kolejową z Paryża do Miluzy, z odgałęzieniem na Coulommiers, linii kolejowej z Nancy do Gray oraz linii kolejowej z Paryża do Vincennes, Saint-Mandé i Saint-Maur: sierpień 17, 1853 ”, Biuletyn praw Cesarstwa Francuskiego , Paryż, Imprimerie Impériale, xI, t. 2 N O 941853, s. 531-557 ( czytaj online ).
„ Nr 1519 - Dekret cesarski zatwierdzający porozumienie podpisane 20 kwietnia 1854 r. Między Ministrem Rolnictwa, Handlu i Robót Publicznych a Wschodnim Towarzystwem Kolejowym: 20 kwietnia 1854 r. ”, Biuletyn Praw Cesarstwa Francuskiego , Paryż, Imprimerie Impériale, xI, t. 3 N O 1771854, s. 1393-1398 ( czytaj online ).
Revue de Fer Chemins opublikowanym przez AFAC, N O 393 z 1988 roku, str. 263 .
Maurice Testu, „ Przez TGV przy 260 km / h na równinie Alzacji w styczniu 1980 r. ” [Wideo] , na youtube.com ,30 października 2015 r(dostęp 7 listopada 2015 ) .
Zestaw prasowy RFF Inauguracja 3 torów Fegersheim-Erstein-Benfeld 12 grudnia 2009 .
http://www.region-alsace.eu/dn_ter-transport-express-regional/TER-alsace- organization- voyageurs.html
ETCS: RFF przygotowuje sieć jutra
Oszacowanie, na podstawie: SNCF , „ Frequentation in station ” , data.sncf.com ,25 lutego 2019 r(dostęp 13 marca 2019 ) .
Szacunki te uwzględniają wszystkich podróżnych przejeżdżających przez te stacje. Jeżeli te ostatnie znajdują się również na innych liniach, część wskazanej liczby podróżnych nie korzystała z linii Strasbourg-Ville do Saint-Louis .
SNCF Réseau , „ Maksymalna nominalna prędkość linii ” , data.sncf.com , SNCF , 5 kwietnia 2017 [ por. zakładka informacyjna] (dostęp: 14 lipca 2017 ) .
Informacje techniczne (RT) SNCF / RFF.
„Pociągi przeciwko dzika” , artykuł z DNA z29 marca 2016 r.
„Reforma SNCF:„ małe linie ”zagrożone, użytkownicy są zmartwieni” , artykuł w20 lutego 2018 rna lefigaro.fr ; zobacz mapę Francji na końcu tego artykułu.

Zobacz też

Bibliografia

Maurice Mertens i Jean-Pierre Malaspina, TEE: The legend of the Trans Europ Express , Auray, LR-Presse,2007, 411 s. ( ISBN 978-2-903651-45-9 )

Strona załącznika

Schemat linii od Strasburga do Saint-Louis