Iliushin Ił-28
Iliouchine Ił-28 Beagle
| ||
 Ił-28 na wystawie w muzeum | ||
| Budowniczy | Iljuszyn | |
|---|---|---|
| Rola | Bombowiec | |
| Status | Usunięty z usługi | |
| Pierwszy lot | 8 lipca 1948 | |
| Uruchomienie | 1950 | |
| Data wycofania | Lata 80-te (nadal używane w Korei Północnej ) | |
| Numer zbudowany | 6,731 | |
| Załoga | ||
| 3 | ||
| Motoryzacja | ||
| Silnik | Klimov VK-1 | |
| Numer | 2 | |
| Rodzaj | Turbojets | |
| Ciąg jednostkowy | 25 kN | |
| Wymiary | ||
 | ||
| Zakres | 21,45 m | |
| Długość | 17,65 m | |
| Wysokość | 6,70 m | |
| Powierzchnia skrzydeł | 60,80 m 2 | |
| Szerokie rzesze | ||
| Pusty | 11.890 kg | |
| Z uzbrojeniem | 17 700 kg | |
| Maksymalny | 21 000 kg | |
| Występ | ||
| Maksymalna prędkość | 900 km / h ( Mach 0,73 ) | |
| Sufit | 12,300 m | |
| Prędkość wspinaczki | 900 m / min | |
| Zakres działania | 2270 km | |
| Uzbrojenie | ||
| Wewnętrzny | 4 pistolety 23 mm | |
| Zewnętrzny | 3000 kg bomb | |
Ił-28 ( NATO kod Beagle ) był pierwszym bombowiec do reakcji zbudowany w dużych seriach przez ZSRR . Swój pierwszy lot wykonał w 1948 roku i został zbudowany w kilku tysiącach egzemplarzy (od 2000 do 6000 w zależności od źródeł), używanych w dwudziestu różnych krajach.
Projekt
Natychmiast po zakończeniu II wojny światowej The USSR zainicjował rozwój pierwszej generacji bombowców odrzutowych. Iljuszyn zaproponował czteroodrzutowy samolot oznaczony jako Ił-22, którego prototypem był pierwszy lot24 lipca 1947. Model ten został zainspirowany odzyskanymi niemieckimi prototypami.
Z powodu niewydajnych reaktorów Ił-22 był wyraźnie słabszy i miał niewystarczający zasięg. Ponieważ jednak ZSRR właśnie uzyskał licencję na produkcję angielskiego reaktora Rolls-Royce Nene , Iljuszyn był w stanie rozpocząć budowę nowego samolotu wyposażonego w dwie kopie Nene na początku 1948 roku, wznawiając prowadzone prace. dla Iliushin. -22.
Pierwszy prototyp Ił-28 odbył swój dziewiczy lot 8 czerwca 1948, po którym leci drugi samolot 30 grudniatego samego roku. W konkurencji z Tupolewem Tu-14 , Ił-28 został zwycięzcąMaj 1949. Po ocenie egzemplarzy przedseryjnych produkcja ruszyła na dobre.Wrzesień 1949, pierwsze samoloty opuszczające fabrykę w Marzec 1950.
Po pierwotnej wersji przeznaczonej do bombardowania szybko pojawiły się warianty:
- Trener Ił-28U z drugim kokpitem z przodu i usuniętym całym uzbrojeniem (pierwszy lot na 18 marca 1950 r)
- Zwiadowczy Ił-28R, z kamerami zainstalowanymi w komorze bombowej i zwiększoną pojemnością paliwa (pierwszy lot 19 kwietnia 1950)
- Ił-28T ze zmodyfikowaną komorą bombową do przenoszenia torped (pierwszy lot na8 stycznia 1951)
Opracowanie pierwszej radzieckiej bomby atomowej doprowadziło do opracowania wersji Ił-28 (Ił-28N) o zdolnościach jądrowych, który dokonał rzeczywistego zrzutu podczas testu 23 sierpnia 1953 roku . Inne wersje były produkowane w kilku egzemplarzach, zwłaszcza do holowania celów lub do elektronicznych misji wojennych. Niektóre Ił-28 zostały nawet wycofane ze służby i przekazane liniom lotniczym Aeroflot do transportu poczty.
Ił-28 był głównym bombowcem radzieckich sił powietrznych w latach pięćdziesiątych, zanim został zastąpiony przez nowocześniejsze samoloty. Ił-28 został wyeksportowany łącznie do około dwudziestu krajów, w tym do Czechosłowacji, która zbudowała samolot na podstawie licencji. Głównym użytkownikiem były Chiny : dostawy rozpoczęły się w 1952 roku i obejmowały kilkaset egzemplarzy. Ten kraj również zbudował sam Ił-28, bez licencji iz lokalnymi modyfikacjami, pod oznaczeniem H-5. Przyleciał pierwszy egzemplarz wyprodukowany w ChinachWrzesień 1964 a niektóre z tych samolotów zostały wyeksportowane.
Zobowiązania
Radzieckie Ił-28R wykonywały misje rozpoznawcze podczas inwazji na Węgry w 1956 roku.
Chińskie Ił-28 wykonywały misje bojowe przeciwko Tajwanowi w 1956 roku i przy tej okazji kilka samolotów zostało utraconych. Odegrali też rolę w Tybecie w 1959 roku.
Radzieckie Ił-28N zostały wysłane na Kubę w 1962 roku, ale zostały wycofane po kryzysie kubańskim .
Egipskie Ił-28 były zaangażowane w walkę o niepodległość, która doprowadziła do powstania Południowego Jemenu w połowie lat 60. W 1967 roku samoloty te wielokrotnie używały broni chemicznej .
Wiele egipskich i syryjskich Ił-28 zostało zniszczonych na ziemi w wyniku izraelskich nalotów na początku wojny sześciodniowej (1967). Samoloty egipskie następnie brały udział w wojnie Jom Kippur (1973).
Nigeria rozpoczęła IL-28 w czasie wojny Biafran (1967-1970).
Afgański Ił-28 wykonywał misje bojowe w wojnie w Afganistanie (1979) .
Warianty
- Samolot wyprodukowany w ZSRR
- Ił-28 Beagle : podstawowa wersja przeznaczona do bombardowania
- Ił-28N: zmodyfikowana wersja do przenoszenia bomby atomowej
- Ił-28R: wersja rozpoznawcza
- Ił-28T: wersja przystosowana do przenoszenia torped
- Ił-28U Mascot: wersja treningowa bez broni
- Samolot wyprodukowany w Chinach (bez licencji)
- H-5: bombowiec
- HJ-5: wersja szkoleniowa
- HZ-5: wersja rozpoznawcza
- B-5 / BJ-5 / BZ-5: wersja eksportowa H-5 / HJ-5 / HZ-5
Użytkownicy
- związek Radziecki
- Afganistan
- Albania
- Algieria
- wschodnie Niemcy
- Bułgaria
- Kambodża
- Kuba - 42 Ił-28N zostały wysłane na Kubę, ale po rozwiązaniu kryzysu rakietowego wróciły do ZSRR
- Chiny
- Korea Północna
- Egipt
- Finlandia
- Węgry
- Indonezja
- Irak
- Maroko
- Nigeria
- Polska
- Rumunia
- Somali
- Syria
- Czechosłowacja
- Wietnam Północny
- Jemen
- Jemen Południowy
Zobacz też
Powiązany rozwój
- Iliushin Ił-30
- Iliouchine Ił-46 (en) , prototyp
Porównywalny samolot
- Angielski Electric Canberra / Martin B-57 Canberra
- Północnoamerykańskie B-45 Tornado
- Sud Aviation Vautour 2B
- Tupolew Tu-14
- Jakowlew Jak-28
Powiązane artykuły
- Lista samolotów wojskowych Związku Radzieckiego (w)
- Lista bombowców
- Lista samolotów wojskowych od lat 70. do końca XX wieku
Uwagi i odniesienia
Bibliografia
- Enzo Angelucci i Paolo Matricardi ( tłum. Z włoskiego), Les planes , t. 5: Era silników odrzutowych , Paryż / Bruksela, Elsevier Sequoia, wyd. „Lotnictwo z wieloma przewodnikami”,1979, 316 str. ( ISBN 2-8003-0344-1 ) , str. 208-209.
- Bernád, Dénes. „Rumuńskie beagle”: Iljuszyn Ił-28 w rumuńskiej służbie ”. Air Enthusiast , nr 78, listopad / grudzień 1998, s. 68–72 . ISSN 0143-5450.
- (en) Yefim Gordon i Dmitry Komissarov, chińskie samoloty: chiński przemysł lotniczy od 1951 r. , Manchester, Anglia, Hikoki Publications,2008( ISBN 978-1-902109-04-6 ).
- Gordon, Yefim i Dmitry Komissarov. „Radziecka Canberra: niesamowity Ił-28 Iljusina”. Air Enthusiast , nr 71, wrzesień / październik 1997, s. 8–24 . ISSN 0143-5450.
- (en) Yefim Gordon , Dmitry Komissarov i Sergei Komissarov, OKB Iljuszyn: historia biura projektowego i jego samolotów , Hinkley, Midland,2004( ISBN 1-85780-187-3 ).
- Green, William i Gordon Swanborough. „On-28… Kwadragenary Iljuszyn”. Air Enthusiast , 36, maj - sierpień 1988, s. 39–51 . ISSN 0143-5450.
- (en) Bill Gunston , The Osprey encyclopedia of Russian Aircraft, 1875-1995 , Londyn, Osprey Aerospace,1995, 526 s. ( ISBN 1-85532-405-9 ).
- (en) Václav Němeček , Historia radzieckiego samolotu od 1918 r. , Londyn, Willow Books,1986( ISBN 978-0-00-218033-7 ).
- (en) John Stroud , radziecki samolot transportowy od 1945 roku , Londyn, Putnam ,1968, 318 str. ( ISBN 0-370-00126-5 ).
- Bill Sweetman i Bill Gunston, radzieckie siły powietrzne: An Illustrated Encyclopedia of the Warsaw Pact Air Forces Today , Nowy Jork, Crescent Books,1978( ISBN 0-517-24948-0 ).
- (en) John WR Taylor , Jane's All the World's Aircraft , Sl, Jane's Pub. Co ( ISBN 978-0-7106-0748-5 i 0-7106-0748-2 ).
- Jim Winchester , Samoloty wojskowe zimnej wojny , Hoo, Grange Books,2006( ISBN 1-84013-929-3 ) , „Iljuszyn Ił-28 'Beagle”.