Jean d'Allie | ||||||||
Biografia | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Narodziny | około 1000 | |||||||
Zakon religijny | Order św. Benedykta | |||||||
Śmierć |
22 lutego 1078 Fecamp |
|||||||
Opat Kościoła katolickiego | ||||||||
Błogosławieństwo opactwa | 1028przez Huguesa , biskupa Avranches | |||||||
Tymczasowy opat Saint-Bénigne de Dijon | ||||||||
1052 - 1054 | ||||||||
| ||||||||
Opat Trójcy Świętej w Fécamp | ||||||||
1028 - 22 lutego 1078 | ||||||||
| ||||||||
Inne funkcje | ||||||||
Funkcja religijna | ||||||||
Spłaszczony przeor Fécamp |
||||||||
Jean d'Allie lub Jean de Fécamp lub Jean de Ravenne ( Ioannelinus lub Johannes ) to drugi opat Fécamp .
O Jeanie, pochodzącym z Włoch, często mówi się, że jest bratankiem Guillaume de Volpiano, ale zostało udowodnione, że tak nie jest. Jednak będzie jego uczniem. Oblat, jest mnichem i kapłanem w Saint-Bénigne de Dijon . Podpisuje statut fundacji Fruttuaria .
Guillaume de Volpiano mianuje go przeorem opactwa Fécamp . Nazywany Petit Jean „Joanninus” w opactwie Fécamp, został jego drugim opatem , wybranym przez Guillaume i konsekrowanym przez biskupa Avranches Hugues , zgodnie z życzeniem Roberta Wspaniałego
Uformował pod swoim opatem, w szkołach założonych przez swojego poprzednika, ważną część duchownych Normandii i Anglii.
Jean widzi restytucję Heudebouville , Maromme i Argences przed 1034 rokiem przez księcia Roberta . Plik11 kwietnia 1034w opactwie Fécamp zostaje zawarta umowa między opactwem a biskupem Bayeux Hugues d'Ivry . Proponuje zamianę Argences do dożywotniej renty na sto gospodarzy (chłopów niepowiązanych z żadną domeną). Daje też trzy kościoły, dwie posiadłości i dwudziestu „frankońskich mężczyzn”. Argences powrócił na łono opactwa, gdy biskup zmarł w 1049 r., Ale zatrzymał darowizny.
W 1034 roku wymienił Montivilliers na Saint-Taurin d'Évreux . Jest obecny w Fécamp dalej13 stycznia 1035za odrestaurowanie żeńskiego opactwa Montivilliers przez księcia Roberta, wraz z Gradulphe, opatem Saint-Wandrille . Podpisuje również statut założycielski Abbey of Conches .
Udał się do Rzymu w 1050 roku i został rzekomo oskarżony przez papieża Leona IX o misję w południowych Włoszech.
Od 1052 do 1054 był tymczasowym klasztorem Saint-Bénigne. W 1054 udał się do Anglii, gdzie dołączył do króla Edwarda Wyznawcy, którego poznał w Fécamp.
W 1066 uczestniczył w uroczystości poświęcenia Trójcy z Caen .
Książę Wilhelm wysłał go do Rzymu, aby papież Aleksander II zatwierdził wyprawę do Anglii. Ten ostatni powierzył mu sztandar Saint-Pierre, który widnieje na gobelinie z Bayeux . Mnich Remigius , kapelan Fécampu, zapewnia na potrzeby podboju łódź i dwudziestu rycerzy. W 1070 roku mnich Turold został mianowany przez Wilhelma Zdobywcę opatem Peterborough . W 1075 roku Cécile, córka Guillaume i przyszła przełożona Trójcy z Caen, złożyła w opactwie swoje śluby.
Jan pod koniec życia odbyłby pielgrzymkę do Ziemi Świętej i zostałby tam wzięty do niewoli.
On umarł na 22 lutego 1078 i jest pochowany w kaplicy Saint-Jean-Baptiste kościoła opackiego.
Jest autorem jednego z najważniejszych tekstów medytacyjnych średniowiecza przed św.Bernardem (do którego podchodzi przez swój chrystocentryzm ) i którego trzy kolejne wersje: Theologica Confession theologica , napisana przed 1018 r. , Libellus of scripturis et verbis patrum , napisane między 1030 a 1050 r. , oraz Confessio fidei , ukończone około 1050 r . Przechowujemy również od niego trzynaście listów, z których część była przeznaczona dla Wilhelma Zdobywcy lub Lwa IX , oraz wiersze, w tym Lamentacja nad utraconą samotnością . W jednym ze swoich listów do papieża Leona IX, popieranego przez Święte Cesarstwo Rzymskie i wrogiego Normanom w południowych Włoszech, Jan skarżył się, że został zaatakowany po powrocie z pielgrzymki do Rzymu : „Nienawiść Włochów do Normanów osiągnął taki stopień, że jest prawie niemożliwe dla Normana, nawet jeśli jest pielgrzymem, podróżować po miastach Włoch bez napaści, porwania, rozebrania, bicia, rzucania w żelazo, kiedy nie umiera w więzieniu ” . W tym czasie (około 1050 r.) Bandy normańskich poszukiwaczy przygód zaatakowały południowe Włochy w uścisku anarchii i spustoszyły kraj. Będą zdezorientowani we wspólnej nienawiści do grabieżących muzułmanów i to ta sama nazwa Agarènes będzie używana do ich określenia.