Kalinka ( Калинка w cyrylicy , "Mała zatoka ( obier )") to słynna rosyjska piosenka, która stała się tradycyjna. Został napisany i skomponowany w 1860 roku przez Iwana Pietrowicza Łarionowa (1830 - 1889). Jest to poetycka, zabawna i niegrzeczna piosenka miłosna, której wszystkich niuansów nie sposób przetłumaczyć ze względu na typowo rosyjskie wyrażenia i celowo wprowadzone podwójne znaczenia.
(Uwaga: poniższa transkrypcja nie odpowiada wymowie fonetycznej. W szczególności należy uwzględnić wymowę nieakcentowanego o . Zatem „ moya ” będzie raczej oznaczać „ maya ” lub „ måya ”)
| Oryginalny tekst | Transkrypcja | Tłumaczenie |
|---|---|---|
|
Калинка, калинка, калинка моя! |
Kalinka, kalinka, kalinka moïa! |
Mała zatoka, mała zatoka, moja mała zatoczka! |
W języku rosyjskim калина (wymawiane ka li na , z głównym akcentem na sylabie 2 e ) to opulus , rodzaj krzewu, który daje małe okrągłe okienka. Wstawienie „k” daje czuły niuans ( hipokorystyczny , odpowiednik sufiksu chen w języku niemieckim lub sufiksu ito w języku hiszpańskim, jak na przykład w Kindchen ) w języku francuskim można go przetłumaczyć za pomocą przyrostka -ette (doe → bichette itp. ). Na tej samej zasadzie, малина ( malina ), przy czym malina , przekształca się Malinka , „małej maliny”. Warto wiedzieć, że te rodzaje jagód były tradycyjnymi ofiarami dla starożytnej słowiańskiej bogini o imieniu Liouli , bogini ziemi, wiosny, miłości i płodności. Seria люли ( liouli ), słowo, które nie ma prawdziwego znaczenia, ale ma oczywiście ten sam rdzeń co любить ( lioubit ' = kochać) lub любовь ( lioubov = miłość), pojawiają się często w pieśniach ludowych traktujących o wiosennym żarze miłości .
Drugi wiersz pierwszego wersetu (Спать положите вы меня!) Powinien dosłownie przetłumaczyć jako: „Położyłeś mnie (zasnąć)”, a czasownik положить ( polojit ' , położyć, pozować) wskazuje na leżenie. Nie ma pewności, kto jest reprezentowany przez temat „ty”. W tym miejscu w piosence możemy pomyśleć, że to jodła i zieleń (liczba mnoga), ale w języku rosyjskim druga osoba w liczbie mnogiej jest również używana (jak w języku francuskim) jako znak uprzejmości wobec jednej osoby. (Adres ).
Dopiero w trzecim wersecie autor wyraźnie mówi o „ładnej dziewczynie” („красавица”, krassavitsa ) i używa terminu душа- девица ( doucha-dievitsa , dosłownie „dziewica duszy”, wiedząc, że słowo „ dusza ”jest często używany do określenia ukochanej osoby), co jest wyrażeniem poświęconym, zwłaszcza w opowieściach, na określenie bardzo pięknej młodej dziewczyny. Dlatego dopiero w trzeciej zwrotce (kiedy nie znamy jeszcze pieśni) rozumiemy podwójne znaczenie dwóch pierwszych i refrenu, a także metaforę rozpiętą między elementami roślinnymi a młodą damą (po rosyjsku słowo „jodła” (сосна, sosna ) jest rodzaju żeńskiego).
Kalina jest również tradycyjnym imieniem żeńskim w krajach słowiańskich, podobnie jak księżniczka Kalina z Bułgarii .