Opactwo damskie | ||||
![]() Opactwo w 1702 roku. | ||||
Prezentacja | ||||
---|---|---|---|---|
Rodzaj | Opactwo | |||
przywiązanie | (dawniej) Zakon św. Benedykta | |||
Rozpoczęcie budowy | XI th century | |||
Koniec prac | XVIII th wieku | |||
Dominujący styl | Rzymskie i klasyczne | |||
Ochrona |
![]() |
|||
Geografia | ||||
Kraj | Francja | |||
Region | Normandia | |||
Departament | Calvados | |||
Miasto | Caen | |||
Informacje kontaktowe | 49 ° 11 ′ 13 ″ północ, 0 ° 21 ′ 09 ″ zachód | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Abbaye aux Dames jest klasztor sióstr Benedyktynek założone w XI -tego wieku, który stoi na francuskiej miejscowości z Caen w dziale z Calvados , w regionie Normandii . Jest to jedno z dwóch wielkich opactw , z opactwem męskim , założonym około 1060 roku przez Williama Bastarda, przyszłego zdobywcę, w Caen. W opackim kościele Trójcy od 1083 roku znajduje się grób Matyldy Flandrii , żony Wilhelma Zdobywcy .
Opactwo jest siedzibą rady regionalnej Normandii .
Stary kościół klasztorny zalicza się do zabytków historii na liście z 1840 roku . Wszystkie budowle konwentualne zaliczane są do zabytków historycznych na podstawie rozkazu ks24 czerwca 1976.
Można przedstawić dwie historie wyjaśniające powstanie opactwa. Pierwsza sprawia, że opactwo jest dziełem pokuty za grzechy popełnione przez parę książęcą utworzoną przez Wilhelma Zdobywcę i Matyldę Flandrii , druga czyni z niego akt polityczny. W 1050 lub 1051 roku książę Normandii poślubił Matyldę, córkę hrabiego Flandrii . Papież Leon IX zakazał ich małżeństwa , być może ze względu na pokrewieństwo, a według ówczesnych kronikarzy Milona Crespina i Orderic Vital , suwerenny papież ekskomunikuje ich . W zamian za ułaskawienie udzielone przez papieża Mikołaja II , w dniach bliskich 1059 - 1060 założyli w Caen dwa opactwa benedyktyńskie : opactwo męskie poświęcone św. Szczepanowi i opactwo damskie poświęcone Trójcy .
Poza tym romantycznym aktem założycielskim (ekskomunika nie była wielką ekskomuniką, a więzi rodzinne między obojgiem małżonków słabo uzasadniały ten środek), istnieją bardziej polityczne powody. Wilhelm zwany Bastardem musi walczyć w pierwszej części swojego panowania z baronami Normandii. Dlatego stara się dalej umacniać swoją władzę nad Dolną Normandią, gdzie bunt był najsilniejszy. Wiąże się to z budową zamków, ale także fundament opactw, według klasycznego schematu w Normandii z X -go wieku (tworzenie ośrodków miejskich w mieście rosnącym i potrzeba nowych centrów religijnych w Dolnej Normandii). Dlatego książę postanowił zagęścić sieć placówek klasztornych w Dolnej Normandii, wówczas znacznie luźniejszej niż w dolinie Sekwany lepiej kontrolowanej przez książąt Normandii. Jednakże opactwo dla mężczyzn, podobnie jak opactwo dla kobiet, zajmuje uprzywilejowane miejsce w tym systemie. Rzeczywiście, z 18 opactw wzniesionych za panowania Wilhelma Zdobywcy tylko dwa, z Caen, zostały założone bezpośrednio przez samego księcia, pozostałe zostały stworzone przez miejscowych panów, a następnie uznane przez księcia.
Utworzenie Abbaye aux Hommes i Abbaye aux Dames jest zatem częścią szerszego planu politycznego, który ma na celu uczynienie z Caen dla książąt Normandii punktu wsparcia bliższego strefie buntu. Niż Rouen, które znajduje się we wschodniej części księstwa.
Lokalizacja każdego opactwa została prawdopodobnie wybrana zgodnie z planem obwarowań Caen, aby nadać im rolę pomocniczą w stosunku do zamku.
Decydując się na pochówek w tym miejscu - w 1083 r. W Abbaye aux Dames dla Mathilde de Flandre iw 1087 r. W Abbaye aux Hommes dla Wilhelma Zdobywcy - Guillaume i Mathilde wpisują z czasem uwagę książąt-królów. Tylko dla opactwa, ale także dla miasta Caen, które z dużej dzielnicy o anarchicznej konstytucji staje się drugorzędną stolicą Normandii. Potomkowie Wilhelma następnie konsolidują więź między dwoma opactwami z dynastią książęcą i królewską. W ten sposób, wyjątkowo, jego syn Guillaume le Roux (~ 1060–1100) złożył królewskie insygnia (korony i berła) swoich rodziców w skarbcu dwóch opactw, w których zostali pochowani.
Prace nad kościołem Abbaye aux Dames rozpoczęto w 1062 roku i zakończono w 1130 roku . Zaczynamy łóżku , w XI -tego wieku, a następnie przez dodanie małych przyporami latających na zewnątrz, aby wzmocnić budynek. Plik18 czerwca 1066Odbywa się poświęcenie w kościele opactwa Trójcy nadal w budowie, święto zbiegło się z zespołem z baronów i prałatów zgromadzonych w Caen na wiosnę 1066 roku, aby przygotować wyprawę do Anglii . Matylda zmarła w 1083 roku, a jej grób nadal znajduje się na chórze kościoła.
W XVII -tego wieku, ksieni Laurence Budos duchowo prostuje Opactwo zmuszając zakonnice zaobserwować regułę świętego Benedykta. W XVIII -tego wieku, budynki klasztorne zostały odbudowane na planach Williama Tremblaye The mnich-architekta, który również odbudować Abbaye aux Hommes. Prace rozpoczęto w 1702 r., Ale przerwano je w 1737 r. Z powodu braku wystarczających środków. Dzięki pomocy króla prace wznowiono w 1767 r. W przededniu rewolucji francuskiej gmina znajdowała się w doskonałej sytuacji materialnej. Ale wybuchła rewolucja francuska, a krużganek nigdy nie został ukończony. W XVIII -tego wieku, skarbiec jest zburzona i odbudowana.
Główna klatka schodowa budynków konwentualnych
Galeria krużganka
Podczas rewolucji francuskiej benedyktyni zostali wypędzeni ze swojego opactwa w 1791 r. I zostali zastąpieni w ramach Restauracji przez augustianki w 1823 r. - kiedy to opactwo stało się Hôtel-Dieu de Caen , a następnie hospicjum w Saint-Louis - i pozostało tam do 1983 r. . W 1865 r. Gruntownie odnowiono nawę starego kościoła opackiego, który stał się kościołem parafialnym dystryktu Saint-Gilles. W XIX -tego wieku, fasada i wieże są rekonstruowane w całości. W czerwcu 1944 r. , Podczas lądowania aliantów i bitwy pod Caen , kościół i opactwo zostały stosunkowo oszczędzone przed bombardowaniami, podczas gdy miasto zostało poważnie dotknięte w kilku dzielnicach. Ostateczna odbudowa wnętrza kościoła miała miejsce między 1990 a 1993 r .
Od 1986 do 2015 roku opactwo było siedzibą Rady Regionalnej Dolnej Normandii , a od 2016 roku Rady Regionalnej Normandii po połączeniu dwóch byłych regionów Dolnej i Górnej Normandii .
Fronton portyku Hôtel-Dieu
Portyk Hôtel-Dieu
Pawilon Sainte-Anne
Wymiary kościoła opactwa Świętej Trójcy są skromniejsze niż opactwa męskiego, opactwa Saint-Étienne . Powierzchnia opactwa to 1 594 m ² (80 m długości, 19 m szerokości w nawie 32 m między dwoma ramionami transeptów). Jeśli jednak jego nawa jest krótsza, węższa i niższa, Kościół Trójcy jest również bardziej ozdobny i zdobiony niż jego znamienity towarzysz.
Na zewnątrz kościołaOczywiste jest, że fasada tutaj nie przedstawia tej samej prostoty ani takiej samej mocy, jak w Saint-Étienne; zasada harmonijnej elewacji pozostaje jednak ta sama: dwie kwadratowe wieże otaczające prostoliniową elewację nawy. Fasada nawy głównej i kikuty obu wież wyznaczają pionowo cztery przypory. Niższy poziom wież zawiera wysoki ganek; druga kondygnacja jest przebita tylko małą półokrągłą wnęką bez listew; trzeci poziom zdobią trzy ślepe łuki, których uformowane archiwolty spoczywają na małych kolumnach; czwarte piętro pokryte jest bardzo smukłymi i zdobionymi wąskimi łukami. Rząd oeil-de-boeuf, gargulce i wreszcie balustrada z okresu klasycznego uzupełniają te dwie wieże nieco niezręcznie. Główna brama została zniekształcona w XIX -tego wieku przez rzeźbionym tympanonem reprezentującą Trójcę Świętą; w 1859 roku Adolphe-Victor Geoffroy-Dechaume otrzymał zlecenie wykonania płaskorzeźby o wymiarach 3,87 na 1,95 metra, przedstawiającej trzy siedzące postacie i cztery symbole ewangeliczne. Prace ukończono około 1862 r., Ale w 1866 r. Biskup Bayeux zażądał jego zniszczenia, argumentując, że reprezentowanie Trójcy Świętej w postaci trzech osób jest zabronione przez Kościół. Komisja do spraw zabytków decyduje o utrzymaniu dzieła; w raporcie z sesji sporządzonym przez Viollet-le-Duc uzasadnia się to twierdzeniem, że „jeśli chodzi o odrestaurowanie średniowiecznej lub świeckiej budowli średniowiecznej, to kwestia przyjęcia stylu i systemu. przykłady są reprodukowane i przywracane "i że w związku z tym nie trzeba" pytać, czy w budynku religijnym duchowieństwo potępiło lub przyjęło pewne wyobrażenia dopuszczone w czasach, w których chce się powielać użytkowanie i utrwalać sztukę ". Drugie piętro przebijają trzy duże okna; trzecia ze ślepymi łukami otaczającymi dwa profilowane przęsła. Całość wieńczy zdobiony szczyt. Wystający sznur łączy podstawę okien na każdej kondygnacji.
Główna fasada
Z boku kościoła
Błona bębenkowa
Nawa jest wyłożona pasaży w półkoliście zwieńczonym galerii ( triforium ), która służy do wspierania żebrowy . Jest to pierwsze sklepienie żebrowe zbudowane w Normandii, pochodzi z 1130 roku . W transepcie pośrodku kościoła znajduje się ołtarz . Północny transept jest romański , otwiera się na absydę (Kaplicę Najświętszego Sakramentu ), w której znajduje się tabernakulum . Transept południowy ma gotyckie kolumny wkomponowane w romańską dekorację. Do chóru końce w absydzie ozdobiony czterema kolumnami i galerii ozdobione fantastycznych zwierząt.
Stolica chóru z rzeźbą Wilhelma Zdobywcy trzymającego na smyczy dwa lwy
Fragment stolicy chóru ze zwierzętami
Fragment stolicy chóru ze słoniem
Nawa
Apsyda
Przejście
Kościół budowany na wzgórzu, chór spoczywa na krypcie z wieloma kolumnami.
Fragment stolicy krypty
Krypta
Wejście do krypty
Królowa Matylda spoczywa w grobie znajdującym się w chórze kościoła opackiego. Na płycie grobowej chroniącej sklepienie wyryto następujący napis:
EGREGIA PVLCHRI TEGIT HEC STRVCTVRA SEPVLCRI:Sugerowane tłumaczenie: „Ten piękny nagrobek obejmuje zwłoki Mathilde z rodu królewskiego, niezwykłe ze względu na jej maniery. Miała za ojca księcia Flandrii i matkę Adele, córkę króla Francji Roberta. Była siostrą Henriego, który sprawował królewski tron i żoną wielkiego króla Wilhelma. Zbudowała to opactwo i ten kościół, który wzbogaciła o wiele ziem i wiele zaszczytnych rzeczy i którego poświęcenie czciła. Pocieszycielka słabych, kochającej pobożności, szerzyła skarb tego kościoła, biednego dla siebie, bogatego dla potrzebujących. W ten sposób zyskała udział w życiu wiecznym w pierwszy dzień listopada, po najwyższej godzinie ”.
W 2020 roku zespół programu Secrets d'Histoire nakręcił kilka sekwencji w opactwie w ramach numeru poświęconego Wilhelmowi Zdobywcy , zatytułowanym Wilhelm Zdobywca: nam dwaj Anglii! .