Hotel Lutetia

Lutetia Hotel to luksusowy hotel z 6 th  dzielnicy z Paryża , znajduje się n o  45 Boulevard Raspail , na rogu z Rue de Sevres , w Saint-Germain-des-Prés . Otwarty w 1910 roku, istnieje od tego czasu1 st sierpień 2010należący do izraelskiej grupy Alrov i zarządzany przez markę The Set. Zamknięty w 2014 r. z powodu remontu prowadzonego przez architekta Jean-Michela Wilmotte'a , ponownie otwiera swoje drzwi12 lipca 2018 r..

w październik 2019, pałac jest promowany przez Atout France.

Fabuła

Zbudowany w 1910 roku z inicjatywy Madame Boucicaut , właścicielki Le Bon Marché, „aby jej ważni klienci z prowincji mogli, gdy przyjeżdżali robić zakupy do Paryża , mogli zostać zakwaterowani w pobliskim obiekcie odpowiadającym ich stylowi życia” , hotel Lutetia jest Hotel w stylu Art Nouveau z jednym z pierwszych barów w stylu Art Deco , w tym wiejskim freskiem autorstwa Adriena Karbowskiego . Bliskość Zgromadzenia Narodowego i Senatu sprawiła, że ​​stał się popularny wśród parlamentarzystów prowincji i urzędników kolonialnych przejeżdżających przez Paryż. Jego nazwa wywodzi się od starej nazwy Paryża, Lutèce , dewizy ( Fluctuat nec mergitur ) oraz herbu Paryża występującego w różnych miejscach hotelu.

Zaprojektowali go architekci Louis-Hippolyte Boileau i Henri Tauzin . Rzeźby wykonał Léon Binet , a następnie Paul Belmondo . W 1912 roku Boileau wybudował dobudówkę, która miała pomieścić dwa poziomy pomieszczeń recepcyjnych i zaoferować więcej sypialni. W 1927 r. definitywnie zamknięto centralny dziedziniec, dobudowując skrzydło witające przede wszystkim ratusz i umożliwiające powiększenie browaru.

Położony w dzielnicy Notre-Dame-des-Champs , pomiędzy Saint-Germain-des-Prés i Montparnasse , jest świadkiem artystycznej odnowy okresu międzywojennego , witając wielu malarzy i pisarzy ( Picasso , Matisse , André Gide, którzy mieszkali tam od roku- rundy, Roger Martin du Gard , James Joyce, który wieczorami grał na fortepianie w salonach, Samuel Beckett , Saint-Exupéry i André Malraux , w 1920 itd.). W szczególności para Consuelo i Antoine de Saint-Exupéry mieszkała tam w 1936 roku. Albert Cohen podyktował swoje arcydzieło Belle du Seigneur swojej sekretarce. Mieszka tam również Alexandra David-Néel , wracająca z dalekich podróży na Daleki Wschód, śpiewaczka Josephine Baker w towarzystwie swoich dzieci, a nawet Yvonne i Charles de Gaulle, którzy wbrew uporczywej legendzie nie spędzili tam nocy. Było to jednak miejsce życia Charlesa de Gaulle'a, gdy przejeżdżał przez Paryż i przebywał tam na początku II wojny światowej , w maju-czerwiec 1940.

W tym czasie basen Lutetia zależy od hotelu.

ten 14 czerwca 1940armia niemiecka zajmuje Paryż . Następnego dnia hotel zajęła Abwehra , wywiad i kontrwywiad niemieckiego sztabu generalnego, który utworzył tam swoją kwaterę główną. Osiedla się tam również szef Geheime Feldpolizei, a często odwiedzają go współpracownicy Pierre Bonny i Henri Lafont . Pracownikom hotelu udaje się wykopać skrytkę w piwnicy, aby ukryć wiele wspaniałych win, aby nie wpadły w ręce Niemców. Podczas Wyzwolenia właściciel hotelu musi, aby udowodnić swoje zaangażowanie w Ruch Oporu , udostępnić mu Lutetię. To także wybór generała de Gaulle'a, związanego z miejscem. Hotel wita deportowanych powracających z nazistowskich obozów koncentracyjnych . To Sabine Zlatin , nazywana „Panią z Izieu”, zapewnia utworzenie ośrodka recepcyjnego, do którego schodzą się rodziny w poszukiwaniu informacji o potencjalnie deportowanych krewnych. Dziś o tym epizodzie przypomina tablica umieszczona na zewnątrz hotelu. Aż do początku XXI -go  wieku, grupa byłych więźniów znaleźć tam co miesiąc na obiad w brasserie.

W latach 1955-2005 hotel Lutetia był własnością rodziny Taittinger , która go przebudowała, a następnie w latach 2005-2010 amerykańskiej grupy inwestycyjnej Starwood Capital Group . Ta ostatnia sprzedała go pod konieclipiec 2010do izraelskiej grupy Alrov , firmy należącej do miliardera Alfreda Akirova, specjalizującej się w nieruchomościach, za 145 mln euro. Hotel pozostaje jednak zarządzany przez grupę Concorde Hotels & Resorts , spółkę zależną Starwood Capital Group. Wnętrze browaru zostało wykonane w latach 70-tych przez Slavika i Sonię Rykiel .

W 2010 roku hotel Lutetia obchodzi stulecie istnienia. Imprezy organizowane są przez cały rok, aby uczcić to wydarzenie: wyjątkowe wieczory, powitanie gwiazd jazzu, fotografów i pisarzy itp.

Należąca do izraelskiej grupy Alrov Lutétia zamknęła swoje podwoje w 2014 roku na cztery lata prac prowadzonych przez Jean-Michela Wilmotte'a , które kosztowały 200 mln euro. Zachowały się części chronione jako zabytki (w szczególności bramy wejściowe, witraże Louisa Barilleta na wyższych piętrach czy freski w salonie Borghese). Zostanie otwarte spa o powierzchni 700  m 2, a liczba pokoi spadnie z 233 do 184 (apartamenty tematyczne zostaną opuszczone). Dom aukcyjny Pierre Bergé & Associés, we współpracy z domem aukcyjnym Métayer, otrzymał od dyrekcji hotelu zadanie zorganizowania sprzedaży części hotelowych kolekcji, które zgromadziły ponad 3000 mebli i dzieł sztuki (niektóre z dzieł Césara). , Arman , Philippe Hiquily , Takis , Sonia Rykiel i Thierry Bisch ) oraz około 8000 butelek wina i alkoholi.

Geografia

Hotel Lutetia położony jest na obrzeżach dzielnicy Saint-Germain-des-Prés , naprzeciwko domu towarowego Le Bon Marché i niedaleko Sekwany . Znajduje się 30 minut od lotniska Orly i 40 minut od lotniska Paris-Charles-de-Gaulle .

Rejestracja do zabytków

Wszystkie elewacje i dachy na ulicach i dziedzińcach hotelu, hol recepcyjny, hol recepcyjny, galeria, salon Borghese (dawna jadalnia), salon Saint-Germain (dawny ogród zimowy), trzy klatki schodowe z ich klatka, przedsionek wejściowy rozszerzenia 1912, rotundy lądowania pomieszczenia prezydenta, a pokój prezydenta (dawnej hali wieś) z Lalique żyrandole, są wymienione jako zabytków przez dekret z dnia16 października 2007 r..

Charakterystyka obecnego hotelu

Hotel Lutetia posiada 184 pokoje, w tym 47 apartamentów inspirowanych stylem Art Deco , w tym apartamenty tematyczne „Eiffel”, „Literary”, „Haute Couture” lub penthouse'y „Coppola” i „Saint Germain”, a także dwie restauracje. bar.

W 1985 roku hotel został wyremontowany przez krawcową i projektantkę Sonię Rykiel . Jedynie brasserie (specjalizująca się w owocach morza ) i restauracja dla smakoszy Le Paris, obie prowadzone przez szefa kuchni Philippe'a Renarda, wciąż oferują charakterystyczny wystrój Soni Rykiel, która dodatkowo szykuje dla nich w 2009 roku całkowicie czekoladowy deser. Restauracja serwuje dania współczesnej kuchni francuskiej przygotowywane z produktów sezonowych.

Sala restauracyjna, w stylu Art Deco, jest inspirowana Jadalnią francuskiego liniowca Normandie . Gabinet cygar w kształcie kobiety, zaprojektowany przez rzeźbiarza Philippe'a Hiquily'ego i ochrzczoną Ernestine , ponownie znalazł się w centrum uwagi wraz z otwarciem palarni w barze Ernest wluty 2010.

Orangerie oferuje niedzielne brunche, a bar Lutetia oferuje wieczory jazzowe i piano bar. Hotel posiada również dziesięć sal recepcyjnych o powierzchni 1200  m 2 , spa i centrum fitness.

Lutetia w sztuce i kulturze

Hotel kultywuje tradycję artystów rezydentów ( Arman , Thierry Bisch , César , Mikhaïl Chemiakine , Philippe Hiquily , Takis ) lub gości zostawiających w cenie pobytu wyjątkowe dzieła ( Fernando i Humberto Campana , Elliott Erwitt , Mimmo Jodice , Philippe Perrin). , Keiichi Tahara ). Utworzona w ten sposób prestiżowa kolekcja sztuki została częściowo rozproszona podczas aukcji wmaj 2014.

Hotel był tematem piosenki z 2003 roku (w hołdzie Serge'owi Gainsbourg'owi ), Au bar du Lutetia , autorstwa Eddy'ego Mitchella , w jego albumie Frenchy .

Pierre Assouline wykorzystał to jako tło dla swojej powieści Lutetia w 2005 roku, w której stworzył wiele postaci, które faktycznie istniały i przebywały w Lutetia przed, w trakcie i po niemieckiej okupacji , od 1938 do 1945 roku.

Hotel gościł, in sierpień 2010, zdjęcia do filmu Bye bye Blondie w reżyserii Virginie Despentes, który adaptuje do kin jej powieść o tym samym tytule.

w luty 2010to zdjęcia do Paris Connections , angielskiego thrillera osadzonego w świecie paryskiej mody.

W hotelu odbywa się wiele imprez kulturalnych, takich jak „Literackie soboty” zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci, czy niedzielne „Muzyczne Rozkosze Lutetii”. Biblioteka posiada 1600 dzieł.

W serii Person of Interest (odcinek 15, sezon 2) John Reese twierdzi, że pracował w tym hotelu, aby lepiej zinfiltrować konkurenta z Nowego Jorku.

W Pożegnaniu z Pierre'em Lemaitre'em ( Prix ​​Goncourt 2013) jedna z postaci zajmuje apartament na szóstym piętrze.

David Lynch użyczył swojego nazwiska apartamentowi w hotelu Lutetia. Andy Amadi Okoroafor , reżyser filmu Bezwzględny  (w) , przeprowadził serię filmów o wydarzeniu promującym Hotel Lutetia i inne 111 .

Naprzeciw hotelu aleja Pierre-Herbart oficjalnie składa hołd pisarzowi i bojownikowi ruchu oporu Pierre'owi Herbartowi, który mieszkał w pobliżu. Tabliczka z podjazdu, centralna arteria z placu Boucicaut , który gospodarze steli z Association for pamięci deportowanych żydowskich dzieci , stała się jednym z miejsc pamięci turystycznym najbardziej fotografowanych z 7 th District oraz klientów zagranicznych Lutétia.

Znani klienci

Znani klienci to Pablo Picasso , Josephine Baker , Antoine de Saint-Exupéry i Consuelo de Saint Exupéry , Samuel Beckett , Charles de Gaulle , Alexandra David-Neel , Pierre Berge , Richard Bohringer , Bernard Lavilliers , Coluche , Gérard Depardieu , Catherine Deneuve czy Isabelle Huppert .

Bibliografia

1. "  Hotel Lutetia  " , informacja n O  PA75060007, podstawa Mérimée , francuski Ministerstwo kultury .
2. „  Pałacowe wyróżnienie dla 6 nowych hoteli  ” , na stronie www.atout-france.fr ,31 października 2019 r.(dostęp na 1 st listopada 2019 ) .
3. sykstyńska DUBLE „  Lutetia pałac techniki i ducha  ” Paryż równej , n O  3611 dnia 26 lipca 1 st sierpnia 2018, str.  102 ( ISSN  0397-1635 )
4. Pierre Assouline "Drugi kampanii rosyjskie" kosmetyczne Fair n O  60, sierpień 2018 , str.  104-111 .
5. http://lartnouveau.com/belle_epoque/architectes_paris/lutecia.htm
6. http://paris1900.lartnouveau.com/paris06/lieux/l_hotel_lutetia.htm
7. Nathalie Des Vallières, Saint-Exupéry, archanioł i pisarka , s.  107 , Discovery Collection n o  356, Gallimard, Paris 1998
8. Zobacz zeznanie wolontariusza witającego deportowanych do Lutetii w 1945 roku: http://www.27avril44.org/telecharger/notre-memoire-n19.pdf
9. Le Monde, „  Hotel Lutetia w Paryżu sprzedany izraelskiej grupie Alrov  ”, Le Monde ,7 sierpnia 2010( przeczytaj online , konsultacja 22.10.2020 ).
10. Rouba Naaman, „  Stulecie Lutecji: legendarny hotel patrzący w przyszłość  ” , na maisonapart.com , Maison à Part ,11 października 2010(dostęp 22 października 2020 r . ) .
11. Z tej okazji historyk-dziennikarka Pascaline Balland napisała książkę Lutetia , opublikowaną przez Éditions Lattès, w której przedstawia historię establishmentu. Zdjęcia wykonał Christophe Majani d'Inguimbert.
12. "  Auctions - Pierre Bergé & Associés  " , na temat Pierre Bergé & Associés ( dostęp 22 października 2020 ) .
13. Béatrice de Rochebouët, „Le Lutetia: wszystko musi zniknąć”, Le Figaro , wkładka „Kultura”, wtorek 13 maja 2014, s. 30.
14. Béatrice de Rochebouët, „Lutetia: kontynuacja następnego odcinka”, Le Figaro , wkładka „Kultura”, czwartek, 20.02.2014 , s. 29.
15. „  Brasserie Hôtel Lutetia - Restaurant Paris  ” , w Brasserie Hôtel Lutetia (konsultacja w dniu 22.10.2020 r . ) .
16. Sprzedaż kolekcji Lutetia: http://www.pba-auctions.com/html/detailActualite.jsp?idActu=4878
17. Pierre Assouline , Lutetia , Paris, Gallimard ,2005, 438  s. ( ISBN  2-07-077146-6 i 2-07-032097-9 )
18. "  Hotel Lutetia uruchamia swoje literackie soboty!"  » , W Sortaparis.com (dostęp 22 października 2020 ) .
19. „  Square Boucicaut  ” , na www.paris.fr (dostęp 18 lutego 2020 )

Bibliografia

• Willi Jasper ( tłumaczenie  z niemieckiego: Nicole Bary, Jacqueline Grenz, Françoise Toraille), Hôtel Lutétia: Un exil Allemand à Paris ["  Hotel Lutetia: Ein deutsches Exil in Paris  "], Paryż, Michalon ,1995, 403  s. ( ISBN  2-84186-000-0 )
• Pascaline Balland ( fot.  Christophe Majani d'Inguimbert), Hôtel Lutetia Paryż: L'Esprit de la Rive gauche: 100 lat legendarnego hotelu , Paryż, J.-C. Lattès ,2009, 192  pkt. ( ISBN  978-2-7096-3335-2 )

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Gemeinsame Normdatei
  • Biblioteka Narodowa Izraela
  • Norweska Baza Biblioteczna
  • Identyfikator WorldCat
• Zasoby architektoniczne  :
  • Merimee
  • Struktury
• Oficjalna strona
• Katalogi aukcji z dnia 19.05.2014: Część 1 Część 2 BISCH Vins