Jacques Pellen

Jacques Pellen Obraz w Infoboksie. Jacquesa Pellena w 2018 roku Biografia
Narodziny 9 kwietnia 1957
Brest ( Finistère , Francja )
Śmierć 21 kwietnia 2020 r.(w wieku 63 lat)
Brześć (Finistère, Francja)
Imię i nazwisko Jacques Pierre Pellen
Narodowość Francuski
Zajęcia Kompozytor , muzyk , gitarzysta , gitarzysta jazzowy
Inne informacje
Instrument Gitara
Gatunek artystyczny Muzyka bretońska

Jacques Pellen , urodzony dnia9 kwietnia 1957w Brześciu i zmarł dnia21 kwietnia 2020w tym samym mieście jest gitarzystą i kompozytorem francuskim .

Jego twórczość wywodzi się zarówno z bretońskiej tradycji muzycznej, jak iz jazzu . Współpracował z artystami jazzowymi, takimi jak Peter Gritz, Kenny Wheeler , Bruno Nevez, Henri Texier , Riccardo Del Fra czy skrzypek Didier Lockwood, ale także z wieloma muzykami bretońskimi i celtyckimi . Stworzył procesję celtycką i brał udział w Dziedzictwie Celtów z Danem Ar Brazem .

Biografia

Urodzony w Brześciu Jacques Pellen mieszkał w Portsall , nadmorskiej wiosce w gminie Ploudalmézeau . Naukę gry na gitarze klasycznej rozpoczął w wieku dwunastu lat. Bardzo szybko jego uszy wibrują w rytm jazzu i celtyckich tonów, a odrodzenie zapoczątkowane przez Alana Stivella w towarzystwie gitarzysty Dana Ar Braza  : „Wszystko zaczęło się od solówki Dana ar Braza w Pop Plinn Alana Stivella ” . W liceum Kerichen w Brześciu zanurzył się w świecie Keitha Jarretta , Johna McLaughlina czy Pata Metheny'ego . Jest też muzyka klasyczna, wszechobecna w jego kochającej muzykę rodzinie, z odkryciem Bartóka , Poulenca , Messiana czy Debussy'ego . Opuścił Normal School of Quimper, aby zostać profesjonalnym muzykiem.

Zaczął od gry z brzeskimi grupami Gwalarn ( Véronique Autret na wokalu) i Bleizi Ruz w fest-noz . Wędruje pomiędzy grupami jazzowymi ( Riccardo Del Fra , Peter Gritz, Kenny Wheeler , Bruno Nevez, Henri Texier ) i muzyką celtycką (Dan Ar Braz, Kristen Noguès , bracia Molard , Soïg Sibéril , Melaine Favennec ...): staje się " prawdziwy pośrednik między tradycyjną muzyką swojego regionu a pisarskimi i improwizowanymi tradycjami jazzu” . Artysta występował z większością uznanych artystów współczesnej muzyki bretońskiej . W 1986 roku założył trio z Gildasem Scouarnecem i węgierskim perkusistą jazzowym Peterem Gritzem, który zakochał się w Bretanii. Pod koniec lat 80. akompaniował Danowi Ar Brazowi w kwartecie z Patrickiem Péronem i Patrickiem Molardem, a na początku lat 90. w duecie.

„Celtic Procesja” to zmienna geometria formacja, która urodziła się w 1988 roku Jacques Pellen skupia kolektyw muzyków z różnych środowisk i pasjonatem improwizacji: od braci Molard , że bracia Boclé , że bracia Guichen , Olivier Ker Ourio , Paolo Fresu , Kristen Noguès , głosy bretońskie ( Annie Ebrel , Erik Marchand , Denez Prigent )... Prowadzi to do mieszania jazzu z celtyckimi motywami i instrumentacjami. W 1990 roku Pellen 4 był pierwszym zapisem Procesji Celtyckiej. Wydarzeniem muzycznym w 1993 roku była produkcja jego Celtyckiej Procesji . Uczestniczył z Danem Ar Brazem w Héritage des Celtes, które pod koniec lat 90. odniosło wielki sukces we Francji.

Stworzył trio z braćmi Jacky i Patrickiem Molard (Triptyque), a także z sardyńskim trębaczem Paolo Fresu i Erikiem Marchandem (album Condaghes ) o jazzowych konotacjach w poszukiwaniu bretońskiego swingu, polifonii na trzy i dwóch kwartetach z Jean-Pierre Riou w Karroth Rapée i Electric Arsenal. Do tria z Fresu i Marchandem dołączają na scenie od czasu do czasu Henri Texier lub Jean-Marie Machado . W 1996 roku założył grupę PSG z gitarzystami Soïg Sibéril i Jean-Charles Guichen, ale opuścił grupę przed nagraniem albumu. W 1998 roku na koncert Celtic Procession na festiwalu Interceltique w Lorient zaprosił skrzypka Didiera Lockwooda . W 1999 roku Celtic Procession zamknął 20. edycję festiwalu Les Tombées de la Nuit w Rennes , który dał początek albumowi koncertowemu, na którym znaleźli się Ar Re Yaouank i Dan Ar Braz.

W marcu 2000 roku zgromadził wokół siebie 60 artystów do przedstawienia „La Scène bretonne à Ménilmontant” na dwa tygodnie w Maroquinerie z różnymi gośćmi każdego wieczoru. Od 1999 roku podczas niektórych koncertów zastąpił Soïga Sibérila w grupie Gwerz . W 2000 roku zwielokrotnił jam session ze swoimi przyjaciółmi Didierem Squibanem , Jean-Luc Roumierem i innymi bretońskimi jazzmanami. Był towarzyszem harfistki Kristen Noguès aż do jej śmierci w 2007 roku.

w styczeń 2007, wydał swój album Lament dla dzieci z Naïve, wyprodukowany z kontrabasistą Gildasem Boclé i perkusistą Marcello Pelitterim. Dzieło tworzy bardzo jednorodną całość, składającą się zasadniczo z oryginalnych kompozycji Jacquesa Pellena w jazzowych i celtyckich barwach. wstyczeń 2011, ponownie jako trio, wydał swój album Offshore , ze swoimi wspólnikami Étienne Callac na basie i Karimem Ziadem na perkusji, "wspaniałym skrzyżowaniem muzyki celtyckiej i rytmów z Maghrebu, inspirowanej tradycją i jazz-rockiem  ". Od 2011 roku pracował nad stworzeniem „  Ar Rannoù / Les Séries  ” z Annie Ebrel i kwartetem jazz-rockowym One Shot , wokół niepublikowanego repertuaru Kristen Noguès . Ponownie akompaniuje Danowi Ar Brazowi na scenie od 2015 roku i albumie Cornouailles Soundtrack . Artysta-malarz, zaczął od akwareli, zanim przeniósł się do malarstwa olejnego w 2011 roku i zaczął wystawiać w 2014 roku.

Nagrał również ze swoim „trzydziestoletnim sojusznikiem”, saksofonistą Ericiem Barretem, płytę A Quiet Place w 2013 roku i brał udział w kreacjach Ganga Procession u boku Ronana Pellena i Sylvaina Barou, Morenna dudziarza Xaviera Bodériou, z po raz kolejny Sylvainem Barou. W 2017 roku trio Offshore stało się kwartetem wraz z pojawieniem się Sylvaina Barou na fletach i programowaniu oraz nagrało nowy album, Shorewards . W 2017 roku, z okazji 30-lecia festiwalu Kann Ar Loar w Landerneau, Jacques Pellen dołączył do Dan Ar Braz, tworząc trio smyczkowe „Guitars  ” z Davidem Er Porh, które działa do 2020 roku. kieruje artystycznym projektem Diriaou , prowadzonym przez kolektyw ARP składający się z 5 harfistów, którzy zajmują się repertuarem kompozytorki Kristen Noguès.

W 2018 roku ukazał się jego ostatni album A-hed an Aber („Na brzegach ujścia rzeki”), w którym gitarzysta po raz pierwszy sam przyjrzał się swojej muzycznej podróży. W kwietniu 2020 r. Jacques Pellen został zdiagnozowany jako SARS-CoV-2 i hospitalizowany przez trzy tygodnie w Brześciu. Zmarł 21 kwietnia 2020 r. w wieku 63 lat na koronawirusa. Bretania i scena muzyczna składają mu hołd. Pianista Didier Squiban zadedykował mu dwie piosenki na swoim albumie Idill w 2020 roku ( Songs for Jacques ).

Dyskografia

Albumy osobiste

Udziały

Uwagi i referencje

  1. „  Gitarzysta jazzowy Jacques Pellen, pochodzący z Brześcia, zmarł w wyniku Covid-19  ” , na www.ouest-france.fr , Ouest-France ,21 kwietnia 2020 r.(dostęp 21 kwietnia 2020 r. )
  2. "  Zniknięcie Jacquesa Pellena  " na 50. Festiwalu Interceltyckim w Lorient ,21 kwietnia 2020 r.(dostęp 25 kwietnia 2020 )
  3. Franck Bergerot, "  Jacques Pellen est mort - Jazz Magazine  " , na jazzmagazine.com ,21 kwietnia 2020 r.(dostęp 21 kwietnia 2020 r. )
  4. Morvan 2001 , s.  91
  5. Didier Convenant , muzyka celtycka: Bretania, Irlandia, Szkocja, Walia, Kornwalia, Asturia, Galicja, Wyspa Man , Paryż, Hors Collection,1996, 76  pkt. ( ISBN  2-258-04446-4 ) , s.  24
  6. Sandrine Pierrefeu, „Jacques Pellen, gitara na krawędzi”, ArMen 115, październik 2000, s. 74
  7. "  The Bleizi Ruz świętują swoje 25. urodziny 1 maja w Bourg-Blanc  " , w Le Telegramme ,24 kwietnia 1998(dostęp 25 kwietnia 2020 )
  8. "  Dan Ar Braz i jego trio gitarowe!" | 5 planet  " na 5planètes (dostęp 25 kwietnia 2020 r. )
  9. "  PROCESJA CELTYCKA  " , na RFI ,14 marca 2000 r.(dostęp 22 maja 2020 r. )
  10. „  SUKCES OSTATNIEJ PŁYTY DANA AR BRAZA POTWIERDZA ODNOWIENIE TRADYCJI BRETOŃSKIEJ  ”, Le Monde.fr ,30 grudnia 1994( przeczytaj online , skonsultowano 25 kwietnia 2020 r. )
  11. Ronan Gorgiard, Zadziwiająca scena muzyczna Breton , 2008, Éditions Palantines, s. 182
  12. Stephane Fougere , "  FRESU / PELLEN / MARCHAND TRIO - Condaghes  " , na Rythmes Croisés Webzine ,22 kwietnia 2020 r.(dostęp 25 kwietnia 2020 )
  13. „  PSG: Po stronie prasowej…  ” , na autopsy.pagesperso-orange.fr (dostęp 25 kwietnia 2020 r. )
  14. „  Hołd Jacques Pellen. Koncert na Festiwalu Interceltique de Lorient  ” , na tebeo.bzh ,26 kwietnia 2020(dostępny 1 st maja 2020 )
  15. Stephane Fougere , "  Jacques PELLEN: Z połączeniami do procesji  " , na Rythmes Croisés Webzine ,24 kwietnia 2020 r.(dostęp 25 kwietnia 2020 )
  16. „  Gwerz: podniosły koncert  ”, Le Télégramme , 7 września 1999
  17. Yann Bertrand "  Lament dla dzieci (Jacąues Pellen)  " muzyki Breton , N O  204wrzesień 2007, s.  48-49 ( czytaj online )
  18. Jean-Luc Germain, Jacques Pellen Trio „Offshore” , Le Télégramme , 20 stycznia 2011
  19. "  Sekstet Jacquesa Pellena z Annie Ebrel i One Shot  " , na stronie Annie Ebrel
  20. „  Bard Dan Ar Braz publikuje „Cornouailles Soundtrack”, bretońskie opus instrumentalny  ” , na Franceinfo ,16 kwietnia 2015 r.(dostęp 23 kwietnia 2020 )
  21. Ouest-France , „  Obrazy Jacquesa Pellena w Auberge Bretonne  ” , na stronie Ouest-France.fr ,2 czerwca 2014(dostęp 25 kwietnia 2020 )
  22. Anne Yven , "  Jacques Pellen, niebieski obcy  " na Obywatel Jazz (obejrzano 1 st maja 2020 )
  23. Rythmes Croises , "  Noc zapadła na Jacques PELLEN  " , na Rythmes Croisés Webzine ,21 kwietnia 2020 r.(dostęp 25 kwietnia 2020 )
  24. Michel Toutous "  Jacques Pellen, Federator talentów  " Armen , N O  220,wrzesień-październik 2017, s.  73 ( przeczytaj online )
  25. "  Wzgórze. Trio Dan ar Braz na wyjątkowy koncert  ” , na actu.fr ,30 stycznia 2020 r.(dostęp 25 kwietnia 2020 )
  26. Gaël Hautemulle , „  Douarnenez. Cristine Merienne ma więcej niż jedną strunę na swojej harfie [VIDEO]  ” , na Ouest-France.fr ,24 grudnia 2017 r.(dostęp 26 kwietnia 2020 )
  27. Frédérique Guiziou, „  Brest. Koronawirus. Zniknięcie wielkiego gitarzysty Jacquesa Pellena  ” , na www.ouest-france.fr , Ouest-France ,21 kwietnia 2020 r.(dostęp 21 kwietnia 2020 r. )
  28. Joan Bizien, „  Coronavirus: bretoński gitarzysta Jacques Pellen nie żyje  ” , na www.francebleu.fr , Francja Bleu Breizh Izel / Francja Bleu Armorique ,21 kwietnia 2020 r.(dostęp 21 kwietnia 2020 r. )
  29. Jean-Luc Germain, „  Bretońska muzyka w żałobie: Jacques Pellen milczy  ” , na www.letelegramme.fr , Le Télégramme ,21 kwietnia 2020 r.(dostęp 21 kwietnia 2020 r. )
  30. "  Brest - zniknięcie Jacquesa Pellena: scena bretońska w szoku  " , w Le Telegramme ,21 kwietnia 2020 r.(dostęp 21 kwietnia 2020 r. )
  31. "  Didier Squiban. Boski "Ydill  " , w Telegramie ,23 października 2020(dostęp 20 stycznia 2021 )

Zobacz również

Bibliografia

film dokumentalny

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne