Le Petit Journal (program telewizyjny)

Mała gazeta
Uprzejmy	Infotainment
Okresowość	Codziennie
Produkcja	Nicolas Druet Didier Froehly Pascal Rétif Éric Simon Tristan Carné
Rozwój	Produkcja redakcyjna Ronan Autret Jean-Paul Billault Etienne de Balasy
Prezentacja	Yann Barthès (2004-2016) Cyrille Eldin (2016-2017)
Uczestnicy	Lista uczestników
Muzyka	CYDTT ( Czy potrafisz do tego zatańczyć !? ) By 20syl Made to last long by Naive New Beaters (2016-2017)
Kraj	Francja
Język	Francuski
Liczba sezonów	13
Produkcja
Lokalizacja	Studios Rive Gauche, Plateau 1 (2011-2016) Fabryka kanałów (2016-2017)
Trwanie	20 minut. (2016-2017) 30 do 40 min. (2015 - 2016) 25 min. (Sierpień 2011 - 2015) 8 min. (Sierpień 2004 - lipiec 2011)
Produkcja	Laurent Bon (2011–2016) Yann Barthès (2011-2016)
Firma produkcyjna	Bangumi (2011-2016) Flab Prod (2016-2017)
Dyfuzja
Stara transmisja	Canal + Be 1
Data pierwszej emisji	30 sierpnia 2004
Data ostatniej emisji	22 czerwca 2017 r
Status	Ostatecznie zatrzymał się
Polecana publiczność	Dla wszystkich
Stronie internetowej	Oficjalna strona
Chronologia
La Case en +

Dziennik był programem telewizyjnym o charakterze informacyjno-rozrywkowym nadawanym na francuskim kanale Canal + od 2004 do 2017 roku. W Belgii i Luksemburgu był emitowany w Be 1 .

Po raz pierwszy wyprodukowany przez Laurenta Bona i Yanna Barthèsa dla firmy Bangumi , program jest prezentowany przez Yanna Barthèsa z30 sierpnia 2004 w 23 czerwca 2016 r, w formie kronikarskiej części programu Le Grand Journal do godz1 st lipca 2011, zanim zostanie pełnoprawnym programem z 29 sierpnia 2011.

Nadszedł ostatni numer Le Petit Journal z Yannem Barthèsem23 czerwca 2016 r. Wwrzesień 2016, przedstawienie wznawia Cyrille Eldin na prezentacji, w „odnowionej formule”.

Ze względu na bardzo złą publiczność ta nowa wersja trwa tylko rok, Cyrille Eldin musi zamiast tego na początku roku szkolnego 2017 zorganizować cotygodniowy program La case en + , w każdy sobotni wieczór.

Prezentacja i historia

Zasada Le Petit Journal polega na opisywaniu i relacjonowaniu w niecodzienny i okrężny sposób wiadomości na tematy opracowane przez zespoły programu.

Początkowo Le Petit Journal jest kolumna przez Yann Barthes w lektorem w programie Le Grand Journal , od poniedziałku do czwartku. Uruchamianie3 września 2007Yann Barthès ucieleśnia kronikę na planie. Chronic składa się z dwóch części: wiadomości Le Petit Journal , nadawanych do 19  h  45 i osób Le Petit Journal , nadawanych do 20  h  35 .

Na początku roku akademickiego 2010 obie kroniki zostały połączone w jedną, tworząc pełnoprawny program bardzo inspirowany amerykańskimi późnymi programami , a dokładniej upolitycznionym Daily Show . Wwrzesień 2010, ludzie Petit Journal znikają, umożliwiając przedłużenie czasu trwania wiadomości Petit Journal , teraz po prostu zatytułowanych Le Petit Journal .

Z wrzesień 2009, program Le Petit Journal de la Semaine jest nadawany w Canal + w niedzielne popołudnia; jest to zestawienie różnych raportów sporządzonych w ciągu tygodnia, na tej samej zasadzie co La Semaine des Guignols .

Uczestnicy

Nazwisko	Sezony (pełnoprawne programy)
	8(2011-12)	9(2012-13)	10(2013-14)	11(2014-15)	12(2015-16)	13(2016-17)
Yann Barthès (prezenter od 2004 do 2016)	♦
Cyrille Eldin (prezenter od 2016 do 2017)				♦		♦
Catherine i Liliane	♦
Salhia Brakhlia	♦
Eric i Quentin		♦
Charlotte le bon		♦
Martin Weill			♦
Ofelia Meunier			♦
Maxime Musqua			♦
Romain Hary			♦
Hugo Clement					♦
Camille Crosnier					♦
Panayotis Pascot					♦
Orelsan i Gringe					♦
Sandrine Calvayrac						♦
Mathilde Warnier						♦ wrz. 2016
Louis morin						♦
Paul de Saint-Sernin						♦
Lucie Remy						♦
David Hrouda						♦
Guillaume Tabard						♦
Nicolas bouzou						♦

Chronologia

Jako sekcja Grand Journal

Początkowo Yann Barthès interweniuje jako lektor , a następnie wciela się w kronikę na planie z3 września 2007. Przewlekłe następnie składa się z dwóch części, Le Petit Journal wiadomości rozsyłane do 19  h  45 i Le Petit Journal ludzie transmitowane do 20  h  35 . Na początku roku szkolnego 2010 obie kroniki zostały połączone w jedną.

Pełnoprawny problem

pomiędzy sierpień 2011 i Sierpień 2013, Program nadawany jest od 20  godz.  10 do 20  godz .  25 . Nie jest już produkowany ani nagrywany na planie Grand Journal, ale w studiu Visual TV. Nowy format ustępuje miejsca gościowi na scenie, z którym rozmawiał Yann Barthès . Redaktorem naczelnym jest Théodore Bourdeau, a sprawozdawczość polityczną powierzono Salhii Brakhlia .

Ten nowy format wprowadził duet Éric i Quentin (Éric Metzger i Quentin Margot), dwóch autorów, którzy pojawiają się na planie lub na taśmie w postaci małych szkiców. Również w 2012 roku Charlotte Le Bon przedstawiła cotygodniową kolumnę humorystyczną z dwoma ostatnimi, La Leçon de Charlotte Le Bon .

Mieszanka gatunków (humor i informacja zwana „  infotainment  ”) praktykowana przez program, a także obfite wykorzystanie edycji są kwestionowane przez niektórych dziennikarzy, którzy zarzucają mu ukrywanie informacji.

Przedstawienie jest filmowane na żywo od poniedziałku do czwartku, transmisja w piątek w czwartek po południu.

Na festiwalu w Cannes w 2013 roku , show emitowany w 20  h  30 , aby nie przeciąć Le Grand Journal w dwóch częściach. Ponieważ widzom spodobał się ten harmonogram, program jest zgodny z harmonogramem od 2013 roku.

Na początekSierpień 2013zespół dopełnia Maxime Musqua, który jest odpowiedzialny za podejmowanie różnych wyzwań, a także Ophélie Meunier, która prezentuje pop La Minute .

Plik 4 listopada 2014, aby uczcić 30-lecie Canal + , wyobraża się program Petit Journal z datą4 listopada 1984 : kredyty, scenografia, kostiumy i fryzury z tamtego okresu, whisky i papierosy w eterze, tematy aktualne z 1984 roku (z udziałem Noëla Mamère , prezenterki Antenne 2 i Jacka Langa , ministra kultury) oraz występ na żywo Jeanne Mas .

Plik 18 czerwca 2015z okazji festiwalu animacji w Annecy program animują wewnętrzne ekipy produkcyjne, część ubierania i reportażu Martina Weilla wykonała szkoła Gobelins w Paryżu oraz awatar tego ostatniego podczas dupleksów. Studenci z Supinfocom Rubika w Valenciennes napisali rubrykę dla Érica i Quentina . Bobby Prod, autor Kassos , był odpowiedzialny za wykonanie trzech pastylek Catherine i Liliane. Stosowanych jest kilka stylów animacji, np. Technika mieszana .

Z okazji 12 sezonu pokaz jest przesunięty w niszy 20  h  10 - 20  h  50 i korzyści we wrześniu 2015 o 10 minut. Odnotowujemy również odejście Salhii Brakhlia do BFMTV , a także Romaina Hary'ego, który pozostaje w grupie Canal + w nowej wersji Tube zaprezentowanej przez Ophélie Meunier . Nowa scena ma małą scenę, za publicznością po lewej stronie Yann Barthès, który prowadzi sekwencję muzyczną na żywo. To właśnie grupa LEJ zainaugurowała sekcję muzyczną.

Plik 16 listopada 2015 r, Le Petit Journal poświęca specjalne wydanie po atakach w Paryżu z 13 listopada 2015 r. , Które pochłoną dwie ofiary w zespole Petit Journal  : Fanny Minot, redaktorka serialu, zmarła i Chloé De Bacco, również redaktorka, ciężko ranna . Podczas tego hołdu na widowni obecny jest cały zespół Petit Journal . Jeśli chodzi o publiczność, szczyt osiągnie 3 miliony widzów.

Nadszedł ostatni numer Le Petit Journal z Yannem Barthèsem23 czerwca 2016 rprzez 20  godzin od  10 do 21  godzin , czyli nieco dłużej niż w zwykłym formacie. Kierownictwo kanału zapowiada, że ​​program będzie kontynuowany w kolejnym sezonie w „odnowionej formule”, którą prezentuje Cyrille Eldin . Ze swojej strony Yann Barthès jedzie do TMC i prowadzi program Quotidien w następnym sezonie , który w dużej mierze podejmuje temat i ton oryginalnego Petit Journal .

Wracając do Grand Journal

Z 5 września 2016 r20:30 Petit Journal powraca, nadal jako program sam w sobie, w wersji skróconej do 25 minut. Prezentację prowadzi Cyrille Eldin .

Następnie publiczność się załamała, a krytyka była liczna, zarówno w kwestii personalizacji programu wokół nowego gospodarza, jak i pustki programu, a zawartość starej wersji Petit Journal praktycznie w całości poruszyła się z Yannem Barthèsem w jego nowym programie Quotidien w TMC. Dla Le Parisien , Cyrille Eldin „zadowala się być artystą, gdzie jego poprzednik wymyślił nowy sposób informowania” podczas gdy dla wyzwolenia , „katastrofa jest całkowita, niepokoje jest ogromna, a wrak gwarantowana” . Dwa tygodnie po premierze serial stracił połowę widzów. Les Inrocks zauważył, że podobnie jak Grand Journal , Le Petit Journal Canal + z epoki Bolloré nie przemawia do „żałobników, [którzy] przestali oglądać niegdyś legendarny programy kanału ” .

Od 20 marca 2017 r, po zatrzymaniu Grand Journal , została uruchomiona nowa formuła (nowe napisy, nowy zestaw, nowy harmonogram), nadal prezentowana przez Cyrille Eldin, ale z obecnością Sandrine Calvayrac. Nadawany jest od 20  godz.  10 do 20  godz .  45 . Po tygodniu widownia pozostaje bardzo niska.

Plik 22 czerwca 2017 rma miejsce ostatni z Petit Journal . Rzeczywiście, wsierpień 2017ze względu na bardzo złe oceny sezonu zapowiada się, że program nie powróci we wrześniu, a Cyrille Eldin będzie gospodarzem cotygodniowego programu La case en + w każdy sobotni wieczór.

Identyfikacja wizualna

• Stare logo wrzesień 2007 aż do czerwiec 2010 (sezony od 4 do 6)

• Stare logosierpień 2010 aż do czerwiec 2015 (sezony od 7 do 11)

• Stare logo wrzesień 2015 aż do czerwiec 2016 (sezon 12)

• Stare logo wrzesień 2016 w czerwiec 2017 (sezon 13)

Niezwykłe fakty

W polityce

• Wybory prezydenckie w USA w 2008 roku : Podczas wyników wyborów Yann Barthès i jego zespół Petit Journal pokazali plakat na środku Times Square na Manhattanie z napisem „  cassoulet  ”. 13 milionów ludzi i zobaczysz znak, że są one wymienione na stronie internetowej Czas i słowo „gulasz” było 62 th  najczęściej wyszukiwane słowa w Google na świecie w środę5 listopada.
• Prezydent "kopiuj i wklej": 28 października 2009, program nadaje sekwencję, w której prezydent Nicolas Sarkozy wygłasza dzień wcześniej przemówienie na temat kryzysów rolniczych w Poligny ( Jura ). Wygłosił prawie identyczne przemówienie19 lutego 2009, w Daumeray ( Maine-et-Loire ). Skandal ten był następnie szeroko rozpowszechniany następnego dnia w prasie, w szczególności w gazecie Le Monde, która znalazła się na pierwszej stronie. Od tego czasu Petit Journal regularnie przerabia tego rodzaju raporty.
• Jacques Chirac wykładał swoją żonę Bernadette: Yann Barthes transmituje wideo, w którym obserwujemy Jacquesa Chiraca, który zabiera się do polityka i wybiera Corrèze, Sophie Dessus , kilka metrów od Bernadette Chirac, która wygłasza przemówienie, które przerywa, prosząc męża, aby przestał zachowywać się jak to. Ten plik wideo jest transmitowany w wielu programach i w Internecie. Dwa lata później scena powtórzyła się i „ Petit Journal” ponownie wywołał sensację.
• Kontrowersje z François Bayrou  : the13 grudnia 2010, Petit Journal przedstawia raport z reelekcji François Bayrou na szefa MoDem , sporządzony dzień wcześniej. François Bayrou, gość pokazu, uśmiecha się z napięciem po obejrzeniu tematu, ale natychmiast protestuje przeciwko rozpowszechnianiu zarzutów ilustrujących pewne uwagi, które wygłosiłby poprzedniego dnia. Mówi, że jest to montaż zdań, których nie wypowiedział. Następnego dnia,14 grudnia 2010, Yann Barthès po raz pierwszy zmuszony był się usprawiedliwić, udowadnia, przy pomocy dowodów potwierdzających, że cytaty rzeczywiście pochodzą z przemówień François Bayrou z okresu 12 grudnia 2010. Należy zauważyć, że François Bayrou był ofiarą dyskomfortu tuż po pokazie, a następnie był hospitalizowany przez noc. Ten dyskomfort był spowodowany udarem amnezji, który tłumaczył jego reakcję i utratę pamięci.
• Kamera z Petit Journal pokazuje zdjęcia socjalistycznego senatora Laurence'a Rossignola grającego na tablecie z ekranem dotykowym w trakcie „debaty” na temat małżeństw homoseksualnych. Dziennikarzom udaje się ustalić jej pseudonim i posunąć się do zaproponowania jej gry sieciowej, na którą się zgadza. Z łatwością wygrywa grę.
• Plik 17 lutego 2011, Jean-François Copé zapowiada, że ​​nie będzie już prezentował cotygodniowego punktu prasowego UMP w towarzystwie Hervé Novellego i Marca-Philippe'a Daubresse'a , dwóch zastępców sekretarzy generalnych UMP. Potępia "karykaturę" autorstwa Le Petit Journal , "Plic et Ploc" (pseudonimy nadane dwóm sekretarzom), asymilowanej do dwóch statystów z niezwykle krótkim czasem wypowiedzi.
• Pod koniec 2013 r . W telewizji transmitowano spotkanie prezydenta Algierii Abdelaziza Bouteflika z premierem Francji Jeanem-Marcem Ayraultem . Bouteflika mimo podeszłego wieku i choroby wydaje się energiczny, wykonując wiele gestów. Le Petit Journal pokazuje, że to sztuczka: w prawdziwej dyskusji prezydent od czasu do czasu wykonuje tylko kilka gestów. Tych kilka gestów jest pokazywanych kilkakrotnie z różnych stron, co sugeruje, że Bouteflika wiele gestów wykonuje bardzo szybko, choć zrobił bardzo niewiele. W marcu 2014 rkwiecień 2016, Le Petit Journal potępia kolejny fałszerstwo dotyczące stanu zdrowia Boutefliki .
• Klipy polityczne: The 2 grudnia 2009zespół Yann Barthès znajduje pochodzenie fragmentów wideo wyemitowanych w klipie wyborczym UMP z wyborów regionalnych, poświęconym zmianom we Francji od 2007 roku; te w końcu pochodzą z amerykańskiego banku zdjęć Getty Images, który, jak odkryliśmy, został nakręcony w Stanach Zjednoczonych. Wkwiecień 2016, Zespół Yanna Barthèsa demonstruje zastosowanie podobnego procesu w klipie otwierającym ruch polityczny En Marche! przez Emmanuela Macrona .
• Dupleks Ségolène Royal  : Le Petit Journal ujawnia, że Ségolène Royal, rzekomo bliźniak, znajduje się w biurze pokazu Les 4 Vérités , kilka metrów od planu programu À vous de juder .
• Francusko-włoska konferencja prasowa 24 lutego 2009 : Podczas francusko-włoskiej konferencji prasowej we wtorek 24 lutego 2009w sprawie edukacji i energii Silvio Berlusconi przerywa Nicolasowi Sarkozy'emu . Według Petit Journal powiedziałby „  Ti ho dato la tua donna  ” ( „Dałem ci twoją żonę” ). Przewodniczący włoskiej Rady zaskarżona tej wersji i odpowiedział, że on powiedział, „  Ho studiato alla Sorbona  ” ( „I studiował na Sorbonie  ” ). Jednak pozornego zażenowania Nicolasa Sarkozy'ego po tym zdaniu nie da się wyjaśnić, a ponadto Sorbona potwierdziła, że ​​Silvio Berlusconi nigdy tam nie studiował.

Na arenie międzynarodowej

• Podczas francuskich ataków stycznia 2015 , pokaz przypiął Fox News Channel po fałszywy raport na temat obecności bezprawia stref ( „  Nie idź strefy  ” ) w kraju. Plik14 stycznia, Yann Barthès i zaprosił widzów do skontaktowania się z dyrektorem ds. Komunikacji Fox News za pośrednictwem poczty elektronicznej, który podobno otrzymał 20 000 wiadomości w mniej niż pięć minut. Amerykański kanał telewizyjny przeprosił na antenie po tych fałszywych informacjach. Sprawa pozwoliła New York Times poświęcić artykuł Yannowi Barthèsowi i jego zespołom. W tym artykule prezenter zdradził powody, które skłoniły jego zespoły do ​​podjęcia tego kroku. Kilka miesięcy po wydarzeniach Yann Barthès wskazuje, że wysłanie e-maili, w ramach pierwszej inicjatywy, spowodowało wyłączenie poczty elektronicznej dyrektora amerykańskiego kanału kablowego pod wpływem czterdziestu tysięcy wysłanych e-maili. W ciągu kilku pierwszych minuty. Informacja ta została ujawniona przez dziennikarza podczas wywiadu udzielonego we francuskim raporcie Bashing nadawanym przez Canal +.
• Podczas oficjalnej wizyty prezydenta Kuby Raula Castro wluty 2016, w paryskim ratuszu dochodzi do ustnej kłótni między dziennikarzem Petit Journal , Hugo Clémentem , a członkiem francuskiego stowarzyszenia pro-kubańskiego. Na pytanie „Co by się stało na Kubie?” „Dziennikarz odparł„ No cóż, byłbyś martwy ”przez innego mężczyznę za nimi, śmiejącego się z żartu. Jednak niektóre media interpretują tę wymianę jako „groźbę śmierci”.

Wśród ludzi

• Cindy Sander  : Yann Barthès śledził wiadomości o skutkach ogłoszeń dotyczących Cindy Sander, nieudanej kandydatki na program New Star 2008, w kpiącym tonie, co jednak znacznie podsyciło jego rozgłos.

Opinie

Kilka mediów, w tym Arrêt sur images , stowarzyszenie Acrimed , Télérama i Liberation , zwróciło uwagę na manipulacje ze strony Petit Journal , takie jak błędne prezentacje wywiadów, tendencyjne, a nawet wprowadzające w błąd, kompilacje obrazów, zebrane tendencyjne interpretacje; a także tendencja do odpolitycznienia polityki, czyniąc z niej spektakl jak każdy inny.

Dokumenty przedstawiające stanowisko

• W styczeń 2012, Petit Journal nadaje 7-minutową sekwencję poświęconą wycieczce Jeana-Luca Mélenchona . Raport jest zarzutem przeciwko lewicy i próbuje udowodnić cenzurę Le Petit Journal . Analiza strony Arrêt sur images przynosi kolejną wersję tej historii, w szczególności przekazując słowa doradcy kandydatowi Lewicowego Frontu. W następnych tygodniach nastąpiła seria ataków w mediach dokonanych przez Jeana-Luca Mélenchona i jego zespołu, na które Le Petit Journal odpowiedział.
• Podczas wyborów prezydenckich w 2012 roku Yann Barthès przyjmuje Nicolasa Sarkozy'ego . Dziennikarz Thierry de Cabarrus uważa wówczas, że Yann Barthès sprawiał wrażenie „serwującego zupę” kandydatowi. Canal + zaprzecza plotkom o możliwym sfałszowaniu wywiadu. Z kolei program poświęcony François Hollande'owi jest zbyt negatywnie oceniany przez Bruno Rogera-Petita .
• Podczas demonstracji odbywającej się tuż po przyjęciu ustawy o małżeństwach osób tej samej płci, otwarcie wspieranej przez program, dziennikarze Petit Journal są atakowani przez radykalnych protestujących przeciwstawiającym się ustawie. Atakujący byli brutalni w stosunku do wszystkich mediów na swojej drodze, ale następnie celowali w zespoły Petit Journal .

Prawowitość

• Na początku 2012 r., Po różnych sekwencjach w Petit Journal (w szczególności o Jean-Luc Mélenchon i Davidzie Douillecie ), Éric Marquis, przewodniczący komitetu ds. Legitymacji zawodowych dziennikarzy (CCIJP), przemawiając wyłącznie jako personel, zadaje pytanie o odnowienie legitymacji prasowej dziennikarzy programu. WCzerwiec 2012, 6 z 12 wniosków o przedłużenie legitymacji prasowej zostało odrzuconych.
• W 2013 roku komisja wydała wszystkie karty dziennikarzom występującym w programie.

Kontrowersje

• Kilka raportów jest redagowanych w taki sposób, aby przedstawić fałszywe informacje jako prawdziwe. Na przykład podczas raportu autorstwastyczeń 2012, Le Petit Journal zarzuca Evie Joly i Jean-Lucowi Mélenchonowi, którzy jadą tym samym pociągiem, że nie witali się nawzajem, co jednak zrobili poza kamerą. Le Petit Journal odpowiedział, że jego „celem jest pokazanie, co się dzieje, gdy są tam wszystkie media. Com ', słynny com' ”.
• W październik 2012zarzucają Jean-Markowi Ayraultowi, że podjął słowo w słowo przemówienie François Hollande'a, kiedy obiecał przedstawić swoją osobistą wizję, bez rozpowszechniania następującej preambuły Jeana Marca Ayraulta. „Jak wskazał w sierpniu ubiegłego roku nasz Prezydent Republiki. .. ” .
• Początek wrzesień 2013, Le Petit Journal jest krytykowany przez Arrêt sur images za zilustrowanie reportażu o homofobii w Rosji filmem, który nie odpowiada rzeczywistości. „Mniej spektakularne” , które miało zostać zaprezentowane, zostało zastąpione innym, w którym opisywana agresja jest bardziej brutalna. „Dlatego Canal + wolał nadawać [obrazy], nie martwiąc się o chronologię lub spójność między tymi obrazami a zeznaniami aktywisty” .
• Plik 14 kwietnia 2016 r, sondaż opublikowany przez Le Point oskarża Petit Journal o różne tendencyjne montaże, w szczególności wywiad udzielony przez Marine Le Pen podczas trasy koncertowej w Quebecu.

Przypadkowo

• Od początku roku szkolnego 2013 Le Petit Journal zawiera dłuższe relacje na tematy bardziej odległe od mediów. Jednak niektórzy krytykują te raporty za brak precyzji, nonszalancji i sensacji.

• Plik 28 października 2013, w raporcie o Ciudad Juárez , jednym z najbardziej niebezpiecznych miast na świecie, Yann Barthès deklaruje po fragmencie opisującym codzienną przemoc, która krwawi miasto: 11 000 zabitych w mieście, więcej niż wojna w Iraku ”. Fałszywe szacunki od czasu wojny w Iraku spowodowałyby śmierć od 100 000 do 500 000 osób. Acrimed zwraca również uwagę, że raport trwałby tylko minutę i trzydzieści siedem sekund w przypadku „społecznej i politycznej tragedii graniczącej z wojną domową i dotykającej nie tylko Ciudad Juárez, ale cały Meksyk od 2006 r.”, Co według nich potwierdziłoby pewna przypadkowość Petit Journal .

Nagłówki

• Catherine and Liliane's Press Review  : humorystyczna sekwencja z dwoma plotkami (w tej roli Alex Lutz i Bruno Sanches ), pracownicy serialu, którzy komentują wiadomości.
• Wyzwanie Musqua  : Maxime Musqua podejmuje wyzwanie zaproponowane przez Yanna Barthèsa. Szczególnie zauważono go, gdy wrócił do marszu w 1983 roku . Powrócił na krótko na początku roku szkolnego 2014, ale zniknął z powietrza po jednym szkicu (tym, w którym został asystentem Frédérica Beigbedera).
• La Minute pop  : kronika kulturalna i ludzie transmitowani przez Ophélie Meunier w sezonie 2013-2014. Ophélie Meunier, która opuściła Petit Journal na początku roku szkolnego 2014, zostaje zastąpiona zwrzesień 2015przez Le Journal people de Willy Papa.
• Éric i Quentin  : szkice autorstwa Quentina Margot i Érica Metzgera parodiujące bieżące wydarzenie.
• W obliczu Eldina  : wywiady Cyrille Eldina z politykami. Ta sekcja jest następnie publikowana w Le Grand Journal .
• Zablokowane , shortcom który kroniką życia 2 współlokatorów zablokowanych na swojej kanapie, napisany przez Kyan Khojandi Bruno Muschio, FloBer Klemens Cotentin, Orelsan i Gringe i interpretowane przez dwóch ostatnich.
• „  Face Cam  ”: osoba w wiadomościach (nieznana lub sławna) ma 1 minutę na przekazanie wybranej przez siebie wiadomości przed kamerą.
• Rozmowa o pasji  : wywiad z celebrytą przeprowadzony przez Mouloud Achour .

W sezonie 12 znajdziemy następujące sekcje:

• Nagłówki i wiadomości (lokalne i międzynarodowe);
• 5 pytań , jeśli gość jest obecny, zadawanych z wyprzedzeniem;
• Sekcja Wiadomości i VU  ;
• Zablokowany  ;
• Face Cam  ;
• Szkic Erica i Quentina;
• Sekwencja muzyczna na małej scenie Petit Journal  ;
• Namiętna rozmowa z Mouloudem Achourem  ;
• Wywiad wybuchowy  ;
• The Village People  ;
• Sekwencja z Panayotis Pascot  ;
• Catherine i Liliane  ;
• Info LPJ  ;
• LPJ Classics ( 13-23 czerwca 2016).

Przesłuchania

Kilka szczegółowych odbiorców Petit Journal

Prezenter	Data nadania	Gość i / lub temat	Przeciętna publiczność		Bibliografia
			Liczba widzów	PDM
Yann Barthes	23 listopada 2013	Dziś lub nigdy!)	1 830 000	7,1%
	9 stycznia 2014	Dieudonne	2.070.000	7,7%
	10 czerwca 2014	Laurent Fabius	1,900,000	8,1%
	4 listopada 2014	Specjalne 1984	2 300 000	8,5%
	19 stycznia 2015 r	Fox News	2.221.000	8,1%
	4 marca 2015 r	Jean-Jacques Goldman	2.164.000
	4 maja 2015	Zmiana między zespołem Petit Journal a FN	1,970 000	7,6%
	16 listopada 2015 r	Specjalne ataki w Paryżu z 13 listopada 2015 r	1 690 000	6%
	16 grudnia 2015 r	Laurent Ruquier	1 666 000	6,5%
	23 czerwca 2016 r	PJ Exit  : ostatni występ sezonu 12 (2015-2016) i odejście Yanna Barthèsa i jego zespołu z serialu	1 648 000	7,7%
Cyril Eldin	5 września 2016 r	Premiera Cyrille Eldin	942 000	3,9%
	12 września 2016 r	Jack Lang	583 000	2,5%
	13 września 2016 r	Florian Philippot	381 000	1,7%
	26 września 2016 r	Julien dray	258 000	1%
	9 listopada 2016 r	Eric Brunet	216 000	0,8%
	6 stycznia 2017 r	Najlepsze	177 000	0,7%

Podpis:

• Najwyższe liczby oglądalności
• Najniższe liczby widzów

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Prowadzą razem i stworzyli w 2011 roku. Zobacz „Bangumi” na Société.com (dostęp 18 listopada 2011).

Bibliografia

1. Dotyczy sekcji VU
2. "  " Le Petit Journal „: Pięć rzeczy do zapamiętania z Yann Barthes  Show" , na 20minutes.fr ,23 czerwca 2016 r.
3. „  Niespodzianki Yanna Barthèsa dla jego najnowszego Le Petit Journal  ” , na BFM TV .com ,23 czerwca 2016 r(dostęp 25 czerwca 2016 )
4. „  Le Petit Journal  : kim są Eric i Quentin?”  » , Na tele.premiere.fr ,30 stycznia 2012
5. Mathias Reymond, „  Les gros hacks du Petit Journal 'de Canal +  ” , na acrimed.org ,27 lutego 2012
6. „  Subskrypcja Petit Journal  ” na myclap.tv
7. [1]
8. [2]
9. Lucas Godignon, „  Yann Barthès i Kyan Khojandi świętują 30-lecie Canal +  ” , w L'Express ,5 listopada 2014(dostęp 6 listopada 2014 )
10. „  Le Petit Journal w kreskówce na festiwalu filmów animowanych w Annecy  ” , na Huffington Post .
11. „  Le Petit Journal przekształcony w kreskówkę autorstwa studentów Supinfocom Valenciennes  ” , w France 3 Régions - Nord-Pas-de-Calais .
12. „Maitena Biraben na czele Grand Journal , nowy harmonogram Petit Journal  : Discover the re-entry of Canal +” , na stronie internetowej Jean-Marc Morandini .com , 11 lipca 2015 r. (Przeglądano 22 lipca 2015 r. ).
13. Julien Bellver, „Salhia Brakhlia opuszcza Le Petit Journal dla BFMTV” , Ozap.com , 8 lipca 2015 r.
14. "Od 12 września, Tube 3,0  " , komunikat prasowy z Groupe Canal + , obejrzano 1 st listopad 2015.
15. Canal + , LEJ - La Dalle ( czytaj online )
16. Patricia Jolly , "  Chloe, ofiara 13 listopada:" Pomysł, że ataki terrorystyczne mogą stać się powszechne, jest dla mnie nie do zniesienia "  ", Le Monde.fr ,12 kwietnia 2016 r( ISSN  1950-6244 , czyt. Online , dostęp 26 sierpnia 2016 )
17. Benjamin Lopes, „  Specjalne ataki Le Petit Journal w Paryżu i Yann Barthès zdenerwowały do ​​3 milionów Francuzów na Canal +  ” , na Toutelatele ,17 listopada 2015(dostęp 17 grudnia 2015 )
18. „  Ostatni mały dziennik dla Yanna Barthèsa w Canal + w ten czwartek  ” , na BFMTV .com ,23 czerwca 2016 r(dostęp 23 czerwca 2016 )
19. „  Le Petit Journal w„ odnowionej formule ”na początku roku szkolnego bez Yanna Barthèsa  ” , na AFP .com (dostęp 9 maja 2016 r. )
20. Gary Assouline, „  Yann Barthès prowokował Vincenta Bolloré więcej niż raz w Petit Journal od czasu ogłoszenia jego odejścia z TF1  ” , na huffingtonpost.fr ,23 czerwca 2016 r(dostęp 23 czerwca 2016 )
21. „Cyrille Eldin powinien przedstawić Le Petit Journal na początku roku szkolnego” , 20 minutes.fr , 16 czerwca 2016 r.
22. Sarah Lecoeuvre, „Cyrille Eldin, nowy gospodarz Petit Journal  ? » , Lefigaro.fr , 16 czerwca 2016 r.
23. Kevin Boucher, „Canal +: Victor Robert au Grand Journal , Cyrille Eldin au Petit , Mouloud Achour au Gros  ” , ozap.com , 27 czerwca 2016 r.
24. „Daily” w TMC: Yann Barthès reanimuje swój „Petit Journal” , Louise Pothier, L'Obs .com , 13 września 2016 r.
25. „  Le Petit Journal + Le Grand Journal: Format 2016  ” , na Casting-events.com (dostęp 28 listopada 2016 )
26. Benoit Daragon, „  Widzowie telewizyjni:„ Petit Journal ”wali się w wersji Eldin  ” , Le Parisien ,7 września 2016 r
27. Louis Hausalter, „Cyrille Eldin, tydzień wszystkich Petit Journal” , marianne.net, 13 września 2016 r.
28. „Wersja Eldina 'Le Petit Journal' bardzo krytykowana w internecie” , parismatch.com, 6 września 2016 r.
29. „Dziennik Le Grand osiąga dno”, lesinrocks.com, 23 września 2016 r.
30. Petit Journal ”: Mniej polityczny, więcej ludzi, program powraca w ten poniedziałek w Canal + , 20minutes.fr, 20 marca 2016 r.
31. Enguerand Renault, „ Niezaszyfrowana sekcja Canal + wciąga się do najniższych ocen” , Le Figaro , dodatek „  Ekonomia  ”, sobota 25 / niedziela 26 marca 2017, strona 26.
32. „Canal + kończy pracę z Petit Journal  ” , lemonde.fr, 12 sierpnia 2017 r.
33. Jean-Marc Morandini, „  Canal Plus ogłasza koniec„ Petit Journal ”- Cyrille Eldin będzie teraz gospodarzem„ La case en + ”w soboty  ” na jeanmarcmorandini.com , THE WEB FAMILY ,10 sierpnia 2017(dostęp 8 września 2020 ) .
34. „  Dziennik Le Petit, to koniec!” (Canal +)  ” , w Télé 7 Jours ,11 sierpnia 2017
35. "  King of New York cassoulet for Obama's Victory  " , na ladepeche.fr (dostęp 8 listopada 2008 )
36. „  Cassoulet and Obama  ” w YouTube ,12 listopada 2008.
37. "  Kiedy Nicolas Sarkozy robi" kopiuj i wklej "  " , www.ouest-france.fr
38. „  François Bayrou oskarża Yanna Barthèsa o„ manipulację ”  ” na program-tv.net
39. "  Dwa tygodnie po jego dolegliwościach, jak się miewa Bayrou?"  » , L'Express.fr
40. "  Senator gra w pełnej sesji o małżeństwie dla wszystkich  " , na RTL
41. "  UMP:" Plic "i" Ploc "pozbawieni informacji prasowych z powodu Petit Journal  " , 20minutes.fr
42. Abdou Semmar, „  Health of Bouteflika: Canal Algeria majstrował przy obrazach według Petit Journal of Canal + - Algeria Focus  ” , w sprawie Algieria Focus ,19 grudnia 2013(dostęp 17 grudnia 2015 )
43. „  Bouteflika's state of health: Canal + disantles Canal Algeria's petty shenanigans  ” , Algeria Focus (dostęp 15 kwietnia 2016 )
44. „  Dla UMP„ Francja, która się zmienia ”jest… amerykańska  ” , www.lexpress.fr
45. Anne Donadini , „  Le Petit Journal kręci nowy klip Macrona do kopiowania i wklejania do jego ruchu„ En marche! »  » , On metronews (dostęp 15 kwietnia 2016 r. )
46. "  Dziwny dupleks Ségolène Royal na France 2  " , lefigaro.fr
47. „  Włochy: skarga posłów w Strasburgu przeciwko Berlusconiemu za seksizm  ” , AFP dla Google News
48. Emma Defaud, "  "  Nie idź strefy  ": po kampanii w Petit Journal bazooki , Fox News przeprasza  " , na L'Express .fr ,18 stycznia 2015(dostęp 20 stycznia 2015 ) .
49. Nebia Bendjebbour, „  LePetit Journal nagina Fox News  ” , w TéléObs , Le Nouvel Observateur ,19 stycznia 2015 r(dostęp 20 stycznia 2015 ) .
50. (w) Doreen Carvajal , „  Fox News staje się gwiazdą niechętnej francuskiej satyrze telewizyjnej  ” , The New York Times ,20 stycznia 2015( czytaj online ).
51. Fabien Morin, „  Afera Fox News: The New York Times interesuje się Petit Journal  ” , na lefigaro.fr , Le Figaro ,20 stycznia 2015(dostęp 20 stycznia 2015 ) .
52. Sarah Lecoeuvre, „Dziennikarz Petit Journal zagrożony przez pro-Castro” , lefigaro.fr , 4 lutego 2016 r.
53. "  Pro-Castro grozi dziennikarzowi Le Petit Journal:" Na Kubie byłbyś martwy! " - Look  ”, Jeanmarcmorandini.com ,4 lutego 2016 r( czytaj online , sprawdzono 10 grudnia 2016 r. )
54. Laure Daussy, „  Dupont-Aignan / Petit Journal  : nouvelle manipulacja  ” , na arretsurimages.net ,25 stycznia 2012
55. Laure Daussy, „  Douillet: Le Petit Journal ponownie krytykowany  ” , na arretsurimages.net ,14 stycznia 2012
56. Mathias Reymond, „  Another special trick in Le Petit Journal  ” , na acrimed.org ,14 marca 2012
57. Henri Maler, „  Le Petit Journal  : centrum rozrywki czy centrum recyklingu?  » , Na acrimed.org ,24 maja 2012
58. "  " Front (de gauche) przeciwko Frontowi (krajowi) ": Le Grand Journal zamyka krąg rozsądku  " , w Acrimed ,16 lutego 2012(dostęp 29 lipca 2013 )
59. Richard Sénéjoux, „  Europe Écologie - Les Verts potępia nową manipulację Petit Journal  ” , telemara.fr ,31 maja 2012
60. „  Le Petit Journal przejął kontrolę nad edycją  ” , na ecrans.fr ,24 października 2012
61. „  Dziennik Le Grand w Canal +: jak zmienić politykę w spektakl  ” ,3 listopada 2009(dostęp 29 lipca 2013 )
62. Dlaczego Mélenchon zamknął swoje podwoje dla Petit Journal
63. „  Jak Sarkozy zabił Le Grand Journal i Le Petit Journal de Canal +  ” , w Le Plus - Le Nouvel Observateur ,17 marca 2012 r
64. Emmanuel Berretta, „  Yann Barthès nie sfałszował wywiadu z Sarkozym  ” , na lepoint.fr ,26 marca 2012
65. "  Petit Journal sans Hollande:" zamach "?  » , Na arretsurimages.net ,20 marca 2012
66. „  Dziennikarze z Le Petit Journal zaatakowani przez anty-małżeństwa dla wszystkich  ” , na tv.yahoo.com ,25 kwietnia 2013
67. "  " Lewacy gówno "," współpracownicy ": zespół Petit Journal zaatakowany przez małżeństwa antygejowskie  " , na ladepeche.fr ,25 kwietnia 2013
68. Laure Daussy, „  Czy reporterzy Petit Journal powinni mieć legitymację prasową?”  " ,23 stycznia 2012
69. „  Dla Petit Journal wizytówka zawsze stanowi problem  ” , na TéléObs ,20 czerwca 2012
70. "  Zespół Mélenchon w Petit Journal  :" Bądźcie dobrymi graczami! »  » , W Le Monde ,16 stycznia
71. „  Naruszenie paktu w Petit Journal de Canal + przez Daniela Schneidermanna  ” , na ecrans.fr ,30 października 2012
72. Sébastien Rochat, „Rosja / geje: Le Petit Journal wplątuje się w demonstracje” , arretsurimages.net , 4 września 2013 r.
73. Thomas Mahler, Michel Revol i Olivier Ubertalli, „Ciemna strona Petit Journal  ” , Le Point , 14 kwietnia 2016 r.
74. Mathilde Joris, online „Tendentious montages and spirit of„ sect ”: an study by Point dézingue Le Petit Journal  ” , Le Figaro - V Magazine , 15 kwietnia 2016 r.
75. Blaise Magnin, „Canal + czy Canal -? Petit Journal , duże straty! " , Acrimed, 1 st listopad 2013.
76. „500 000 zabitych podczas wojny w Iraku” , Le Point .
77. „  Le Petit Journal de Canal + przerobi„ La Marche ”z Vénissieux do Paryża” , LyonMag , 12 listopada 2013.
78. „Canal +: po Brief , Kyan Khojandi i Orelsan są zablokowani  ” , Le Parisien .fr , 12 sierpnia 2015.
79. Alexandre Raveleau, „  Le Petit Journal  : Yann Barthès miażdży zapis historyczny  ” , na Toutelatele ,23 listopada 2013(dostęp 17 grudnia 2015 )
80. „  Le Petit Journal  : When Yann Barthès odszyfrowuje sprawę Dieudonné  ” , na Toutelatele (dostęp 17 grudnia 2015 )
81. „  Le Petit Journal  : Yann Barthès kpi z Laurenta Fabiusa, publiczności na szczycie  ” , na Toutelatele (dostęp 17 grudnia 2015 )
82. „  Karta publiczności dla rocznika Le Petit Journal z Jeanne Mas  ” , na ozap.com (dostęp 17 grudnia 2015 )
83. „  Le Petit Journal  : Yann Barthès kpi z Fox News, nowego rekordu publiczności  ” , na Toutelatele (dostęp 17 grudnia 2015 )
84. „  Jean-Jacques Goldman zwiększa widownię Petit Journal  ” , w BFMTV (dostęp 17 grudnia 2015 )
85. „  Le Petit Journal zaatakowany przez działaczy FN: 2 miliony Francuzów przed Canal +  ” , na Toutelatele (przegląd 17 grudnia 2015 r. )
86. „  Audiences: Record for„ Le Petit Journal ”wczoraj w Canal Plus z ponad 1,6 mln widzów  ” na jeanmarcmorandini.com ,17 grudnia 2015(dostęp 26 sierpnia 2016 )
87. "  Jaka publiczność ostatniej nocy Petit Journal z Yannem Barthèsem na Canal?"  » (Dostęp 24 czerwca 2016 r. )
88. "  Dostęp dla publiczności: Box for Camille Combal i TPMP, Cyrille Eldin zaczyna dobrze," Le Grand Journal "słaby  " , na ozap.com (dostęp 9 września 2016 r. )
89. „  Dostęp dla odbiorców: Box for„ Quotidien ”w TMC,„ C à vous ”en forme,„ Le Grand Journal „very słaby  ” , na ozap.com (dostęp 13 września 2016 r. )
90. „  Dostęp dla odbiorców: lider France 3,„ Quotidien ”dobrze się trzyma, dostęp do Canal + znowu na najniższym poziomie  ” , na ozap.com (dostęp 14 września 2016 r. )
91. "  Widzowie dostępu:" 19/20 "silny przywódca, rekord" C à vous "" Le Petit Journal "na najniższym  " , na ozap.com (dostęp 10 listopada 2016 )
92. Benjamin Meffre, „  Dostęp publiczności: lider„ Money Drop ”,„ C to you ”poniżej miliona, Dakar w formie we Francji 4  ” , na ozap.com , Puremédias ,7 stycznia 2017 r(dostęp 8 września 2020 ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

• The Grand Journal
• Przed Wielkim Dziennikiem
• Infotainment

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona
• Strona firmy Bangumi