Towarzysze Pieśni

Towarzysze Pieśni Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Towarzysze pieśni w reprezentacji przed legionem cudzoziemskim ,2 czerwca 1965w Tuluzie . Ogólne informacje
Ojczyźnie Francja
Gatunek muzyczny Odmiana francuska
aktywne lata 1941 - 1985
Skład grupy
Byli członkowie Fred Mella (†) ( tenor / solista)
Jo Frachon (†) (bas)
Jean Broussolle (†) (baryton)
Guy Bourguignon (†) (bas)
Jean-Louis Jaubert (†) (bas)
Hubert Lancelot (†) ( baryton)
Jean-Pierre Calvet (†) (tenor)
Gérard Sabbat (†) (baryton)
René Mella (†) (tenor)
Paul Buissonneau (†) (tenor)
Marc Herrand (tenor)
Jean Albert (†) (tenor)
Michel Cassez (tenor)
Mario Hirlé (†) (baryton)
Jean Driant (tenor)
Paul Méry (tenor)

Compagnons de la chanson to francuska grupa wokalna urodzona w Lyonie (wtedy w strefie wolnocłowej ) w 1941 lub w 1946 roku , podczas II wojny światowej . Daje swój ostatni koncert w dniu14 lutego 1985.

Skład szkolenia

Wszyscy członkowie grupy

Jeśli Paul Buissonneau , Marc Herrand , Jean Albert i Mario Hirlé zostali tylko przez kilka lat, szkolenie najlepiej znane ogółowi społeczeństwa obejmuje:

Pomimo zmian na przestrzeni lat nadal zajmują dziewiąte miejsce, aż do śmierci Guy Bourguignon w 1969 roku, odmawiając za obopólną zgodą zastąpienia przyjaciela. 31 grudnia 1972, Baryton i kompozytor Jean Broussolle opuszcza grupę podczas Wielkiego Echiquier przez Jacques'a prezbiterium , jest Michel Cassez , urodzony 28 grudnia 1931, lepiej znany pod nazwą „Gaston”, były muzyk i dyrygent przez Claude François i gospodarza program Midi-Thirty na TF1 , który go zastępuje.

Fred Mella i Jean Broussolle

Jednorodność tej formacji wokalnej nie mógł pozwolić nam zapomnieć fakt, że składa się z często znakomitych osobistości indywidualnie:

Nie zapominając o tych, którzy ciążyła wokół grupy, wśród których utalentowany aranżer Nino Nardini (u początków Sur ma vie przez Charles Aznavour ) oraz wkładu kilku innych wielkich nazwisk piosenki jak Gilbert Bécaud , Georges Brassens czy Henri Salvador .

Geneza i ewolucja

Wywodzący się z grupy znanej jako Compagnons de la Musique , grupy młodych ludzi z Compagnons de France założonej przez Louisa Liébarda w 1941 roku , w lutym 1946 roku stali się Compagnons de la chanson . Grupa początkowo składała się z dziewięciu członków, a następnie ośmiu (Paul Catrin, dziewiąty element podszedł, decydując się nie opuszczać szkolenia swojego mentora i trenera Louisa Liébarda).

Spotkanie z Edith Piaf

Interpretatorzy starych francuskich melodii zapożyczonych z folkloru ( Perrine była służącą ), to było w 1944 roku , kiedy byli jeszcze pod opieką Louisa Liébarda , z Compagnons de la musique, że odnieśli pierwszy sukces i spotkali Edith Piaf na gala w Paryżu .

Po krótkiej przerwie przez Jeana Drianta na kilka tygodni, jest w wrzesień 1946wraz z przybyciem Titi Paula Buissonneau formacja ta bierze swoje prawdziwe podstawy dzięki organizacji opartej na trzech tenorach , trzech barytonach i trzech basach .

W 1946 roku nagrali z Edith Piaf piosenkę Les Trois kloszami autorstwa Jean Villard (dit Gilles), który stał się międzynarodowym sukcesem, a objawiłeś je do ogółu społeczeństwa, dzięki udanej aranżacji Marc Herrand . Zachęcony i wspierany przez Edith Piaf, Les Compagnons de la chanson przyjął młodszy repertuar i wyruszył w trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych . Po powrocie do Francji odnieśli ogromny sukces, który umożliwił im podróżowanie po świecie. Sukcesy następowały po sobie w latach pięćdziesiątych , sześćdziesiątych i siedemdziesiątych .

A cappella, potem akompaniament orkiestrowy

Od 1946 do 1956 będą śpiewać najczęściej w czysto chóralnej formule a cappella lub z towarzyszeniem gitary lub fortepianu.

Stopniowo od 1957 r. przechodzą do mocniejszego akompaniamentu instrumentalnego i orkiestrowego, wzbogacając całość, instrumenty, na których często sami będą grać, a także posiadające talenty muzyczne, które ukażą się na płytach, które będą publikować w kolejnych latach, aż do ostatniego koncertu w 1985, a także na swoich pokazach.

Dyski

Compagnons de la chanson nagrywają kolejno z Columbia/Emi , Polydor , CBS , Sonopresse i Philips . Po pierwszym amerykańskim tournee w październiku 1947 r. zwrócili się na sceny świata ( Stany Zjednoczone , Anglia , Brazylia , Bliski Wschód , Japonia itd.).

W 1954 roku pod egidą Radio-Luxembourg odbyli pod wielkim dachem długą, trwającą ponad sześć miesięcy, trasę koncertową.

W 1959 roku poszli w Tour de France z koncertami w każdym mieście postojowym.

Pokazy krajoznawcze i rozrywkowe

Spędzili cztery razy w Olimpii i pozostali pięć miesięcy na rachunku Bobino w Paryżu w 1962 , trzy miesiące w 1966 , jeden miesiąc w 1968 , 1970 i 1973 .

Uczestniczą w wielu programach telewizyjnych i radiowych, takich jak:

Ich występy często przeplatają się z jednoczesnymi malowniczymi pokazami ilustrującymi każdą z ich piosenek. Oprócz śpiewu, każdy członek ma do spełnienia określoną rolę dla prawidłowego funkcjonowania grupy, co pozwala formacji zachować piękną, spójną harmonię , niektórzy członkowie zostają muzykami.

W sumie wygrawerowanych jest ponad 350 tytułów, 50 niepublikowanych, a grupa da około 300 koncertów rocznie. Compagnons spędzili cztery lata z Edith Piaf , nagrali z nią także piosenkę Johnnie Fedora i Alice Bluebonnet z kreskówki Walta Disneya The Music Box .

Odbywają liczne trasy koncertowe w Kanadzie, Japonii, Izraelu, Stanach Zjednoczonych, Libanie, Syrii, Brazylii, Rosji, Afryce, Anglii, Belgii, Włoszech, Szwajcarii, Niemczech itd.

Kręcą film z Édith Piaf , Dziewięć chłopców, serce , i biorą udział w operetce Broussolle'a i Georges'a Van Parysa Minnie Mustache , u boku Jeana Lefebvre'a .

Dopiero w grudniu 1980 roku ogłosili pożegnalną trasę koncertową, która trwała prawie pięć lat. W 1983 roku przez pięć tygodni odnieśli triumf w Olimpii. Ich ostatni koncert odbywa się w dniu14 lutego 1985w pawilonie Baltard w Nogent-sur-Marne .

dzisiaj

Przez 25 lat po 1986 roku Fred Mella kontynuował karierę solową, a jego brat René Mella brał od czasu do czasu udział w kilku trasach koncertowych ze swoją nową grupą Les Copains d'Accord. Obaj muszą nagrać nowe płyty. To samo dotyczy „Gastona” Michela Casseza, który nadal występuje ze swoim zespołem jazzowym.

19 października 2002 r., miejsce Compagnons de la chanson zostało zainaugurowane w Lyonie w dzielnicy Villa du Point du Jour, w pobliżu miejsca, w którym rozpoczęła się epopeja pod dyrekcją Louisa Liébarda. Na imprezę przybyło wielu fanów z całej Francji, a nawet Szwajcarii.

Wielkie sukcesy

Bardzo reprezentatywne szkice muzyczne

Zacytować

„Pamiętam, że to dzięki Édith Piaf rozpoczęli działalność Compagnons de la chanson, Eddie Constantine i Yves Montand . » - Georges Perec , w Je me souviens (1978), s. 49.

Uwagi i referencje

  1. „  Żandarmi zasypiają w deszczu Towarzysze pieśni  ” , na temat Biblioteki Specjalne Miasta Paryża (dostęp 2 lutego 2018 )
  2. Biografia: Les Compagnons de la chanson - RFI Musique , sierpień 1999.
  3. Valérie Lehoux, „  Pożegnanie z towarzyszem pieśni: Fred Mella milczy  ” , na Télérama.fr ,18 listopada 2019 r.(dostęp 19 listopada 2019 )
  4. "  Nie, nie wszyscy towarzysze piosenki są martwi!"  » , na LA VDN ,18 listopada 2019 r.(dostęp 7 czerwca 2021 )

Bibliografia

Link zewnętrzny