Konbini (strona internetowa)

Logo Konbini (strona internetowa)
Adres konbini.com
Hasło reklamowe Wszystko pop wszystko
Reklama w telewizji tak
Reklama tak
Język francuski i angielski
Uruchomić 2008
Ranking Alexa Lokalizacja konbini.com 63,599 (Global) 1,499 (France) (22/04/2021)

Konbini to francuskie media internetowe założone w Paryżu w 2008 roku przez dwóch przedsiębiorców, Davida Creuzota i Lucie Beudet. Posiada biura w Paryżu , Nigerii i od 2017 do 2019 w Szwajcarii . Nazwa strony nawiązuje do japońskiego konbini , całodobowego sklepu spożywczego.

Strategia Konbini wykorzystuje silną obecność w mediach społecznościowych  ; jej głównym celem są młodzi ludzie w wieku od 18 do 30 lat.

Firma finansuje się głównie różnymi metodami wywodzącymi się z reklamy redakcyjnej , w szczególności content marketingiem i reklamą natywną .

Historyczny

Fundacja i udziały

W 1997 roku dwaj założyciele strony, David Creuzot i Lucie Beudet, stworzyli i pracowali razem w ramach agencji cyfrowej Pekin  ; ta ostatnia połączyła się w 2006 roku z La Chose . Wwrzesień 2008, zebrali 700 000 euro i stworzyli witrynę Konbini, z NextStage AM, a w szczególności jej prezesem Grégoire Sentilhes, i która została zainspirowana modelem Acne Studios , szwedzkiej agencji komunikacyjnej, która zdywersyfikowała się na kilka rodzajów działalności, w szczególności produkcję filmów, publikacja czasopisma i tworzenie odzieży, przy czym ta ostatnia działalność doprowadziła następnie do stworzenia dedykowanej struktury. W serwisie powstają filmy na tak różnorodne tematy, jak muzyka , moda , szeroko pojęta kultura popularna , a nawet polityka i aktualne tematy społeczne. Linia redakcyjna jest podobna do tej w witrynach takich jak BuzzFeed .

W 2009 roku firma ponownie pozyskała 3 mln euro środków od NextStage, aby wzmocnić swój rozwój i uruchomić angielską wersję serwisu. W 2012 roku firma była rentowna, a jej obroty wyniosły 5 mln euro.

Litera A wskazuje w 2019 r., że rodzina Perrodo będzie „jednym z głównych udziałowców” Konbini, „ukrytym za nieprzejrzystymi firmami zarejestrowanymi w Luksemburgu i na Bahamach  ” .

Obecność w mediach społecznościowych

W wrzesień 2016, Konbini uruchamia się na Snapchacie za pomocą funkcji „Odkryj” we Francji. Konbini jest w 2019 roku jednym z niewielu mediów w Europie, które mają dostęp do trzech formatów Snapchata , czyli Discover , Shows i Curated .

Firma finansuje się głównie różnymi metodami wywodzącymi się z reklamy redakcyjnej , takimi jak content marketing czy reklama natywna . Niektóre treści publikowane przez Konbini są częściowo koprodukowane dla takich marek jak Coca-Cola , Netflix czy L'Oréal . Konbini utrzymuje na swojej stronie przejrzystą komunikację o pochodzeniu treści marki dzięki obecności logo wskazującego na publikacje tworzone we współpracy z markami.

Według alloweb , Konbini finansuje się głównie poprzez pozyskiwanie funduszy.

Konbini był Ujawnić partnera od 2018 roku.

Przetwarzanie informacji od 2017 r.

Z okazji kampanii przed francuskimi wyborami prezydenckimi w 2017 roku Konbini uruchamia „Speech”, format poświęcony kwestiom społecznym i polityce . Do gry poddają się wszystkie partie kandydatów na prezydenta: Benoît Hamon inauguruje platformę wywiadu „Szybcy i Ciekawi”, w którym osoba przesłuchiwana musi odpowiedzieć, wybierając jedną z dwóch oferowanych odpowiedzi. Emmanuel Macron zostaje poddany „wywiadowi hashtagowemu”, w którym chodzi o krótką odpowiedź na aktualny polityczny lub kulturowy hashtag na Twitterze .

Konbini jest także producentem Boza , czternastominutowego filmu dokumentalnego o ratowaniu migrantów na Morzu Śródziemnym na pokładzie Aquariusa, wyczarterowanego przez organizację pozarządową SOS Méditerranée .

W listopad 2017, Hugo Clément , były dziennikarz Le Petit Journal, a następnie Quotidien , dołącza do Konbini. Na początku lutego uruchomił platformę Konbini News ze strategią redakcyjną mającą na celu oferowanie długich reportaży terenowych na oryginalne tematy oraz dostarczanie wglądu w wiadomości polityczne i kulturalne o wymiarze międzynarodowym. Podczas swojego wystąpienia w programie On n'est pas couché , Hugo Clément stwierdził potrzebę „  ucieleśnionego dziennikarstwa ”.

Konbini wiadomości raporty obejmują różne tematy: uwięzienie kobiety w Salwadorze , życie w najzimniejszym miejscowości na świecie, postrzeganie homoseksualizmu w Tunezji , między innymi. W ramach Międzynarodowego Dnia Kobiet Hugo Clément przeprowadził wywiad z Nikitą Bellucci , byłą aktorką pornograficzną, ofiarą molestowania seksualnego.

Konbini to pierwsze francuskie media, które po jednym ze swoich raportów zorganizowały kampanię zbierania funduszy. Wmaj 2018, po emisji reportażu o głodzie w Kasai, zespoły zebrały od młodych czytelników 500 000 euro dla stowarzyszenia Action contre la Faim .

Pod koniec miesiąca listopad 2017Konbini towarzyszy prezydentowi republiki Emmanuelowi Macronowi podczas jego pierwszego tournée po Afryce.

27 marca 2019 r., Konbini i France Inter łączą siły, aby rozpocząć Dzień NieDziękujemy Plastikowi , który cieszy się dużym powodzeniem w sieciach społecznościowych. Parlament Europejski ogłosił tego samego dnia swoją ambicję wprowadzenia zakazu wprowadzania do obrotu plastiku jednorazowego użytku w całej Unii Europejskiej do 2021 roku, używając hashtagu #Leplastiquenonmerci.

W wrzesień 2019Konbini zamyka swoje szwajcarskie biuro w Vevey, które zostało otwarte w 2017 roku.

Według Capital , straty finansowe Konbiniego wzrosły czterokrotnie w 2019 r., a odejścia z jego personelu zwielokrotniły się w ostatnich latach. Relacje między różnymi akcjonariuszami Konbini stały się napięte i latem 2020 roku firma zwróciła się do sądu gospodarczego o wyznaczenie pełnomocnika ad hoc, który mógłby być powiązany z blokowaniem między akcjonariuszami. „Ten mandat ad hoc był bardziej związany z dyskusją między partnerami. To bardziej kwestia zarządzania ”- wyjaśnia David Creuzot w wywiadzie dla France Culture .

Krytyka i kontrowersje

Latem 2017 roku Le Monde diplomatique przedstawia miejsce, w którym dziennikarze służą markom i pracują w trudnych warunkach. Artykuł przedstawia kilku pracowników lub byłych pracowników, którzy potępiają metody pisania, a także wykorzystanie autoprzedsiębiorców do tworzenia treści. „Pewnego dnia powiedziano nam: 'teraz powinieneś pomyśleć o znalezieniu sposobu na odłożenie na bok swojej etyki dziennikarskiej'”, mówi pracownik.

Koniec sierpień 2017Konbini publikuje film o „technikach flirtowania  ”, w którym pojawia się mężczyzna zalecający „sprawienie, by dziewczyna piła jak najwięcej” . W obliczu oburzenia, oskarżony o udział w kulturze gwałtu , film zostaje usunięty z serwisu. Redakcja i jej redaktor przepraszają.

Dla dziennikarzy Sophie Eustache i Jessiki Trochet z Le Monde diplomatique przychody ze strony opierają się na reklamach, co sprawia, że ​​Konbini jest silnie uzależniony od reklamodawców i prowadzi redakcję do autocenzury, aby ich nie denerwować: „W odniesieniu do Mistrzostw Świata FIFA w Katarze , chcieliśmy napisać artykuł o warunkach pracy na budowach” – mówi Basile, od trzech lat redaktor naczelny Konbini. Redaktor odmówił, bo Koka nie zaakceptowałaby takiego tematu” . Redaktor naczelny zachowuje jednak względną swobodę tonu i traktowania, z predefiniowanych kątów strony, a mianowicie popowe podejście do sportu.

W grudzień 2017, artykuł opublikowany przez dziennikarza z serwisu Arrêt sur images ujawnia, że ​​wywiad z Emmanuelem Macronem przeprowadzony przez Konbiniego w Nigrze został nakręcony przez Ariane Vincent, dyrektor redakcji i dyrektor ds. Komunikacji Konbini, byłego szefa komunikacji w Partii Socjalistycznej międzyMarzec 2006 i grudzień 2009, oraz reżyser kampanii cyfrowej François Hollande w 2012 roku. Artykuł podkreśla mieszankę gatunków i kwestionuje treść wywiadu oraz rolę Konbiniego: „agencja komunikacyjna czy portal prasowy? ” . Po opublikowaniu artykułu Ariane Vincent przesłuchuje jego autora i informuje, że ten ostatni zwrócił się do Konbiniego w listopadzie, a także oferuje dowód jego zeznań. Wywołała kontrowersje, decydując się na publiczne przesłuchanie dziennikarza, nie mówiąc o istocie artykułu, zanim przeprosiła godzinę później na Twitterze.

Konbini jest oskarżany o angażowanie się w pewne tematy będące przedmiotem debaty, dzięki czemu ich artykuły są bardziej udostępniane, a tym samym generują więcej odbiorców.

W 2020 roku Konbini zostaje oskarżony o greenwashing , tworząc serię artykułów o nazwie Eco Good News we współpracy z firmą Perrier, należącą do grupy Nestlé. To partnerstwo jest krytykowane w szczególności przez czasopismo internetowe Mr. Mondialisation.

4 września 2020 r. Konbini przesłał nagranie wideo, na którym „ męski ojciec  ” podaje fałszywe informacje. Konbini na Twitterze przedstawia wideo z informacjami przekazanymi do wojowniczych stron, takich jak SOS Papa, twierdzących, że we Francji jest 1 300 000 ojców pozbawionych prawa do odwiedzin. Po obejrzeniu prawie 72 000 razy film został usunięty z serwisu po pięciu godzinach.

Uwagi i referencje

  1. Raphaële Karayan, „  Konbini: portal treści sponsorowanych przez marki  ”, Le Journal du Web ,12 marca 2008( przeczytaj online )
  2. „  ZACHODNIA AFRYKA: Konbini celuje w rynek reklamy  ”, La Lettre du Continent ,18 lipca 2018( czytaj online , konsultowane 7 sierpnia 2018 )
  3. Clarisse Encontre, „  Konbini wkracza na francuskojęzyczny rynek cyfrowy  ”, Le Temps ,13 lipca 2017 r.( przeczytaj online )
  4. Anna Topaloff , „  Dziennikarstwo: nieodparty wzrost treści reklamowych  ” , L'Obs ,2 lipca 2017(dostęp na 1 st grudnia 2017 )
  5. Juliette Gramaglia , "  Publi-redac: jak marki są dyskretne (Obs)  " , Zatrzymaj obrazy ,4 lipca 2017 r.(dostęp na 1 st grudnia 2017 )
  6. Delphine Le Goff , „  Reklama natywna: kto co robi w mediach  ” , Strategie ,17 września 2014 r.(dostęp na 1 st grudnia 2017 )
  7. Candice Satara-Bartko, „  David Creuzot i Lucie Beudet, twórcy Konbini  ”, Terrafemina ,1 st lutego 2011( przeczytaj online )
  8. Raphaële Karayan, „  Rzecz oferuje talenty internetowe  ”, Le Journal du Web ,28 kwietnia 2006( przeczytaj online )
  9. „  Konbini.com zbiera 3 miliony euro i ma na celu międzynarodowy  ”, Journal du Net ,24 lipca 2009( przeczytaj online )
  10. Nicolas Jaimes, „  Ci Francuzi, którzy wycinają krupierów w Buzzfeed  ”, Journal du Net ,28 października 2014( przeczytaj online )
  11. Alexandre Debouté, „  Konbini, redaktor treści, który tka swoją sieć na Facebooku  ”, Le Figaro ,5 listopada 2013 r.( przeczytaj online )
  12. „  Konbini: zbiórka funduszy w wysokości 3 mln euro z NextStage  ”, Chausson Finance ,27 lipca 2009( przeczytaj online )
  13. „  Filmy i informacje w sieci: tajemniczy udziałowcy Konbini  ” , na lalettrea.fr ,19 marca 2019 r.(dostęp 19 marca 2019 r . ) .
  14. Nicolas Richaud, „  Snapchat, atut młodych francuskich mediów  ”, Les Échos ,11 października 2017 r.( przeczytaj online )
  15. Lucinda Southern, „  francuski wydawca lifestylowy Konbini zwraca się do wiadomości na Snapchacie  ”, digiday ,5 marca 2019 r.( przeczytaj online )
  16. Robin Andraca , "  Ukryta reklama na Konbini  " , Zatrzymaj obrazy ,10 grudnia 2015(dostęp na 1 st grudnia 2017 )
  17. Alloweb, „  Konbini, kluczowe informacje o społeczeństwie śledczym  ” , na alloweb ,19 marca 2017 r.(dostęp 19 marca 2017 )
  18. Audrey Kucinskas, „  Ujawnij ”, media, które chcą zrewolucjonizować śledztwo  ” , na LExpress.fr ,7 listopada 2018(dostęp 16 kwietnia 2019 )
  19. "  Konbini uruchamia mowę  ", DNA ,3 lutego 2017( przeczytaj online )
  20. „  6 informacji technicznych, których nie powinieneś przegapić  ”, Frenchweb.fr ,3 lutego 2017( przeczytaj online )
  21. Solène Cressant, „  Oko sieci – Konbini produkuje film dokumentalny o ratowaniu migrantów na Morzu Śródziemnym  ”, France Bleu ,4 grudnia 2017 r.( przeczytaj online )
  22. Mélissa Chevreuil, „  Hugo Clément: „Nie mogłem odmówić zalotom Konbiniego  ”, Les Inrockuptibles ,26 grudnia 2017( przeczytaj online )
  23. "  Hugo Clément odchodzi" Quotidien "dla stanowiska Konbini  ", Le Parisien ,19 listopada 2017 r.( przeczytaj online )
  24. "  Dziennikarz Hugo Clément odchodzi" Quotidien "dla" Konbini "  ”, Le Monde.fr ,19 listopada 2017 r.( ISSN  1950-6244 , czytaj online , skonsultowano 15 stycznia 2018 )
  25. Cassandra de Carvalho, „  Hugo Clément wyjaśnia swój nowy projekt „Konbiniemu” po „Quotidien  ”, Huffington Post.fr ,18 grudnia 2017( przeczytaj online )
  26. „  ONPC: Hugo Clément poddaje się, denerwuje Grand Corps Malade  ”, Le Figaro ,18 lutego 2018( przeczytaj online )
  27. Arièle Bonte, „  Nikita Bellucci, była aktorka porno, potępia plagę nękania  ”, rtl.fr ,1 st marca 2018( przeczytaj online )
  28. Cosavostra, „  Media się zmieniają? tak, ale tym lepiej  ”, adn ,7 lutego 2019( przeczytaj online )
  29. actioncontrelafaim, „  Kasai: zbiór Konbini dla naszych działań  ” , actioncontrelafaim ,1 st maja 2018
  30. Ava Djamshidi, „  Długo oczekiwany wielki oralny Macron w Afryce  ”, Le Parisien ,28 listopada 2017 r.( przeczytaj online )
  31. Alexandra Segond, „  Konbini i France Inter zajmują się plastikiem w wyjątkowy dzień  ”, La Croix ,27 marca 2019 r.( przeczytaj online )
  32. Astrid Van Laer "  Instytucje, organizacje i osobowości: one obsługiwane #Leplastiquenonmerci  " Konbini wiadomości , n O  28,marzec 2019( przeczytaj online )
  33. Astrid Van Laer, "  Parlament Europejski zatwierdzi zakazu jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych od 2021 roku  " Le Figaro , n o  27,marzec 2019( przeczytaj online )
  34. „  Konbini zamyka biuro w Szwajcarii  ”, Le Temps ,22 sierpnia 2019( ISSN  1423-3967 , przeczytany online , dostęp 26 kwietnia 2021 )
  35. Jamal Henni, „  Konbini odrzuca zaloty Melty  ” , na capital.fr ,11 marca 2021
  36. Frédéric Martel, “  Konbini, media nowych pokoleń?  » , na franceculture.fr ,29 listopada 2020 r.
  37. „  Od informacji do pułapki  ”, Le Monde diplomatique ,1 st sierpień 2017( czytaj online , konsultowane 7 sierpnia 2018 )
  38. "  " Spraw, aby dziewczyna piła jak najwięcej " : Konbini wyjaśnia  " , na nouvelleobs.com ,25 sierpnia 2017
  39. „  Orange finansuje reportaż fotograficzny, amerykański napój bezalkoholowy dofinansowuje sekcję Football Stories , a ponadto pod tytułem „Spróbuj popowej piłki nożnej z Coca-Colą i Konbini”  – wyjaśniają dziennikarze.
  40. „  Od informacji do pułapki  ”, Le Monde diplomatique ,1 st sierpień 2017( przeczytaj online , skonsultowano 27 sierpnia 2017 r. )
  41. „Wywiad z Lucie Bacon: Między piłką nożną a opowieściami” , wesportfr.com, 26 marca 2018, Chloé Rebaudo: „Korzystamy z dostępu, który daje nam nasz sponsor (Coca-Cola), aby móc tworzyć formaty byłoby to skomplikowane do przeprowadzenia na zewnątrz, takie jak ślepe testy w Clairefontaine z Blues i Calcul Challenge w PSG. Oprócz tego partnerstwa, zachowujemy dużą swobodę tonu, oferując dywersje wideo i artykuły na tematy bliskie naszemu sercu lub które nas rozśmieszają. A potem mamy linię redakcyjną bardzo Konbini, bardzo popową i opartą na podkreśleniu wspaniałych inicjatyw i ludzkiej strony futbolu. Nigdy nie będziemy rozmawiać o czystych wynikach, które nas nie interesują, inne media już to robią bardzo dobrze, będziemy rozmawiać z publicznością, która chce zobaczyć coś innego, dobrze się bawić, zobaczyć piłkarzy pod innym kątem ” .
  42. Robin Andraca , „  Za wywiadem Macrona w Nigrze: dyrektor ds. komunikacji Konbiniego  ” , Zatrzymaj obrazy ,27 grudnia 2017(dostęp 28 grudnia 2017 )
  43. Thomas Vampouille , „  Pijana karoserią, reżyser Konbini zdradza dziennikarkę, która wykonała tylko swoją pracę  ” , Marianne (czasopismo) ,28 grudnia 2017(dostęp 28 grudnia 2017 )
  44. „  Ankieterem Macrona jest dircom Konbiniego i były reżyser holenderskiego serwisu internetowego  ” , „ Les Inrockuptibles” ,28 grudnia 2017(dostęp 28 grudnia 2017 )
  45. „  Zamrożenie na obrazach” krytykuje wywiad z „Konbinim”, reżyser wpada na Twittera  ” , 20 minut ,28 grudnia 2017(dostęp 28 grudnia 2017 )
  46. Harold Grand , „  Konbini, Melty, Vice… te media, które grają na zaangażowaniu w przyciąganie młodych ludzi  ” , na Le Figaro.fr ,31 maja 2019 r.(dostęp 17 sierpnia 2020 )
  47. Pan Mondialisation , „  Od Coca-Coli do L'Oreal, marketing „Konbini” wyeksponowany  ” , o Pan Mondialisation ,21 września 2018 r.(dostęp 17 sierpnia 2020 )
  48. „  Jak Konbini został oszukany przez „męskiego ojca”  ” , na The Obs (dostęp 11 września 2020 r. )

Linki zewnętrzne