Jean Scot Erigene

Jean Scot Erigene Obraz w Infoboksie. Jean Scot Erigène
Narodziny Około 800
Irlandii
Śmierć Około 876
Anglia
Narodowość irlandzki
Szkoła / tradycja chrześcijaństwo celtyckie
Główne zainteresowania sztuki wyzwolone , neoplatonizm , fizyka
Podstawowe prace De prædestinatione , De Divisione naturae ( Περὶφύσεων )
Wpływem Augustyn , Orygenes , Dionizy Areopagita , Martianus Capella , Boecjusz
Pod wpływem Tomasz z Akwinu

Jan Szkot Eriugena ( Iohannes Szkot ) jest duchowny i filozof irlandzki IX th  century urodzony w latach 800 i 815 . Zmarł około 876 roku na kontynencie, podobnie jak wielu celtyckich mnichów z Irlandii, „wyspy świętych i uczonych” oraz celtyckiego chrześcijaństwa .

Od Szkot (John) powiedział: „Eriugena,” filozof i teolog z IX th  century , niemożliwe jest ustalenie kolejne elementy odnoszące się do daty urodzenia, młodości i do końca swojego życia. Na kontynencie jeden gromadzi swoje nicki Szkota i Eriugena , lub w języku łacińskim , Eriugena . Nazwisko Jean Scot Erigène kryje w sobie nadmiarowość toponimiczną. Rzeczywiście, w kraju swojego pochodzenia nazywano go Hibernia , Scottia lub Eriu . Erigene oznacza, że ​​pochodzi z Irlandii, podczas gdy Scot wskazuje, że pochodzi z krainy Szkotów , przy czym Scotia było wówczas łacińskim słowem oznaczającym Irlandię.

Jego życie i jego praca

Erigene dotarła na kontynent około 845 roku . Przyjeżdża do Francji , zwany przez Karola Łysego , i na dworze tego księcia spędza prawie trzydzieści lat, prawdopodobnie naucza sztuk wyzwolonych w szkole podniebiennej. Zostaje oficjalnym filozofem wnuka Karola Wielkiego .

Za panowania Karola ramy oficjalnych studiów poszerzyły się. Jean Scot Érigène wysławia religijną gorliwość władcy, który pośród swoich politycznych zmartwień (ataki Normanów i wojny wewnętrzne ) umie utrzymać zainteresowanie studiami Ojców Greckich i nie zadowalać się Ojcami łacińskimi .

Irlandczycy, którzy na dworze Karola Łysego są najliczniejsi wśród uczonych zagranicznych , wpływają również na formacje patrystyczne i filozoficzne. Proste pragnienie Karola Wielkiego, by księża mówili poprawnie po łacinie, szybko przezwyciężył talent takich postaci jak Sedulius , Jean Scot Erigène czy Martin Scot . Często jadąc do Laon , gdzie mieszka wielu rodaków, Érigène korzysta z usług Martina Scota w tłumaczeniach z języka greckiego niezbędnych do jego studiów.

Na dworze wnuka Karola Wielkiego Érigène uczestniczyła, na prośbę Hincmara z Reims , w sporze o predestynację , pisząc De prædestinatione (De la predestination) i swobodnie nauczała tam sztuk wyzwolonych . To właśnie temu wykształconemu człowiekowi zawdzięczamy ekspresję sztuki mechanicznej . Termin ten pojawia się w jednym z jego komentarzy do dzieła Martianusa Capelli . Ten komentarz już teraz nadaje sztukom mechanicznym status niemal równy statusowi sztuk wyzwolonych.

Pierwotny myśliciel, znający grekę , arabski i hebrajski , karmiony lekturą pism Platona , Augustyna , Orygenesa ..., tłumacz tekstów przypisywanych wówczas Dionizjuszowi Areopagitowi , Szkot Erigene jest zarówno filozofem, jak i teologiem . On jest jedyny w swoim czasie do poznania i przełożenia ambigua i Quaestiones ad Thalassium z Maxime spowiednika do której zawdzięcza ważne elementy jego myśli.

Ma wyjątkową kulturę jak na swój czas. On lubi greckiej, on tłumaczy i annotates dzieła Maksyma Wyznawcy, jak również na zdjęcia od Grzegorza z Nyssy . Studiuje Orygenesa i św . Augustyna . Notuje i komentuje Martianus Capella i Boèce . Do dziś jest uznawany za genialnego tłumacza i komentatora Pseudo-Dionizego Areopagita .

Uniwersalny duch

Ten irlandzki laik potrafił wydobyć z niej kwintesencję, która rozszerza dotychczasowe tradycje, chrześcijańską i pogańską. Jego myśl można ponownie odkryć, aby odnowić myślenie na takie tematy, jak wyobraźnia, teologia apofatyczna , symbolizm itp. Dla niego wszelkie ludzkie dążenia do poznania mają swój początek w kwestii wiary w objawienie. I to na ludzki rozum jako zwierciadło Słowa w czasie spada obowiązek wyjaśniania znaczenia Objawienia. Wynika z tego, że nie może powstać sprzeczność między wiarą a ludzkim rozumem bez niezrozumienia oraz między wiarą a rozumem Bożym. Należy przestrzegać autorytetu Ojców Kościoła, o ile ten ostatni jest zgodny z Objawieniem; w przypadku sprzeczności przeważają Pismo i Boski Rozum. Człowiek ma rozum tylko jako zwierciadło i podobieństwo Słowa, które jest prawdziwym Rozumem, który mierzy cały ludzki rozum. I oczywiście krucha tradycja jest mniejsza niż Słowo; ale to nie czyni ze Szkota nowoczesnego racjonalisty, ponieważ jego „rozum” jest daleki od rozumu nowożytnych.

Irlandczyk, zwinny w duchu, pojmował naturę w czterech kategoriach, których punktem wyjścia był Bóg, a końcem kończył się w Bogu, a więc jako koło, które zaczyna się od Najwyższego i do Niego wraca. Wszystko zaczyna się od Najwyższego i wraca do Najwyższego. Na Jednostce istnieją różne uzasadnione, skończone perspektywy, jako skończone. Wszystkie stworzone istoty zostają w ten sposób ponownie wchłonięte przez swojego stwórcę. Pojęcie dobra i zła jest specyficzne dla przejawów takich jak czas i przestrzeń, niewinna i winna konieczność poznania doczesnego przeznaczenia obcego lub nie dla ich wiecznego przeznaczenia. Piekło nie jest miejscem ziemskim, przestrzennej manifestacji, ale nic nie znajduje się poza Przestrzenią boskiej natury; jest jednak bytem, ​​bólem i ślepotą. Cztery kategorie to:

W swoim traktacie Periphyseon ( De Divisione Naturae , koniec XVII -tego  wieku), jest to kompilacja i synteza pogańskiej kultury greckiej przez tradycji Ojców greckich. Chodzi zasadniczo o kulturę grecką, dodając jednak autorów łacińskich przesiąkniętych kulturą neoplatońską , Boecjusza , Martianusa Capelli i św . Augustyna . Teolog-emeryt, glosuje Ewangelię według Jana , analizuje myśl Augustyna z Hippony i bierze udział w wielkich teologicznych sporach o boską naturę. Sprzeciwia się Godescalcowi w kwestii predestynacji. Ściąga na siebie gniew kilku rad lokalnych za panteizm i pandaizm, które, zgodnie z uporczywym niezrozumieniem, wyłaniają się z jego prac. Ten panteizm jest starym oskarżeniem, które nigdy nie zostało potwierdzone i nie bez powodu. Jean Scot Erigène jest czytany i studiowany przez całe średniowiecze , między innymi przez Tomasza z Akwinu, ale który myli go z Orygenesem .

Od 865 lub 867 , jest on narażony jako heretyk przez papieża Mikołaja I er . Opłata nie jest potwierdzona. Zamiast przejść na emeryturę do klasztoru, pozostał we Francji i zmarł na ziemi gospodarzy około 876 (być może 877 ).

Jego prace zostały ocenzurowane przez Kościół, a następnie zrehabilitowane przez papieża Benedykta XVI podczas audiencji generalnej 10 czerwca 2009.

Jego potomstwo

Jan Szkot jest teraz twierdził, przez niektórych wolnomyślicieli jako jeden z nich, choć określenie to nie ma sensu do IX -go  wieku.

W 851 Jean Scot Érigène napisał na przykład w O predestynacji  :

To jest John Eriugena nadana ogólnie zasady przewodnie ruchu na Free Spirit ( XIII -tego  -  XIV th  century). Ruch zaciekle ścigany przez Inkwizycję, którego pierwsze potępienie papieskie sięga 1204 roku . Beguine Marguerite Porète , która jest jej częścią, zostanie spalona żywcem na Place de Grève w Paryżu , dnia1 st czerwiec 1310ze swoją jedyną książką Mirouer des simple ames anienties (książką, która podejmuje wiele idei Erigène).

Przypisywanie „sekciarskiej” potomności Jeanowi Scotowi Erigène'owi wynika z niezrozumienia jego twórczości. Jean Scot jest ściśle kontynuatorem neoplatońskiej tradycji niskiego antyku, w szczególności Proklosa , odczytanego na nowo i schrystianizowanego przez Dionizego Areopagitę. Według Jeana Trouillarda , jego teorie pierwotnych przyczyn, trzech ruchów duszy i procesu analitycznego ukazują nam autentyczny aspekt platonizmu .

10 czerwca 2009Papież Benedykt XVI mówił o Janie Szkocie Erigene w katechezie, podkreślając związek między wiarą a rozumem. Rzeczywiście Jean Scot twierdzi, że rozum ludzki nie wchodzi w sprzeczność z wiarą.

Uwagi i referencje

  1. Najczęściej akceptowana data urodzenia w roku 800.
  2. Abbé Combalot, Elementy filozofii katolickiej , Paryż,1833( czytaj online ) , s.172.
  3. Avital Wohlman, Człowiek, świat wrażliwy i grzech w filozofii Jeana Scota Erigène Vrina , 1987.
  4. De Divisione naturae , II, 1: „Natura uniwersalna dzieli się na cztery kategorie: byt, który nie jest stworzony i który tworzy, byt, który jest tworzony i który tworzy, byt, który jest tworzony i który nie tworzy, bytem, ​​który nie jest stworzony i kto nie tworzy. Pierwsza i ostatnia z tych kategorii odnoszą się do Boga; różnią się one tylko naszym rozumieniem, w zależności od tego, czy uważamy Boga za zasadę, czy za cel świata”.
  5. Stephen Gersh „Od Iamblichusa do Eriugeny: badanie prehistorii i ewolucji tradycji pseudodionizyjskiej” Brill Archive, Leiden, 1978.
  6. Został potępiony przez trzeci sobór w Valence w 855 i przez sobór w Langres w 859. Zob.: Raymond Trousson , Histoire de la free thinking , Bruksela, edycje Centrum Działań Świeckich, 1993, s.  50 .
  7. Alain de Libera, filozofia średniowieczna , Paryż, PUF, coll.  "Co ja wiem? ",1989( ISBN  2-13-051580-0 ).
  8. Według papieża Benedykta XVI: Koniec ery karolińskiej nie tylko zepchnął jego dzieła w zapomnienie, ale także cenzura władz kościelnych rzuciła cień na jego twarz , w audiencji ogólnej w środę, 10 czerwca 2009 r.: http:// www.vatican.va/holy_father/benedict_xvi/audiences/2009/documents/hf_ben-xvi_aud_20090610_fr.html .
  9. Analiza w: http://www.france-catholique.fr/Scot-Erigene-rehabilite.html .
  10. Benedykt XVI, Audiencja 2009, Jean Scot Érigène , 10 czerwca 2009.

Bibliografia

Dzieła Jeana Scot

Badania nad Jeanem Scottem

Studia w okresie

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne