Jonzieux

Jonzieux
Jonzieux
Administracja
Kraj Francja
Region Owernia-Rodan-Alpy
Departament Loire
Miasto Saint Etienne
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Monts du Pilat
Mandat burmistrza
 Michał Chardon
2020 -2026
Kod pocztowy 42660
Wspólny kod 42115
Demografia
Miły Jonzieutaires
Ludność
miejska 		1197  mieszk. (2018 wzrost o 0,93% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 116  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 45 ° 18 ′ 52 ″ północ, 4° 21 ′ 46 ″ wschód
Wysokość Min. 807  m
Maks. 944  m²
Powierzchnia 10,32  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Saint-Étienne
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Pilati
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Auvergne-Rhône-Alpes
Zobacz na mapie administracyjnej Auvergne-Rhône-Alpes Lokalizator miasta 14.svg Jonzieux
Geolokalizacja na mapie: Loire
Zobacz na mapie topograficznej Loary Lokalizator miasta 14.svg Jonzieux
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Jonzieux
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Jonzieux
Znajomości
Stronie internetowej jonzieux.fr

Jonzieux jest francuski gmina znajduje się w Loire departamentu , w tym regionie Auvergne-Rhône-Alpes .

Geografia

Jonzieux znajduje się na płaskowyżach w pobliżu rzeki Semène .

Gminy graniczące z Jonzieux
Saint-Just-Malmont
Górna Loara 		Saint-Romain-les-Atheux Saint-Genest-Malifaux
Jonzieux
Saint-Victor-Malescours
Haute-Loire 		Marlhes

Planowanie miasta

Typologia

Jonzieux jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Saint-Étienne , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 105 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (77,1% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tym z 1990 r. (77,9%). . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolnicze (75,6%), lasy (19,1%), tereny zurbanizowane (3,8%), łąki (1,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

Jonzieux jest wymieniony po raz pierwszy w roku 1183 w bulli papieskiej Lucjusza III „  …, ecclesiam sancti romani z Junsiaco…  ”. Następnie przyjął nazwę Saint-Romain-la-Garne, aby nie pomylić go z dwiema bliskimi parafiami Saint-Romain-les-Atheux lub Saint-Romain-la Chaux.

W pobliżu kościoła kamienny krzyż z herbami panów Durerière (1604), obok niego widnieje imię Antoniego de Mijon. Był Sieur de la Durerière, ochroniarzem Roya i żonaty z Paule de la Borye, córką Karola i Renée de Montel, alias Poulargues. Jego brat, szlachcic Pierre de Mijon nabył domenę La Durerière, domenę franc-alloi, znajdującą się w parafii Jonzieu,5 kwietnia 1577, otrzymał Me Delaforetz. Szlachetny Marcellin de Bejet, gubernator Monistrol, składa hołd swemu zwierzchnikowi, Sgr Baronowi de Feugerolles.

Château de la Durerière znajdował się 300 metrów na północny zachód od Jonzieux, przy drodze do Saint-Just-Malmont . Wszystkie ślady tej budowli zniknęły podczas budowy domu w 1850 roku, z wyjątkiem widocznego z tyłu ganku wejściowego. Wioska La Durerière („ Durerium ”) została podarowana przez Lothaire, syna innego cesarza Lothaire, jego żonie Theoberge w 863 roku.

Domaine de La Terrasse, „  … Mansus de la Terrassi in madamento de la Faya…  ” - 1395, zbiór danin, jeden kilometr na południowy wschód od wioski Jonzieux, przylegającej do Semène, należał kolejno do rodzin : Terras, de La Borie, Coppier de Moncoudiol ( La Seauve ), de Bronac, de Boucherolles ( Sainte-Sigolène ), du Peloux ( Saint-Romain-Lachalm ), Planchet i Rouchon, którzy kupili go w równych częściach (w 1807 r.), i Gattet dla spadkowej części rodziny Planchet. Zachowało się kilka części, w szczególności wielodzielne okna XVII- wiecznej fasady . Potomkowie Claude Michel Gattet wyremontowali budynek i zamieszkali w nim. Jeśli chodzi o stolarkę przytoczoną przez F. Thiollera, to były one zniszczone, zamieszkane przez owady ksylofagiczne. Ponadto, wbrew temu, co twierdzi, na żadnych kamieniach w domu nie ma żadnych daktyli, z wyjątkiem ułożonych na płycie podłogi z gnejsu (1700).

W XVIII -tego  wieku, pan Pons, ksiądz Jonzieux napisał książkę na edukację Księcia . W 1660 nowo mianowany ksiądz Jean Deshort wprowadził ozdoby do Jonzieux.

Działalność rozwija się w Loarze. Saint-Étienne staje się jego stolicą. Jonzieux, La Terrasse sur Dorlay to wioski, w których działalność gospodarcza koncentrowała się na tym powstającym przemyśle. Do 1900 roku działały tylko krosna niskobieżne i jednotaśmowe. Następnie stopniowo zwykłe krosna żakardowe wytwarzały wstążki ukształtowane przez osnowę i kolor. 1910 - do Jonzieux dociera energia elektryczna, która wtedy pracuje w kilku branżach. Koniec 2005 roku - pasażer kontynuuje tę działalność.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 1971 Czerwiec 1995 Andre Royon płyta DVD  
Czerwiec 1995 Marzec 2008 Genevieve Laporte płyta DVD  
Marzec 2008 marzec 2014 Marcel Duplay płyta DVD  
marzec 2014 marzec 2020 Las Elisabeth    

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1197 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,93% w porównaniu do 2013 r. ( Loara  : + 0,89%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
760 713 884 860 1 106 1,122 1,076 1151 1145
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 170 1 202 1200 1,152 1,142 1,121 1,128 1137 1,142
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1269 1,385 1 233 1 107 979 977 937 800 840
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
810 791 769 892 1,034 1,038 1 223 1 232 1,177
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1197 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. https://www.habitants.fr/loire-42
  2. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 28 marca 2021 r . ) .
  3. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 28 marca 2021 ) .
  4. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 28 marca 2021 r . ) .
  5. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 28 marca 2021 r . ) .
  6. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 28 marca 2021 r . ) .
  7. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 26 kwietnia 2021 )
  8. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 26 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  9. Fond Vaunac, tom V , N O  9
  10. Pamiętnik dla baronów baronii Faye en Forez autorstwa Rolanda de Challerange, sprawozdawcy MDCCLXIX
  11. Saint-Étienne i jego kantony autorstwa F. Thioller
  12. Studium dworu La Terrasse autorstwa P. Boulot - 2015
  13. Jonzieux na stronie Stowarzyszenia Burmistrzów Francji (konsultacja 13 marca 2015 r.).
  14. Organizacja spisu na insee.fr .
  15. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  16. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie Szkoły Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych .
  17. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  18. maison-passementerie.info