Rozbrykani kowboje

Rozbrykani kowboje Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Dashing Cowboys w 2016 roku . Ogólne informacje
Ojczyźnie Kanada
Gatunek muzyczny Pieśń Quebec , folk , kraj
aktywne lata Od 1997
Oficjalna strona www.cowboysfringants.com
Skład grupy
Członkowie Karl Tremblay
Jean-François Pauzé
Marie-Annick Lépine
Jérôme Dupras
Byli członkowie Dominik Lebeau

Frisky Cowboys to grupa z ludowej i kraju Quebec mieszkaniec Repentigny , w prowincji Quebec . Jej zaangażowanie w szczególności w niezależność Quebecu i środowiska wzbudza w Quebecu wielki entuzjazm. Grupa sprzedała ponad 1 300 000 albumów we francuskojęzycznym świecie. Wszyscy członkowie grupy uczestniczą w pisaniu piosenek, ale zdecydowana większość została napisana przez Jean-François Pauzé .

W 2006 roku założyli fundację „Cowboys fringants”, która walczy o ochronę części terytorium Quebecu.

Biografia

Geneza i formacja (1994-1996)

We wrześniu 1994 roku Karl Tremblay i Jean-François Pauzé spotkali się po raz pierwszy po meczu hokejowym dla Jets de Repentigny , juniorskiego klubu B, w którym zasiadali w tym samym trio. W kierunkuStyczeń 1995, kiedy dowiaduje się, że Pauzé jest gitarzystą, Tremblay informuje go, że jest wokalistą i że próbuje założyć grupę. Jeden wieczór zLuty 1995, Pauzé zaprasza go na jam w piwnicy rodziców, po czym komponują pierwszą piosenkę zatytułowaną Les route du bonheur , a następnego dnia druga, Gaétane . W sumie w tym okresie powstanie około dwudziestu piosenek.

Latem 1996 roku Tremblay i Pauzé wzięły udział w konkursie amatorskich autorów piosenek organizowanym przez browar „La Ripaille” w Repentigny i zajęły drugie miejsce. Na ten krajowy konkurs duet zdecydował się zarejestrować pod nazwą „Les Cowboys fringants” bez zastanowienia: „Dlaczego ta nazwa? To naprawdę bardzo przyziemna historia. Cóż, tak jak powiedziałem, chcieliśmy wziąć udział w konkursie amatorskim, a ponieważ była to zachodnia piosenka w wiejskim barze w naszym regionie i zastanawialiśmy się, jaką nazwę przyjąć. Zawahaliśmy się między Dashing Birds a Dashing Cowboys, więc pomyśleliśmy, że skoro to western, będziemy nazywać się Dashing Cowboys. I nie było dalej. Wybranie tej nazwy zajęło minutę. "

Przez cały czas trwania zawodów tłum kibiców przyjeżdża ich zachęcać. Ten entuzjazm ostatecznie przekonał Marie-Annick Lépine , studentkę skrzypaczki, z którą Pauzé pracowała w swojej letniej pracy, do dołączenia do grupy na półfinały i finał. Następnie mała grupa zaczęła szukać basisty i perkusisty, aby ukończyć szkolenie. Zaczynając na basie, Jérôme Dupras , mały kuzyn Marie-Annick Lépine, dołączył do grupy; Następnie Dupras proponuje Dominique'owi Lebeau , już perkusistę w grupie kuzyna Duprasa, aby do nich dołączył. W tym czasie Lebeau zgodził się towarzyszyć im tylko przez lato, czas na nagranie pierwszej kasety, ponieważ chciał wtedy kontynuować studia.

W 1997 roku nagrano 12 Grandes Chansons , pierwszą kasetę grupy, zawierającą dwanaście z pierwszych dwudziestu piosenek skomponowanych wspólnie przez Karla Tremblaya i Jean-François Pauzé. Wyprodukowana w 500 egzemplarzach taśma przeszła w ciągu kilku miesięcy wśród przyjaciół i znajomych. Latem i jesienią 1997 roku grupa dała kilka koncertów w swoim rodzinnym regionie Lanaudière (La Ripaille, L'Oasis du Vieux Palais, bar Portage).

Pod koniec 1998 roku Pauzé i Lebeau chwilowo wstrzymali studia, aby skomponować kolejny album. Nagrana w ciągu dwóch dni jesienią 1998 roku kanapa Sur mon została wydana w listopadzie. Album, zawsze samodzielnie produkowany i dystrybuowany, sprzedał się w ponad tysiącu egzemplarzy, głównie dzięki poczcie pantoflowej i zaczął być znany w społeczności studenckiej. Przełomowy rok, 1999 , pozwoli grupie zacząć przebijać się w Montrealu podczas licznych Kabaretów Kerozen. Poszukiwany również w radiach CISM i CIBL, i pomimo drugiego miejsca w konkursie Francouvertes , fringants Les Cowboys nie znalazły żadnego producenta. Ich nowy album, Motel Capri , który nadal był produkowany we własnym zakresie , został wydany w kwietniu 2000 roku, ale album był licencjonowany przez Kerozen Empire i był dystrybuowany w sklepach.

Motel Capri pozwala grupie umocnić swój skromny sukces, który ma teraz małą społeczność fanów. Grupa wzięła udział w FrancoFolies de Montréal latem 2000 roku i wyprodukowała trasę Motel Capri z około pięćdziesięcioma koncertami, co gwarantowało im większą publiczność.

Sukces (2002-2005)

W marcu 2002 ukazał się album Break Syndical , który spotkał się z uznaniem krytyków i którego trasa koncertowa okazała się ogromnym sukcesem. Grupa zaczęła być nadawana w radiu komercyjnym, a piosenka Toune d'automne stała się jednym z największych hitów roku. Pod koniec lata 2002 roku wystąpili przed ośmioma tysiącami ludzi w Parc Jarry z Plume Latraverse . Wgrudzień 2002 odbywa się trasa po Montrealu, podczas której grupa przerabia dziesięć miejsc w Montrealu, w których występowała na początku swojego istnienia.

Trasa Break Syndical była kontynuowana w 2003 roku . W maju zespół wydał swój pierwszy koncertowy album Attache ta tuque! który zawiera wersje koncertów z trasy po Montrealu. Jesienią grupa zdobyła nagrody Félix za album alternatywny, grupę roku i show roku na gali Adisq . Po 153 koncertach trasa kończy się30 grudniaprzy Bell Center, gdzie zespół występuje po raz pierwszy. Pomimo obaw, programowi udaje się zapełnić 20 000 dostępnych miejsc. W kwietniu 2004 roku grupa wystąpiła we Francji w Élysée-Montmartre w Paryżu i została wyprzedana. Od tej pory grupa cieszy się pewną popularnością we francuskojęzycznej Europie.

W październiku 2004 r. fringants Les Cowboys po raz drugi z rzędu zostali wybrani Grupą Roku na październikowej gali ADISQ. Wlistopad 2004wydali swój nowy album La Grand-Messe, którego trasa rozpoczyna się cztery dni po wydaniu płyty. Na początku 2005 roku grupa wystawiała szesnaście przedstawień w Teatrze Latulipe w Montrealu i każdego wieczoru wypełniała salę. Latem 2005 roku, z okazji święta Saint-Jean-Baptiste , szykowni Cowboys wystąpili na torze Gilles-Villeneuve na Île Notre-Dame w bardziej upolitycznionym spektaklu obok Loco Locass , the Zapartistes i Mononc 'Serge, który skupia 25 000 ludzie. Inicjatywa grupy, która budzi kontrowersje ze względu na swój płatny charakter.

Jesienią 2005 roku ich piosenka Les Étoiles filantes zdobyła Félixa za piosenkę roku. Wraz z trasą koncertową po Quebecu i Francji uruchomili fringants Fondation des Cowboys, która działa na rzecz ratowania środowiska naturalnego Quebecu. Po 186 koncertach trasa Grand-Messe kończy się w Bell Center w dniu30 grudnia 2006 tak jak w przypadku trasy w 2003 r. Album osiągnął 230 000 sprzedanych egzemplarzy w ciągu dwóch lat.

Nowy początek (2006-2010)

Po krótkiej przerwie, latem 2007 roku grupa wyruszyła w trasę festiwalową .

Perkusista Dominique Lebeau stworzył niespodziankę, ogłaszając pocztą elektroniczną, że opuszcza grupę, dzień po ostatnim występie na Międzynarodowym Festiwalu Balonowym w Saint-Jean-sur-Richelieu .

„Myślałem o tym od dawna, ale czekałem, żeby się upewnić […] Nie zgadzaliśmy się w wielu punktach. Poza tym często jako jedyny z pięciu się nie zgadzałem. Byłem też jedynym z dziećmi. Od czasu do czasu nie mieliśmy takiego samego związku. Wyrzuciłem się dla dobra wszystkich, łącznie z opinią publiczną. "

- Dominique Lebeau, 23 maja 2009 r.

Wzorami kolejnego albumu, a także niektórych oficjalnych utworów, jest basista Jérôme Dupras, który dodatkowo wciela się w rolę perkusisty, a perkusista Steve Gagné zajmuje się tym zadaniem do końca albumu. Grupa zmieniła również współpracowników w studiu i połączyła siły z producentem Louisem Legaultem w celu nagrania i produkcji albumu.

W drugiej połowie 2007 roku Jean-François Pauzé napisał około trzydziestu piosenek, co sugeruje wydanie podwójnego albumu. Ta możliwość jest jednak wykluczona, aby uniknąć komplikacji na poziomie marketingu i produkcji. Wreszcie są dwa oddzielne albumy, które następują po sobie i cieszą się uznaniem krytyków: główny album L'Expdition enwrzesień 2008i na powietrzu deja vu inLuty 2009. Pierwsze trzy fragmenty albumu ( Entre deux taxis , Dopóki będziemy mieć miłość i La Tête haute ) dotarły na szczyty list przebojów radiowych w Quebecu w niecałe pół roku.

Wycieczka ekspedycyjna rozpoczyna się w Brossard w dniu6 listopada 2008i trwa w całym Quebecu i Europie. Aby zrównoważyć emisje CO 2spośród pojazdów grupy i widzów podczas wycieczki zasadzono 35 000 drzew. Fringantom Les Cowboys towarzyszy na scenie multiinstrumentalista (gitary, fortepian, mandolina, akordeon) Daniel Lacoste lub Simon Landry (w zależności od koncertu) w miejsce instrumentów dętych, a Marc-André Brazeau zastępuje Lebeau na perkusji.

W Luty 2009, odbywają krótką trasę koncertową pięciu koncertów w Europie, która gromadzi 20 000 widzów. Podczas tej europejskiej trasy koncertowej po raz pierwszy występują w Olimpii w Paryżu na trzy koncerty, które są wyprzedane. Następnie grają przed 6000 osób w Halle Tony-Garnier w Lyonie i na Arenie w Genewie .

W tym roku ich strona internetowa wskazuje, że od początku istnienia grupy sprzedali ponad 800 000 albumów.

25 listopada 2009, nagrywają swój koncert w Zénith w Paryżu na album koncertowy.

Que du vent, październik i Les Antipodes (od 2011)

Wycieczka ekspedycyjna trwa do wrzesień 2010. Latem 2011 roku koncertowali na festiwalach, mimo pisania i nagrywania nowego albumu Que du vent , który został wydany14 listopada 2011.

Jesienią 2015 roku grupa wydała nowy album zatytułowany Październik . Ten album oznacza powrót bardziej zaangażowanych tekstów i możemy usłyszeć więcej gitar, pogłosu , bardziej szyderczy głos. Został on przeprowadzony w Stanach Zjednoczonych, wraz z Gus Van idź i Werner F .

Rozpoczynając latem 2019 roku nową europejską trasę koncertową, obejmującą festiwale takie jak Solidays czy Paleo Festival w Nyonie ( Szwajcaria ), The Dashing Cowboys ogłaszają wydanie nowego albumu zatytułowanego Les Antipodes le4 października 2019 r.. Ameryka płacze , tytuł zaczerpnięty z tego albumu, wygrywa wmaj 2020rekord długości piosenki najczęściej emitowanej w stacjach radiowych Quebecu (26 kolejnych tygodni), zanim tydzień później został zdetronizowany przez grupę 2Frères .

W 2020 roku strona internetowa grupy wskazuje, że łącznie sprzedano 1 300 000 albumów.

Muzyczny wszechświat

Grupa określa swój styl muzyczny jako „  alternatywny rock Quebecu” . Główny autor piosenek grupy, Jean-François Pauzé , mówi, że pisanie swoich tekstów miało na niego wpływ Plume Latraverse , Philippe Lafontaine i ogólnie wszystkie grupy francuskojęzyczne. Społeczne, polityczne i historia Quebecu są powtarzające tematów ozdobny Cowboys, ponieważ według JF Pauze, „aby zrozumieć i umiejscowienia siebie w tym świecie, trzeba najpierw wiedzieć, własnych korzeni i swojej historii, o dowolnej tożsamości” . Jednym z ich głównych zmagań jest ekologia , temat, który często pojawia się w ich piosenkach.

Dashing Cowboys nauczyli się grać podczas swojej kariery. Kiedy zaczynali, tylko Marie-Annick Lépine miała prawdziwe wykształcenie muzyczne, pozostali członkowie zaczęli grać muzykę.

Fringants Les Cowboys są częścią trzech ważnych ruchów nowej generacji muzyki w Quebecu . Przede wszystkim są częścią odnowy i popularyzacji muzyki tradycyjnej, jak np. grupa Mes Aïeux . Po drugie, wraz z innymi grupami, takimi jak Capitaine Revolte i Loco Locass zaznaczyć, że zwrot zaangażowanego muzyki do Quebec, ruchu, który stopniowo zmarł w latach 1980 i 1990, ofiara syndromu post-referendalnej ale przede wszystkim. Planetarnej przypływ muzyki i „komercyjnych” piosenek charakterystycznych dla tego okresu. Przesłanie śmiałych Cowboys jest przesłaniem lewicy reformistycznej, zachęcającej do solidarności społecznej , ochrony środowiska i suwerenności Quebecu, a wszystko to dostosowane do rzeczywistości współczesnego Quebecu. Wreszcie przyjmują prosty i minimalistyczny styl, a jednocześnie są inteligentne, a także używają dżualu w swoich tekstach, na wzór Roberta Charleboisa i Michela Tremblaya , ale bez przesady. Trend ten obecny jest również w tekstach nowych artystów, takich jak Les Trois Accords , Les Denis Drolet , Daniel Boucher czy Martin Lapalme, z jego piosenką Carole .

Typowymi tematami poruszanymi w ich piosenkach są środowisko , bieda , problemy osobiste i rodzinne, a także denuncjacja nadkonsumpcji , wpływy korporacji , państwowy krupier, cynizm rządowy czy nawet ogólna apatia wobec polityki . Te dość poważne tematy są często traktowane z humorem lub ironią w swojej muzyce. Teksty ich piosenek dotyczą m.in. historii Quebecu , niepodległości Quebecu , życia na przedmieściach oraz nostalgii za dzieciństwem i dorastaniem . Ich twórczość muzyczna słynie z setek fikcyjnych postaci, których przygody są śledzone z zainteresowaniem przez fanów podczas ich piosenek. Les Cowboys Fringants są wielkimi fanami Passe-Partout i jego kompozytora Pierre'a F. Braulta , a także znanego francuskiego piosenkarza Renauda .

Od momentu pojawienia się na scenie muzycznej Quebecu, fringants Les Cowboys stali się obiektem prawdziwego kultu wśród młodych Quebecczyków. Znane są również, choć skromniej, w francuskojęzycznej Europie ( Francja , Szwajcaria i Belgia ). Istnieje nawet grupa francuskich fanów o nazwie „  Les Cousins ​​fringants  ”, która jest odpowiedzialna za promocję muzyki zespołu we Francji.

Fundacja Dashing Cowboys

Fundacja Dashing Cowboys jest dobrowolną, samofinansującą się organizacją bez opłat za zarządzanie. Ma trzy główne misje: zmniejszenie wpływu zespołu muzycznego na środowisko, ochronę obszarów o wysokiej wartości ekologicznej oraz badania naukowe. Fundacja organizuje offset węglowy emitowany przez grupę oraz transport ludności w przyszłości. Łącznie 7 556 ton CO 2 wydane na rok 2008, które reprezentują zasadzenie 33 584 drzew.

Członkowie

Aktualni członkowie

Były członek

Dyskografia

1997  : 12 wspaniałych piosenek
N O Tytuł Trwanie
1. Drogi do szczęścia 3:36
2. Awikatchikaën 2:50
3. ewangelina 3:40
4. Cass z Kurczaka 3:23
5. Agaspezja 3:16
6. Dieudonne Rastapopoulos 3:52
7. Plattsburg 3:39
8. Willie Jos Hachey 2:34
9. Gaetane 4:38
10. Skrucha-nad-morze 2:39
11. Hurlot 3:20
12. Impala blues 4:46
42:13
Ten pierwszy album, wydany na kasecie w 500 egzemplarzach, został wznowiony w kompilacji CD „ Falous Reunited” wydanej w 2001 roku.
1998  : Na mojej kanapie
  1. Marcel Galarneau
  2. Hydraulik
  3. Specjalne # 6
  4. Maurice w bistro
  5. Goldie
  6. Denise Martinez
  7. Mój kraj (prawdziwi arystokraci)
  8. Quai de Berthier
  9. Gruba kobieta
  10. La Gosse à Comeau
  11. Upadek
  12. Przedmieścia
W przypadku tego albumu grupa zainspirowała się tekstami Alexandre Miniera, byłego leśniczego z Dolbeau-Mistassini .
2000  : Motel Capri
  1. Na moim dużym kole (było fajnie)
  2. Hydraulik
  3. Rdzenny Quebecer
  4. Awikatchikaën
  5. Maurice w bistro
  6. Czy mam z tobą mieszkać
  7. Chata Hektora
  8. Marcel Galarneau
  9. Mój kraj, a następnie Reel des arystokratów
  10. Ulica Kapdelaina
  11. Przedmieścia
  12. Bandyta
  13. Léopold ”(po którym następuje Stracony czas )
  14. Facet z firmy
  15. Pouceux
  16. Mała wycieczka
2001  : w końcu zjednoczony 12 świetnych piosenek + Na mojej kanapie
2002  : Break Syndical (La Tribu) Nagrano w Studio 270 Outremont, Montreal, Quebec, Kanada
  1. W połowie masztu
  2. La Tête à Papineau
  3. Jesienny dźwięk
  4. Metal ciężki
  5. Demonstracja
  6. Zerwanie związku
  7. Zima nadchodzi
  8. Do „wszechstronności”
  9. Ślub
  10. Kiedy patrzę
  11. Mój chłopak Remi
  12. Cześć mój Ron (z próbką karaoke ) (hołd dla Rona Fourniera )
  13. Szczęśliwa próba!
  14. Ruelle Laurier (po niej cachée La Toune )
2002  : Dogrywka (La Tribu) Niewydany singiel z Break Syndical
  1. Święty pokój
  2. Chciwy
  3. Karaoke
  4. Karaoke (wersja karaoke)
2003  : Zapnij tuque (La Tribu) Album na żywo w dwóch płytach CD + DVD „Entracte”

Dysk 1 „Część pierwsza”

  1. Metal ciężki
  2. Rdzenny Quebecer
  3. Pouceux
  4. Mój chłopak Remi
  5. Cześć mój Ron!
  6. Stracony czas
  7. Facet z firmy
  8. Leopolda
  9. Chata Hektora
  10. Hydraulik
  11. Jesienny dźwięk
  12. Mój kraj
  13. Kołowrotek arystokratów
  14. La Tête à Papineau
  15. Laurier Lau

Dysk 2 „Część druga”

  1. Demonstracja
  2. Maurice w bistro
  3. Przedmieścia
  4. Święty pokój
  5. Robert Bob Bourgoin
  6. Na moim dużym kole (było fajnie)
  7. Awikatchikaën
  8. Król Katshé ( 1 st  część)
  9. Szczęśliwa próba!
  10. Król Katshe (  część 2 e )
  11. Impala blues
  12. W połowie masztu
  13. Zima nadchodzi
  14. Ukryty Toune
  15. Mała wycieczka
2004  : Msza święta
  1. Wprowadzenie
  2. Spadające gwiazdy
  3. Ti-ass
  4. 8 sekund
  5. Nic
  6. Hanna
  7. Symfonia Caza w główną
  8. Królowa
  9. W międzyczasie (obserwacja prawdziwych naszych ludzi)
  10. List do Lévesque .a
  11. W te dni
  12. Moja piękna Sophie
  13. Szisz Tauk!
  14. Kemping Ste-Germaine
  15. Jeśli życie Cię interesuje
  16. Epilog (jeśli tak myślisz)
2007  : Fringants Les Cowboys w Grand Théâtre de Québec Dysk 1:
  1. Ti-ass
  2. Czekanie
  3. Kemping Ste-Germaine
  4. W te dni
  5. Szczęśliwa próba!
  6. Facet z firmy
  7. Hanna
  8. Farmaceuta ( Félix Leclerc ) / Jam des aristocrats
  9. 8 sekund
  10. Zima nadchodzi
  11. Jeśli życie Cię interesuje

Dysk 2:

  1. Demonstracja
  2. Królowa
  3. Marcel Galarneau
  4. Powrót króla Katshé / Awikatchikaën
  5. Przedmieścia
  6. Symfonia dla Caza
  7. List do Lévesque .a
  8. W połowie masztu
  9. Epilog
  10. Moja piękna Sophie
  11. Nic
  12. Spadające gwiazdy
2007  : Les Failures en spectacle (Dostępne na oficjalnej stronie zespołu)
  1. Widok kraju
  2. La Culbute (nowa wersja)
  3. Cass z Kurczaka
  4. Czułość / Paweł
  5. Dobre Warzywa
  6. ewangelina
  7. Grasille
  8. Ulica Kapdelaina
  9. Czy mam z tobą mieszkać
  10. Rolka puree ziemniaczanego
  11. Drogi do szczęścia
  12. Gaetane
  13. Ślub
  14. Plattsburg
  15. Hurlot
  16. Agaspezja
  17. Willie Jos Hachey
  18. Dieudonne Rastapopoulos
  19. Skrucha nad morzem
2008  : Wyprawa Wszystkie pieśni zostały napisane i skomponowane przez Jean-François Pauzé , o ile nie wskazano inaczej.
N O Tytuł Trwanie
1. Prosto 4:45
2. Dąb i trzcina 2:12
3. Między dwiema taksówkami 3:32
4. Katarzyna 3:03
5. Historia połowów 3:09
6. Bobo 3:37
7. Ulica pamiątkowa 2:50
8. Pan. 3:54
9. Heads-up 4:32
10. Jaskółki 4:33
11. Dopóki mamy miłość 2:45
12. Dobre jabłko 3:30
13. Styl życia 2:47
14. Wschodzi kolejny dzień 5:33
50:42
2009  : W powietrzu déjà vu (La Tribu)
  1. Piosenkarka pop
  2. Szwagier
  3. Ballada o JiPi Labrosse
  4. Na powietrzu deja vu
  5. Przez nas
  6. Bez bębna i trąbki
  7. Normalne drżenie
  8. 1994
  9. Malowniczy!
  10. Wakacje 31
  11. Blues życia
  12. Titi Tancrède / Prawdziwe pośladki
  13. Iść do domu
  14. Kiedy wyjdziesz
  15. W krainie gigantycznych jodeł
  16. Döner następny
2010  : Na koncercie w Zénith w Paryżu
  1. Prosto
  2. Królowa
  3. Demonstracja
  4. Między dwiema taksówkami
  5. Historia połowów
  6. Katarzyna
  7. Pan.
  8. Heads-up
  9. Wschodzi kolejny dzień
  10. 8 sekund
  11. Nic
  12. Dopóki mamy miłość
  13. Spadające gwiazdy
2011  : Cały wiatr
  1. telewizja
  2. Paryż - Montreal
  3. Marilou to nie obchodzi
  4. Zegar
  5. Tylko wiatr
  6. Klasa średnia (z sardelami)
  7. Jak Joe Dassin
  8. Był
  9. Przyjęcie!
  10. Strzelcy
  11. Trzymamy się
2015  : październik
N O Tytuł Trwanie
1. październik 3:36
2. Żegnaj Lou 3:41
3. la la la 2:41
4. Dżdżownice 4:17
5. Galaktyczna pizza 4:25
6. Martwe liście 3:59
7. Tak sobie 3:08
8. Jaskinia 3:03
9. marynarka handlowa 4:25
10. Oktoberfest 1:02
11. La Dévissé 4:22
12. Mój dziadek 4:16
13. Louis Hébert 4:19
14. Pub Królewski 3:42
2019  : Les Antipodes (Plemię)
N O Tytuł Trwanie
1. Ameryka płacze 4:44
2. Wszystkie domy są takie same 3:59
3. Suzie Prudhomme 4:34
4. Tu na dole 4:07
5. Saint-Profond 3:54
6. Monnc'André 3:17
7. Przeprawa (przez Atlantyk w 1774 r.) 3:40
8. Smutku 3:51
9. Johnny Pou 3:06
10. Na moim ramieniu 3:24
2021  : Noce skruchy (La Tribu)
N O Tytuł Trwanie
1. W biznesie
2. Epicki Eric
3. Noce pokuty
4. Mały Tommy
5. W 20
6. Coś podejrzanego
7. Wideo z Pointe
8. Grypa
9. Koniec zimy
10. Włóczęga i księżyc
11. Portret # 4
12. Piwnica
13. Autodium
14. Rockowa koszulka
15. Impreza poupe
16. Brązowe święta
17. Paweł
18. Luizjana
19. Dziewczyna z klubu
20. Pizza Barbas
21. Na jego niebie
22. Bijące serce
23. Grasille

Wideografia

płyta DVD

Filmy muzyczne

Nagrody

Gala ADISQ

Uwagi i referencje

  1. Claude P. Rabouin, Biography - Modest begins - period 1995-2001 , http://www.cowboysfringants.com , (strona konsultowana 7 listopada 2009 r.).
  2. Vincent Blanchard, Wywiad z Cowboys Fringants, La Chute (Quebec), 2 sierpnia 2003.
  3. Cali Rise, „  Wywiad: Dashing Cowboys  ” , w magazynie Impudique ,2 maja 2006(dostęp 8 listopada 2009 ) .
  4. Claude P. Rabouin, Biography – The boom years: period 2002-2007 , http://www.cowboysfringants.com , (strona konsultowana 7 listopada 2009 r.).
  5. .
  6. Claude P. Rabouin, „  Biografia grupy (więcej…)  ” [ archiwum du19 maja 2009] , na oficjalnej stronie grupy ,2009.
  7. "  Dashing Cowboys i gniew Października  " , na Le Droit ,24 października 2015 r.(dostęp 17 stycznia 2020 r . ) .
  8. "  The Cowboys Fringants wracają do studia  " , na HuffPost Quebec ,11 stycznia 2019 r.(dostęp 2 kwietnia 2019 r . ) .
  9. Cédric Bélanger , „  Rekord dla „Ameryki płacze  ” , Le Journal de Québec ,6 maja 2020(dostęp 28 lipca 2020 )
  10. Cédric Bélanger , "  2Frères dethrones America płacz  " , Le Journal de Québec ,11 maja 2020 r.(dostęp 28 lipca 2020 )
  11. „  Biografia  ” , na oficjalnej stronie grupy (dostęp 28 lipca 2020 r. )
  12. W refrenie Shooting Stars grupa retorycznie pyta „na koniec ch'min powiedz mi, co pozostanie z małej szkoły i placu zabaw?” "
  13. Kowboje Fringants Le Figaro,28 stycznia 2009.
  14. (fr) www.cousinsfringants.asso.fr , prawo stowarzyszeniowe z 1901 r.
  15. „  The cowboys of the environment  ” , na stronie www.natura-sciences.com (dostęp 23 marca 2012 ) .
  16. Analiza 12 wielkich pieśni GEGERS w Forces Parallèles - Chroniques Éclectiques na stronie nightfall.fr.
  17. Kathleen Lavoie, Rok grup? , Le Soleil , Quebec , 24 października 2006, s. A3.

Linki zewnętrzne