Jerome Riviere | |
Jérôme'a Riviere w 2019 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Przewodniczący francuskiej delegacji grupy ID do Parlamentu Europejskiego | |
W biurze od 2 lipca 2019 r. ( 1 rok, 11 miesięcy i 21 dni ) |
|
Wybór | 17 czerwca 2019 r. |
Legislatura | 9 th |
Poprzednik | Gilles Lebreton |
Poseł europejski | |
W biurze od 2 lipca 2019 r. ( 1 rok, 11 miesięcy i 21 dni ) |
|
Wybór | 26 maja 2019 |
Okręg wyborczy | Francja |
Legislatura | 9 th |
Grupa polityczna | ID |
Poseł francuski | |
19 czerwca 2002 - 19 czerwca 2007 ( 5 lat ) |
|
Wybór | 16 czerwca 2002 r. |
Okręg wyborczy | 1 ponownie Alpes-Maritimes |
Legislatura | XII th ( V Republiki ) |
Grupa polityczna | UMP |
Poprzednik | Karol Ehrmann |
Następca | Eric Ciotti |
Radny regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | |
23 marca 1998 - 28 marca 2004 r. ( 6 lat i 5 dni ) |
|
Wybór | 15 marca 1998 r. |
Prezydent | Michel Vauzelle |
Grupa polityczna | UMP |
Biografia | |
Data urodzenia | 8 lipca 1964 r |
Miejsce urodzenia | Suresnes ( Sekwana , Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Partia polityczna |
DL (1997-2002) UMP (2002-2007) MPF (2007-2015) FN-RN (od 2015) |
Zawód |
Kierownik firmy Prawnik |
Jérôme Rivière , ur8 lipca 1964 rw Suresnes , jest politykiem francuskim .
Od 2002 do 2007 był zastępcą UMP od 1 st dzielnicy Alpes-Maritimes . Od 2019 roku jest posłem do Parlamentu Europejskiego na Zlot Narodowy oraz przewodniczącym francuskiej delegacji grupy Tożsamość i Demokracja .
Żonaty z obywatelką amerykańską w 1989 roku, jest ojcem trójki dzieci. Pod koniec studiów uniwersyteckich wypełniał swoje obowiązki służbowe jako kooperant w Stanach Zjednoczonych .
Właściciel, jest również prawnikiem, od października 2006 członkiem Izby Adwokackiej w Paryżu .
W czerwcu 1995 r. był czołowym kandydatem w wyborach samorządowych La Garenne-Colombes przeciwko ustępującemu burmistrzowi Maxowi Catrinowi ( CNI ). Na wieczór 1 st rundy,11 czerwca 1995 r., jego lista „L'Union La Garenne” uzyskała 20,85% głosów. Jérôme Rivière wycofuje się na rzecz listy większości prezydenckiej kierowanej przez Maxa Catrina.
Były członek François trykot w szafie , został wybrany zastępcą na16 czerwca 2002 r.Do XII -tego ustawodawcę ( 2002 - 2007 ), w pierwszej dzielnicy Alpes-Maritimes z 58,14% głosów w drugiej turze przed kandydata Partii Socjalistycznej Patrick Allemand . Jest częścią grupy UMP .
Członek Partii Liberalna Demokracja , wstąpił do UMP, gdy powstała w 2002 roku, gdzie uczestniczył w ruchu Wolnej Prawicy do 2004 roku, zanim wstąpił do Narodowego Centrum Niezależnych i Chłopów (CNI), partii związanej z UMP.
Od 2005 do 2015Wraz z innym członkiem UMP postanawia przyłączyć się do ruchu ekologicznego Le Trèfle - Nowi ekolodzy , aby wzmocnić „zielony biegun” większości. Było to na długo przed „Grenelle” i ta inicjatywa zostanie dość chłodno przyjęta przez ówczesny zarząd. Represje nie będą czekać: komisja inwestytury UMP zapowiedziała bez uzasadnienia, że nie uzyska nominacji w wyborach parlamentarnych z czerwca 2007 r. , preferując Erica Ciottiego , bliskiego Christianowi Estrosiemu . Po głosowaniu działaczy UMP z pierwszego okręgu Alpes-Maritimes , kandydatura Erica Ciottiego została potwierdzona, zdobywając 87,58% oddanych głosów, czyli 388 głosów, przy 55 głosach na Jérôme'a Rivière'a.
Ten ostatni zbojkotował głosowanie, a nawet pozwał UMP do sądu, uważając, że organizacja tego głosowania „naruszyła wolność wypowiedzi i wolność informacji poprzez ogromne naruszenie równości kandydatów i nienormalną presję uniemożliwiającą szczerość głosowania” . Prosi o ustanowienie nowego głosowania dla działaczy w „warunkach demokratycznych” .
14 listopada 2006 r.Sąd Najwyższy w Paryżu oddalił Jérôme'a Rivière'a, odmawiając odwołania głosowania. Ocenia, że „wsparcie udzielone przez Christiana Estrosiego (...) nie sprawia, że konsultacje same w sobie są nieregularne”. Mimo to uznaje istnienie anomalii w przekazywaniu wyznań wiary między dwoma kandydatami, jak również w udziale w głosowaniu około dwudziestu wyborców, których miejsce zamieszkania jest „wątpliwe”, ale te „nieprawidłowości” nie istniały. w głosowaniu, według sądu. Jérôme Rivière odwołał się od tej decyzji.
Potwierdził też, że będzie kandydował ponownie, nawet bez nominacji UMP, pod hasłem „Ustępujący poseł UMP i kandydat większości na prezydenta”, co doprowadziło do wykluczenia go z UMP.
Poparł Philippe'a de Villiersa podczas wyborów prezydenckich we Francji w 2007 roku , zostając przewodniczącym swojego komitetu wsparcia. Należy również do Ruchu dla Francji . W drugiej turze tych wyborów wezwał do głosowania na Nicolasa Sarkozy'ego .
10 czerwca 2007 r.kandyduje do własnej sukcesji w wyborach parlamentarnych w czerwcu 2007 r. w pierwszym okręgu Alpes-Maritimes pod nazwą „Większość prezydencka”, nie uzyskawszy inwestytury UMP. Uzyskuje blisko 10% głosów, zostaje wykluczony z drugiej tury i wzywa do głosowania na Erica Ciottiego , oficjalnego kandydata UMP.
Dyrektor kampanii Libertas we Francji w wyborach europejskich w czerwcu 2009 , jest szefem listy w okręgu wyborczym Île-de-France .
W lipiec 2015oczekuje się, że stanie na czele listy Frontu Narodowego w Alpes-Maritimes podczas wyborów regionalnych w grudniu 2015 roku . Listę ostatecznie poprowadzi Olivier Bettati .
Od 2016W listopad 2016ogłosił swoją kandydaturę w szóstym okręgu wyborczym Var, wspieranym przez Front Narodowy, w wyborach parlamentarnych w 2017 roku . Został również mianowany członkiem Marine Le Pen za strategicznego rady o wyborach prezydenckich 2017 r . Jest jego referentem w obronie. 15 maja 2017 r.został rzecznikiem kampanii ustawodawczej FN. Został pokonany w drugiej turze wyborów parlamentarnych przeciwko Valérie Gomez-Bassac ( LREM ), uzyskując 44,1% głosów.
Podczas kongresu w Lille , inmarzec 2018, Marine Le Pen mianował go członkiem Narodowego Frontu Rady Narodowej , później przemianowany Zgromadzenia Narodowego.
Jest jednym z uprzywilejowanych rozmówców Steve'a Bannona w ramach Zgromadzenia Narodowego.
W 19 th pozycja na liście Narodowej Koalicji do wyborów europejskich w dniach 25 i 26 maja 2019 roku został wybrany posłem . Został również wybrany przewodniczącym francuskiej delegacji grupy ID do Parlamentu Europejskiego.
W związku z wyborami prezydenckimi w 2022 roku pracuje nad kwestiami europejskimi dla programu Marine Le Pen. Według France Inter zajmuje on tekę obrony w „ rządzie widmowym ” Marine le Pen.
On porównuje Hillary Clinton taktyki do tych z talibami po tym zasugerował, że Joe Biden nie przyznają się do Donalda Trumpa , niezależnie od wyniku wyborów prezydenckich w USA .
W kwiecień 2003, przedstawił projekt ustawy o obowiązku nauczania hymnu państwowego w szkole. Został on częściowo uwzględniony dwa lata później, w 2005 r., w ustawie Fillona o poradnictwie szkolnym dzięki nowelizacji zaproponowanej przez Jérôme'a Rivière'a.
W maj 2006, podczas debaty nad ustawą o imigracji i integracji zgłosił liczne poprawki w celu lepszego uregulowania transpozycji do prawa krajowego art. 8 EKPC (Europejskiej Konwencji Praw Człowieka). W szczególności z posłem Lionnel Luca poprawki mające na celu ograniczenie wydawania kart pobytu w celu opieki, tylko do osób z zagrożeniem życia. Większość tych poprawek została odrzucona.
Podpisał ustawę o przywróceniu kary śmierci dla sprawców aktów terrorystycznych.
Opowiada się za zwiększeniem budżetów przeznaczonych na wyposażenie sił zbrojnych. Dlatego w 2003 roku postanowił zbudować nowy lotniskowiec o napędzie jądrowym . Chce też, żeby Francja więcej inwestowała w drony .
W listopad 2005, wraz z zastępcą Lionnelem Lucą , wysyła list do premiera Dominique'a de Villepina z zapytaniem o warunki płatności kosztów szpitala prezydenta Algierii Abdelaziz Bouteflika w szpitalu wojskowym w Val-de-Grâce .
W grudzień 2005, głosuje przeciwko ustawie wprowadzającej podatek solidarności od biletów lotniczych w celu sfinansowania zakupu leków dla biednych krajów, powołując się na możliwą utratę „stu milionów euro lub około trzech tysięcy miejsc pracy”.
Jest zdecydowanie przeciwny małżeństwom osób tej samej płci . Na początku 2006 r. wraz z ponad trzystoma innymi posłami oraz UMP i UMP podpisał „Manifest parlamentarny na rzecz obrony podstawowego prawa dziecka do przyjęcia i rozkwitu w rodzinie złożonej z ojca i matki” Senatorowie UDF .
W Luty 2006, wkrótce po kontrowersji wokół karykatur Mahometa w gazecie Jyllands-Posten , wezwał do debaty na temat „bezpośredniego wpływu islamu na nasze społeczeństwo”. On odnowi to wezwanie w callwrzesień 2006tuż po kontrowersyjnych uwagach papieża Benedykta XVI na temat islamu. Dwa miesiące później opowiedział się za propozycją Philippe'a de Villiersa, aby zakazać noszenia islamskich welonów we wszystkich miejscach publicznych. Lokalnie opowiada się za zorganizowaniem referendum w sprawie ewentualnej budowy meczetu w Nicei.
W tym samym miesiącu opowiedział się za ustawą mającą ukarać tych, którzy sprzeciwiają się ludobójstwu Ormian .
W Marzec 2006głosuje przeciwko ustawie DADVSI . Według niego ten tekst jest sprzeczny z wolnościami.
W maj 2006podpisuje wraz z czterdziestoma innymi posłami UMP list przeznaczony do Jacques'a Chiraca z prośbą o uchylenie art.21 maja 2001, znane jako prawo Taubira . Głównym celem tego artykułu jest zapewnienie, że „programy szkolne (…) dają handlowi niewolnikami i niewolnictwu istotne miejsce, na jakie zasługują”. Posłowie ci argumentują, że artykuł ten przypomina ustęp 2 artykułu 4 francuskiej ustawy z 23 lutego 2005 r. nakazującej nauczycielom podkreślenie „pozytywnej roli” kolonizacji, ustęp, który został uchylony na prośbę Jacquesa Chirac. Kwestionowane pismo nie było kontynuowane.
W styczeń 2007staje po stronie przeciwnego prawa do mieszkania . Trzy miesiące później, w kwietniu, udzielił wywiadu tygodnikowi Minute , w którym opowiedział się za porozumieniami między UMP a Frontem Narodowym .