Dans les prisons de Nantes to piosenka przedstawiająca historię miłosną między więźniem a córką strażnika, która pomaga mu uciec z więzienia w Nantes .
Jest popularny we Francji i za granicą, a także w Kanadzie . Artyści francuskojęzyczni włączyli go do swojego repertuaru, jak Édith Piaf , Édith Butler , Aristide Bruant , Les Compagnons de la chanson , Nana Mouskouri , Colette Renard , Louise Forestier i Dorothée (prowadząca) , grupa Tri Yann z Nantes , piosenkarka bretońska Claude Besson czy nawet Nolwenn Leroy .
Ta piosenka pochodzi z Dolnego Loarą , w XVII -tego wieku . Byłby zainspirowany ucieczką kardynała de Retza w 1654 roku. Od tego czasu można go znaleźć w całym francuskojęzycznym świecie dzięki żeglarzom wędrującym w górę Loary lub wygnańcom, którzy przybyli do Nowej Francji . To z kolei nabiera, w zależności od lokalizacji, wielu odmian: Loara staje się morzem, więzienia Nantes stają się więzieniami Londynu ...
Znane z pieśni więzienia w Nantes były liczne pod rządami Ancien Régime, a zwłaszcza podczas rewolucji : w 1793 r. Najstraszniejsze było więzienie de l'Entrepôt des Cafés znajdujące się w porcie, utworzone przez Jean-Baptiste Carriera , w którym zginął w nieludzkich warunkach tysiące ludzi.
W XV th wieku, kiedy to zamek i kilka wież (wieża Constable, Saint-Nicolas wieży, etc.) jako część fortyfikacji otaczających Nantes służył jako więzienie, prawdziwy areszt pozostaje więzieniem Bouffay , wyposażony w 1467 roku w Château du Bouffay i pozostanie nim przez prawie cztery wieki.
Yvonne George śpiewa swoją wersję w 1928 roku pod tytułem Les Cloches de Nantes . W latach czterdziestych XX wieku przejęło go Trio de la Claire Fontaine.
Jest to wersja Tri Yanna , wydana na 45 rpm "Johnny Monfarleau / Les Prisons de Nantes" w 1972 roku, dzięki której będzie znana większej liczbie osób.
Przejęła go również Dorothée w Le Jardin des Chansons na początku lat 80. Nolwenn Leroy sprawiła, że nowe pokolenie odkryło je na nowo w latach 2010 .