Wciągarka Largo

Wciągarka Largo
Mural Largo Winch na Place des Sciences w Louvain-la-Neuve.
Mural Largo Winch na Place des Sciences w Louvain-la-Neuve .
Narodziny Urodzony Largo Winczlav
Czarnogóra , Jugosławia
Pochodzenie Jugosławia
Stany Zjednoczone
Seks Męski
Gatunki Człowiek
Włosy Blacks (powieść i serial telewizyjny)
Auburn (komiks)
Oczy brązowy
Czynność Biznesmen
Funkcja Wielojęzyczny
Biegły w rzucaniu nożem
Rodzina Nerio Winch (ojciec adopcyjny)
Danitza Winczlav (matka)
Hannah Gleiber (ciocia)
Ernst Gleiber (wujek)
Przynależność Grupa W
Otoczenie Simon Ovronnaz
Freddy Kaplan
John D. Sullivan
Miss Pennywinkle
Silky Song
Jessie Remington
Emma Pennywinkle
Stworzone przez Jean Van Hamme
Zinterpretowane przez Paolo Seganti (serial telewizyjny)
Tomer Sisley (film)
Głos Jean-Pierre Michaël (VF - serial telewizyjny)
Kino Wyciągarka
Largo Wyciągarka Largo 2
Powieści Largo Winch i Groupe W
Largo Winch i Cyclops
Largo Winch i Ostatni z Dożów
Largo Winch i Forteca Makiling
Largo Winch i Rewolta Zamboanga
Business Blues
Seria Wciągarka Largo
Albumy Wciągarka Largo
Pierwsze pojawienie się 1977 , Largo Winch i Groupe W
Redakcja Mercure de France (powieść)
Dupuis (komiks)

Largo Winch to fikcyjna postać , tytułowy bohater powieści i serii komiksów , stworzony przez belgijskiego pisarza Jeana Van Hamme , a także kilku produktów pochodnych, w tym serialu telewizyjnego i dwóch filmów, Largo Winch i Largo Winch 2 .

Historia serii

kreacja

W 1973 roku Van Hamme rozpoczął pracę nad wciągarką Largo . Scenarzysta Greg , ówczesny redaktor naczelny Journal de Tintin , chciał zainwestować na rynku komiksów w Stanach Zjednoczonych. W tym celu chciałby, aby współpracowali francusko-belgijscy scenarzyści (w tym przypadku on sam i mówiący po angielsku Van Hamme) oraz amerykańscy rysownicy. To właśnie z tej okazji Van Hamme wpadł na pomysł wykorzystania do scenariusza swojej wiedzy o świecie biznesu (z wykształcenia ekonomista, pracował wówczas dla holenderskiej międzynarodowej firmy Philips ). Jednak projekt został przerwany, ponieważ amerykańscy ilustratorzy nie byli przyzwyczajeni do europejskich standardów komiksu.

Trzy lata później Van Hamme opuścił świat biznesu i postanowił „żyć z pióra”. Zaczął pisać powieści i tym samym odtwarza postać Largo, którą naszkicował kilka lat wcześniej. Wysłał swój rękopis do dziesięciu wydawców paryskich i otrzymał sześć pozytywnych odpowiedzi. Brakuje pieniędzy, on pozytywnie odpowiedzieli na pierwszą z nich, Mercure de France , który opublikował sześć powieści w serii pomiędzy 1977 i 1984 roku .

W międzyczasie Van Hamme kontynuuje swoją pracę jako pisarz komiksowy. Po sukcesie Thorgala i XIII postanawia wznowić projekt komiksowej wersji Largo Winch . Adaptację powieści rozpoczął w 1990 roku projektant Philippe Francq . Seria zna wtedy sukces i rozgłos znacznie wyższy niż oryginalne powieści.

Seria Largo Winch jest uważana za najlepiej sprzedającą się serię komiksów dla dorosłych na świecie z ponad 400 milionami sprzedanych albumów od momentu jej powstania .

Adaptacje

Specyfiką serii jest uwzględnienie tylko dyptyków, pozwalających autorowi na transpozycję długich powieści wydanych przez Editions Mercure de France: dla pierwszego dyptyku L'Héritier / Le Groupe W Jean Van Hamme adaptuje pierwszą powieść Largo Wincha . Do drugiej, zatytułowanej OPA / Business Blues , transponuje szóstą i ostatnią powieść. Dla następujących dyptyków - H / Dutch Connection , La Forteresse de Makiling / L'Heure du Tigre i Voir Venise ... / ... And Die , przetwarza odpowiednio drugą, czwartą i trzecią powieść.

W latach 2000-2010 Van Hamme wreszcie wyobraża sobie nowe historie dla swojego bohatera. Jedynym wyjątkiem jest dyptyk Trzy oczy strażników Tao / Droga i cnota zamykający azjatycką przygodę Largo, opowiedzianą w piątej powieści.

Podsumowanie historii

Nerio Winch, stary biznesmen na czele imperium finansowego wartego dziesięć miliardów dolarów , nie ma dzieci ani potencjalnych spadkobierców. Następnie postanawia potajemnie adoptować jugosłowiańską sierotę o imieniu Largo Winczlav, aby zapewnić ciągłość swojej grupy.

Kiedy Nerio umiera zamordowany przez wykonawczej grupy, Largo, w wieku dwudziestu sześciu, dziedziczy cały swój majątek i znajduje się na czele ogromnego imperium finansowego, jakim jest Grupa szer . Transakcje, układy, przejęcia , akcje, wybryki, defraudacje to składniki jego nowego życia w świecie wysokich finansów.

Przyciągnięty, zniesmaczony lub ujarzmiony przez te wszystkie miliardy, uwikłany w przeszłość i zmagający się ze zbyt nikczemną przyszłością, miliarder playboy przeżywa ekscytujące przygody ze swoimi przyjaciółmi, Simonem Ovronnazem, byłym szwajcarskim złodziejem i Freddym Kaplanem, byłym pilotem izraelskiego samolotu. Siły Powietrzne żyjące pod narodowością Monako .

Powieści i opowiadania

Jean Van Hamme , Largo Winch , Mercure de France , 1977 - 1980 Seria u początków komiksu.
  1. Largo Winch i Groupe W ( 1977 ), Mercure de France, 307 s.
    Alternatywny tytuł (reedycja w kieszeni): "Largo Winch - Le Groupe W"
  2. Largo Winch et la Cyclope ( 1977 ), Mercure de France, s. 333.
    Alternatywny tytuł (reedycja w kieszeni): „Largo Winch - La Cyclope”
  3. Largo Winch and the Last of the Doges ( 1978 ), Mercure de France, 334 s.
    Alternatywny tytuł (przedrukowany w kieszeni): „Largo Winch - The Last of the Doges”
  4. Largo Winch i forteca Makiling (L'Heure du Tigre, 1) ( 1979 ), Mercure de France, 330 s.
    Tytuł alternatywny (reedycja w kieszeni): „Largo Winch - La Forteresse de Makiling”
  5. Largo Winch i bunt Zamboanga (L'Heure du Tigre, 2) ( 1979 ), Mercure de France, 331 s.
    Tytuł alternatywny (reedycja w kieszeni): „Largo Winch - Les Révoltés de Zamboanga”
  6. Business Blues ( 1980 ), Mercure de France, 326 s.
    Alternatywny tytuł (reedycja w kieszeni): "Largo Winch - Business Blues"

Powieści i opowiadania różnią się od komiksów bardziej surowym stylem, wyraźniej ewokacją seksu i przemocy oraz humorem . W komiksach, a następnie w serialu, historie zostały stosunkowo rozwodnione i zaktualizowane: postacie zmieniły swoje imiona i narodowość (Izrael Simon Ben Chaïm staje się Szwajcarem Simonem Ovronnazem, podczas gdy Szwajcar Freddy Kaplan zostaje Izraelczykiem i Monako w komiksach), kraje zostały wymienione itp.

Sześć powieści zostało przedrukowanych w formacie kieszonkowym pod koniec 2008 roku przez Milady .

Tom 1 romantycznej serii Le Groupe W jest tematem, w,styczeń 2016, w wydaniu audiobookowym wydanym przez Sonobook, w narracji Michela Grégori.

Komiksy

Albumy

Wciągarka Largo
Seria
Scenariusz Jean Van Hamme (1-20)
Eric Giacometti (21-)
Rysunek Filip Francq
Płeć (e) Biznes-Thriller
Główne postacie Wciągarka Largo
Kraj Belgia
Oryginalny język Francuski
Redaktor Dupuis
Kolekcja Plamienie
Pierwsza publikacja Listopad 1990
Uwaga. albumy 22
Adaptacje Na podstawie serii powieści
Seriale telewizyjne
Gry wideo
Filmy

Tomy ułożone są w dyptyki zaczynające się od nieparzystej liczby; każde dwutomowe opowiadanie można łatwo czytać w przypadkowej kolejności, pomimo pewnych odwołań do poprzednich tomów.

  1. Dziedzic (1 st listopad 1990)
  2. Grupa W (4 września 1991)
  3. OPA (4 listopada 1992 r.)
  4. Biznesowe bluesy (6 października 1993)
  5. H (7 września 1994)
  6. Połączenie holenderskie (7 czerwca 1995 r.)
  7. Twierdza Zbrojna (5 czerwca 1996 r.)
  8. Godzina Tygrysa (4 czerwca 1997 r.)
  9. Zobacz Wenecję ... (8 września 1998)
  10. ... i umrzeć (6 września 1999 r.)
  11. Złota Brama (6 grudnia 2000 r.)
  12. Cień (26 czerwca 2002 r.)
  13. Cena srebra (2 czerwca 2004 r.)
  14. Prawo dolara (2 listopada 2005 r.)
  15. Trzy Oczy Strażników Tao (28 marca 2007 r. ; wydanie specjalne z DVD:31 października 2007 r.)
  16. Droga i cnota (5 listopada 2008 r.)
  17. Morze Czarne (12 listopada 2010)
  18. czerwony gniew (19 października 2012)
  19. Zwrotnica (14 listopada 2014 r.)
  20. Dwadzieścia sekund (20 listopada 2015 r.)
  21. Gwiazda Poranna (6 października 2017 r.)
  22. Szkarłatne żagle (15 listopada 2019 r.)
  23. Nocna Granica (w przygotowaniu)
  24. Złoty Centyl (w przygotowaniu)

Postacie

Pochodne

Serial telewizyjny

Postać Largo Wincha zainspirowała serial telewizyjny , emitowany we Francji od stycznia 2001 roku , którego fabuła jest wyraźnie wolna od powieści i komiksów. Ogólny kontekst i główne elementy są zachowane, ale przygody są inne. Niektóre postacie są wspólne, czasami pełnią różne funkcje (Michel Cardignac, John Sullivan, Alicia del Ferril...), ale inne powstały na potrzeby serialu telewizyjnego (Joy Arden i Georgy Kerensky). Rolę Largo Wincha i Simona Ovronnaza grają odpowiednio Paolo Seganti i Diego Wallraff . Zwróć uwagę na obecność Davida Carradine'a w roli Nerio Winch

Gry wideo

Opracowany przez Ubisoft , wydawcę Ubisoft .Opracowany przez Ubisoft , wydawca Ubisoft na5 września 2002 r..

Odgrywanie ról online

Gra Largo Winch w sieci Web 2.0 w 2009 roku.

Opracowany i opublikowany przez Entropic Synergies od 19 października 2009, jest to pierwsza gra wideo RPG i strategii dostępna online i bez pobierania . W tej grze tekstowej typu gry ( tekst gry ) Internet gra współpracownika Grupy W i może zdecydować się na ewolucję w hierarchii grupy lub stworzenie własnego imperium poprzez rozwijanie umiejętności osobistych, ekonomicznych i społecznych.

Gra planszowa

W 2002 roku ukazała się gra planszowa: Largo Winch: The Adriatic Commission .

Jest redagowany przez Tilsit. Od 2 do 6 graczy przez średni czas 90 minut. Celem gry jest stworzenie najlepszego odcinka Largo Winch poprzez zbieranie kart „śledztwa” i „akcji” z tematem „Komisja Adriatycka”.

Muzyka

Largo piosenki  : soundtrack z serialu telewizyjnego . Piosenka w czołówce jest wykonywana przez Nancy Danino , a muzykę skomponował i wykonał Dominique Dalcan .

film dokumentalny

Istnieje film dokumentalny o powstaniu tomu Trzy oczy strażników Tao . Ekipa filmowa śledziła Jeana Van Hamme'a i Philippe'a Francqa podczas produkcji tomu 15. serii komiksów, od pierwszego szkicu scenariusza do prasy drukarskiej , w tym w lokalizacjach w Hongkongu . 90-minutowy film wyreżyserował Yves Legrain Crist, a producentem jest Kanari Films. Film został wydany na DVD w dniu31 października 2007 r., towarzyszący specjalnej edycji komiksu. Dokument jest dostępny na VOD na stronie wydawcy.

Nauka

Kino

Film fabularny o tej samej nazwie , która jest inspirowana przez pierwszych czterech albumów, został wyprodukowany przez Jérôme Salle na podstawie scenariusza Julien Rappeneau . W rolę Largo Wincha wcielił się Tomer Sisley . Film został wydany we Francji dnia17 grudnia 2008.

Sequel Largo Winch 2 został wydany w dniu16 lutego 2011.

Largo Winch 3 jest również planowany na początek lat 20. , w reżyserii Oliviera Masseta-Depasse , w szczególności z rolą Omara Sy .

Opublikowanie

Czasopisma

Redakcja

Uwagi i referencje

  1. Jean Van Hamme opowiada Largo Winch , wywiad autora na blogu redaktora Milady.
  2. dziwo, pisownia Winczlav jest niemożliwa w językach jugosłowiańskich. W językach słowiańskich para v / w występuje tylko w języku białoruskim ( в / ў ), a cz jest typowa dla języka polskiego . Para v / w jest również typowa dla emigrantów ze Wschodu, Słowian lub innych, w krajach niemieckojęzycznych .
  3. reedycja w formacie kieszonkowym w wydawnictwie Milady
  4. Tytuły tomów 23 i 24, kolejnego dyptyku, znajdują się na tylnej okładce tomu 22: Les Voiles écarlates
  5. Oficjalna strona Kanari Films
  6. ( ISBN 978-2800140148 ) . Zobacz na przykład tutaj  
  7. Film dokumentalny na VOD . Wersja z angielskimi napisami jest również dostępny na VOD.
  8. Oficjalna strona filmu
  9. http://www.largowinch2-lefilm.com
  10. Omar Sy w „Largo Winch 3” - cinetelerevue.be, the3 lutego 2020 r.

Załączniki

Bibliografia

Link zewnętrzny