La Flamengrie (północ)

La Flamengrie
La Flamengrie (północ)
Wioska.
Herb La Flamengrie
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
Departament Północ
Miasto Avesnes-sur-Helpe
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Pays de Mormal
Mandat burmistrza
 Yohan Lecerf
2020 -2026
Kod pocztowy 59570
Wspólny kod 59232
Demografia
Miły Francuski
Ludność
miejska 		424  mieszk. (2018 wzrost o 9% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 209  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 50°18′58″ północ, 3°43′02″ wschód
Wysokość Min. Maks. 108  m
132  m²
Powierzchnia 2,03  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Valenciennes (część francuska)
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Aulnoye-Aymeries
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
Zobacz na mapie administracyjnej Hauts-de-France Lokalizator miasta 14.svg La Flamengrie
Geolokalizacja na mapie: Północ
Zobacz na mapie topograficznej Północy Lokalizator miasta 14.svg La Flamengrie
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg La Flamengrie
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg La Flamengrie

La Flamengrie jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Nord w regionie Hauts-de-France .

Geografia

La Flamengrie zajmuje bardzo szczególną pozycję na pograniczu francusko-belgijskim . Kiedy jesteśmy w centrum wioski, my Mamy wybór między czterema drogami, aby ją opuścić; dwaj wjeżdżają bezpośrednio na terytorium Belgii, a dwaj pozostali jadą wzdłuż granicy do Francji. Po belgijskiej stronie tych dróg zbudowano domy, a La Flamengrie jest w rzeczywistości wioską francusko-belgijską. Każdego dnia widzimy belgijską furgonetkę pocztową przejeżdżającą przez francuską wioskę, aby zanieść pocztę do tych belgijskich domów - w tym jedynego bistro w wiosce ! A w dniu11 listopada, orkiestra dęta z sąsiedniej belgijskiej wioski staje przed pomnikiem wojennym, grając zarówno „  Marsyliankę  ”, jak i „  Brabançonne  ”, hymn narodowy Belgii.

La Flamengrie graniczy z następującymi gminami:


Planowanie miasta

Typologia

La Flamengrie jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Valenciennes (część francuska) , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 102 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (92% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (91,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne grunty rolne (45,6%), grunty orne (45,2%), tereny zurbanizowane (7,7%), łąki (1,2%), lasy (0,3%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Etymologia

Etymologia nazwy miejsca nigdy nie jest pewna. W tym przypadku La Flamengrie oznaczałoby dom Flamandów lub Flamandów.

Historia

Północna granica Francji jest zasadniczo wynikiem kolejnych podbojów Ludwika XIV nad Niderlandami Hiszpańskimi w XVII wieku. W Hainaut datuje się dokładniej od traktatu z Nijmegen (1678): podbite przez Ludwika XIV twierdze Condé , Valenciennes , Maubeuge przypisano Francji, a także nieufortyfikowane miasto Bavay . W ten sam sposób wszystkie wsie zależne od tych miast stały się francuskie i granica terytorium tych wsi wyznaczała granicę.

La Flamengrie był wówczas częścią „rektora” Bavay i stał się Francuzem, podczas gdy sąsiednia wieś Roisin była rektorem Mons i pozostała Hiszpanką. Okazuje się, że Lords of Roisin posiadali duże lasy, Bois de Roisin położony na południe od La Flamengrie i Bois du Perchois położony na wschodzie, który również pozostał hiszpański. Flamengrie znalazło się w ten sposób otoczone ziemiami hiszpańskimi. Co więcej, droga, która biegła z Valenciennes do Bavay, a następnie do Maubeuge, została przerwana przez te lasy, w których przemytnicy i bandyci mogli uciec przed władzami francuskimi. Połączenie między warowniami Valenciennes i Maubeuge nie było bezpieczne; samochód Intendenta Hainaut został tam nawet zaatakowany.

Przez cały XVIII th  konferencje dyplomatyczne wieku odbywały się między francuskim i Austriaków (który zastąpił Hiszpanów w Holandii) w celu naprawienia granicę i usunąć enklawy, takie jak La Flamengrie. Francuzi, chcąc zabezpieczyć drogę z Valenciennes do Maubeuge, zażądali co najmniej cesji Lasku Roisin. Wreszcie podczas zjazdu w sprawie zmiany granicy podpisanej18 listopada 1779Francja otrzymuje tylko część Bois de Roisin; konieczne jest również odstąpienie Austrii tej samej powierzchni ziemi rolnej, która została zajęta wokół wsi La Flamengrie. Latem 1780 roku lasy oraz niezabudowane i niezamieszkane działki wokół wsi zostały zbadane, zmierzone i skartowane. W ten sposób zostaje określony nowy limit, który nałoży na mieszkańców cały szereg ograniczeń. Granice wyznaczono w 1781 r. wzdłuż tej zmodyfikowanej granicy, przy każdej zmianie jej kierunku; ponieważ ta trasa jest szczególnie kręta, wymaganych jest nie mniej niż 65 znaczników. Znaczniki te różnią się od prostszych znaczników znajdujących się w innych miejscach na granicy. W rzeźbionym niebieskim kamieniu widnieją na jednej stronie słowo „FRANCJA” zwieńczone trzema królewskimi liliami, a z drugiej strony słowo „AUSTRIA” zwieńczone dwugłowym orłem w koronie , symbolem austriackiego imperium Habsburgów .  ; na górze każdego terminala wygrawerowany jest jego numer seryjny od 1 do 65. Do dziś możemy zobaczyć około pięćdziesięciu takich terminali, większość z nich w dobrym stanie; około dwudziestu znajduje się w pobliżu ulic i ścieżek La Flamengrie, pozostałe są na wsi, wokół żywopłotów.

Obecność granicy, tak blisko serca wsi, głęboko naznaczyła życie mieszkańców…

Wioska ta była miejscem wielu anegdot o przemytnikach i ich śledzeniu przez celników...

Heraldyka

Herb miasta fr La Flamengrie (północ) .svg

Ramiona La Flamengrie są ozdobione następującymi symbolami : Bandé Argent i Gules .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1977 1995 Maurice Delbove    
1995 2020 Régis Gremont-Naumann    
maj 2020 W toku
(stan na 23 maja 2020 r.) 		Yohan Lecerf    

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 424 mieszkańców, co stanowi wzrost o 9% w porównaniu do 2013 r. ( Północ  : + 0,41%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
283 235 269 315 348 411 403 354 340
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
328 344 287 282 293 306 322 312 306
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
288 295 318 283 315 319 326 293 298
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
344 268 208 305 317 355 395 401 396
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
420 424 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wiekowa Piramida wieku w La Flamengrie w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0.0  90 lat lub więcej 0,5 
3,3  75 do 89 lat 3.2 
9,9  60 do 74 lat 10.1 
18,3  45 do 59 lat 25,5 
28,6  30 do 44 lat 21,3 
14,1  15 do 29 lat 15,4 
25,8  Od 0 do 14 lat 23,9 
Piramida wieku departamentu Nord w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,2  90 lat lub więcej 0,7 
4,6  75 do 89 lat 8,2 
10,4  60 do 74 lat 11,9 
19,8  45 do 59 lat 19,5 
21,0  30 do 44 lat 19,9 
22,5  15 do 29 lat 20,9 
21,5  Od 0 do 14 lat 18,9 

Miejsca i zabytki

  • Kościół Saint-Gilles z 1859 roku.
  • Około pięćdziesięciu rzeźbionych znaczników granicznych z 1780 r. (z 65, które pierwotnie istniały).
  • Kaplica francuska, zbudowana na skraju Roisin ku pamięci francuskich uchodźców z wojny 1870; kaplica Notre-Dame de Bon Secours.
  • Posąg Marianny (1889), dar Republiki wdzięcznej za odmowę Boulangisme ,19 sierpnia 1888 r.. Posąg o wysokości około 1,80 m w złotym liściu został skradziony w 2008 roku. Mała replika z terakoty znajduje się w ratuszu wczerwiec 2009 w oczekiwaniu na stworzenie nowej, oryginalnej figurki.

  • Kościół.

  • Kaplica francuska.

  • Notre-Dame de Bonsecours.

  • Pomnik wojenny.

  • Szczegółowo na domu.

Osobowości związane z gminą

  • Constantin Mils (1816-1886), malarz urodzony w La Flamengrie, uczeń François-Édouarda Picota , był dyrektorem Akademii Malarstwa w Roubaix, gdzie miał zwłaszcza uczniów Rémy'ego Cogghe , Jean-Josepha Weertsa i Henri Van Dycka . Jego rysy utrwala nam portret medalionowy wykonany przez rzeźbiarza Gustave'a Crauka, który zdobi jego pochówek na cmentarzu w Roubaix.
  • Fernand Hippolyte Robaut (1914-2008), ze starej rodziny La Flamengrie, znanej ze swojej kultury i humoru.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

„La Flamengrie, wieś wyznaczona na granicy” Jean-Louis Renteux, 1978, IPNS, La Flamengrie”

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi, zwalidowaną na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Vincent Tripiana, „  W La Flamengrie Marianne została skradziona Francuzom!”  ", La Voix du Nord ,8 października 2008( przeczytaj online ).
  2. "  urban typologia / Rural  " na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp na 1 st kwiecień 2021 ) .
  3. „  gmina wiejska - definicja  ” , na miejscu Insee (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  4. „  Zrozumienie gęstości siatki  ” na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostępnego na 1 st kwietnia 2021 ) .
  5. „  Lista gmin tworzących obszar zlewiska Valenciennes (część francuska)  ” na insee.fr (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  6. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  7. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 21 maja 2021 r. )
  8. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 21 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  9. Organizacja spisu na insee.fr .
  10. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  11. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  12. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  13. „  Ewolucja i struktura populacji w La Flamengrie w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 28 lipca 2010 r . ) .
  14. "  Wyniki spisu ludności Północy 2007  " [ archiwum 20 maja 2011] na stronie internetowej INSEE (konsultacja 28 lipca 2010 r . ) .
  15. http://www.lavoixdunord.fr/Locales/Maubeuge/actualite/Autour_de_Maubeuge/Maubeuge_et_sa_region/2008/10/08/article_a-la-flamengrie-on-a-vole-marianne-aux-f.shtml La Voix du Nord z dnia 8 listopada 2008 r.
  16. http://www.lavoixdunord.fr/Locales/Maubeuge/actualite/Autour_de_Maubeuge/De_Jeumont_a_Bavay/2009/06/20/article_la-commune-retrouve-une-marianne-repliqu.shtml La Voix du Nord z dnia 20 czerwca 2009 r.
  17. Emmanuel Bénézit, Słownik malarzy, rzeźbiarzy, projektantów i rytowników , Gründ, 1999.