Hürth | |||
![]() | |||
![]() Heraldyka |
|||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | Niemcy | ||
Wylądować | Nadrenia Północna-Westfalia | ||
Okręg ( Regierungsbezirk ) |
Kolonia | ||
Okręg ( Landkreis ) |
Rhine-Erft | ||
Liczba dzielnic ( Ortsteile ) |
12 | ||
Burmistrz ( Bürgermeister ) |
Dirk Breuer ( CDU ) | ||
Kod pocztowy | od 50354 | ||
Kod gminy ( Gemeindeschlüssel ) |
05 3 62 028 | ||
Kod telefoniczny | + 02-233 | ||
Rejestracja | BM | ||
Demografia | |||
Populacja | 60 189 mieszk. (2019) | ||
Gęstość | 1176 mieszk./km 2 | ||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 50 ° 52 ′ szerokości geograficznej północnej, 6 ° 52 ′ długości geograficznej wschodniej | ||
Wysokość | 90 m min. 54 m Maks. 154,8 m |
||
Powierzchnia | 5 117,3 ha = 51,173 km 2 | ||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Nadrenia Północna-Westfalia
| |||
Znajomości | |||
Stronie internetowej | www.huerth.de | ||
Hürth to niemieckie miasto , położone w pobliżu Renu w południowej części ziemi z Nadrenii Północnej-Westfalii , w powiecie Ren-Erft a dzielnica Kolonii , 9 km na południowy zachód od miasta Kolonii .
Hürth znajduje się na południowy zachód od Kolonii , w północno-wschodniej części Massif de Ville i jest częścią Nadreńskiego Parku Przyrody .
Powiązania historyczne
|
Pierwsze ślady osadnictwa na terenie Hürth sięgają czasów rzymskich . Miasto zachowało cenne dziedzictwo z czasów rzymskich i frankońskich . Wśród tego dziedzictwa, chyba najbardziej zaskakujące jest ciekawość archeologiczne pozostałości z wodociągu Eifel , jeden z najdłuższych akweduktów w Imperium Rzymskim , zaopatrujących Kolonia wodą.
Pod koniec średniowiecza i na początku renesansu region został podzielony między elektorat Kolonii i Księstwo Juliers . Obszar Hürth jest częścią Księstwa Brabancji , znajdującego się pod władzą Valkenburgów, a zatem należał do Hiszpanii , a później do austriackiej Holandii .
Podczas okupacji Nadrenii przez wojska francuskie w 1797 r. Na terenie obecnego miasta Hürth powstały dwie gminy: Hürth i Efferen.
Hürth było niegdyś ważnym ośrodkiem przemysłu wydobywczego z wydobyciem węgla brunatnego . Po 1988 roku musiał stawić czoła końcowi tej operacji i potrzebie przekształcenia przemysłowego, które, jak się wydaje, zakończyło się sukcesem. W nowych strefach przemysłowych powstała sieć odnoszących sukcesy małych i średnich przedsiębiorstw. W parku chemicznym i parku technologicznym Knapsack powstały innowacyjne firmy. Miasto jest również ważnym ośrodkiem niemieckiej produkcji audiowizualnej z trzydziestoma studiami telewizyjnymi .
Hürth jest podzielony na dwanaście dzielnic:
Instalacja 4101, wieża 93 z platformą obserwacyjną w 2005 roku
Górna część obiektu 4101, wieża 93. Tam, gdzie w korpusie pylonu widać odwróconą konstrukcję kratownicową w kształcie litery „v”, znajdował się tam taras widokowy.
Wieża 93 obiektu 4101, położona na północ od Bleibtreusee na 50 ° 50′52,57 ″ N 6 ° 51′32,54 ″ E, to słup elektroenergetyczny o wysokości 74,84 m, zdolny do przenoszenia czterech obwodów 380 kV, który został zbudowany w 1975 r. filtr dla dwutorowej linii 380 kV Oberzier-Sechtem. W 1977 r. Na tym pylonie na wysokości 27 metrów zainstalowano zadaszony publiczny taras widokowy, dostępny po schodach pośrodku pylonu, który był najprawdopodobniej jedynym tarasem widokowym kiedykolwiek zainstalowanym na pylonie elektrycznym. W 2002 r. Na najniższym łączniku zainstalowano dwa jednofazowe obwody prądu przemiennego linii 110 kV Kolonia-Sindorf niemieckiego przewoźnika DB AG.
W 2010 roku platforma widokowa wraz ze schodami została usunięta po wielokrotnych aktach wandalizmu, które dotknęły również części ważne dla integralności pylonu. Dziś tylko betonowa płyta między nogami i odwrócony wzór w kształcie litery „V” w konstrukcji kratownicy przypomina starą platformę widokową.
Hürth jest właścicielem dzieła niemieckiego rzeźbiarza Huberta Bruhsa (1922-2005) „ Der Schrei ”, wykonanego na cześć ofiar nazizmu . Jest na wystawie w parku.