Guillaume Liberge de Granchain

Guillaume Liberge de Granchain Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 9 lutego 1744
Granchain
Śmierć 18 czerwca 1805(w wieku 61 lat)
Granchain
Narodowość Francuski
Czynność Oficer marynarki
Inne informacje
Członkiem Akademia Marynarki Wojennej
Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki
Stopień wojskowy Admirał
Konflikt Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych
Różnica Członek American Academy of Arts and Sciences (1782)

Guillaume Jacques Constant de Liberge de Granchain (9 lutego 1744Granchain -18 czerwca 1805Granchain ) jest admirałem Francji.

Jego rodzina

Rodzina Liberge jest wymieniona w wielkich ról skarbu Normandii w Caen w 1180 i na początku XV -go  wieku w Saint-Germain de Lisieux . Pod koniec XVI -tego  wieku, Liberge posiadać twierdze Prandes do Giverville i Mill Narodzenia w Bernay , noszą szlachetne i wykonywania viscounts kwalifikatorów ładunki Plasnes i Échanfray w Notre-Dame-du-Hamel i niż Montreuil i Bernay .

Mistrz Emery Liberge, generał-porucznik komornika Mauny w wicehrabii Plasnes w latach co najmniej 1609-1627, śledczy i komisarz egzaminujący dla króla w wicehrabii Orbec , prepozytor organizacji charytatywnej Sainte-Croix de Bernay w 1623 roku , żona przed 1607 Charlotte de Monteilles († po 1622), panów Camp-de-la-Mare w Saint-Germain-la-Campagne .

Ich syn François II Liberge (? Ca 1612 - Grandchain 14 listopada 1661) kupuje całe lenno kolczugi Granchain, oczywiście po 1652 r. i prawdopodobnie na Gabriela III du Quesnel, markiza d'Alègre, gubernatora Évreux w 1639 r. , oraz jego żony i kuzynki Marguerite du Quesnel (żonaty w 1637 r .). Baillivial wicehrabia i sędzia kryminalny był wicehrabią Plasnes i Échanfray do co najmniej 1653 r. , Brat usługujący w organizacji charytatywnej Sainte-Croix de Bernay w latach 1653-1654, nowy pan Granchain został uszlachetniony listami patentowymi udzielonymi we wrześniu 1649 przez młodego króla Ludwika XIV i zarejestrowany w Cour des Aides de Normandie w Rouen dnia2 kwietnia 1650, które przyznają mu herb: „Gules, z krzyżem gronostajowym, escu stemplowanym srebrnym hełmem taré z profilu ozdobionym srebrnymi lambrekinami wyłożonymi gulesami i zwieńczonymi lwem wychodzącym ze złota, wspomniany escu wspierane przez dwa lwy tego samego poruszającego się z tarasu Vert ” . Później, François II Liberge stał adwokat François Feydeau de Brou († 1666) w nazwie XXXVII th opat z Notre-Dame de Bernay , o rezygnacji wuja Dreux Hennequin de Villenoce (1574/51) na jego korzyść, na wynos posiadanie opactwa Bernay, ul30 października 1649, następnie z przeoratu Saint-Nicolas de Maupas w Capelle-les-Grands , the9 maja 1650. Squire, licencjonowana w prawo, piastował urząd seneschal z baronia Bernay na12 października 1652.

Marie-Magdeleine II de Hanivel de Saint-Laurent, z którą się ożenił 5 lutego 1646w kościele parafialnym Saint-Éloi w Rouen François II Liberge ma co najmniej troje dzieci, które zrzekły się statusu szlachty przede wszystkim podczas badań rozpoczętych w 1666 roku .

Szlachcic Messire François III de Liberge (po 1649 - † w Beaumont-le-Roger i pochowany na3 sierpnia 1694w prezbiterium kościoła parafialnego Saint-Pierre de Grandchain), Rycerz, pana i patrona Grandchain, doradcy króla, porucznika cywilnych i karnych oraz wicehrabiego Beaumont-le-Roger od 1663 do 1692 roku co najmniej, zbudowany na terenie Bernay komunalnego młyna która zachowa nazwę młyna Grandchain aż do końca XIX th  wieku. Żeni się9 listopada 1680 Bernay, szlachetna dama Marie Dupuis († w 23 września 1692 i pochowany następnego dnia w parafii Granchain), córka lub wnuczka mistrza André Dupuis († 27 kwietnia 1681 do Bernay), doradca króla, wicehrabiego Bernay i Montreuil na zamku Alençon, brat służący na cele charytatywne Cordeliers de Bernay w 1652 roku, prepozyt w Sainte-Croix de Bernay w 1658 roku i jego żony damoiselle Charlotte [Le Velain?].

Dziadek admirała Roberta Francisa I st of Liberge, esquire, lord i master of Granchain w 1701 i 1716 r. , Żona13 sierpnia 1705, w kościele parafialnym Saint-Pierre de Granchain , szlachetna dama Marie-Paule de Guiry († 60 lat i pochowana4 sierpnia 1743w chórze kościoła Granchain), pani z La Buctière w Jonquerets-de-Livet , córka François de Guiry, dziedzica, sieur de La Buctière i jego żony damoiselle Marie-Paule Maurey (żonaty14 marca 1682 w kościele parafialnym Notre-Dame des Jonquerets, † 84 lata i pochowany 22 sierpnia 1738 na cmentarzu Granchain, u stóp krzyża, w obecności Monsieur de Granchain i jego synów).

Wreszcie syn poprzednich, a więc ojciec admirała François-Guillaume de Liberge (Grandchain 1 st lipca 1708 - 20 stycznia 1766), giermek, pan i patron Granchaina w 1729 i 1751 roku, żandarm gwardii króla Ludwika XV , szlachetna żona Damoiselle Marie, Anne, Émilie de Mauduit de Carentonne-Sémerville, rodem z Bernay , siostra kapitanów statku Constant and André użytkownika Mauduit. W tym sojuszu urodziło się siedmioro dzieci: André I st (1741), Maria Emilia Constance Victoire (1742), William Jacques Constant (1744), Marie-Robert Henri (1745), Mary Elizabeth (1746) André II (1747) i wreszcie Marie- Adélaïde-Adrienne (1749).

Jego dzieciństwo

Guillaume-Jacques-Constant de Liberge de Granchain rodzi się w niedzielę 9 lutego 1744i został ochrzczony następnego dnia w kościele parafialnym Saint-Pierre de Granchain. Jest chrześniakiem Messire Jacques de Liberge, giermkiem, Sieur de La Buctière i szlachetną damą Geneviève, Constance, Félicité de Mauduit, żoną Messire Georges, Jacquesa, Adrien Le Portier, squire, sieur de Saint-Ouen, byłego oficera des Chevau-Légers, rycerz królewskiego i wojskowego zakonu Saint-Louis z parafii Orbec . Jako utalentowany student pozostawał pod wpływem dwóch wujków Mauduita, oficerów marynarki wojennej i, w mniejszym stopniu, starego kapitana, pana d'Argence, który mieszkał w pobliżu posiadłości ojca w Granchain; w ten sposób wybiera marynarkę wojenną i wchodzi do25 stycznia 1757w towarzystwie Straży Morskiej w Brześciu , nie mając ukończonych 13 lat. Nazywał się wtedy Granchain-Sémerville , na pamiątkę swoich wujów morskich .

Jego pierwsze akty wojenne

Plik 12 marca 1757Granchain-Sémerville wszedł na pokład fregaty L'Émeraude dowodzonej przez porucznika Taillevisa de Périgny, na której doświadczył swojej pierwszej bitwy morskiej na12 września 1757przeciwko The Southampton . Wymienione wśród rannych w języku angielskim, wylądował w Anglii na17 września 1757Jako więzień został umieszczony w areszcie domowym w Launceston w Kornwalii, gdzie przebywał przez czternaście miesięcy. Zwolniony warunkowo, wrócił do Normandii, aby zakończyć zatrzymanie. Zawarte w wymianie więźniów w dniu21 maja 1759, w końcu został zwolniony ze słowa honoru i wrócił do Brześcia, gdzie ponownie objął stanowisko straży morskiej . Tam poznaje i zaprzyjaźnia się z przyszłymi sławnymi mężczyznami, w tym Jean-François de Galaup, hrabią Perouse i Jean-Jacques de Marguerie . Podbrygadier w 1760 r. , Awansował kolejno do stopnia brygady w 1775 r. , Dowódcę brygady w 1778 r. , Porucznika w 1779 r. I podpułkownika w 1780 r .

Jego druga kampania wojenna miała miejsce 1 st czerwiec 1759, na Le Sphinx , dowodzony przez Chevalier de Coutance. Plik20 listopada 1759Granchain-Sémerville bierze udział na pokładzie tego samego statku w bitwie kardynałów w zatoce Quiberon, gdzie flota angielska nie zdoła zwyciężyć floty francuskiej, gdyby Le Sphinx nie znalazł schronienia w ujściu Vilaine, gdzie pozostanie aż do rozbrojenia20 stycznia 1761. Plik18 maja 1761Granchain-Sémerville wyrusza na Le Palmier, która rozbraja w Brześciu31 sierpnianastępujący. Plik6 kwietnia 1762, wyruszył w Brześciu na flecie La Normande na wyspie Saint-Domingue . Wrócił do Brześcia dopiero później4 kwietnia 1763. Plik17 kwietnia 1764, wyruszył na Le Solitaire , pod dowództwem Arzaca de Ternaya , w celu monitorowania Anglików przy wyjściu z La Manche, aż do19 września, a następnie na flecie L'Adour , z godz20 sierpnia w 31 grudnia 1765, aby chronić statki handlowe.

Kiedy zmarł jego ojciec, 20 stycznia 1766Guillaume de Liberge przyjmuje tytuły pana i patrona Granchaina . Plik22 marca 1767, wznowił służbę w Brześciu i wsiadł na korwetę La Lunette dowodzoną przez Armanda-Guy-Simona de Coetnempena, hrabiego Kersaint , aż do rozbrojenia w dniu22 maja 1767. Plik10 września 1767, ponownie wyruszył na L'Adour , razem z La Pérouse , w celu sprowadzenia drewna do Hiszpanii. Następnego dnia po ich powrocie, który następuje w dniu14 listopada 1767, wsiada na barkę zwaną La Dorothée , która wraca do Brześcia dopiero w18 maja 1768. Jego wuj, Constant de Mauduit, powołany na dowództwo fregaty La Blanche , zaoferował mu służbę jako zastępca. Wypłynęli z Hawru dalej18 kwietnia 1769 dla Indii Zachodnich i dopiero wrócił do Brześcia 1 st May 1770.

Jego pierwsza misja naukowa na La Flore

Plik 24 czerwca 1771Granchain-Sémerville zostaje członkiem Królewskiej Akademii Marynarki Wojennej . Pod dowództwem Jean-René de Verdun de la Crenne , jako zastępca astronoma-geografa wyruszył na wycieczkę naukową na fregatę La Flore . Ta wyprawa, zorganizowana przez Akademię Nauk, ma na celu przetestowanie nowych chronometrów i przyrządów w celu poprawy pomiaru długości geograficznych na morzu. Naukowiec Jean-Charles de Borda , drugi oficer, astronom i kanonik Alexandre-Gui Pingré oraz malarz Nicolas Ozanne , podróżują. Część Brześcia dalej26 października 1771, La Flore zatrzymuje się w Kadyksie , Maderze , Teneryfie , Gorée , Praia , Fort-de-France , Saint-Pierre , Roseau , Basse-Terre , Saint John's , Montserrat , Barbados , Saint Kitts i Nevis , Saint-Eustache , Saba , Saint Barthélemy , Saint-Martin , Anguilla , Saint-Domingue , Acklins , Bermudy , Nowa Fundlandia , Saint-Pierre-et-Miquelon , Patrixfjord i Sudroë . Plik9 sierpnia 1772, La Flore dotarł do wybrzeży Norwegii, przekroczył Cattégat do kotwicy w Helsingor następnie w Kopenhadze . Po zwiedzaniu bałtyckie , La Flore razy Morzu Północnym , Szetlandy , szkockich i angielskich wybrzeży przed osiągnięciem Dunkierki na17 września 1772. Dnia kończy swoją podróż w Brześciu8 października 1772. Na pokładzie zegary Ferdynanda Berthouda wytrzymały podróż i zachowały izochronizm z tymi, które pozostały w Brześciu przez czternaście miesięcy, z opóźnieniem wynoszącym tylko cztery lub pięć sekund. Ta misja zakończyła się sukcesem, a Granchain-Sémerville w nagrodę otrzymała sekstans od króla Ludwika XV .

Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych

Grandchain-Semerville uczestniczył w Stanach Zjednoczonych wojny o niepodległość od 1778 do 1781 roku , w bitwie pod Ouessant le27 lipca 1778, w bitwie pod Chesapeake w dniu16 marca 1781, służąc w latach 1778-1779 na L'Annibal , w eskadrze Orvilliers, a następnie w Le Saint-Esprit i Le Duc de Bretagne w 1780 . Plik17 października 1781, reprezentuje Paula Barrasa podczas kapitulacji Cornwallis . Ten sam Barras napisał o nim: „Jest nieskończenie ponad pochwałą, jaką mogłem ci za niego złożyć. Służba króla zyska, czyniąc go kapitanem ” . Aktywny w zdobywaniu Saint-Christophe , Granchain-Sémerville był wówczas generałem dywizjonu zebranym w Kadyksie w 1782 roku, aby nagiąć Londyn, grożąc Jamajce. Kawaler Orderu Świętego Ludwika i Cincinnatusa (USA) w 1778 r., Aw 1782 r. Został mianowany kapitanem króla.

Jego kariera we Francji

Granchain-Sémerville wziął udział w remoncie portu Le Havre w 1782 roku, który stał się jednym z najważniejszych i najbardziej kwitnących portów na świecie. Wielki przeglądarka XVIII th  wieku dowodził fregata Nimfa w 1784 roku i udał się do przestrzegania praw francuskich rybaków w Nowej Funlandii . Ten wspaniały żeglarz jest również uczonym geografem i zawdzięczamy mu opis okolic Nowej Fundlandii, w pobliżu której wyspa nosi jego imię. W 1784 roku Minister Marynarki poprosił go o dołączenie do La Fayette z powrotem w Ameryce. Towarzyszy mu do George'a Washingtona i zabiera go z powrotem do Francji na swojej fregacie La Nymphe . Dowodził eskadrą brzeską w 1786 roku .

Jego kariera podczas rewolucji francuskiej

Kiedy wybuchła rewolucja francuska , Constant de Liberge był przez 23 lata lordem i patronem Granchaina, a przez rok majorem eskadry Charlesa de Ternaya . Jest jednym z dżentelmenów z drugorzędnego gmachu Beaumont-le-Roger, którzy pojawiają się na Zgromadzeniu Ogólnym Zakonu szlacheckiego Wielkiego Bailiwu Évreux, które odbywa się na16 marca 1789w katedrze w Évreux , na wybór deputowanych do Stanów Generalnych w 1789 r .

Od listopada 1790 r. Do grudnia 1791 r. Nowa władza powierzyła mu zarządzanie portami i arsenałami Francji. Został wybrany na 5 roku IV Ventôse , współpracownik niebędący rezydentem drugiej klasy (nauki moralne i polityczne) Narodowego Instytutu Sztuki, Nauki i Literatury , w dziale Geografia i Statystyka . W 1797 r. Wstąpił do komisji mającej na celu zbadanie projektu pochodzenia w Anglii.

Po zniesieniu klasy nauk moralnych 3 roku Pluviôse XI , dekretem z 8 roku XI Pluviôse dzieli członków Instytutu na cztery klasy: nauki fizyczne i matematykę; Język i literatura francuska; Historia i literatura starożytna; Sztuki piękne. Constant de Liberge de Grandchain został wówczas mianowany korespondentem pierwszej klasy (nauki fizyczne i matematyczne).

W dniu 30 Prairial Rok XIII , Guillaume Jacques Constant de Liberge de Grandchain zmarł w swoim zamku, którego on sam pomógł wyciągnąć plany między jego wycieczek i który miał zbudowany w stylu Ludwika XVI między 1783 i 1785 przez bernayan architekta Jacques'a Fresnel (1755-1803). Następnie został pochowany pod mauzoleum wciąż widocznym na cmentarzu Granchain.

Potomkowie

Granchain-Sémerville poślubił 1 st lipca 1782na zamku Sémerville jego pierwsza kuzynka Marie, Françoise, Amélie de Mauduit z Carentonne-Sémerville (Le Havre15 września 1763 - Grandchain 29 listopada 1812). Ta ostatnia wdowa - którą wieśniacy nazywali „dobroczyńcą ziemi Ouche” - o której sądzono, że nie żyje, wróciła do życia, gdy byli gotowi ją pochować. Kamieniołom Granchain-Sémerville jest wymieniony na marmurowej tablicy umieszczonej na północnej ścianie Château de Granchain:

" 

Ku pamięci
Guillaume Jacques Constant
De Liberge de Granchain
Kapitan statków królewskich
Członek Instytutu
Rycerskiego Zakonów
św. Ludwika i Cincinatusa
Urodzony w Granchain 9 lutego 1744
Bitwa o Szmaragd
12 września 1757
Bitwa pod Ouessant
27 lipca 1778
Bitwa pod Chesapeak
16 marca 1787
Ekspedycja na Nową Fundlandię
wrzesień 1784

 "

W sumie Granchain-Sémerville będzie służył Francji przez 35 lat, żeglując na 21 różnych statkach, biorąc udział w 16 kampaniach morskich (w tym 7 w czasie wojny) i uczestnicząc w 6 bitwach morskich. Porzucił reputację człowieka o błyskotliwej inteligencji, wielkiej prawości i zawsze ceniony przez otaczających go ludzi, marynarzy i chłopów. To wspaniałe imię we francuskim panteonie epoki oświecenia .

Uwagi i odniesienia

  1. wspomnienia z Antykwariat Society Normandii , 2 E serii, 5 p Volume, tom XV e Collection (1846), Paryż: Derache; Caen: Hardel i Rouen: Le Brument, 1846, s. 17.
  2. Por. Thomas Basin (1412-1490), biskup i hrabia Lisieux (1447-1474), Historia panowania Karola VII i Ludwika XI , tom IV e , Jules-Étienne Quicherat (wyd.), Paryż: J. Renouard, 1859, s. 206.
  3. Louis Moréri, The Great Historical Dictionary, czyli ciekawa mieszanka historii świętej i świeckiej , Paryż: J.-B. Coignard, 1725, tom 5 e , s. 640. To definitywnie unieważnia tezę księdza Sacquenville, opata Bouclon, zgodnie z którą niejaki Guillaume de Liberge nabyłby Granchaina na Aché około 1530 r . statków królewskich, major eskadry, dyrektor generalny portów i arsenałów… , Évreux: Auguste Hérissey, 1866, s. 13).
  4. pamiątkowa 34, folio 219.
  5. Victor-Ernest Veuclin, op. cit. , s. 4.
  6. Opat Adolphus Bouclon, pastor Sacquenville, studium historyczne dotyczące marynarki Ludwika XVI. Liberge de Granchain, kapitan okrętów królewskich, major eskadry, dyrektor generalny portów i arsenałów… , Évreux: Auguste Hérissey, 1866, s. 17.
  7. Louis-Léon Gadebled, Topograficzny, statystyczny i historyczny słownik departamentu Eure , Évreux: Canu, 1840, s. 44
  8. Przez Messire Thomas Le Clerc, proboszcza Saint-Aubin-le-Guichard, w obecności Messire Jean Vivien, księdza, wikariusza Granchain i szlachetnego człowieka Louisa d'Argence , giermka, sieur de La Rufaudière
  9. Zgody otrzymał Pierre de Liberge, ksiądz, proboszcz Moyaux.
  10. Warunkiem funkcjonariuszy zmarłego króla, rannych lub przechwyconych w bitwie pod Todenhaufen ( 1 st sierpień 1759) opublikowany na stronie 435 kolekcji z broszurach Francji donosiła Grandchain ranny w twarz w pułku Vastan
  11. parafialne Saint-Pierre de Grandchain, mikrofilmy 8 Mi 2051 (1646-1719) i 8 Mi 2052 (1720-1792), Archiwa Departamentalne Eure, Évreux.
  12. Według Christiana de La Jonquière, Francuscy marynarze za Ludwika XVI. Amerykańska wojna o niepodległość , Issy-les-Moulineaux: Muller, str. 124.
  13. Louis de La Roque i Édouard de Barthélemy, katalog panowie z Normandii, którzy wzięli udział w lub przesłały swoje pełnomocnictwa do zgromadzeń szlachty w wyborach deputowanych do Stanów Generalnych z 1789 roku , I ponownie dostawy, Paryż: E Dentu i Auguste Aubry, 1864, s. 1. 85.

Załączniki

Bibliografia

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne