W naukach humanistycznych i społecznych wyrażenie sieć społeczna oznacza układ powiązań między osobami lub organizacjami , tworzącymi grupę o znaczeniu: rodzina, koledzy, grupa przyjaciół, społeczność itp.
Australijski antropolog John Arundel Barnes wprowadził ten termin w 1954 roku . Analiza sieci społecznych stało się specjalnością uniwersytet w dziedzinie socjologii , oparty na teorii sieci i korzystanie z wykresów .
Wyrażenie „sieć społecznościowa” w zwykłym użyciu ogólnie odnosi się do wyrażenia „ media społecznościowe ”, które obejmuje różne działania integrujące technologię, interakcje społeczne między osobami lub grupami osób oraz tworzenie treści. Andreas Kaplan i Michael Haenlein definiują je jako „grupę aplikacji internetowych, które oparte są na filozofii i technologii sieci i umożliwiają tworzenie i wymianę treści generowanych przez użytkowników” .
Badania dotyczące urbanizacji w Manchester Szkoły wokół Max Gluckman , prowadzonej głównie w Zambii w latach 1960 zostały po raz pierwszy użyte w teorii sieci społecznych w naukach społecznych . Socjometrii , do ilościowej relacji społecznych, nie został przykuty. Naukowcy tacy jak Harrison White czy Mark Granovetter poszerzyli zastosowanie analizy sieci społecznych, która obecnie jest wykorzystywana do badania różnych zjawisk życia codziennego w naukach społecznych.
Teoria sieci społecznościowych jest bardzo aktywną dziedziną w środowisku akademickim, a kilka narzędzi do analizy sieci społecznościowych jest dostępnych online i są stosunkowo łatwe w użyciu, aby po prostu przedstawić wykres sieci społecznościowej (patrz szczegółowy artykuł).
Teoria rozpowszechniania innowacji bada sieci społeczne i ich rolę w wpływaniu na rozpowszechnianie nowych pomysłów i praktyk .
Systemy socjotechniczne są luźno związane z analizą sieciową i koncentrują się na relacjach między jednostkami, instytucjami, obiektami i technologiami.
W interakcjonizmie strukturalnym pojęcie sieci społecznej jest używane do sformalizowania interakcji i tego, co one tworzą.
Ewolucyjna psychologia tworzą hipotezę, że istnieje maksymalna liczba osób, jednostka może rozpoznać i który potrafi interpretować reakcje .
Według brytyjskiego antropologa Robina Dunbara , istota ludzka może utrzymywać stabilne relacje z co najwyżej 148 osobami, co zwykle zaokrągla się do 150. Jest to maksymalna wielkość wioski , a dokładniej „ ekowioski ”. Powyżej tej liczby, ograniczonej zdolnościami i organizacją mózgową, muszą interweniować instytucje zorganizowane według zasad.
„Zasada 150”, zwana również „ liczbą Dunbara ” ogranicza rozmiar sieci społecznościowej. Jeśli grupa jest większa, wpływa to na relację zaufania.
Niektórzy ekonomiści formułują inaczej zakładając maksymalną wielkość społeczności. Trudniejsze wydaje się wykrycie w dużej grupie pasażerów na gapę lub jeźdźców ( w) „ gapowiczów ” , osób korzystających ze wspólnoty życiowej bez udziału we wspólnych wydatkach .
Efekt Małego Świata to założenie, że długość łańcucha wiedzy społecznej wymaganej do połączenia jednej arbitralnie wybranej osoby z dowolną inną na Ziemi jest generalnie krótka. Koncepcja ta zrodziła słynną frazę „ sześć stopni separacji ” po eksperymencie Small World z 1967 roku przeprowadzonym przez psychologa Stanleya Milgrama . Doszedł do wniosku, że przeciętnie na ziemi jest tylko sześciu pośredników między dwojgiem ludzi.
Poza dziedzinie nauk społecznych, określenie „społecznościowy” odnosi się do firm z sieci społecznych na internecie i ich użytkowników na całym świecie. Te aplikacje oznaczone jako „usługi społecznościowej online” kiedyś społecznościowy wirtualny łączenie, a nie jednostki, ale wirtualne tożsamości. Ich użytkownicy korzystają z linków hipertekstowych lub baz danych, których czasami nie są świadomi, w celu ułatwienia zarządzania karierą zawodową, dystrybucją i widocznością artystyczną czy prywatnymi spotkaniami. Niektóre sieci społecznościowe stały się prawdziwymi firmami komunikacyjnymi, które mogą dotrzeć do bardzo dużej liczby odbiorców.