Giovanni Martinelli

Giovanni Martinelli Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 22 października 1885
Montagnana
Śmierć 2 lutego 1969(w 83)
Mount Sinai West ( w ) lub Nowy Jork
Pogrzeb Monumentalny cmentarz komunalny Campo Verano
Narodowość Włoski
Zajęcia Artysta liryczny , piosenkarz
Małżonka Adele Martinelli ( d )
Dzieci Bettina Martinelli ( d )
Antonio Martinelli ( d )
Inne informacje
Zasięg Tenor
Stronie internetowej www.giovannimartinelli.net

Giovanni Martinelli jest opera tenor z włoskiego pochodzenia , urodzony w Montagnana ( Veneto , Włochy)22 października 1885, zmarł w Nowym Jorku ( Stany Zjednoczone ) dnia2 lutego 1969większość swojej kariery spędził w Metropolitan Opera („Met”) w Nowym Jorku.

Biografia

Zadebiutował w Mediolanie w 1910 roku , w Stabat Mater przez Gioacchino Rossini (w Teatro Dal Verme ), a następnie w trzech oper, Ernani i Bal maskowy przez Giuseppe Verdiego i Ruy Blas przez Filippo Marchetti . W 1911 roku śpiewał w szczególności w Rzymie (w Dziewczyna ze Złotego Zachodu przez Giacomo Pucciniego , pod kierunkiem Arturo Toscaniniego ), w Brescia , w Genui , w Turynie (w Aida de Verdi), lub w Neapolu (w Teatro San Carlo , w La fanciulla del West ). W 1912 roku zadebiutował w Royal Opera House - znany jako „ Covent Garden ” - w Londynie (w Manon Lescaut Pucciniego, Aidy ...) w La Scali w Mediolanie oraz w Opéra de Monte-Carlo (na te dwie sceny w La fanciulla del West ). W tym ostatnim miejscu ponownie wystąpił w 1913 roku w La fanciulla del West i Tosca Pucciniego, a także Aidy . W tym samym roku 1913, śpiewał w Paryżu (w Panurge (opera) przez Julesa Masseneta ) i zadebiutował w Stanach Zjednoczonych, w Filadelfii , przed rozpoczęciem (w listopadzie 1913, w Tosca ) długą współpracę z Metropolitan Opera w Nowym York, z 926 występami, w 36 rolach, do 1946 roku . Następnie Martinelli przeniósł się do Stanów Zjednoczonych i poza Met, występował w innych miastach Stanów Zjednoczonych, ale także w Buenos Aires . Odtąd pojawiał się tylko krótko i rzadko w Europie, w kilku pamiętnych Otello Verdiego w Paryżu i Turandot Pucciniego w Covent Garden w 1937 roku . Zrezygnował ze sceny w 1950 roku i pojawił się tylko na galach, a po raz ostatni wystąpił w 1967 roku , by zaśpiewać rolę cesarza Altouma (w wieku prawie 82 lat!), In Turandot , w Seattle (jak Di Stefano zrobi kilka lat). później).

Jeśli jego repertuar obejmuje głównie oper włoskich, śpiewa również w operach francuskich (na przykład Carmen przez Georges Bizet , prowadzonego przez Toscaniniego w 1913 lub Fausta przez Charlesa Gounoda pod dyrekcją Pierre Monteux w roku 1917 ) lub innych - zobacz listę selektywną poniżej -, a także bierze udział w koncertach (w tym Messa da requiem Verdiego pod batutą Tullio Serafin w 1925 roku , czy Missa Solemnis przez Ludwiga van Beethovena pod dyrekcją Toscaniniego w 1935 roku ).

„Dzięki swojemu męstwu i długowieczności jest wspaniałym wzorem współczesnego włoskiego tenora dramatycznego”, z głosem o wyjątkowej lekkości i blasku. Krytyk muzyczny André Tubeuf przywołuje o sobie doskonałego muzyka i śpiewaka o wielkiej szlachetności, „niezniszczalny głos energii, władczej, karconej linii, z suwerenną dykcją i niemal błyskotliwą werbalną wyobraźnią”. Nagrania wizualne pozwalają zobaczyć jego wyjątkowo ekstrawertyczną grę, faworyzującą werystyczną piosenkę, jednocześnie wyrażając siebie.

Role w Met

wybór oper

Uwagi i odniesienia

  1. Wszechświat Opery. Utwory, sceny, kompozytorzy, wykonawcy pod kierunkiem Bertranda Dermoncourta , Roberta Laffonta , coll. „Książki”, 2012, s.  661 .
  2. André Tubeuf , Les Introuvables du chant verdien , L'Avant Scène Opéra , wydanie specjalne, 1986, str.  132 .

Linki zewnętrzne