Laurence Haim | |
Narodziny |
14 listopada 1966 Paryż , Francja |
---|---|
Narodowość |
Francusko- amerykański izraelski |
Zawód | Dziennikarz |
Lata działalności | Od 1989 roku |
Głoska bezdźwięczna | |
Kraj | Francja |
Głoska bezdźwięczna | Telewizja |
Radio |
RTL France Inter |
Telewizja |
Canal + , I-Télé LCI |
Laurence Haïm , urodzony dnia14 listopada 1966w Paryżu jest dziennikarzem francusko - amerykańsko - izraelskim .
Były korespondent grupy Canal + oraz agencji CAPA w Waszyngtonie od 1992 do 2017 roku, jest jednym z niewielu francuskich dziennikarzy zostały akredytowanych w Białym Domu konferencji prasowych z korespondentami Agence France Presse , a przy Pentagonie . Jest także jedyną francuską dziennikarką, która udzieliła ekskluzywnego wywiadu z prezydentem USA Barackiem Obamą .
W styczeń 2017opuszcza kanał I-Télé i dolipiec, wchodzi w skład zespołu Emmanuela Macrona , kandydata w wyborach prezydenckich, a następnie wybranego na stanowisko rzecznika Prezydenta Republiki . Odchodzi ze swojego stanowiska w La République en Marche na12 lipca 2017 r.
Córka paryskiego lekarza Laurence Haïm przedstawia się jako samouk. Zaczęła Obok Patrice Laffont nosząc kaw w wolnej stacji radiowej (w CVS ) w Wersalu , a za nim przez kilka miesięcy jako asystent, kiedy wyjechał do Francji Inter .
W 1986 roku, po stażu obok Elie Vanniera w RTL , gdzie była odpowiedzialna za przygotowanie poranne gazety, była zatrudniona przez Philippe Labro i pracował w szczególności w „społeczeństwo” wydziału radia i do czynienia z „sekcji”. Ludzi ”. W tym czasie została także asystentką Christine Ockrent , która wzięła ją pod swoje skrzydła na rok. Następnie zajmuje się rezerwacją gości politycznych, których dziennikarka przyjmuje w swoich porannych felietonach.
W 1989 roku Laurence Haïm brał udział w tworzeniu agencji CAPA kierowanej przez Hervé Chabaliera i przez 24 godziny produkował reportaże telewizyjne w Canal + , Special Envoy na France 2 czy nawet Zone interdite na M6 .
W 1992 r. Przeniosła się do Nowego Jorku, aby zostać korespondentką w Stanach Zjednoczonych dla CAPA i Canal +. Występuje w takich programach jak Nulle part autre , Le Grand Journal czy La Matinale . Od 1999 roku była także korespondentką całodobowego kanału informacyjnego grupy I-Télé .
W 2001 r., Z powodu kilku planów socjalnych i restrukturyzacji w Canal + i I-Télé, Laurence Haïm powiedziano, że jej pracodawca może jej podziękować, jak opisuje w swojej książce „ Journal d'une année apart:11 września 2001- 2002 ”. Ale11 września 2001, jest pasażerem samolotu lecącego do Nowego Jorku; następnie obejmuje ataki, które nawiedziły kraj przez kilka dni, w szczególnie trudnych warunkach. Wkrótce potem, głęboko naznaczona wydarzeniami, których właśnie doświadczyła, planuje przyjąć obywatelstwo amerykańskie, co również ujawnia w książce.
W latach 2002-2006 współpracowała z amerykańskim kanałem CBS . Wraz z Danem Ratherem śledzi początek wojny w Iraku i większość czasu mieszka w Bagdadzie w latach 2002-2006. W tym czasie pracowała również w Izraelu . W tym okresie relacjonowała także francuskim mediom wybory prezydenckie w Ameryce w 2004 roku i, bardzo rozczarowana, zapowiedziała w Canal + ze łzami w oczach reelekcję George'a W. Busha na kolejne cztery lata.
Podczas amerykańskich wyborów prezydenckich w 2008 r . Podążała za Barackiem Obamą od początku jego kampanii w stanie Iowa i wyróżniała się tym, że była jedyną francuską dziennikarką, która przeprowadziła z nim wywiad. Nadał jej przydomek „ Francuzka ”. Odkąd Barack Obama objął urząd w Białym Domu , Laurence Haïm był, wraz z dwoma korespondentami z Agence France-Presse , jedynym francuskim dziennikarzem z odznaką dającą mu dostęp do konferencji prasowych . Przed pierwszą podróżą amerykańskiego prezydenta do Kairu podpisała kolejny ekskluzywny wywiad dla Francji z prezydentem USA, transmitowany w Canal + wCzerwiec 2009.
Po pokryte dla grupy Canal + w romans DSK w Stanach Zjednoczonych, ona następuje pierwszy mandat Baracka Obamy . W 2012 roku wróciła do Francji, aby reżyserować wraz z fotoreporterem amerykańskiego Newsweeka , Charlesem Ommanneyem, serię wideo dla I-Télé na temat francuskich wyborów prezydenckich . Rezultatem jest także książka Made in France , wydana przez Albin Michela .
Po powrocie do Stanów Zjednoczonych na co dzień relacjonuje kampanię Baracka Obamy w amerykańskich wyborach do Canal + i I-Télé w 2012 roku i nadal pełni funkcję w Białym Domu. Omówiła także zamachy bombowe i tornada w Bostonie w Oklahomie . Wkwiecień 2013została stałą akredytowaną dziennikarką w Pentagonie , aw rmaj 2013, prezes Stowarzyszenia Prasy Zagranicznej Białego Domu.
W 2016 roku relacjonowała kampanię przed wyborami prezydenckimi w USA . Plik4 listopada, kierownictwo I-Télé postanawia powstrzymać emisję działań następczych po wynikach wyborów, po kontynuacji strajku personelu w proteście przeciwko pojawieniu się na kanale gospodarza Jean-Marca Morandiniego . Następnie relacjonuje wieczór na swoim osobistym koncie na Twitterze i wspiera swoich uderzających kolegów.
Plik 10 stycznia 2017 rogłosiła odejście z kanału I-Télé i następnego dnia dołączyła jako rzecznik prasowy do zespołu wyborczego Emmanuela Macrona , kandydata na wybory prezydenckie w 2017 roku , gdzie musiała zajmować się sprawami międzynarodowymi. Porównując Emmanuela Macrona do Baracka Obamy z nadzieją, którą wzbudza, twierdzi, że „zmieniła swoje życie”, angażując się w politykę. Jednak po dwóch występach telewizyjnych w programie C à vous we France 5 oraz w telewizji BFM , uznanych za nieudane i niezdarne tweety, nie pojawia się już w mediach. Magazyn Marianne opisuje ją następnie jako „oniemiałą rzeczniczkę”. Odchodzi ze stanowiska w La République en Marche! the12 lipca 2017 ri oznajmia, że chce ponownie „zostać” dziennikarką, choć w styczniu wskazała, że „przewróciła dziennikarstwo” . W wywiadzie dla Journal du Dimanche na temat14 lipca 2017 r, przywołuje pewne żale, w szczególności „chwile okrucieństwa w świecie politycznym, które zatrzymam dla siebie”. Czytałem też lub słyszałem rzeczy, których nie powiedziałem lub nie zrobiłem ” .
W lipiec 2017, Le Canard Enchaîné stwierdza, że poprosiła Emmanuel Macron na stanowisku ambasadora za świadczone usługi, i że ten ostatni byłby szorstko odmówił jego prośbę. Laurence Haïm zaprzecza temu twierdzeniu, oświadczając na swoim koncie na Twitterze: „Nigdy nie chciałem być ambasadorem. Z wyjątkiem wiadomości ” . W wywiadzie dla Télé Loisirs powiedziała, że była „bardzo zaskoczona” artykułem w Le Canard , ale uściśliła swoje uwagi, przyznając, że „kilka możliwości” stanowisk było rozważanych z zespołem głowy państwa.
Jesienią 2017 roku pracowała jako badacz rezydent w Instytucie Studiów Politycznych Uniwersytetu w Chicago (University of Chicago Institute of Politics), kierowanym przez Davida Axelroda , byłego doradcę Baracka Obamy.
W wrzesień 2019, wykorzystana przez fałszywe wideo, na swoim koncie na Twitterze ogłasza śmierć amerykańskiego aktora i reżysera Clinta Eastwooda . Później przeprasza za swój błąd. Od września 2020 roku Laurence Haïm jest konsultantem kanału LCI grupy TF1 i jest zmobilizowany do śledzenia amerykańskich wyborów prezydenckich w 2020 roku.