Ghisonaccia

Ghisonaccia
Ghisonaccia
Administracja
Kraj Francja
Jedna zbiorowość terytorialna Korsyka
Okręgowy okręg wyborczy Górna Korsyka
Miasto Corte
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Fium'orbu Castellu
( siedziba )
Mandat burmistrza
 Franciszek Giudici
2020 -2026
Kod pocztowy 20240
Wspólny kod 2B123
Demografia
Miły Ghisonacciais
Ludność
miejska 		4 223  mieszk. (2018 wzrost o 6,37% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 62  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42 ° 01 03 ″ północ, 9 ° 24 ′ 20 ″ wschód
Wysokość 16  m
min. 0  m
Maks. 329  m²
Powierzchnia 68,25  km 2
Rodzaj Gmina wiejska i nadmorska
Jednostka miejska Ghisonaccia
(miasto odosobnione)
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Ghisonaccia
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Korsyka
Zobacz na mapie administracyjnej Korsyki Lokalizator miasta 14.svg Ghisonaccia
Geolokalizacja na mapie: Korsyka
Zobacz na mapie topograficznej Korsyki Lokalizator miasta 14.svg Ghisonaccia
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Ghisonaccia
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Ghisonaccia
Znajomości
Stronie internetowej gisonaccia.fr

Ghisonaccia jest francuski gmina znajduje się w działach okręgu z Haute-Corse i terytorium wspólnoty z Korsyki . Należy do starego Pieve od Aleria .

Geografia

Ghisonaccia znajduje się na południe od wschodniej równiny Korsyki, w dolnym dorzeczu rzeki Fiumorbo , która graniczy z miastem na około piętnaście kilometrów. Jeśli nie weźmiemy pod uwagę niewielkiego wyżyny na północnym zachodzie, prawie całe terytorium gminy znajduje się poniżej 100 m n.p.m., co jest wyjątkowe na Korsyce. Płaskorzeźba, lekko modelowana, opada z północnego zachodu na południowy wschód.

Wioska skupiająca większość mieszkańców gminy położona jest na południe od gminy, u zbiegu głównej drogi Bastia - Bonifacio oraz drogi resortowej 344 Ghisonaccia - Ghisoni . To tutaj znajdują się prawie wszystkie sklepy i punkty usługowe: dwa Supermarkety (trzy latem), Żandarmeria, Straż Pożarna, oddziałowy ośrodek administracyjny, kilku lekarzy, dwie apteki, kilkanaście barów, hoteli i restauracji oraz około trzydziestu sklepów .

Na północny wschód od miasta znajduje się staw Urbino , laguna o powierzchni 750 hektarów, z wyspą i bardzo wysuniętym półwyspem, największy na wschodniej równinie i drugi na Korsyce po stawie Biguglia  ; poziom wody komunikuje się z morzem przez szeroki na 10 metrów przesmyk, regularnie utrzymywany z powodu zamulania, gdzie uprawia się hodowlę skorupiaków i ostryg . Na południe od stawu rozciąga się posiadłość Pinia , bagnisty obszar , którego obrzeża przybrzeżne są zalesione, sklasyfikowane jako rezerwat przyrody i zarządzane przez konserwatorium nadmorskie . Dalej na południe, między plażą Vignale a ujściem Fiumorbo, wybrzeże zajmuje kilka małych obiektów turystycznych.

Północno-zachodnia część miasta jest rolnicza, częściowo zajęta przez winnice. Przy drodze do Ghisoni znajdują się dwie osady:

Każdego roku, aby ożywić to miejsce spotkań i handlu, w ostatni weekend listopada odbywają się wyspy know-how, które skupiają wielu rzemieślników: I Scontri di u Sapè fa .

Gminy przygraniczne

Komunikacja

Ghisonaccia położona jest na skrzyżowaniu głównej drogi wschodniego wybrzeża ( Bastia - Bonifacio ) i przebijającej się w kierunku Ghisoni (D 343). Żadna inna główna droga nie służy miastu.

Nie ma mostu do przejścia przez Fiumorbo między zjazdem Inzecca (Pinzalone) a mostem RT 10 (ex-RN 198) przez 15 kilometrów. Aby dostać się do Poggio-di-Nazza (2,5  km w linii prostej), trzeba zboczyć z drogi przez Migliacciaro i Abbazię, która jest oddalona o 17 km.

Aby dostać się do Corte , musisz przejść przez Aléria . Aby dostać się do Ajaccio , trzeba przejść przez wąwozy Fiumorbo, Ghisoni i przełęcz Sorba (wysokość 1311 metrów).

Na samym wybrzeżu ruch na RT 10 (dawny RN 198) jest gęsty i trudno jest dotrzeć do Bastii lub Bonifacio (85  km ) w mniej niż 1 godzinę 30, szczególnie latem lub w niedziele. Droga jest oficjalnie niebezpieczna: wypadki śmiertelne są liczne, zwłaszcza w sektorze Moriani-plage . Powodzie nie są rzadkością: inczerwiec 2007, droga między Aléria i Solenzara została przecięta na prawie 20 godzin po gwałtownej burzy.

Planowanie miasta

Typologia

Ghisonaccia to gmina wiejska, ponieważ jest to część gmin z małym lub bardzo małej gęstości, w rozumieniu miejskiej sieci gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Ghisonaccia, a monocommunal jednostki miejskiej 4.225 mieszkańców w 2017 roku, stanowiąc odosobnione miasto. Gmina jest również poza atrakcją miast.

Gmina, granicząca z Morzem Śródziemnym , jest również gminą przybrzeżną w rozumieniu ustawy3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (68,7% w 2018 r.), niemniej jednak niższym w porównaniu z 1990 r. (70,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne użytki rolne (32,5%), uprawy trwałe (20,8%), lasy (11,2%), wody morskie (9,9%), łąki (8,2%) %), grunty orne (7,2%). ), tereny zurbanizowane (3,3%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (2,6%), zieleń sztuczna, nierolnicza (1,4%), wilgotne pomieszczenia (1,1%), tereny otwarte, z niewielką lub bez roślinności ( 1%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (0,8%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

Gmina Ghisonaccia została utworzona w 1845 r. przez rozbiórkę gminy Lugo-di-Nazza . Dawniej Ghisonaccia była tylko prostym miejscem transhumancji dla pasterzy. W latach 60. boom rolniczy pozwolił miastu stać się małym, dobrze prosperującym miastem. Od lat 80. kilku rolników rozpoczęło szaloną grę polegającą na tworzeniu działalności turystycznej latem, budując różne obiekty, takie jak Wioska Wakacyjna "Marina d'Oru" przy plaży lub wiele kempingów na plaży wzdłuż wybrzeża.

Z biegiem lat napływ tysięcy turystów sprawił, że miasto Ghisonaccia znacznie się rozwinęło, aby stać się wioską, którą znamy dzisiaj.

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
? wrzesień 1941 Pierre-Francois Paolini ? Odwołany przez rząd Vichy
Brakujące dane należy uzupełnić.
1962 Czerwiec 1995 Dominik gambini DVD, a następnie RPR Ogólne radny z kantonu Ghisoni (1976 → 1994)
Czerwiec 1995 2003 Pierre-Jean Paolini UDF, a następnie DVD Rolnik
radny generalny w kantonie Ghisoni (1994 → 2003)
2003 Marzec 2008 Marie-Ange Paolini płyta DVD  
Marzec 2008 W trakcie Franciszek Giudici DVD
(Giacobbiste) 		Rolnik
Terytorialny Radny z Zgromadzenia Korsyki (2018 →)
Departmental Radny z kantonu Ghisonaccia (2015 →)
Radny Generalny z kantonu Ghisoni (2004 → 2015)
Burmistrz od Poggio-di-Nazza (1993 → 2008)
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1846 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 4223 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,37% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Corse  : + 5,69%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1846 1851 1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886
608 633 713 889 680 777 787 818 776
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1891 1896 1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936
864 1,034 1157 1,124 1,088 1,046 1,177 1 232 1,191
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1946 1954 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005
983 1,015 1540 2473 3240 3 297 3270 3 168 3 279
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
2010 2015 2018 - - - - - -
3 823 4128 4 223 - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Nowoczesny kościół w Ghisonaccia wyróżnia się inspirowaną bizantyjską dekoracją wnętrz (freski N. Giannakakisa, 1980-1983), zwłaszcza na całym sklepieniu nawy.

Plaża Vignale, ogromna plaża z drobnym piaskiem, w pobliżu której stopniowo osiedliły się „mariny”, która chroni w sezonie populację równą populacji reszty miasta.

Obszar Pinia, rozległy, częściowo podmokły obszar położony pomiędzy wioską Ghisonaccia a morzem na północ od szlaku morskiego, jest chronionym obszarem przyrodniczym należącym do Konserwatorium Wybrzeża . Można do niego dotrzeć pieszo lub pojazdem terenowym z Vignale.

Staw Urbino , największy we wschodniej równinie, a drugi na wyspie przez swoją wielkość, jest niestety dostępna tylko drogą ślepą uliczkę prowadzącą do restauracji i sklepu z pamiątkami. Miłośnicy przyrody mogą dotrzeć do „grau” komunikacji między stawem a morzem, spacerując po piaszczystej plaży, która graniczy z posiadłością Pinia w odległości około pięciu kilometrów od Vignale.

Dwa niezwykłe drzewa miasta:

Mało uczęszczanych Ghisonaccia Alzitone lotnisko jest miejscem corocznego festiwalu powietrza.

Małe wiejskie oratorium poświęcone św. Antoniemu, w pobliżu wioski o tej samej nazwie przy drodze do Ghisoni, gdzie co roku odbywa się ceremonia 12. czerwca.

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 9 kwietnia 2021 r . ) .
  2. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 9 kwietnia 2021 ) .
  3. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
  4. „  Jednostka miejska 2020 Ghisonaccia  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 9 kwietnia 2021 ) .
  5. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
  6. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
  7. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
  8. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
  9. "  Gminy podlegające prawu wybrzeża.  » , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr ,2021(dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
  10. „  La loi littoral  ” , na www.collectivites-locales.gouv.fr (konsultacja 9 kwietnia 2021 r . ) .
  11. „  Prawo dotyczące rozwoju, ochrony i wzmocnienia linii brzegowej.  » , na stronie www.cohesion-territoires.gouv.fr (konsultacja 9 kwietnia 2021 r . ) .
  12. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
  13. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  14. "  Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej. Prawa i dekrety  ” , o Gallicy ,4 września 1941.
  15. Organizacja spisu na insee.fr .
  16. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  17. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  18. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  19. Konkurs „  Drzewo Roku 2018  ” na stronie www.arbredelannee.com (dostęp 26 marca 2019 r . ) .
  20. „  Europejskie Drzewo Roku  ” na stronie www.treeoftheyear.org (dostęp 26 marca 2019 r . ) .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne