George Frederic Watts

George Frederic Watts Obraz w Infobox. Autoportret (1879), olej na płótnie
National Portrait Gallery
Narodziny 23 lutego 1817
Marylebone , Londyn
Śmierć 1 st lipiec 1904
Compton
Pogrzeb Cmentarz w Compton Village ( d )
Narodowość brytyjski
Czynność Malarstwo , rzeźba , muzycy i kompozytor
Trening Królewska Akademia
Mistrz William Behnes
Ruch Symbolizm
Patroni Alexander Constantine Ionides
Tata George Watts ( d )
Małżonkowie Mary Seton Watts ( en )
Ellen Terry (od1864)
Nagrody Order Zasługi
Podstawowe prace
Nadzieja,
miłość i
energia fizyczna życia
Minotaur

George Frederic Watts (urodzony dnia23 lutego 1817 w Londynie - zmarł dnia 1 st lipiec 1904) to popularny angielski malarz i rzeźbiarz epoki wiktoriańskiej związany z ruchem symbolistów . Watts zasłynął za życia ze swoich alegorycznych dzieł, takich jak obrazy Nadzieja i Miłość i Życie .

Biografia

Watts urodził się w londyńskiej dzielnicy Marylebone w dniu urodzin kompozytora Georga Friedricha Haendla (co wyjaśnia, dlaczego ma to samo imię), z drugiego małżeństwa biednego pianisty . W słabym zdrowiu jego matka zmarła, gdy był bardzo młody i kontynuował naukę w domu z ojcem, który dał mu konserwatywne chrześcijańskie wykształcenie, ale także klasyczne podstawy, takie jak Iliada , które wpłynęły na jego sztukę.

Bardzo szybko pokazał obiecujące znaki artystyczne, ucząc się rzeźby w wieku 10 lat u Williama Behnesa , studiując z oddaniem Elgin Marbles, a następnie wstąpił do Royal Academy jako student w wieku 18 lat. Karierę malarza portretowego rozpoczął również dzięki patronatowi jednego ze swoich współczesnych Konstantyna Aleksandra Ionidesa , z którym później stał się bliskim przyjacielem. Zwrócił uwagę publiczności rysunkiem Caractacus, który konkurował o malowidła ścienne dla nowej Izby Parlamentu w Westminster w 1843 roku. Watts zdobył główną nagrodę za swoje malarstwo narracyjne na temat patriotyczny. W rzeczywistości Watts niewiele wniósł do dekoracji Westminsteru, ale zachował swoją wizję pomników pokrytych malowidłami ściennymi przedstawiającymi duchową i społeczną ewolucję ludzkości.

Z kolei nagroda, którą zdobył na konkursie Westminster, pozwoliła mu sfinansować długą podróż do Włoch od 1843 roku. Watts przebywał tam dość długo i zbliżył się do ambasadora Wielkiej Brytanii Henry'ego Foxa i jego żony Mary Augusty. Podczas jego pobytu we Włoszech Watts rozpoczęła produkcję krajobrazy i była inspirowana przez Kaplica Sykstyńska z Michelangelo i Scrovegni Chapel of Giotta . W 1847 roku, jeszcze we Włoszech, Watts wziął udział w nowym konkursie na Izbę Parlamentu angielskiego, przedstawiając obraz Alfred zachęcający Saksonów do spotkania z Duńczykami na morzu , o tematyce patriotycznej, ale inspirowany rzeźbami Fidiasza .

Zostawia Florencja wKwiecień 1847co miało być krótkim powrotem do Londynu, gdzie ostatecznie zakończył swoje życie. Powrót w Wielkiej Brytanii, nie mógł znaleźć budynek, który pozwoliłby mu prowadzić swój projekt dużego fresku inspirowane przez jego włoskich doświadczeń, choć w 1859 roku odbył powietrzu około 14  m do 12  m. Na szczycie wschodniej ściany sali Courthouse Lincoln's Inn i nazwanej sprawiedliwością, salą prawodawców (sprawiedliwością, izbą ustawodawczą) zainspirowaną Szkołą Ateńską autorstwa Rafaela . Dlatego większość jego głównych prac to konwencjonalne obrazy olejne.

W swoim studiu poznał Henry'ego Thoby Prinsepa, który przez 16 lat zasiadał w Radzie Legislacyjnej Indii Brytyjskich , a także swoją żonę Sarę z domu Pattle. W ten sposób Watts dołączył do kręgu rodziny Prinsep, w szczególności siedmiu sióstr Sary, wśród których Virginia, w której Watts się zakochał, ale który poślubił w 1850 roku Charles Viscount of Eastnor i Julię Margaret Cameron ). Wreszcie, w 1850 roku, po zamieszkaniu w londyńskiej dzielnicy Mayfair , Prinsepsowie wynajęli mu swój dom w Kensington, gdzie mieszkał z nimi przez 21 lat i ich salony literackie . Jednym z zaledwie dwóch studentów, których Watts zgodził się trenować, był syn Henry'ego Princepa, Valentine Cameron Prinsep , drugim był John Roddam Spencer Stanhope. Artystycznie Watts wystawił epickie obrazy w Whitechapel dzięki swojemu przyjacielowi Samuelowi Barnettowi i ostatecznie otrzymał zamówienie dla Izby Parlamentu, gdzie w latach 1852-1853 wyprodukował Triumf Rycerza na Czerwonym Krzyżu , zainspirowany wierszem Wróżka Królowa . W 1853 r. Odbył także krótką podróż do Włoch, przejeżdżając przez Wenecję , a następnie wraz z Charlesem Thomasem Newtonem brał udział w wykopaliskach w Halikarnasie w 1856 i 1857 r., Po czym wrócił do Anglii po okrążeniu Konstantynopola i wysp greckich.

XIX wieku prace Watts ujawniają wpływ Dantego Gabriela Rossettiego , często podkreślając zmysłową przyjemność i bogatą kolorystykę. Wśród obrazów z tego okresu możemy zwrócić uwagę na portret jego młodej żony, aktorki Ellen Terry , młodszej o 30 lat, którą poznał przez ich wspólnego przyjaciela Toma Taylora , z którą Watts ożenił się20 lutego 1864Siedem dni przed jego 17 -tego  roku życia. Kiedy po niespełna roku małżeństwa uciekła z innym mężczyzną, Watts został zmuszony do rozwodu .

Związek między Wattsem, Rossettim i ruchem estetycznym rozpadł się w latach 70. XIX wieku, gdy prace Wattsa ewoluowały, łącząc tradycje klasyczne z celowo przerywanym i mętnym malarstwem, mającym na celu zilustrowanie dynamicznych energii życia i ewolucji, ale także przemijającej i delikatnej natury życie. Na jego twórczość wpływają idee Maxa Müllera , twórcy religii porównawczej . Watts miał nadzieję, że będzie reprezentował rozwój „mitologii ras [świata]” w wielkiej syntezie idei duchowych ze współczesną nauką, zwłaszcza z ewolucją darwinowską .

Na początku lat 70. XIX wieku, pod koniec 21-letniej dzierżawy domu Prinsep, który miał zostać zburzony, Watts zlecił budowę nowego domu w Londynie, zbliżonego do domu architekta Charlesa Roberta Cockerella , na ziemi malarza Frederica Leightona . Ponadto kupił dom w Freshwater na Isle of Wight, w którym jego przyjaciele Julia Margaret Cameron i Alfred Tennyson posiadali już dom. Aby utrzymać przyjazne stosunki z rodziną Prinsep i ich dziećmi, kazał im zbudować dom, The Briary , w pobliżu Freshwater i adoptował Blanche Clogstoun , jedną z ich rodziców. W 1877 roku tymczasowy wyrok rozwodowy z Ellen Terry stał się prawomocny, a Galeria Grosvenor mogła zostać otwarta z pomocą jego przyjaciela Coutts Lindsay .

W 1886, wtedy 69 lat, Watts ożenił się ponownie ze szkocką projektantką i garncarzem Mary Fraser-Tytler , wówczas 36 -letnią . W 1891 roku kupił ziemię i zbudował ją w pobliżu Compton , na południe od Guildford w Surrey . Para nazwała dom „Limnerslease” i kazała wybudować w pobliżu Galerię Watts , muzeum poświęcone jego pracom, które otwarto wKwiecień 1904, jakiś czas przed śmiercią. Żona Wattsa zaprojektowała pobliską kaplicę pogrzebową Wattsa, w której Watts namalował The All-Pervading, aby udekorować ołtarz .

Wiele obrazów Wattsa jest wystawianych w Tate Gallery w Londynie . On sam podarował muzeum 1897 ze swoich najbardziej symbolicznych dzieł, a trzy inne w 1900 roku. Dwukrotnie odmówiwszy przyznania mu tytułu baroneta przez królową Wiktorię , został wybrany na akademika Królewskiej Akademii w 1867 roku. przyjął Order Zasługi w 1902 r. „w imieniu brytyjskich artystów” na własnych warunkach.

W swoich późniejszych obrazach twórczość Wattsa została przekształcona w mistyczne obrazy, jak w Siewce systemów , obrazie, w którym zdaje się antycypować sztukę abstrakcyjną . Ten obraz przedstawia Boga jako ledwo widoczną formę we wszechświecie wypełnionym gwiazdami i mgławicami. Inne późne prace Wattsa również wydają się być prekursorami obrazów Pabla Picassa z jego „niebieskiego okresu”.

Watts był również znany jako malarz portretowy . Jego portrety były najważniejszymi mężczyznami i kobietami tamtych czasów w Wielkiej Brytanii. Wiele z nich znajduje się obecnie w zbiorach National Portrait Gallery, której Watts przekazał siedemnaście swoich prac w 1895 roku, a potem kolejne trzydzieści. W swoich portretach Watts miał tendencję do podkreślania oznak zmęczenia i zużycia na twarzach swoich modelek. Wśród jego słynnych portretów są Charles Dilke , Thomas Carlyle i William Morris .

W późniejszych latach Watts zainteresował się także rzeźbą. Jego najbardziej znane dzieło pochodzi z 1902 roku. Jest to duży posąg z brązu zwany Energią Fizyczną . Przedstawia nagiego mężczyznę na grzbiecie konia, który zasłania oczy przed słońcem, patrząc przed siebie. Ta rzeźba miała być pierwotnie poświęcona Mahometowi , Attili , Tamerlanowi i Czyngis-chanowi , których Watts widział jako uosobienie surowej energii prowadzącej do władzy. Odlew tej rzeźby został zainstalowany w pamięci Rodos w Cape Town , RPA , na cześć wizjonera Cecil Rhodes . Kolejna obsada jest w Londynie w Kensington Gardens .

Galeria

Bibliografia

  1. Ci dwaj studenci pozostali bliskimi przyjaciółmi Wattsa, ale żaden z nich nie został głównym artystą.
    Chmury: Biografia wiejskiego domu , Caroline Dakers, Philip Webb, Yale University Press, 1993
  2. „  Limnerlease  ” to słowo portmanteau łączące szkocki termin „limner”, co oznacza artystę, i „leasen”, które można przetłumaczyć jako żniwa.

Linki zewnętrzne