Frières- Faillouël | |||||
Widok na Frières-Faillouël z kościołem i ratuszem (w centrum). | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Hauts-de-France | ||||
Departament | Aisne | ||||
Miasto | Laon | ||||
Międzywspólnotowość | Społeczność aglomeracji Chauny-Tergnier-La Fère | ||||
Mandat burmistrza |
Charles-Édouard Lauriston 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 02700 | ||||
Wspólny kod | 02336 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Frièrois | ||||
Ludność miejska |
991 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 65 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 49°41′18″ północ, 3°14 1434″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 57 m Maks. 108 m² |
||||
Powierzchnia | 15,26 km 2 | ||||
Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Chauny (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Chauny | ||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | https://www.frieres-faillouel.fr/ | ||||
Frières-Faillouël jest francuski gmina znajduje się w dziale z Aisne , w tych Hauts-de-France regionu .
Frières-Faillouël znajduje się na zachód od departamentu Aisne iw jego północnej części. Wioska położona jest 40 km od Laon , stolicy Aisne i 25 km od Saint-Quentin , ekonomicznej stolicy departamentu.
Wioska znajduje się na północno-wschodnim krańcu kantonu Chauny , ale znajduje się bliżej miasta Tergnier niż Chauny . Korzysta z kodu pocztowego Tergnier.
Położona jest na osiach D 32 (oś wschód-zachód) i D 937 , która jest dawną Drogą Krajową 37 (oś północ-południe), a także D 430 i D 1090 . Jego terytorium przecina od wschodu główna oś departamentu, D 1 , oś pasa 2 × 2 łącząca Saint-Quentin z Soissons .
Stacja Mennessis , położona na obrzeżach miasta, jest niezarządzanym przystankiem (PANG) z bezpłatnym wjazdem obsługiwanym przez regionalne pociągi TER Hauts-de-France wykonujące misje między stacjami: Compiègne i Saint-Quentin ; d' Amiens i de Tergnier lub de Laon .
Frières i Faillouël to oddzielne pomieszczenia mieszkalne, oddalone od siebie o około 700 m ( D 32 ). Pomiędzy nimi znajdują się boiska, miejskie boisko sportowe i zamek.
Większość terytorium to pola i lasy.
Wysokości są następujące:
Okoliczne miasta i wsie to Mennessis, Jussy, Flavy-le-Martel, Villequier-Aumont, Viry-Noureuil, Vouël (Tergnier).
Miasto jest osuszane przez Płynący Rów , który wpada do Rieu w Mennessis , który wpada do Oise .
Frières-Faillouël to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcyjnego Chauny , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 23 gminy, jest podzielony na obszary liczące mniej niż 50 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (52,7% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (53,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (48,9%), lasy (40,8%), tereny zurbanizowane (6,4%), użytki zielone (3,8%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Różne nazwy noszone przez Frières ewoluowały z czasem: Feraria lub Ferarioe w 877, Ferrarie w 878 i 1130, Ferriere w 1289 w 1111 i 1728, Ferières Ferrarioe w 1124, Ferrière w 1261, 1289 i 1440.
W 1829 pojawia się Frières-Faillouël , ale Frière-Fallouel jest wymieniony w 1576.
Etymologia Frières wskazywałaby, zgodnie z teoriami:
Faillouël nosił nazwy takie jak Foillovellum , Foilluollum , Filluellum , Folluel w 1126, Folloel w 1201, Foilluel w 1202/1205 i 1263, Folluel w 1441. W 1842 pojawia się Faillouël . Nazwa może pochodzić od Folleia (szaleństwo), szaleństwem są małe domki przyjemności lub myśliwskie.
Ślady obecności człowieka są poświadczone w dwóch miejscach w mieście: rzeczywiście wykryto tam osady gallo-rzymskie . Jeden z nich został zauważony w 1972 roku podczas budowy D 1 Saint-Quentin - Soissons. Roboty publiczne maszyny zniszczył całą witrynę pod okiem archeologów, którzy byli jednak w stanie odzyskać materiału archeologicznego, w szczególności wspaniały terakota figurkę kła gospodarstwa panpipe i ceramikę z II. E , III E i IV th stulecia. Wystawiona w muzeum Noyon, statuetka została tam skradziona...
Drugi ślad to Gallo-Roman willa zauważona przez fotografię lotniczą.
W czasach rzymskich wieś znajdowała się na terytorium ludu Viromanduen (stolica: Vermand / Saint Quentin).
Pierwszy pisemny ślad przywołujący wieś pochodzi z 5 maja 877, kiedy to król ówczesny cesarz Karol Łysy przekazał dwie trzecie wsi opactwu Saint-Corneille w Compiègne .
W 1046 roku wieś jest przez Gérarda 1 st , biskupa Cambrai do opactwa Neufchâteau.
Na wzgórzach Faillouël wyraźnie zauważono zamkowy motte . Toponimia miejsca („Królewski Butte”), obserwacje z powietrza i interwencja archeologiczna w 2006 roku jednoznacznie zidentyfikowały motte, rów, który wyznacza granice podwórka i zagrody. W części zbadanej wewnątrz podwórka stwierdzono obecność struktur siedliskowych (ślady zabudowy na słupach i dołach). Te doły wypełnione fragmentami spalonej kolby mogły oznaczać, że miejsce zostało zniszczone przez pożar. Odzyskany ceramicznego danych szacunkowych, że miejsce było zajęte pomiędzy XII p i XIII p wieku. Zezwolenia na budowę domów jednorodzinnych na tym cennym historycznie i archeologicznie terenie uniemożliwiły w 2006 roku rozległe prace wykopaliskowe.
W XII th century przyszedł do krzyżówki Priory Faillouël braci z Zakonu Świętego Augustyna , w zależności od opactwa Sainte-Croix-de-la-Bretonnerie . Wydaje się, że to właśnie hrabia Jean de Faillouel, pan Condren, pozwolił na stworzenie zakonników z Sainte-Croix, dając im ziemie, które posiadał w Faillouël.W rzeczywistości, ziemia Faillouël jest połączona z ziemią Condren.
Kościół, zniszczony w 1918 roku, pochodzi z XIV th century, został przywrócony w 1689 roku aktualnej ulicy Old Mill Faillouël a mapa Cassini z XVIII -tego wieku wskazują na obecność wiatraków .
W 1430 roku ziemie Frières Chauny... zostają sprzedane Filipowi Dobremu , księciu Burgundii przez Karola I st of Orleans , księcia Orleanu .
W XV TH i XVI -tego stulecia Frières był panowanie pod panowania z Chauny .
W 1659 r. we wsi mordy i grabieże dokonywały pułki Pikardii, Turenne i Rambure .
W latach 1790-1794 gmina Faillouël, założona przez rewolucję francuską , została przyłączona do Frières, która w 1801 roku przyjęła nazwę Frières-Faillouel , a później Frières-Faillouël .
Przed Rewolucją Francuską społeczność lokalna była podzielona między dużych rolników, właścicieli gospodarstw rolnych powyżej 100 ha oraz wysoce zależnych robotników rolnych. Te dwie klasy ścierają się podczas rewolucyjnej dekady. Jednym z epizodów tej konfrontacji jest lewa masowa dekretowana ustawą z dnia 24 lutego 1793 r. Przepisy danin przewidywały, że gmina sfinansuje wyposażenie rekrutów. Rekruci z miasta żądają od byłego lorda, Le Selliera de Chezellesa, zapłacenia 8000 funtów , argumentując, że będąc najbardziej faworyzowanym w mieście, był także tym, który miał najwięcej do stracenia i dlatego najbardziej interesował się obroną ojczyzna.
Faillouël znajduje się na trasie pocztowej z Château-Thierry do Saint Quentin, zainstalowano urząd pocztowy . Trasy pocztowe do Roupy i Ham również odjeżdżają z Frières. Ten dom pocztowy jest początkiem urzędu pocztowego zainstalowanego w Faillouël, który zniknął w 2000 roku.
W XIX -tego wieku, działalność gospodarcza związana jest głównie z rolnictwem, lecz ma również cukrownię, do wypalania wapna (rue du Chaufour), browar, cegielnię ..
W 1835 r. chór kościelny poświęcił 7 lipca 1835 r, jest przebudowany z dzwonnicą. 23 października 1859, trzy nowe dzwony zostały zainstalowane w dzwonnicy, aby zastąpić stary i pobłogosławiony przez biskupa i opata Bahina, proboszcza z Frières. Noszą imiona Sophie Caroline, Marie Eugénie i Marthe Alexandrine.
W czasie I wojny światowej wieś mocno ucierpiała. Niemcy wypowiedzieli wojnę Francji 3 sierpnia 1914 roku. Przez Belgię i Ardeny szybko posuwali się do Francji. Na przełomie sierpnia i września Niemcy przybywają do Frières i zajmują wioskę. Front ustabilizował się na linii Roye – Noyon – Soissons od połowy września 1914 do marca 1917. Wicehrabia Jacques Le Sellier de Chezelles, pomagający w ewakuacji mieszkańców, został skazany przez Niemców na rozstrzelanie. Popełnił samobójstwo przed egzekucją .
W lutym 1917 r. Niemcy wycofali się i 15 marca 1917, alianci odzyskują wioskę. Przed opuszczeniem Frières-Faillouël Niemcy dokonują systematycznego niszczenia wioski: dynamizują budynki i domy, dwa zamki rodziny Le Sellier de Chezelles, kościół, niszczą drzewa, studnie…
Niemiecki odwrót w 1917 r. uczczono oficjalnymi wizytami w Faillouël, w tym przez króla Włoch Wiktora Emanuela III w październiku 1917 r., przejeżdżając przez ten region. Kilka osobistości odwiedza w czerwcu i lipcu pawilon księcia Eitela Frédérica (dowódcy jednej z dywizji armii niemieckiej) odkryty przez aliantów podczas odbicia regionu: jest to drewniany punkt obserwacyjny i wypoczynkowy, położony na wzniesieniach Faillouël, w Bois l'Abbé.
22 i 23 marca 1918 r. Niemcy natarli i ponownie zajęli wieś. Maison du Garde (na południu terytorium Frières na skraju lasu) pozostaje miejscem upamiętnienia walki wojsk alianckich przeciwko wojskom niemieckim, od 21 do 23 marca 1918 r. Tysiące żołnierzy niemieckich zmierzyć się z korpusu amerykańskiej ekspedycyjnych , tym 3 th i 5 th armii brytyjskiej, 10 -go Pułku Piechoty Essex, w tym 1 st Dywizji kawalerii ( 9 e Cuirassiers Regiment) i 1 st Army of Lorraine dla wojsk alianckich. Wieczorem 24 marca wojska niemieckie posunęły się o 40 km , zdobyły 45 000 jeńców i zdobyły 600 dział. Dziś droga przez las została przemianowana na29 marca 2003 r.Trasa 9 th Cuirassiers i 10 th Essex.
Wieś została przejęta przez Francuzów 7 września 1918 r.
Pod koniec wojny wieś została uznana za zniszczoną: nie zostały zniszczone jedynie brama zamkowa, folwark przy rue Pasteur, fasada kościoła i kaplica cmentarna. Powstają tymczasowe koszary. Wioska jest urządzona na17 października 1920z Croix de Guerre .
24 czerwca 1921, gazeta La Lanterne (dziennik) wskazała:
“ Wśród gmin, które doświadczyły inwazji w całym. wojny, Frières Faillouël (Aisne), był jednym z tych, którzy cierpieli z powodu złego traktowania wroga.
Wszystkich mieszkańców, starców, kobiety i dzieci poddawano przymusowej pracy, często pozbawiano żywności, deportowano lub rozstrzeliwano przy najmniejszym proteście.
Przed wyjazdem, w listopadzie 1918 r. Niemcy wysłali do domów meble domów oszczędzonych przez bombardowania, a następnie podpalili je; nie pozostał ani jeden nadający się do zamieszkania: kościół, ratusz, szkoły, wszystko zostało zniszczone i nie pozostało żadne drzewo owocowe.
Z tego małego miasteczka niegdyś tak tętniącego życiem i tak malowniczym Niemcy zrobili straszną pustynię!
Jednak zaraz po rozejmie mieszkańcy, którzy byli w większości rolnikami, odważnie wrócili do pracy, żyjąc w gruzach, nie mając wszystkiego.
Dziś dzielne miasteczko zaczyna się odradzać, budowane są budynki rolnicze.
Prowizorycznie funkcja służb miejskich i Rada Miejska postanowiły wznieść w ramach subskrypcji pomnik poległym za ojczyznę w czasie Wielkiej Wojny żołnierzom i ludności cywilnej gminy.
Zapisy przyjmowane są w ratuszu Frières Faillouël (Aisne) oraz w Paryżu w MM. Chauvin i Richard, architekci, 15 lat, rue de Bellefond.
Gmina Modlitw Faillouël, ozdobiona Krzyżem Guerre, nie ma jeszcze matki chrzestnej, prosi o nią dla swoich szkół ”
W latach 1920-1930 stopniowo przebudowywano kościół, ratusz i wieś.
Duże gospodarstwo rodziny Le Sellier w Chezelles, rue Pasteur, zostało przebudowane w latach 1919-1922, według planów paryskiego architekta André Graneta . Zamek znajdujący się pomiędzy Frières i Faillouël, którego budowa pochodzi z okresu po wojnie 1870 roku, został odbudowany w 1928 roku przez paryskich architektów Gustave Olive i Josepha Martina. Stary zamek z XVIII -tego wieku (pomiędzy rolniczych Pasteura i obecnego ratusza) nie odbudowano.
Kościół we Frières w 1914 roku, przed jego zniszczeniem.
Kościół we Frières po zniszczeniu w 1917 (?)
Rynek i prowizoryczny ratusz po wojnie (ok. 1920-25?).
La Grande Rue i Café Pronier-1928.
Ulica Filadelfii w latach pięćdziesiątych.
Wcześnie w drugiej wojnie światowej , w październiku 1939 roku 27 th pułk piechoty pod wodzą pułkownika Quantin, stacjonujących w regionie. Część pułku osiedliła się we wsi do maja 1940 r.
W maju 1940 r. koniec „śmiesznej wojny”: Niemcy przybywają przez Belgię. Mieszkańcy Frières widzieli najpierw kolumny belgijskich uchodźców uciekających przed Niemcami, przechodzące przez wioskę, a następnie mieszkańców północnej części Aisne. Niemcy posuwali się szybko i przekroczyli Frières i okolice około 20 maja 1940 r.
17 maja 1940 r. prefektura wydała rozkaz ewakuacji wielu mieszkańców wioski uciekających przed rychłym nadejściem armii niemieckiej: wyznaczonym wydziałem przyjmowania jest oddział Mayenne.
Wieś będzie stosunkowo oszczędna, zwłaszcza że od czerwca 1944 r. schroniły się w niej jednostki lotnicze Luftwaffe , lotnictwa niemieckiego: Jagdgeschwader 3 w czerwcu, następnie Jagdgeschwader 5 w lipcu i wreszcie Jagdgeschwader 4 pod koniec sierpnia 1944. lotnisko znajduje się między D 32 w Francs Bois a lasem w La Faisanderie. Samoloty ( Messerschmitt Bf 109 ) parkują na skraju lasu pod drzewami. Zapewniają walkę powietrzną w Pikardii i Normandii. As armii niemieckiej powietrzu bierze także udział w walkach od lotniska: Theodor Weissenberger , który w 1944 roku będzie obchodzić domu gajowego Bois Franc jego 200 th zwycięstwo powietrzne .
Bojownicy ruchu oporu z Frières-Faillouël biorą udział w akcjach sabotażowych i oporu, w szczególności w ramach grupy B (region Laon) Francuskich Sił Wewnętrznych (FFI). W październiku 1942 r. w Bois des Fçons z 15 bojownikami ruchu oporu dokonano zrzutu spadochronowego 3 ton broni i materiałów. Komunikatem uruchamiającym akcję emitowaną w Radiu Londyn będzie „Kocham frytki”… W wiosce ukrywają się brytyjscy i amerykańscy lotnicy. 26 maja 1944 r, pan Chede, członek ruchu oporu z wioski, wysadza małe przejście pod kanałem z Saint-Quentin do Mennessis , powodując jego eksplozję: w ten sposób opróżnia kanał.
Miasto położone jest w dzielnicy Laon w departamencie Aisne . W wyborach deputowanych, jest częścią czwartego okręgu Aisned od tej ostatniej podziału wyborczej 2010 roku .
Od 1801 jest częścią kantonu Chauny .
W ramach redystrybucji kantonalnej z 2014 roku we Francji , ten kanton, który jest obecnie tylko okręgiem wyborczym i którego gmina nadal jest członkiem, został zmodyfikowany, z 20 do 21 gmin.
Gmina Frières-Faillouël była członkiem Wspólnoty Gmin Chauny-Tergnier , publicznej instytucji współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym, utworzonej pod koniec 1999 roku.
To łączy się z sąsiadem, tworząc 1 st styczeń 2017, gmina aglomeracji Chauny-Tergnier-La Fère, której gmina jest obecnie członkiem. Ta społeczność aglomeracyjna jest również członkiem innych grup międzygminnych.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1790 | 1804 | Claude Lemoine | ||
1804 | 1806 | Jean Baptiste Pierre Alexandre Le Sellier z Chezelles | ||
1806 | 1824 | Jean Louis Ducellier | ||
1824 | 1828 | kuzyn Jean | ||
1828 | 1847 | Charles Hippolyte Le Sellier de Chezelles | ||
1847 | 1852 | Louis François Aimable Grégoire | ||
1852 | 1872 | Pierre Antoine Roger Le Sellier z Chezelles | ||
1872 | 1881 | Kuzyn Karola Antoniego | ||
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1892 | 1904 | Henri Marius Gregoire | ||
1904 | 1908 | Jules Eugene Willot | ||
1908 | 1914 | Jacques Le Sellier z Chezelles | ||
1915 | 1919 | Emile Lapostat | ||
1919 | 1935 | Artur poeta | ||
1935 | 1942 | Leon Vaudron | ||
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1944 | 1948 | Marceau Verrier | ||
1948 | 1959 | Henri Lardot | ||
1959 | 1971 | Paule Michel | ||
1971 | 1977 | Karol Lambert | ||
1977 | 1989 | Gaston Froment | ||
1989 | W toku (stan na 28 maja 2020 r.) |
Charles-Édouard Law de Lauriston de Boubers | IDU ( PR ) | Rolnik Wiceprzewodniczący CC Chauny-Tergnier (2014 →) ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto miało 991 mieszkańców, o 1,49% mniej w porównaniu do 2013 r. ( Aisne : -1,25%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 160 | 1378 | 1449 | 1,403 | 1648 | 1643 | 1,658 | 1665 | 1600 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1527 | 1426 | 1331 | 1,191 | 1,177 | 1134 | 1,077 | 1001 | 1,019 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,055 | 912 | 908 | 402 | 568 | 618 | 646 | 664 | 658 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
698 | 660 | 574 | 635 | 775 | 774 | 811 | 963 | 1,010 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
991 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Kościół odbudowano w latach 30. XX wieku . Niektóre nawiązują stylem do kościołów ormiańskich lub gruzińskich. Zabiera mu podstawę starego kościoła z XIV -tego wieku, zniszczony w czasie I wojny światowej (fasady, dachu i ścian identyczny). Dzwonnica, dobudowana w 1835 roku do dachu na poziomie chóru, jest przebudowana niezależnie od elewacji południowej. Jego niesygnowane witraże poświęcone są Thérèse de Lisieux .
Z tego samego okresu pochodzi ratusz.
Zamek został przebudowany w 1928 roku według planów architektów Gustave Olive i Joseph Martin.
Ratusz Frières-Faillouël.
Kościół Frières-Faillouël.