Menil-Guyon

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Orne .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Menil-Guyon
Menil-Guyon
Kościół Notre-Dame.
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Orne
Dzielnica Alencon
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Doliny Haute Sarthe
Mandat burmistrza
 Yannick Levenez
2020 -2026
Kod pocztowy 61170
Wspólny kod 61266
Demografia
Miły Menilguyonnais
Ludność
miejska 		77  mieszk. (2018 spadek o 15,38% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 28  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 48°34′59″ północ, 0°17′44″ wschód
Wysokość Min. 158  m
Maks. 189  m²
Obszar 2,76  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Sées
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Écouves
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg Menil-Guyon
Geolokalizacja na mapie: Orne
Zobacz na mapie topograficznej Orneu Lokalizator miasta 14.svg Menil-Guyon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Menil-Guyon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Menil-Guyon

Ménil-Guyon to francuska gmina , znajduje się w dziale z Orne w tym Normandy regionu , zamieszkałe przez 77 mieszkańców (Ménilguyonnais).

Geografia

Obejmujący 276 hektarów terytorium Ménil-Guyon było najmniejsze w kantonie Courtomer .

Gminy graniczące z Ménil-Guyon
Tremont Tremont , Le Chalange Le Chalange
Boitron du Menil-Guyon [2] Le Chalange
Boitron Boitron Montchevrel

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,4  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,2 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 3,2 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 746  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,1 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,6 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Courtomer” w miejscowości Courtomer zlecenie w 1997 i znajduje się 7  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 11  ° C i ilość opadów wynosi 805,1  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Alençon - Valframbert" w miejscowości Alençon , oddanej do użytku w 1946 roku i oddalonej o 23  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 10,8  °C w okresie 1971-2000 do 10,9  °C w latach 1981-2010 , następnie w 11,3  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Ménil-Guyon jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Sées , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 7 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia gruntów rolnych (100% w 2018 roku), pewna część identyczna z 1990 (100%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: użytki zielone (77,3%), grunty orne (22,7%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwę miejscowości poświadczają formy Le Menil Guyon z 1793 r., Le Mesnil-Guyon z 1801 r.

Stary francuski Mesnil , „domena wiejskich”, jest źródłem wielu toponimów, zwłaszcza w Normandii. Pisownia Ménil została nałożona na inną Mesnil Orne przez prefekta na początku XIX -go wieku.

Guion to imię osobiste w starym francuskim reżimie , które stało się graficznie Guyon, co doprowadziło do zniknięcia starej wymowy „gui-on” [giɔ̃]. Współczesna forma podmiotu to „  Facet  ”. Antroponimia Guy jest pochodzenia germańskiego i ogólnie latinized w Guido , czasami w wido , zgodnie z jego germańskiej etymologii.

Fabuła

ten 31 grudnia 2006 r. : gmina opuszcza wspólnotę gmin Pays d'Essay na rzecz wspólnoty gmin Pays de Courtomer .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
Czerwiec 1995 luty 2005 Jean-Paul Tison    
Marzec 2005 Marzec 2008 Odile Duval płyta DVD Radny Generalny
Marzec 2008 kwiecień 2014 Jean-Claude Delion   Emeryci (przemysł)
kwiecień 2014 W trakcie Michele Belloche SE Rolnik
Brakujące dane należy uzupełnić.

Rada gminy składa się z siedmiu członków, w tym burmistrza i zastępcy.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 77 mieszkańców, co oznacza spadek o 15,38% w porównaniu do 2013 r. ( Orne  : -2,51%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%). W 1856 roku Ménil-Guyon liczyło do 332 mieszkańców .

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1836 1841 1846 1851 1856
240 204 275 321 317 315 306 330 332
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901
330 320 315 304 267 187 167 162 161
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962
152 151 110 111 102 110 113 107 98
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016 2018
76 92 85 99 87 89 92 79 77
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Miejsca i zabytki

Aktywność, wydarzenia, etykieta

Miasto jest wsią ukwieconą (dwa kwiaty) w rywalizacji miast i wsi kwitnących .

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Ludność miejska 2018.
  2. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  3. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  4. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  5. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  6. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  7. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  8. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

Wysokości, współrzędne, obszar  : IGN.
  1. „  Strona wspólnoty gmin Pays de Courtomer-Le Ménil-Guyon  ” (konsultacja 5 lutego 2010 r . ) .
  2. Warstwa „  Geoportal (IGN),„ Limity administracyjne ”aktywowana  ” .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 25 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 25 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 25 lipca 2021 r. )
  6. Słowniczek - Opady , Météo-France
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 25 lipca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Courtomer - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 25 lipca 2021 r. )
  10. „  Orthodromy between Le Ménil-Guyon and Courtomer  ” , fr.distance.to (dostęp 25 lipca 2021 ) .
  11. „  Station Météo-France Courtomer – zestawienie klimatologiczne – statystyki 1981-2010 i zapisy  ” , na Dataespubliques.meteofrance.fr (dostęp 25 lipca 2021 r . ) .
  12. „  Ortodromia między Le Ménil-Guyon i Alençon  ” , fr.distance.to (dostęp 25 lipca 2021 r . ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Alençon - Valframbert - Normals za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 25.07.2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Alençon - Valframbert - Normales za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 25 lipca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Alençon - Valframbert - Normales za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 25 lipca 2021 )
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Sées  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
  22. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  23. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  24. Albert Dauzat (przedmowa Marie-Thérèse Morlet ), Imiona i imiona Francji , edycje Larousse 1980, s. 316b pod Guy .
  25. „  Le Ménil-Guyon (61170) – Municipales 2014  ” , na wyborach.ouest-france.fr , Ouest-France (dostęp 4 czerwca 2014 r . ) .
  26. Organizacja spisu na insee.fr .
  27. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  29. „  Zwycięzcy konkursu miast i wsi w rozkwicie  ” (dostęp 6 lipca 2011 ) .
  30. „  Le Ménil-Guyon na stronie National Geographic Institute  ” [ archiwum of23 lutego 2011] (archiwum Wikiwix)

Linki zewnętrzne