Fairchild Republic A-10A Thunderbolt II
![]() | ||
A-10 na zdjęciu podczas Royal International Air Tattoo w 2011 roku . | ||
Budowniczy | Republika Fairchild | |
---|---|---|
Rola | Samoloty naziemne i wsparcia taktycznego | |
Status | Czynny | |
Pierwszy lot | 10 maja 1972 r. | |
Uruchomienie | Październik 1975 | |
Cena jednostkowa | 9,8 mln dolarów w 1998 (A-10A) 18,8 mln dolarów w 2015 (A-10C) |
|
Liczba zbudowany | 715 | |
Załoga | ||
1 pilot | ||
Motoryzacja | ||
Silnik | General Electric TF34-GE-100 podwójny przepływ 4112 kgp | |
Numer | 2 | |
Rodzaj | Turboodrzutowiec dwuprzepływowy | |
Ciąg jednostkowy | 40 kN | |
Wymiary | ||
![]() | ||
Zakres | 17,53 mln m² | |
Długość | 16,26 m² | |
Wzrost | 4,42 m² | |
Powierzchnia skrzydła | 47.01m kwadratowy m 2 | |
Szerokie rzesze | ||
Pusty | 11 321 kg | |
Z uzbrojeniem | 14 846 kg | |
Maksymalny | 22 680 kg | |
Przedstawienia | ||
Prędkość przelotowa | 560 km/h | |
Maksymalna prędkość | 706 km/h ( Mach 0,58 ) | |
Prędkość przeciągnięcia | 220 km/h | |
Sufit | 13 636 m² | |
Prędkość wspinaczki | 1828 m / min | |
Zasięg działania | 467 (w misji przeciwpancernej) km | |
Wytrzymałość | 3950 km | |
Obciążenie skrzydła | 482 kg / m 2 | |
Stosunek siły do masy | 0,36 | |
Uzbrojenie | ||
Wewnętrzny | 1 lufa Gatling 30 mm GAU-8/A Avenger 11 pylonów zdolnych do przenoszenia ofensywy ładunku 7257 kg, w tym pocisków AGM-65A Maverick i B. | |
Zewnętrzny | 7257 kg rozmieszczone w 11 punktach kotwiczenia, w tym 8 pod skrzydłami i 3 pod kadłubem, co daje maksymalnie 8392 kg uzbrojenia; Zobacz szczegółowy rozdział o uzbrojeniu |
|
Awionika | ||
"Pave Penny" laser pod , HUD | ||
Fairchild Republic A-10 Thunderbolt II (jego pełne imię i nazwisko), znany również jako „ Warthog ” czy „ Hog ” ( Guziec w języku francuskim), był to pierwszy amerykański samolot specjalnie zaprojektowany do bliskiego wsparcia lotniczego sił lądowych.. A-10 to prosty, solidny i wydajny samolot, wyposażony w dwa silniki turbowentylatorowe . Jest zdolny do atakowania większości celów naziemnych, zwłaszcza czołgów i pojazdów opancerzonych .
ten 6 marca 1967The USAF zaproponował 21 producentów samolotów do przeprowadzenia analizy jego atak eksperymentalna (lub AX) programu niedrogiego atak naziemny statków powietrznych . Na wezwanie odpowiedziało sześć firm, w tym Fairchild i Northrop , które otrzymały kontrakty na budowę prototypów .
W 1969 roku francuski inżynier Pierre Sprey i jego koledzy John Boyd , Everest Riccioni i Harry Hillaker określili pożądane cechy samolotu, które miały w pełni wykorzystać lekcje wojny wietnamskiej , podczas której samoloty, w szczególności samoloty, Samoloty myśliwsko-bombowe AD Skyraider zostały poważnie dotknięte działami przeciwlotniczymi i północnowietnamskimi pociskami ziemia-powietrze . Celem było zaprojektowanie solidnego samolotu, zdolnego do powrotu do swojej bazy nawet po poważnym uszkodzeniu, przy jednoczesnym dostarczaniu silnej ofensywnej szarży.
Pierwszy lot prototypu Fairchild YA-10A odbył się w dniu10 maja 1972 r.. ten10 stycznia 1973, A-10 został ogłoszony zwycięzcą konkursu przeciwko Northrop A-9 . Pierwszy A-10AS zostały dostarczone w październiku 1975 roku, aby Davis-Monthan Air Force Base , Arizona . W latach 1975-1984 dla USAF zbudowano 715 samolotów (w tym dwumiejscowy). A-10 Thunderbolt II nie został jednak dobrze przyjęty przez amerykańskie siły powietrzne; członkowie sztabu, często byli piloci myśliwców, zgrupowani w coś, co można nazwać Fighter Mafia (w) , mieli większe zaufanie do F-15 i F-16 i woleli wspierać pracę wojsk lądowych na USA Opracowane w tym celu śmigłowce Army Aviation , takie jak AH-1 Cobra, a następnie AH-64 Apache .
Wiele samolotów zostało przerobionych na zaawansowanych obserwatorów (OA-10A) przez bardzo niewielkie modyfikacje, z których w latach 1990/2000 zrezygnowano. Boeing we współpracy z Korea Aerospace Industries planował dostarczyć 233 A-10 z nowymi skrzydłami w latach 2012-2018 i spodziewał się, że pozostaną one w służbie do 2040 roku. Jednak ze względów finansowych Departament Obrony Stanów Zjednoczonych próba usunięcia go z serwisu. Niepowodzenia AH-64 Apache podczas wojny w Kosowie zwróciły szczególną uwagę na A-10, pomimo jego zaawansowanego wieku. Program rozpoczął się w 2007 roku , kiedy flota liczyła wówczas około 350 samolotów, całkowicie ją zmodernizowano i zmodernizowano do wersji A-10C , kosztem 13 milionów dolarów za sztukę.
Od początku 2010 roku Departament Obrony próbował wycofać go ze służby ze względów finansowych, jego rolę stopniowo przejmował F-35 , ale Kongres Stanów Zjednoczonych jest temu przeciwny. Na dzień 30 września 2010 r. w USAF znajdowały się 334 egzemplarze. W lutym 2012 roku ogłoszono wycofanie ze służby, w ramach silnej redukcji kolejności bitew, 102 jednostki do 2017 roku, przy czym zdecydowana większość została wycofana w roku podatkowym 2013. Na dzień 15 stycznia 2014 roku 202 jednostki znajdowały się w depozycie 309th Aerospace Maintenance and Regeneration Group .
Według stanu na listopad 2015 r. 280 samolotów A-10C było nadal w służbie. Na początku lutego 2016 r. ogłoszono, że nie przejdzie na emeryturę co najmniej do 2022 r. We flotę A-10 zainwestowano miliard dolarów, aby utrzymać ją w stanie lotu do 2028 r. W czerwcu 2017 r. ogłosił, że jego emerytura nie jest już zaplanowana.
Jego koszt w przeliczeniu na godzinę lotu szacowany jest w 2016 roku na 6000 dolarów .
W latach 70. armia amerykańska planowała użyć A-10, uważanych za najlepszą broń przeciwpancerną , do odparcia ataku sowieckiego pancerza w Europie Zachodniej . W latach 80. planowano rozmieścić 68 samolotów A-10 w każdej z sześciu wysuniętych baz operacyjnych w Niemczech Zachodnich na wypadek wojny z Układem Warszawskim .
Następnie sztaby przewidziały, że gdyby A-10 wkroczył do akcji, 7 % samolotów zostałoby utraconych w 100 lotach. Ponieważ każdy pilot miał wykonywać więcej niż cztery misje dziennie, każda baza powinna teoretycznie wykonać ponad 250 lotów dziennie. Przy oczekiwanym (być może niedoszacowanym) wskaźniku strat, co najmniej 10 A-10 z każdej bazy zostałoby obniżonych dziennie. W tym tempie, w niecałe dwa tygodnie, cała ówczesna siła A-10 - około 700 samolotów - zostałaby zniszczona, a piloci zabici, ranni, schwytani lub przynajmniej bardzo "wstrząśnięci" .
Przy obliczaniu planów ewentualnej III wojny światowej uznano, że poświęcenie całej floty myśliwców i wszystkich jej pilotów w pogoni za zniszczeniem kilku sowieckich dywizji pancernych jest strategicznie dopuszczalne.
Zaciągnięty do armii amerykańskiej podczas wojny w Zatoce Perskiej w 1991 roku , A-10 osiągnął wskaźnik gotowości operacyjnej 95,7% i wykonał 8100 lotów bojowych. Główna platforma ogniowa pocisku powietrze-ziemia AGM-65 Maverick , z 90% oddanych strzałów, wykazała się dużą skutecznością, niszcząc 1000 czołgów , 2000 pojazdów wojskowych i 1200 sztuk artylerii. Utracono tylko siedem samolotów A-10, co było wynikiem znacznie niższym niż oczekiwano .
A-10 został również popełniony podczas wojny w Kosowie w 1999 r. z ostrożnością, zgodnie z polityką administracji Clintona za nie ponoszenie strat. Głębokie, zalesiony teren Kosowa był niewątpliwie znacznie bardziej ryzykowne środowisko dla statków powietrznych poruszających się tak blisko ziemi, a który mógł ani ukryć się za terenem, ani przechodzić pod radarów kierowania ogniem tak łatwo, jak to możliwe. Przez śmigłowce .
Ponownie zatrudniony z mniejszymi ograniczeniami podczas wojny w Afganistanie w 2002 roku podczas operacji Anakonda , odniósł wiele operacyjnych sukcesów . Ale został pominięty w pierwszej części operacji lotniczych. Niektórzy Uważają, że dowództwo amerykańskie jest niechętne atakowaniu A-10 gdzie indziej niż na teatrach działań, gdzie równowaga sił jest asymetryczna i gdzie działa przeciwlotnicze i pociski ziemia-powietrze pozostają rzadkością .
Samolot ten był jeszcze używany podczas wojny w Iraku w 2003 roku . Spośród 60 samolotów A-10 rozmieszczonych podczas „ Operacji Iraqi Freedom ”, tylko jeden został zestrzelony pod koniec tej fazy konfliktu, w pobliżu międzynarodowego lotniska w Bagdadzie . Wystrzelili 311 597 pocisków kalibru 30 mm przeciwko 16 901 pociskom do wszystkich innych samolotów amerykańskich łącznie. Żołnierze naziemni, prosząc o wsparcie z powietrza , w 80% przypadków prosili o A-10 .
W latach 2015-2017 był używany w walce z Państwem Islamskim i uderzany w Iraku i Syrii .
Wariant myśliwca tornado , przerobiony z urządzenia zreformowanego w 2013 r., działa od 2014 r. W 2011 r. Narodowa Fundacja Nauki przekazała 10,9 miliona dolarów na Center for Interdisciplinary Remotely Piloted Aircraft Studies (w celu przeprowadzenia tego konwersja, praca ostatecznie kosztowała 13 mln.
Jedną z wielkich zalet A-10 jest jego doskonała manewrowość przy małej prędkości i małej wysokości oraz wysoka precyzja jego uzbrojenia. Jest to również wyjątkowo wytrzymały samolot, zaprojektowany tak, aby zoptymalizować jego szanse na przetrwanie.
Części samolotu można łatwo wymieniać (lewy i prawy), nawet silniki, podwozie, płetwy i lotki. Jego turbowentylatory , identyczne jak w S-3 Viking , są daleko od siebie, w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa równoczesnych uderzeń, podczas gdy podwójna płetwa ukrywa ciepło reaktorów przed systemami termograficznymi przeciwnej broni. Wysoka pozycja tych silników zmniejsza również ryzyko wchłonięcia ciał obcych podczas startu samolotu z nierównego terenu. Kabinę i systemy kontroli życia otoczone są 540 kg tytanowego pancerza w kształcie wanny. Ten pancerz jest w stanie wytrzymać pociski przeciwpancerne 23 × 152 mm , a nawet eksplozje pocisków 57 mm . Przednia część czaszy jest w stanie wytrzymać uderzenia broni strzeleckiej i lekkiej, a aby zapobiec odpryskom, ściany wewnątrz kokpitu są wyłożone kilkoma warstwami nylonu. Wszystkie układy hydrauliczne są sprzężone ze sterowaniem ręcznym, aby pilot mógł zadać sobie pytanie w razie problemu: przy braku systemu komputerowego, a ponieważ samolot jest szczególnie stabilny (z wyjątkiem lekkiej niestabilności w pochyleniu ) , może być pilotowany ręcznie, w przeciwieństwie do obecnych myśliwców, które są zaprojektowane tak, aby były niestabilne (w celu poprawy ich manewrowości w walce wręcz) . Zbiornik na naftę zabezpieczony jest samouszczelniającą pianką, która ma właściwość uszczelniania otworów od wewnątrz w przypadku uderzenia. Jest wykonany w taki sposób, aby ten ostatni nie eksplodował pod wpływem ognia. System uzupełniają dwie gaśnice halonowe .
W pokładowe awioniki obejmują komunikację, inercyjnych systemów nawigacyjnych , ochrony przeciwpożarowej i systemu zaopatrzenia w broń, konkretna pomoc Akwizycja i noktowizyjnych gogli . HUD ( HUD , lub HUD) daje wiele wskazówek, takich jak prędkość, wysokość, kąt przycięcia, informacje nawigacyjne lub nawet stanu broni. Wreszcie, misje nocne mogą być przeprowadzane przy użyciu gogli noktowizyjnych, w które następnie wyposażani są piloci. A-10 może również zarządzać elektronicznymi systemami przeciwdziałania w postaci zewnętrznej kapsuły (patrz zdjęcie). GPS został zainstalowany we wszystkich modelach. Chociaż pierwotnie nie był wyposażony w autonomiczny system laserowego oznaczania celów (z wyjątkiem wersji A-10C, najnowsze malowanie, które może przenosić kapsułę z latarnią ), może jednak wykryć wiązkę z innego samolotu lub załogi naziemnej za pomocą AN / Odbiornik AAS-35 Pave Penny , a tym samym uwolnienie uzbrojenia kierowanego.
Może latać na wysokości co najmniej 300 metrów nad poziomem morza z widocznością do 2,4 km . Jego krótkie starty i lądowania (w momencie startu projektu wymagania do startu wynoszą mniej niż 4000 stóp (ok. 1300 m ) przy maksymalnym obciążeniu, a jego rozbieg przy obciążeniu 7225 kg wynosi efektywnie 1220 m ) pozwalają mu działać blisko linii frontu. Samolot może również korzystać ze słabo przygotowanych pasów startowych, dzięki solidnemu podwoziu i zmniejszonemu ryzyku przedostania się zanieczyszczeń do silników, ze względu na ich usytuowanie na wysokości.
Lufa GAU-8 Avenger 30 mm może wystrzelić do 3900 strzałów na minutę (65 strzałów na sekundę). Pierwotnie mógł strzelać z szybkością 4200 (wysoka szybkostrzelność) i 1800 strzałów na minutę (niska szybkostrzelność). Jednak szybkość 4200 uderzeń na minutę została zmniejszona do 3900 uderzeń na minutę na początku lat 80., a prędkość 1800 uderzeń na minutę została zniesiona (uznano za niepotrzebne poświęcenie więcej czasu na ustawienie tej samej liczby pocisków w cel).
Działo wystrzeliwuje „mieszankę bojową” pocisków przeciwpancernych / zapalających i wybuchowych / zapalających w stosunku 5:1 lub pięciu pocisków przeciwpancernych ze zubożonego uranu z końcówką pokrytą berylem w celu uzyskania wysoce wybuchowego pocisku. Amunicja PGU-13 / B HEI ( High Explosive Incendiary ) jest bardziej przeznaczona do lekkich pojazdów i budynków, podczas gdy PGU-14 / B API ( Armor Piercing Incendiary ) ma lekką obudowę zawierającą sztabkę zubożonego uranu. Oprócz zdolności penetracyjnych (uran ma znacznie większą gęstość niż stal czy miedź , ponadto tworzy pod wpływem silnego nagrzewania ściskającego przy uderzeniu mieszankę eutektyczną z żelazem, której temperatura topnienia jest wyjątkowo niska – topi się pancerz cel), sztabka zubożonego uranu ma naturalną moc pirogenną w kontakcie z tlenem , co wzmacnia działanie zapalające „mieszanki bojowej”, energia sztabki przy lufie wynosi 210 000 dżuli. Wreszcie, amunicja ćwiczebna PGU-15/B TP ( Target Practice ), służąca do szkolenia pilotów, symuluje zachowanie balistyczne PGU-13/B. Efektywny zasięg amunicji opracowanej w 2000 roku wynosi 3220 metrów przy granicy zasięgu około 6 km .
Chociaż krótka seria (jedna sekunda) z tego działa ma minimum 65 pocisków, jego dość wysoki współczynnik rozproszenia wymaga „osłaniania” celu znacznie większą liczbą pocisków, aby go trafić. Jednak standardowe obciążenie bojowe A-10 wynosi 1100 pocisków, dzięki czemu może wystrzelić nieco mniej niż 17 sekund na pełnych obrotach, a tym samym ma możliwość „leczenia” swoich celów dłużej niż jest to konieczne. który zazwyczaj może strzelić w sumie tylko od dwóch do trzech sekund). Zaletą numeru dla jednego, przewagi precyzji Dla innych, dwa równoważą się nawzajem, ale A-10 ma jeszcze fakt, że te potężne amunicji są „zabójcami pancerz” chociaż nie mogą przebić dziurę. Czołowy pancerz czołgu bojowego . Hałas odbierany na ziemi GAU/8, bardzo charakterystyczny i potężny, ma znaczący efekt psychologiczny, porównywalny z syrenami ze Stuki . Siła odrzutu GAU-8 wynosi 45 kN , czyli jest nieco większa niż odrzut jednego z jego dwóch silników TF34 , po 40,6 kN każdy. Mimo tak znacznej siły odrzutu, w praktyce użycie armaty spowalnia samolot zaledwie o kilka km/h .
Wreszcie, wystrzelona amunicja różni się od amunicji M-230 z AH-64 Apache czy 30M781 z EC 665 Tiger. Rzeczywiście jest to pocisk o wymiarach 30 × 173 mm dla GAU-8 i 30 × 113 mm dla pozostałych. Ten z Rafale F3 jest jeszcze inny, ponieważ jest to 30×150 mm .
Widzimy w A-10 współczesnego potomka Hs 129 Luftwaffe lub Breguet Br.693 z francuskich sił powietrznych, których architektura przypomina masywną armatę.
Lista broni A-10C:
ArmataPistolet zazwyczaj używa mieszanki zawierającej 5 amunicji API na jedną HEI.
Punkty kontrolneA-10C ma 11 punktów kotwiczenia: 8 pod skrzydłami i 3 pod kadłubem, co pozwala na kotwiczenie następującej amunicji i sprzętu:
GondoleA-10 pojawia się w różnych utworach beletrystycznych: