La Groutte
| La Groutte | |||||
 Ratusz La Groutte | |||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Środkowa Dolina Loary | ||||
| Departament | Kosztowny | ||||
| Miasto | Saint-Amand-Montrond | ||||
| Międzyspołeczność | Wspólnota gmin Serca Francji | ||||
|
Mandat burmistrza |
Philippe Perrichon +2.020 -2.026 |
||||
| Kod pocztowy | 18200 | ||||
| Kod wspólny | 18107 | ||||
| Demografia | |||||
|
Ludność miejska |
126 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 43 mieszk./km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 46 ° 41 ′ 14 ″ na północ, 2 ° 30 ′ 41 ″ na wschód | ||||
| Wysokość | Min. 154 m Maks. 208 m |
||||
| Powierzchnia | 2,92 km 2 | ||||
| Jednostka miejska | Gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji | Saint-Amand-Montrond (gmina korony) |
||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Saint-Amand-Montrond | ||||
| Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire
| |||||
La Groutte jest francuski gmina znajduje się w dziale z Cher w tym regionie Centre-Val de Loire .
Geografia
La Groutte znajduje się w Boischaut Sud , na południe od Saint-Amand-Montrond , na lewym brzegu rzeki Cher .
Geologia
Rejon ten w dolnej jury był zajęty przez płytkie morze, w klimacie tropikalnym. Ważne złoża osadowe ( formacja margli i wapieni ) o grubości około 40 metrów pochodzą z pierwszego etapu jurajskiego hetangu (około 200 mln lat temu). Złoża te można szczególnie dobrze rozpoznać na poziomie kamieniołomu otwartego w flance oppidum Les Murettes.
Lokalizacja
Planowanie miasta
Typologia
La Groutte to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto miasto jest częścią atrakcyjnego obszaru Saint-Amand-Montrond , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 36 gmin, podzielono na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Toponimia
Historia
Miejsce Les Murettes było okupowane od środkowego neolitu ( Chasséen ), około 4500-4000 pne. AD, przez rolników-hodowców. Ufortyfikowany jest ogrodzeniem składającym się z nasypu ziemno-kamiennego, zwieńczonego drewnianą palisadą i poprzedzonego od zewnątrz rowem. Okupacja trwała do epoki brązu i pierwszej epoki żelaza , kiedy wały zostały wzmocnione. W okresie celtyckim ( La Tène ), miejsce, które było częścią terytorium kostek Bituriges , było bronione przez drugi mur otaczający, który podwoił pierwszy na zewnątrz. Po podboju rzymskim miejsce to zostało porzucone na rzecz galijsko-rzymskiej aglomeracji Derventum (w Drevant ), założonej na przeciwległym brzegu rzeki Cher .
Polityka i administracja
Lista burmistrzów
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
| Marzec 1987 | wrzesień 2016 | Jacques De Vos | DVG | Emerytowana służba cywilna |
| grudzień 2016 | Maja 2020 | Muriel Canifet | Zawód nauczyciela | |
| Maja 2020 | W trakcie | Philippe Perrichon | Handlowiec | |
Polityka ochrony środowiska
Zwycięzcy z 2016 r. Krajowa Rada Miast i Kwiecistych Wsi Francji przyznała miastu kwiat w Konkursie Kwiecistych Miast i Wsi .
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.
W 2018 roku miasto liczyło 126 mieszkańców, co oznacza spadek o 3,08% w porównaniu do 2013 roku ( Cher : -2,64%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 168 | 250 | 287 | 152 | 187 | 180 | 174 | 192 | 188 |
| 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 185 | 190 | 216 | 215 | 206 | 194 | 207 | 225 | 219 |
| 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 203 | 195 | 200 | 156 | 165 | 154 | 131 | 124 | 123 |
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 163 | 137 | 97 | 89 | 104 | 103 | 118 | 120 | 122 |
| 2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 130 | 126 | - | - | - | - | - | - | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
- Oppidum des Murettes, położone na wschód od wioski, na stromym płaskowyżu ( zakratowana ostroga ) z widokiem na lewy brzeg rzeki Cher. Wierzch ma trójkątny kształt. Czasami lokalnie nazywany jest obozem Cezara . Miejsce to było zamieszkane od środkowego neolitu ( Chasséen , około 4500-4000 pne). Na zachodniej flance płaskowyżu otwarto kamieniołom; to pod warunkiem XIX th kamienny budynek wieku oraz surowiec do wielu pieców wapiennych utworzonych wokół.
- Ścieżka przyrodnicza. Prowadzi to do północnego krańca wpływem Murettes na trawniku roślina wapieniolubna widokiem na dolinę Cher i wioskę Drevant . Widzimy dzikie orchidee z rodzajów Orchis i Ophrys .
Osobowości związane z gminą
- Marcel Pennetier (1914-1993), działacz związkowy i polityczny, którego rodzina pochodziła z La Groutte.
Zobacz też
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego zatwierdzonej w dniu14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
- Pojęcie obszaru ciążenia miast zostało zastąpione w październiku 2020 r. Starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
- „ Zonage rural ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 25 marca 2021 r . ) .
- " miejska gmina-definition " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 25 marca, 2021 ) .
- „ Understanding the density grid ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 25 marca 2021 ) .
- " Baza obszarów atrakcyjności miast 2020. " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 25 marca 2021 ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 25 marca 2021 ) .
- Jean-François Chevrot, Michel Provost, Jacques Troadec, Archeologiczna mapa Galii: 18. Cher , Éditions de la MSH, 1992, przypis 191, s. 291 ( online ).
- „ Wyniki wyborów samorządowych 2020 ” , na tej stronie Brest telegramu (konsultacje na 9 sierpnia 2020 roku ) .
- „ Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z dnia 24 lipca 2020 ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostępny na 9 sierpnia 2020 ) .
- Witryna miast i wiosek , sprawdzona 23 grudnia 2016 r.
- Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
- Eksploatacja pieców wapienniczych zakończyła się około 1960 r., Ale piece nadal można zobaczyć w Les Paletaux - niezwykłym piecu z trzema paleniskami - oraz w Les Fourets, wzdłuż RD 97.
- Edwy Plenel , Podróż do krainy nadziei , wyd. de l'Atelier, 2016 ( online ).