Gerard Berliner

Gerard Berliner Ogólne informacje
Imię i nazwisko Raymond Berliner
Narodziny 5 stycznia 1956
19 th dzielnicy Paryża ( Francja )
Śmierć 13 października 2010
15 th dzielnicy Paryża ( Francja )
Podstawowa działalność Piosenkarz , piosenkarz, autor tekstów , aktor,
Gatunek muzyczny Pieśń francuska
Instrumenty Gitara
aktywne lata 1972 - 2010
Etykiety Rekordy Decca

Gérard Berliner , pseudonim od Raymond Berliner , to piosenkarz , kompozytor i wykonawca i aktor francuski urodzony5 stycznia 1956w Paryżu , gdzie zmarł13 października 2010.

Jest przyrodnim bratem Bruno Berlinera , francuskiego gangstera lat 80., członka słynnego gangu treserów .

Biografia

W wieku 13 lat zadebiutował jako aktor w małych rolach w kinie i teatrze, zanim wziął lekcje dramatu prowadzone przez Claude'a Viriota . W wieku piętnastu lat opuścił rodzinę, by zamieszkać z sekretarką wytwórni fonograficznej. Piosenka będąca jego drugą pasją (opiekuje się stoiskiem płytowym na pchlim targu), pierwszy sukces odniósł w 1974 roku piosenką Dla Ciebie chcę żyć . Odbył pierwszą trasę koncertową z podium Europy 1, gdzie podzielił się rachunkiem z Martinem Circusem i Georgette Plana .

W tym samym czasie występował w telewizji, zwłaszcza w programach rozrywkowych wyprodukowanych przez Maritie i Gilberta Carpentier, takich jak Les Top à… , co dało mu możliwość poznania wielu autorów i kompozytorów. To na tych planach został zauważony w 1978 roku przez Serge Lamę, który sprawił, że wystąpił w pierwszej części swoich koncertów. Niedługo potem otworzył przed Marie-Paule Belle w Olympia .

Cztery lata później to spotkanie z autorem tekstów Frankiem Thomasem pchnęło go na pierwszy plan z piosenką Louise (album Voleur de Maman ), która w 1982 roku sprzedała się w ponad 400 000 egzemplarzy . Gérard Berliner zostaje zaproszona do telewizji Champs Elysees od Michela Druckera , a następnie, w październiku 1983 roku , jest to program Espace Cardin w Paryżu , gdzie stanowią pierwszą część koncertu Juliette Greco na miesiąc.

Kolejne albumy napisane wspólnie z Frankiem Thomasem to: Je porte ma vie ( 1983 ) i La Mémoire profane ( 1984 ), ale nie odniosły one sukcesu. Gérard Berliner przeżył wtedy kilka trudnych lat, występując na przemian w serialach telewizyjnych i koncertach w paryskich miejscach, takich jak Le Sentier des Halles czy Casino de Paris .

Dopiero w 1990 , że nagrane inne albumy, albo zaprojektowane przez siebie, takich jak De toi à moi ( 1990 ) i Le Vertige des Fleurs ( 1992 ), wyprodukowany przez Charles Aznavour jako Chien de voyou ( 1994 ) lub CO - pisane Jean-Loup Dabadie jako Happy ( 1997 ).

To właśnie w tym czasie poznał „człowieka swojego życia”: Victora Hugo . Pasjonuje się swoją pracą i ideami humanitarnymi (zniesienie kary śmierci, prawa kobiet i dzieci).

Za radą Alaina Decaux i po tym, jak Gérard Louvin powierzył mu napisanie spektaklu Hugo Illumine Paris , prezentowanego pod Wieżą Eiffla na14 lipca 2002 r.dla uczczenia dwusetnej rocznicy urodzin poety nasuwa się mu pomysł wystawienia na wpół śpiewanego, na wpół teatralnego spektaklu Mon alter Hugo , jego osobistej ewokacji z życia Wiktora Hugo, którą przedstawi podczas kilka sezonów. Odbył także trasę koncertową w hołdzie Serge Reggiani . Widzimy go ponownie w niektórych programach telewizyjnych, a jego programy wciąż przyciągają tylu widzów. Był nominowany do Molières 2006 w kategorii Molière za występ muzyczny za Mon alter Hugo . O tym programie Alain Decaux mówi: „Wreszcie Hugo wraca w ręce człowieka ludu. "

Gérard Berliner zmarł na atak serca na13 października 2010w szpitalu Necker w Paryżu . Został pochowany na cmentarzu Père-Lachaise (rejon 44).

Dyskografia (niewyczerpująca)

Teatr

Telewizja

Różnica

Nominacja

Bibliografia

Źródła, uwagi i odniesienia

  1. Źródło SACEM .
  2. Zmarł Gérard Berliner (rtlinfo.be)
  3. Télé 7 jours nr 1160, tydzień od 21 do 27 sierpnia 1982 r., strona 91.
  4. Sprzedaż 1982
  5. Źródła, wysyłka AFP za pośrednictwem artykułu Le Figaro z13 października 2010 : Le Figaro , śmierć Gérarda Berlinera i artykuł Le Parisien , śmierć Gérarda Berlinera
  6. Lista tytułów:
    1. Zimowe słońce
    2. Pieśń piekarza
    3. Już nie wierzę mojemu sercu
    4. Bulwar Arago
    5. Zbir pies
    6. brachu
    7. Nie musisz podążać za niczym
    8. Potrzeba akordeonu
    9. Jest tak piękny jak Ferré
    10. Flaga
    11. Oszukuj mnie
  7. Lista tytułów:
    1. Posąg duszy (instrumentalny)
    2. 26 lutego 1802 r
    3. Kochać to więcej niż żyć
    4. Żegnaj piękne dni mojego dzieciństwa
    5. nie śpię
    6. Przemówienie o Stanach Zjednoczonych Europy
    7. Picie przy fontannach
    8. Po prostu musiał pozwolić mi żyć
    9. Jesteś bardzo piękny
    10. Moje listy
    11. Marzyciel
    12. Od
    13. Nieszczęście
    14. Chwała
    15. oddycham
    16. Veni, vidi, vici
    17. Kochać to więcej niż żyć (instrumentalnie)
  8. Lista tytułów:
    1. The Italian , tekst Jean-Loup Dabadie i muzyka Jacques Datin
    2. Prawie nic by nie wystarczyło , słowa Jean-Max Rivière i muzyka Gérarda Bourgeois
    3. La Vieille , tekst Jean-Loup Dabadie i muzyka Jacques Datin
    4. Le Barbier de Belleville , teksty Claude'a Lemesle'a i muzyka Alice Dona
    5. Moja samotność , teksty i muzyka Georgesa Moustaki
    6. La Chanson de Paul , teksty Jean-Loup Dabadie i muzyka Alain Goraguer
    7. Les Loups , teksty Alberta Vidalie i muzyka Louisa Bessières
    8. Ma Liberté , teksty i muzyka Georgesa Moustaki
    9. Hôtel des Voyageurs , tekst Jean-Loup Dabadie i muzyka Jacques Datin
    10. Jawa bomb atomowych , słowa Borisa Viana i muzyka Alaina Goraguera
    11. Louise , słowa Franka Thomasa i muzyka Gérarda Berlinera
    12. Wenecja nie jest we Włoszech , teksty Claude'a Lemesle'a i muzyka Christiana Pigeta
    13. Skamieniały człowiek , słowa i muzyka Pierre Tisserand
    14. Twoja córka ma dwadzieścia lat ( Madame ), teksty i muzyka Georgesa Moustaki
    15. Kocham cię , teksty Claude'a Lemesle'a i muzyka Alaina Goraguera
    16. Czas, który pozostał , słowa Jean-Loup Dabadie i muzyka Alaina Goraguera
    17. Arthur, gdzie położyłeś ciało? , słowa Borisa Viana i muzyka Louisa Bessières
    18. Sarah , teksty i muzyka Georgesa Moustaki
    19. Le Vieux Singe , teksty Claude'a Lemesle'a i muzyka Joe Dassin
    20. Moja córka , teksty Eddy'ego Marnay'a i muzyka Raymonda Bernarda
    21. Moje ostatnie życzenie , teksty Sylvaina Lebela i muzyka Alice Dona
    22. The Little Boy , tekst Jean-Loup Dabadie i muzyka Jacques Datin
    23. Gdybym miał zacząć od nowa , słowa Sylvaina Lebela i muzyka Alaina Goraguera
    24. L'Absence , teksty Jean-Loup Dabadie i muzyka Jacques Datin
    25. Le Vieux Couple , teksty Jean-Loup Dabadie i muzyka Jacques Datin

Linki zewnętrzne