Wiceprzewodniczący Rady Prefektury Indre-et-Loire ( d ) | |
---|---|
1866-1876 |
Narodziny |
15 sierpnia 1809 Neapol |
---|---|
Śmierć |
29 września 1889(w wieku 80 lat) Cerelles |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Antropolog , archeolog , malarz , badacz |
Pole | Orientalistyka |
---|
Jean-Baptiste Eugène Napoléon Flandin (zwykle Eugène Flandin ), urodzony w 1809 r. W Neapolu i zmarł w 1889 r. W Tours , jest francuskim malarzem orientalistycznym .
Był uczniem Horace'a Verneta .
W 1837 r. Towarzyszył armii francuskiej do Algierii .
W 1840 roku Flandin i architekt-archeolog Pascal Coste zostali wysłani przez Instytut z misją do Persji . Misja, kierowana przez Édouarda de Sercey , musi odnowić więzi polityczne i gospodarcze z opuszczonym od 1809 r. Teheranem , zebrać jak najwięcej informacji o rozwoju kraju pod rządami Mahometa Szacha oraz dokonać inwentaryzacji zabytków antycznych i współczesnych. Sercey, niezadowolony z zawiłości perskiej polityki, wkrótce został odwołany do Francji. Flandin i Coste muszą kontynuować podróż samotnie w bardzo trudnych warunkach. Mapa ich trasy nie jest jeszcze wytyczona, klimat jest surowy. „Teraz szliśmy parami i przez długi czas przemierzaliśmy niegościnne regiony, nie rozumiejąc ich języka, mało przyzwyczajeni do ich obyczajów i aż za dobrze znając ich fanatyzm ... Byliśmy w czasie, gdy upał był włączony. już silny miał zwiększyć trudności naszego zadania ... Nasz mały oddział składał się z pana Coste i mnie, francuskiego lokaja de chambre, genueńskiego kucharza, prawdziwego truciciela, który jednak odkupił swoją kulinarną ignorancję wiedzą jako dragoman . Dwa saïs prowadziły nasze konie ręczne, które musieliśmy codziennie zmieniać. Dziesięć jucznych mułów przewoziło nasz bagaż, na czele z trzema woźnicami mułów; poprzedziły nas dwa chah gulamy, nosiciele naszych firmanów, w pełni uzbrojeni i odpowiedzialni za wzbudzanie w nas szacunku, jak również za umieszczanie nas wszędzie ” .
Flandin i Coste przeżywają niebezpieczeństwa i choroby, a po dwóch i pół roku ciężkiej pracy wracają do Francji. Studiowali m.in. miasta Hamadan , Kermansza , Isfahan , Sziraz , Persepolis , Mosul , Aleppo , Konstantynopol . Za tę opisową pracę ikonograficzną, wykonaną do celów naukowych, Flandin otrzymał Legię Honorową w 1842 roku.
W 1844 roku Flandin powrócił na Bliski Wschód , do Mezopotamii . Francuski archeolog i dyplomata Paul Emile Botta poszukuje pozostałości starożytnej stolicy imperium asyryjskiego , Niniwy . On pierwszy wydobyty miejsce Kuyunik, to z Khorsabad gdzie odkrył bardzo piękne płaskorzeźby i rzeźby . Flandin spędza sześć miesięcy rysując je w trudnych warunkach. Ale chociaż wydał już album Monuments of Nineveh (1850), angielski archeolog Henry Layard udowadnia, że Niniwa to rzeczywiście Kuyunik, a nie Khorsabad.
W 1851 roku podpisał z Pascalem Coste niezwykłą podróż en Perse w sześciu tomach, będącą owocem ich obserwacji. W tym samym roku opublikował bardziej osobisty dziennik z podróży w dwóch tomach, niedawno wznowiony, następnie L'Orient w 1856 r. W czterech tomach oraz The History of the Knights of Rhodes w 1864 r.
Zakończył swoje życie w Touraine, między Cerelles i Tours. W Cerelles, którego był burmistrzem od 1850 do 1866 roku, mieszkał w Château de la Bédouère, wówczas chatelet, który zbudował w Roiville, gminie Cerelles. W Tours był radnym prefektury w 1865 r., A następnie wiceprzewodniczącym Rady Prefektury od 1866 do 1876 r. Jego imię nosi plac w Tours.
W 1999 roku irański reżyser Kioumars Derambakhsh nakręcił trzynaście filmów inspirowanych rysunkami Eugène Flandina w Persji: „Po obronie doktoratu wróciłem do Iranu i zacząłem kręcić relację z podróży Eugène-Napoléona Flandina, wielkiego francuskiego odkrywcy. Zrobiłem z niego 13 filmów. Flandin był malarzem i przybył do Iranu 160 lat temu. Pozostawił rysunki prawie wszystkich irańskich miast, od Persepolis po kopułę Soltanieh. Ja robiłem filmy z tych rysunków. Gdziekolwiek postawił statyw malarza, ja stawiam statyw do aparatu (pan Khatami zaproponował tę serię filmów Jacquesowi Chiracowi podczas spotkania we Francji) ” .
Jego pierwsze prace są inspirowane przez jego rodzimym Włoszech : Wnętrze weneckiego kościoła , Widok na Piazzeta i Pałacu Dożów w Wenecji , The Most Westchnień , Brzeg Neapolu , Portret młodego neapolitański na białym tle . Jego udział w podboju Algierii uczynił go chwilowo malarzem historii. Jego Capture of Constantine , wystawiony na Salonie Paryskim w 1839 roku, został zakupiony przez Ludwika Filipa , ale płótno zostało uszkodzone przez pociski podczas rewolucji 1848 roku . Jednak większość jego prac jest malarzem orientalistycznym. Podczas swoich podróży przeplata szkice archeologiczne (pomniki, płaskorzeźby ...) i portrety, sceny rodzajowe, miejskie pejzaże. Są akwarelami, czasem wzmocnionymi gwaszem. Rzadziej węgiel drzewny, czasem wzmocniony kredą ... Po powrocie do Francji bierze trochę oleju.
Nadal wysyłał do Salonu obrazy, takie jak Vue zabrane z Trypolisu w Syrii , 1857, Wnętrze bazaru w Teheranie , 1857 i The Sheik-el-Islam , czyli głowa religii Damaszku , powracający z Mekki . Przytoczmy też w scenach rodzajowych: Godzina modlitwy na Wschodzie , Taniec sułtana , Karawana na pustyni , Ablucje (1857) ... Miejskie krajobrazy: Miasto Wschodu z meczetem , Królewski meczet Isfahan , Widok Konstantynopola , Widok Scutari z Bosforu ...
Dalej Benezit
Dziedziniec Wielkiego Meczetu w Isfahanie
Pawilon ogrodu Fin (niedaleko Kachân )
Wnętrze łaźni tureckiej Kachân
Scena uliczna w Teheranie
W Tabriz : dom Hossein Khân