Gallimimus
Gallimimus bullatus
Gallimimus.jpg)
Rysunek Gallimima .
† Gallimimus Osmólska , Roniewics & Barsbold , 1972 † Gallimimus bullatus
Osmólska , Roniewics & Barsbold , 1972
Gallimimus to rodzaj off z dinozaurami ornithomimosauriens duża jest rodzina z ornithomimids który żył w późnej kredzie ( mastrycht mniej) i odkrytych w formacji Nemegt w Mongolii .
Do rodzaju należy tylko jeden gatunek : Gallimimus bullatus , opisany przez paleontologów Halszkę Osmólską , Ewę Roniewicz i Barsbold w 1972 roku.
Etymologia
Gallimimus oznacza „który naśladuje kurę”.
Odkrycie
Niektóre skamieniałości znaleziono na początku 1970 roku na pustyni Gobi w Mongolii . Jedynym znanym gatunkiem jest Gallimimus bullatus . Inny gatunek z południowo-wschodniej Mongolii, nieformalnie nazywany „ Gallimimus mongoliensis ”, nigdy nie został wyraźnie wymieniony. Badanie z 2006 r., połączone z całkowitą ponowną analizą szkieletu, wykazało, że może to być nowy rodzaj Ornithomimidae.
Opis
Skaleczenie
Według autorów, o całkowitej długości od 6 do 8 metrów, był jednym z największych ornitomimozaurów za ogromnym deinocheirem i wielkością zbliżoną do Beishanlong .
Gallimimus znany jest z wielu okazów, od młodych (50 cm wysokości bioder) do dorosłych (2 metry).
Morfologia
Gallimimus wyglądał jak ptak z małą głową, dużymi oczami, długą szyją, krótkimi przednimi kończynami, długimi tylnymi nogami i długim ogonem. Specyfiką Gallimimus jest krótka „ręka” w porównaniu do długości kości ramiennej w porównaniu z innymi ornitomimami. Ogon służył jako wahadło. Oczy były umieszczone po obu stronach czaszki, co oznacza, że nie było widzenia obuocznego .
Jak większość dzisiejszych ptaków miała wydrążone kości.
Gallimimus miał długie kończyny, długie piszczele i kości śródstopia oraz krótkie palce u nóg, co sugeruje dobrą zdolność do biegania bez możliwości określenia jego dokładnej prędkości maksymalnej.
-
Odlew szkieletu Gallimimus w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie .
-
Czaszka młodego Gallimima w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu.
-
Porównanie wielkości między Gallimimus a człowiekiem.
Na jednej z odzyskanych czaszek znajduje się skamieniały dziób z grzbietami, który porównano do systemu filtrującego do karmienia jak u kaczek . Jednak podobny grzbiet można znaleźć na roślinożernym żółwiu morskim, podczas gdy Gallimimus żył w suchych środowiskach. Wydaje się bardziej prawdopodobne, że Gallimimus był wszystkożerny lub roślinożerny i używał dzioba do chwytania roślin.
Klasyfikacja
Kladogramu , ustanowiony w 2014 r Yuong-Nam Lee rinczen barsbold Philip J. Currie Yoshitsugu Kobayashi, hang-Jae Lee Pascal Godefroit, Francois O. Escuillié i Tsogtbaatar Chinzorig ocenia główny (najlepiej udokumentowanych) Genera of ornithomimosaurians. Pokazuje pozycję Gallimimus w rodzinie ornitomimów :
| Ornitomimozaury |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg){kind=small}
.jpg)
.png){kind=small}
W kulturze popularnej
- Ten dinozaur pojawił się na ekranie w filmie Jurassic Park od Stevena Spielberga . Widać grupę Gallimimusów uciekających przed tyranozaurem , który przegania ich i zabija jednego. Gallimimus pojawia się również w pierwszym sequelu, The Lost World: Jurassic Park , w scenie pościgu. Pojawia się także w Jurassic World i Jurassic World: Fallen Kingdom .
- Jest w grze „ Park Jurajski, Operacja Genesis ” (2003).
- Jest również obecny w grze Ark: Survival Evolved .
Uwagi i referencje
- (w) H. Osmólska E. Roniewicz i Rinchen Barsbold , „ Nowy dinozaur, Gallimimus bullatus n. gen., rz. sp. z o.o. (Ornithomimidae) z górnej kredy Mongolii ” , Palaeontologia Polonica , tom. 27,1972, s. 103-143
- (w) Y. & R. Kobayashi Barsbold „ornitomimowie z formacji Nemegt w Mongolii”, J. Paleont. Soc. Korea , tom. 22, n o 1, 2006, str. 195-207 , [1]
- (w) Holtz, Thomas R. Jr. (2011) Dinozaury: najbardziej kompletna, aktualna encyklopedia dla miłośników dinozaurów w każdym wieku , dodatek zimowy 2010 r.
- (w) Peter J. Makovicky , Daqing Li , Ke-Qin Gao , Matthew Lewin , Gregory M. Erickson i Mark A. Norell , „ Gigantyczny ornitomimozaur z wczesnej kredy w Chinach ” , Proceedings of the Royal Society B: Biological Nauki , tom. 277 n O 16792010, s. 191-198 ( DOI 10.1098 / rspb.2009.0236 )
- (w) Paul, GS, 2010, The Princeton Field Guide to Dinosaurs , Princeton University Press, s. 112
- (w) Yuong-Nam Lee , Rinchen Barsbold Philip J. Currie , Yoshitsugu Kobayashi , hang-Jae Lee Pascal Godefroit Francis O. Escuillié i Tsogtbaatar Chinzorig , " rozdzielanie długotrwałe zagadek olbrzymiego ornithomimosaur deinocheir mirificus " , Natura , tom. 515 n O 75262014, s. 257-260 ( PMID 25337880 , DOI 10.1038 / nature13874 , Bibcode 2014Natur.515..257L )
Odniesienia taksonomiczne
(en) Referencyjna baza danych paleobiologii : Gallimimus Osmólska et al. , 1972