Jeannette Vermeersch | |
![]() Zdjęcie opublikowane w magazynie Regards du27 grudnia 1946. | |
Funkcje | |
---|---|
Członek Sekwany | |
21 października 1945 - 8 grudnia 1958 13 lat, 1 miesiąc i 17 dni |
|
Rząd | IV th Rzeczypospolitej |
Grupa polityczna | Grupa komunistyczna |
Senator Sekwany | |
26 kwietnia 1959 - 1 st październik +1.968 9 lat, 5 miesięcy i 5 dni |
|
Rząd | V th Rzeczypospolitej |
Grupa polityczna | Grupa Komunistyczna (Senat) |
Biografia | |
Data urodzenia | 26 listopada 1910 |
Miejsce urodzenia | La Madeleine ( Francja ) |
Data śmierci | 5 listopada 2001 |
Miejsce śmierci | Callian ( Francja ) |
Partia polityczna | Francuska Partia Komunistyczna |
Małżonka | Maurice Thorez |
Dzieci | Jean Thorez Paul Thorez Pierre Thorez |
Zawód | Pracownik tkacza |
Jeannette Vermeersch , której prawdziwe nazwisko brzmi Julie Marie Vermeersch , urodziła się dnia26 listopada 1910w La Madeleine ( północ ) i zmarł dnia5 listopada 2001w Callian ( Var ), jest francuskim politykiem .
Companion (1932-1947), a następnie żona (1947-1964) z Maurice Thorez , sekretarz generalny Komunistycznej Partii Francji , była zastępcą , a następnie senator z Sekwany .
Urodzona w rodzinie robotników na północy - ojciec jest dokowcem, a matka pracownikiem tekstylnym - Jeannette Vermeersch jest najmłodszym z dziewięciorga dzieci. Od jedenastego roku życia weszła w czynne życie, najpierw jako służąca u handlarza winem, a następnie w burżuazyjnej rodzinie. W 1921 r. Pracowała jako robotnik w fabryce włókienniczej, nadal zajmując się domem po godzinach pracy w fabryce.
Jego związek i zaangażowanie polityczne rozpoczęło się w 1927 roku . Wstąpiła do CGTU , Komunistycznej Młodzieży, a następnie do Partii Komunistycznej . W 1929 roku została wyznaczona do wyjazdu z delegacją pracowników tekstylnych na zwiedzanie Związku Radzieckiego . Dołączyła do stolicy Rosji pomimo sprzeciwu rodziców, z fałszywym paszportem. Jeannette Vermeersch postanawia zostać na kilka miesięcy w Moskwie, pracując w Red Trade Union International . Ona spotkała się po raz pierwszy Thorez przyszedł do udziału w XVI th Congress KPZR w 1930 roku .
Jeannette Vermeersch została członkinią sekretariatu Komunistycznej Młodzieży Północy, a następnie w 1932 r. Narodowego kierownictwa JC. W tym dniu została stałym członkiem partii i zbliżyła się do Maurice'a Thoreza. Żyją jako para w 1934 roku i mają trzech synów: Jeana, urodzonego w 1936 roku, Paula, urodzonego w 1940 roku w Moskwie i Pierre'a, urodzonego w 1946 roku.17 września 1947.
Na płaszczyźnie politycznej Jeannette Vermeersch wypełnia misje, pozostając trochę w tyle, na przykład organizując pod kierunkiem Jacquesa Duclosa nadzwyczajny kongres Młodzieży Komunistycznej w 1933 r. , Aby odzyskać kierunek, w którym podejrzewano, że dryfuje „przed… opiekun ”. Należąc do Krajowego Sekretariatu Młodzieży Komunistycznej, pracuje również z Danielle Casanovą i Claudine Chomat w nowej organizacji młodzieżowej poszukiwanej przez Partię, Związku Młodych Dziewcząt Francji . Po wybuchu wojny w Hiszpanii w 1936 r. Poświęciła się, poza innymi obowiązkami, tworzeniu sieci solidarności z hiszpańskim obozem republikańskim, nadzorując wysyłkę żywności i różnych materiałów oraz organizując przyjmowanie uchodźcy polityczni na francuskiej ziemi, poprzez komunistyczną sieć obecną nawet w małych miastach Francji.
Na początku II wojny światowej ,2 października 1939 r, towarzyszy Mounette Dutilleulowi, który przybył do Chauny, aby przynieść Maurice'owi Thorezowi instrukcję dezercji, przekazaną przez Eugena Frieda z IC . Prowadzeni przez Alphonse'a Pelayo , razem wyruszyli na północ, ale osobno przekroczyli belgijską granicę. Jeannette Vermeersch i jej syn Jean dołączają do Maurice'a Thoreza w daczy w MoskwieListopad 1939, do którego dołączyli kilka miesięcy później Arthur Ramette i Raymond Guyot .
Po powrocie do Francji w 1945 roku Jeannette Vermeersch została wybrana do Zgromadzenia Ustawodawczego, które zasiada w21 października 1945 w 5 maja 1946, aż do odrzucenia pierwszego projektu konstytucji w drodze referendum. Była jedną z pierwszych zastępczyń płci żeńskiej . Następnie została wybrana bez zatrzymywania się na wszystkich zgromadzeniach do 1958 roku . Była najpierw członkiem komisji pracy i ubezpieczeń społecznych, a następnie od 1948 do 1951 r. Wstąpiła również do komisji rodzinnej, ludności i zdrowia publicznego, aby już nie zasiadać, tak jak w tej od 1951 do 1958 r. kwestie społeczne, w szczególności prace domowe, równe wynagrodzenie kobiet i mężczyzn, przedkładanie licznych rachunków. Następnie została wybrana na senatora od 1959 do 1968 roku.
W 1950 r. , Kiedy Maurice Thorez cierpiał na hemiplegię i wyjechał do ZSRR na leczenie do 1953 r., Jeannette Vermeersch dołączyła do Biura Politycznego Francuskiej Partii Komunistycznej , w którym zasiadała do 1968 r . W okresie rekonwalescencji męża Jeannette Vermeersch współpracuje z Biurem Politycznym, odgrywając wiodącą rolę w potępieniu prawdziwych lub domniemanych rywali Thoreza: André Marty'ego i Charlesa Tillona .
W 1956 roku Jeannette Vermeersch, przemawiając jako wiceprzewodnicząca Związku Kobiet Francuskich, stanęła po stronie przeciw „kontroli urodzeń”: „Kontrola urodzeń”, dobrowolne macierzyństwo, jest przynętą dla mas ludowych, ale jest bronią w ręce burżuazji przeciwko prawom społecznym ” . To stanowisko jest sprzeczne ze stanowiskiem wielu działaczy, zwłaszcza w kręgach medycznych. Thorez staje po stronie Jeannette, potępiając tezy neomaltuzjańskie.
W Humanity z2 maja 1956Maurice Thorez oświadcza Jacques'owi Derogy'emu o aborcji: „Zamiast czerpać inspirację z ideologii wielkiej i drobnej burżuazji, lepiej by było, gdybyś rozmyślał nad artykułem, który Lenin poświęcił neomaltuzjanizmowi ... wyzwolenie kobiet przechodzi przez społeczną reformy, rewolucja społeczna, a nie kliniki aborcyjne. ” . Dwa dni później Jeannette Vermeersch oświadczyła o aborcji: „Od kiedy pracujące kobiety będą rościć sobie prawo dostępu do występków burżuazji? Nigdy! ” .
Według Jacquesa Derogy'ego opozycja ta miała na celu wykluczenie przesłuchań Stalina: „Dopóki będziemy omawiać zasady i poronienia, zostawimy Stalina w spokoju” - powiedziałaby Jeannette Vermeersch Dominique Desanti .
I tak dziesięć lat później, w Senacie w 1965 r., Zatwierdziła i podpisała ustawę, której celem było uchylenie przepisów karających aborcję i propagandę antykoncepcyjną oraz uregulowanie obrotu środkami antykoncepcyjnymi. W tym samym roku głosowała za ustawą Neuwirth dotyczącą kontroli urodzeń.
Po śmierci Thoreza w 1964 r. Często była bardzo krytyczna wobec nowego kierownictwa, kierowanego przez sekretarza generalnego Waldecka Rocheta , i wolała ustąpić z Biura Politycznego w 1968 r. , Po tym jak ten ostatni wyraził dezaprobatę dla interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji położyć kres „ praskiej wiośnie ”. Jednocześnie zakończyła karierę polityczną, pozostając oddolną aktywistką, odnawiając członkostwo w partii komunistycznej aż do śmierci. Jego rzadkie interwencje w prasie mają na celu krytykę działań Georgesa Marchais . Przeniosła się do Callian ( Var ) do swojego domu, którego ziemię ofiarowała parze Thorezów Nadia Khodossievitch Léger .
W 1998 roku w rozmowie z Le Figaro oświadczyła, że Stalin „był rozsądny (…) wielkim człowiekiem, prawdziwym wojownikiem” (…) 85 milionów zgonów z powodu komunistów, to straszne kłamstwo. Nie, nie wierzę. ”
Po jego śmierci i kremacji jego prochy przeniesiono do Paryża , na cmentarz Père-Lachaise , w skarbcu Maurice'a Thoreza.
Z okazji jej śmierci liderzy partii Robert Hue (przewodniczący partii) i Marie-George Buffet (sekretarz krajowy i minister ds. Młodzieży i sportu) podkreślili, że jeśli nie zgadzali się ze zmarłą w wielu kwestiach, chcieli wyrazić uznanie dla wierności jego przekonaniom i stałości jego zaangażowania .
Jeannette Vermeersch również używała od 1950 r. Nazwiska Jeannette Thorez-Vermeersch , ale zwykle jest ona znana, zwłaszcza w partii komunistycznej, pod jej historycznym pseudonimem. Nigdy nie używała imienia „Jeannette Thorez”.