Jean-Paul Brighelli

Jean-Paul Brighelli Obraz w Infoboksie. Jean-Paul Brighelli w 2009 roku. Biografia
Narodziny 23 września 1953
Marsylia
Narodowość Francuski
Trening Wyższa Szkoła Normalna Saint-Cloud (od1972)
Zajęcia Nauczyciel , eseista
Tata Jacques Brighelli ( d )
Inne informacje
Członkiem Wstań Francja (2015)
Stronie internetowej blog.causeur.fr/bonnetdane
Różnica Kawaler Legii Honorowej (2009)

Jean-Paul Brighelli , ur.23 września 1953w Marsylii jest nauczycielem i eseistą francuskim .

Znany z krytyki francuskiego systemu edukacji, najpierw był zaangażowany w lewicę, a potem blisko Debout la France .

Biografia

Pochodzenie i formacja

Jego ojciec Jacques Brighelli, który był policjantem, uczył w szkole średniej, a następnie na uniwersytecie. W 1982 roku został rektorem pierwszego uniwersytetu na Korsyce , mieszczącego się w Corte .

Jean-Paul Brighelli ukończył studia średnie w Lycée Saint-Charles w Marsylii w latach 1964-1970, kiedy pod koniec pierwszego roku zdał maturę jako wolny kandydat .

Po dwóch latach spędzonych w hypokhâgne i khâgne w Lycée Thiers , został przyjęty w 1972 roku do École normale supérieure de Saint-Cloud .

Zdał agregację współczesnych listów w 1975 roku.

Edukacja

W 1975 r. został skierowany do Normandii , do college'u Neubourg w Eure, gdzie przebywał przez siedem lat. Od 1982 do 1984 stacjonował w Lycée La Bruyère w Wersalu, następnie w Lycée de l'Essouriau w Les Ulis, a od 1984 do 1988 w Lycée de Montgeron. Od 1988 do 1998 pracował w liceum Roberta-Doisneau, niedaleko dzielnicy Tarterêts w Corbeil-Essonnes . W 1998 został powołany do Lycée Mermoz w Montpellier, aw 2003 do Lycée Joffre w Montpellier w klasach przygotowawczych do grandes écoles ( CPGE ) w PCSI.

Od 2008 roku jest nauczycielem literatury w CPGE w Lycée Thiers w Marsylii . Jest także wykładowcą w literaturze XVII th i XVIII -go  stulecia ENS Saint-Cloud i Uniwersytetu Paris III .

W latach 2005-2010 był członkiem jury zewnętrznego CAPES of modern letter .

Tło polityczne

Wskazuje, że był maoistą na początku lat siedemdziesiątych.

Podczas pierwszej tury wyborów prezydenckich w 2002 roku głosował, według źródeł, na skrajną lewicę lub na Jean-Pierre'a Chevènementa .

W 2006 roku twierdzi, że nie ma żadnego związku z prawicą ani ze skrajną prawicą, pokazuje „swoje preferencje dla Laurenta Fabiusa i nienawiść do Ségolène Royal  ” i wskazuje, że „wszystko [jego] przeszłość [the] niesie na lewo” .

Podczas drugiej tury wyborów prezydenckich w 2007 roku wolał Nicolasa Sarkozy'ego od Ségolène Royal  ; Xavier Darcos publicznie podziękował mu za prezentację jego Legii Honorowej inpaździernik 2009.

Pod koniec 2009 roku Jean-Paul Brighelli wydaje się być coraz bliżej modemu  : inlistopad 2009, jego zaproszenie na spotkanie PC-Verts-PS-Modem na temat edukacji jest kontrowersyjne, aż do odwołania przez Vincenta Peillona .

Dołączył do Debout la France wstyczeń 2015jako delegat narodowy do Szkoły Republiki; jest także doradcą edukacyjnym prezydenta Nicolasa Duponta-Aignana . W 2016 roku brał udział w „Estivales de Marine Le Pen  ” organizowanym we Fréjus .

Jeśli twierdzi, że „przylega w 80%” do programu FN dotyczącego edukacji i sytuuje tę partię „bardziej lewicową niż PS” na tym poziomie, to uważa, by nie popierać go w innych kwestiach. Opowiada się za unią prawicowych i lewicowych suwerenów w wyborach prezydenckich w 2017 roku . W związku z drugą turą ogłasza zamiar głosowania na Marine Le Pen, ponieważ dla niego „wybór Macrona otworzy drzwi do prawdziwie skrajnie prawicowej partii. (...) Kontynuujmy liberalizm, który tak bardzo przemawia do bobos i dostojników z lewicy i prawicy – ​​wszystkich tych, którzy uważają, że miska jest dobra – a za pięć lat będziemy mieli zamieszki » .

W kwiecień 2018podpisuje manifest przeciwko nowemu antysemityzmowi opublikowany w „ Le Parisien” .

Pracuje

Jean-Paul Brighelli jest autorem lub współautorem wielu prac publikowanych przez różnych wydawców.

Pisze liczne książki edukacyjne dla uczniów szkół średnich i studentów. Na początku lat 80. był współautorem, wraz z Christianem Bietem i Jean-Luc Rispailem, serii francuskich podręczników wydawanych przez Magnarda , „którego bogactwo i inteligencja zostały jednogłośnie uznane”. Jest autorem kilku książek, w tym roczników, dla licealistów w serialach literackich i studentów BTS .

Publikuje również wiele esejów o pisarzach i dziełach literackich ( Sade , Alexandre Dumas , Maupassant , Malraux , Les Liaisons Dangereuses , itd.), na stronach ( Mont Saint Michel ) lub regionach geograficznych (w szczególności na Korsyce) oraz kilka fikcji, w tym utwory erotyczne, pisane pod pseudonimem, a także powieść Pur porc (red. Ramsay). Ta powieść została wznowiona w 2009 roku przez Ballanda pod tytułem Wędlina , a następnie zaadaptowana do kin przez Antoine Santanę pod tytułem Main basse sur une île emitowana na Arte , z François Berléandem . W 2010 roku poprzedza La Croisière du Dazzler przez Jack London (Phébus ed.), A następnie w 2011 pereł kart zgłoszeń .

Jest autorem lub współautorem wielu prac publikowanych pod podpisami polityków, reklamodawców lub dziennikarzy, w tym w 2002 roku Un homme en enraged pour Jean-Louis Borloo , o którym, jak mówi, poprosił o możliwość wystąpienia tak samo ministerialnego przez Lionela Jospina niż przez Jacquesa Chiraca . Jest także współautorem książki o raku z Laurentem Schwartzem.

O edukacji

Jean-Paul Brighelli został ujawniony opinii publicznej w 2005 roku, podczas publikowania przez Gawsewitch edycji La Fabrique du crétin , pierwszego opusu z serii czterech książek krytykujących upadek francuskiego systemu szkolnego w ostatnich dziesięcioleciach i starających się zapewnić rozwiązania. Po La Fabrique du crétin w 2005 roku i Dobra szkoła inkwiecień 2006, opublikował Une école sous influence lub Tartuffe-Roi w październiku 2006 r. i Koniec rekreacji w 2008 r.

W telewizji jest m.in. gościem Arlette Chabot in Listopad 2006, Serge Moati w programie Ripostes enkwiecień 2008i Érica Lange w programie Ça vous disorder dla France Inter w 2009 roku. W internecie i prasie jest on tematem kilku artykułów w Le Figaro , Le Point i L'Express , a także współpracuje przy Marianne 2 , stronie tygodnika Marianne . W 2008 roku był jednym z głównych współtwórców filmu dokumentalnego Edukacja: duże chore ciało emitowanego w Canal+. Wczerwiec 2017po wyborach Le Point podziękował mu za, jak to określił, „niewystarczający entuzjazm dla nadchodzącej fali” .

Wzywając do „refundacji szkoły”, walczy w szczególności z opcjami „  pedagogów  ” reprezentowanych przez Philippe'a Meirieu oraz o powrót do tradycyjnych funkcji szkoły: przekazywania wiedzy, uczenia się wiedzy. elitarność. Aby osiągnąć te cele, opowiada się za zniesieniem jednego kolegium (założonego w 1975 r. przez René Haby'ego ), odnowieniem drugiej klasy, selekcją uczniów szkół średnich przy wejściu na uniwersytet i zaopatrzeniem. z IPES wybrać i nauczyciele przyszli pociąg.

W latach 2007-2008 współpracował przy opracowywaniu nowych programów szkół podstawowych, a następnie przy przepisaniu programów francuskich szkół wyższych.

Po wielu latach spędzonych w SNES , Jean-Paul Brighelli dołączył do SNALC w 2007 roku , który wydawał mu się „najmniej reakcyjnym ze związków”. SNUipp , należący do tej samej federacji co SNES, oskarża go o „surfowanie po komentarzach zebranych w komercyjnej kawiarni”.

Kandydat na listę unijną Szkoły Republikańskiej (w tym SNALC, SNCL lub SCENRAC-CFTC) do Ministerstwa Technicznego Komitetu Edukacji Narodowej, od 13 do 20 października 2011opublikował z tej okazji tekst pt. „Wybory, pułapka na przeciw”.

W latach 2005-2012 Jean-Paul Brighelli prowadził blog poświęcony edukacji pod tytułem Bonnet d'Âne prowadzony na stronie gazety Le Midi libre , w którym poszerzył refleksję prowadzoną w swoich książkach i zaprosił swoich czytelników, sympatyków i krytyków do wypowiadania się. Kończy ten blog wmaj 2012, a następnie rodzi go ponownie na stronie Causeur.fr wwrzesień 2012.

W 2014 roku komentował konsekwencje w zakresie edukacji w strategii lizbońskiej , osi gospodarczej i polityki rozwoju w Unii Europejskiej , biorąc pod uwagę, że Rada Europejska narzuca decyzje dotyczące Edukacji Narodowej , podporządkowując wiedzy do gospodarki, którego jedynym celem zwiększenia szans na zatrudnienie ludności, ze szkodą dla solidnej kultury ogólnej.

W 2015 roku bardzo krytycznie przyjrzał się reformie oświaty w Wyższej Szkole Najat Vallaud-Belkacem , deklarując, że „nie ma nic do zachowania poza dobrymi intencjami”.

Krytyka i kontrowersje

Suzanne Bauer dla Zeszytów Edukacyjnych i Pierre Frąckowiak, Inspektor Edukacji Narodowej, oskarżają Jean-Paula Brighelli o brak intelektualnej uczciwości w jego książkach La Fabrique du crétin i À bonne école . Uważają, że pisma te zawierają dużą liczbę nieprawdy, pochopnych uogólnień i nie są oparte na żadnych wiarygodnych danych. Jean-Paul Brighelli, odpowiadając Pierre'owi Frąckowiak, mówi o „nieuczciwości intelektualnej”.

Philippe Meirieu uważa Jean-Paul Brighelli za „myśliciela retro” z „reakcyjnymi zachciankami” i oskarża go o „uogólnianie przykładów na poparcie książki ( La Fabrique du crétin), której tytuł jest obraźliwy dla nauczycieli”. Jean-Michel Zakhartchouk, inny redaktor Zeszytów Pedagogicznych , krytykuje Jean-Paula Brighelli za „oburzającą prostotę” i „niesamowitą pretensję”.

Członek jury CAPES of Modern Letters, Jean-Paul Brighelli zostaje zaproszony do rezygnacji z tej funkcji w środę10 maja 2006 r.przez przewodniczącego jury, Alaina Pagesa. Ten ostatni krytykuje go za krytyczne poglądy na ewolucję edukacji, które zostały wyjątkowo źle odebrane przez innych członków jury i sprowokowały powstanie petycji przeciwko jego obecności w ławie przysięgłych < ref "  Autor "Fabrique des crétins " wyładowane z jury Capes  ”, Le Figaro ,15 maja 2006 r.( przeczytaj online , konsultowane 6 lipca 2021 r. )</ref>. To odsunięcie na margines budzi wiele emocji, a Gilles de Robien , ówczesny minister edukacji, prosi o wyjaśnienie sprawy. Jean-Paul Brighelli został przywrócony dwa dni później, a Generalny Inspektorat stwierdził: „To wszystko było tylko nieporozumieniem, uspokójmy duchy. "

W Styczeń 2008, Laurent Lafforgue , matematyk i autor przedmowy do dobrej szkoły , ataki Jean-Paul Brighelli z zjadliwości. Zarzuca mu znieważenie „wiary religijnej w ogóle, wiary chrześcijańskiej w szczególności, Kościoła katolickiego, a nawet osoby Chrystusa”, a także okazanie „myśli potrzebującej” w swoim dziele Szkoła pod wpływem lub Tartuffe-Roi . Po kilku latach wspierania go Laurent Lafforgue oskarża Jean-Paula Brighellego o nadużycie jego zaufania i wykorzystywanie dla własnych korzyści problemu niszczenia systemu edukacji: „Pan Brighelli znalazł się w ruinie szkoła kopalnia złota do wykorzystania za pomocą łatwych książek. "

W listopadzie 2015 r. Jean-Paul Brighelli opublikował w Le Point felieton, który został potępiony jako seksistowski wobec ministra Najata Vallaud-Belkacem .

Dekoracja

Został kawalerem Legii Honorowej podczas promocji14 lipca 2009 r.na wniosek Ministerstwa Edukacji Narodowej (33 lata służby cywilnej). Odznaczenie jest mu przyznawane w dniu16 lipca 2009przez Xavier Darcosa  : „Drogi Jean-Paul, twoja błyskotliwa kariera w Edukacji Narodowej i zaangażowanie wzmocnić nasza szkoła pełni uzasadniają hołdem dla ciebie tego wieczoru” .

Pracuje

Dyrektor zbiorów

Bibliografia

  1. "  Pan Jacques Brighelli zostaje wybrany na rektora Uniwersytetu Korsyki  " , na stronie lemonde.fr ,25 listopada 1982.
  2. Szukaj na lyon-normalesup.org .
  3. [PDF] Wywiad .
  4. http://bonnetdane.midiblogs.com/archive/2006/06/27/vous-avez-dit-violence.html
  5. „ cel” , L'Express Livres , 2 lutego 2006.
  6. „Jean-Paul Brighelli, d'Artagnan starej szkoły” , LeMonde.Fr, 15 listopada 2006.
  7. por. artykuł M.-S. Sgherri w Le Point z grudnia 2006 r., cytowany w tym poście z 16 grudnia 2006 r.
  8. Zobacz raporty jury External Capes of Modern Letters z lat 2005-2009: http://www.education.gouv.fr/personnel/siac2/jury/default.htm
  9. Jean-Paul Brighelli, d'Artagnan starej szkoły , Catherine Rollot, lemonde.fr, 15 listopada 2006
  10. Emmanuel Galiero, „Dla Brighelli FN bardziej na lewo niż PS w szkole” , Le Figaro , piątek 16 września 2016, strona 6.
  11. „  edukacja.blog.lemonde.fr/r  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
  12. L'Express, listopad 2009 i Le Figaro, 13 listopada 2009 .
  13. "Brighelli: zostań szkołą Francji!" » , Le Point , 3 stycznia 2015.
  14. "  We Fréjus Front Narodowy wystawia garstkę intelektualnych przyjaciół  " , na Mediapart ,17 września 2016(dostęp 18 września 2016 ) .
  15. Jean-Paul Brighelli „przestrzega 80%” programu szkolnego FN , Le Figaro , 30 września 2015 r.
  16. „  Głosuj za, zagłosuj przeciw  ” , na Chatter ,29 kwietnia 2017 r.(dostęp 29 kwietnia 2017 )
  17. "  Manifest przeciwko nowemu antysemityzmowi  " , na leparisien.fr ,21 kwietnia 2018.
  18. "  http://auroraweblog.karmaos.com/post/283  "
  19. „Obecna recepcja Diderota i Encyklopedii w narządach krążenia masowego (debata)”, Recherches sur Diderot et sur l'Encyclopédie , 1988, tom. 4, N O  1 s.  127-144 . [ czytaj online ] .
  20. Patrick Demougin "Literatura podręcznikach szkoły, pomiędzy odmienność i tożsamości", Ela , N O  125 2002/1, s.  69-81 . [ czytaj online ] .
  21. "  L AS LITERATURA - PACJENCI - HUGO TRAUER (LUB SPRAWA HUGO TRAUERA) ...  "
  22. Filmowanie, gdy François Berléand gra Main Bass na wyspie , corsematin.com, 30 maja 2010
  23. Życie innych , Béatrice Gurrey, lemonde.fr, 4 marca 2010
  24. Murzyni z polis wchodzą w maskę , lesinrocks.com, 7 lutego 2011
  25. Nie kłamiemy , Francja 2 , sobota 26 maja 2012.
  26. Rak, wyleczyć wszystkich chorych? , Hugo i spółka, 2013
  27. Francja 2 – 4 Prawdy z 8 września 2005 r.
  28. "List otwarty do autora" La Fabrique du crétin "...i odpowiedź autora" , 30 września 2005, na stronie internetowej Centrum Badań nad Kształceniem, Edukacji i Nauczania - Montpellier University 3.
  29. http://discours.vie-publique.fr/notices/063004292.html .
  30. http://france5.fr/ripostes/008867/28/156653.cfml .
  31. http://www.tv-radio.com/ondemand/france_inter/DERANGE/DERANGE20090721.ram .
  32. Astrid Eliard, „  W szkole Brighelli  ”, Le Figaro ,27 kwietnia 2006( przeczytaj online Darmowy dostęp , skonsultowano 3 września 2020 r. ).
  33. „  Le Point - Current Politics, World, France, Economy, High-Tech, Culture  ” na stronie Le Point.fr (dostęp 3 września 2020 r . ) .
  34. „  Książka z czytaniem : wszystkie wiadomości literackie  ” na stronie LExpress.fr (konsultacja 3 września 2020 r . ) .
  35. https://www.marianne.net/Et-si-l-ecole-ne-devait-pas-etre-de-son-temps_a177951.html .
  36. "  Oradour-sur-Macron.  » , Rozmowa ,13 czerwca 2017.
  37. Wywiad z Jean-Paulem Brighellim (lipiec 2008) .
  38. „Premiera Roku 01” , 9 listopada 2007 r.
  39. „Jean-Paul Brighelli:” na lekką maturę „” , 19 marca 2008 r.
  40. „  Le Point - Current Politics, World, France, Economy, High-Tech, Culture  ” na stronie Le Point.fr (dostęp 3 września 2020 r . ) .
  41. http://www.snalc-nice.fr/img/elections/listesnatct/TMXXXNAT_uer_Liste.png .
  42. http://bonnetdane.midiblogs.com/archive/2011/10/09/elections-piege-a-cons.html .
  43. Brighelli: koszmar europejskiej szkoły
  44. "  Reforma uczelni: dla Brighelli" Nic do zachowania poza dobrymi intencjami  " , na Midi libre ,19 maja 2015.
  45. Suzanne Bauer, „O nowej książce JP. Brighelli ”, Zeszyty edukacyjne , 6 maja 2006, [ czytaj online ] .
  46. Pierre Frąckowiak, „Ale kim są kretyni? », Książki edukacyjne , 5 października 2005, [ czytaj online ] .
  47. Za tekstem Pierre'a Frąckowiaka, reakcja Jean-Paula Brighellego , cahiers-pedagogiques.com
  48. Wywiad z Philippem Meirieu, 2008
  49. [1] .
  50. http://crdp.ac-amiens.fr/productions/revue_de_presse/culture/forum.jpg
  51. „Szkoła się skończyła!” » , 25 maja 2006.
  52. [PDF] „Przeciw Brighelli” .
  53. Por. list otwarty do liderów SNALC: [PDF] List otwarty do liderów SNALC , styczeń 2008.
  54. "  Najat Vallaud-Belkacem reaguje na" seksistowskie "kolumnie Jean-Paul Brighelli  " , na L'Express ,10 listopada 2015 r.(dostęp 2 września 2020 r. )
  55. Przemówienie Xaviera Darcosa , 16 lipca 2009 r.

Linki zewnętrzne