Autremencourt
| Autremencourt | |||||
 Turbina wiatrowa na terenie gminy. | |||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Hauts-de-France | ||||
| Departament | Aisne | ||||
| Miasto | Laon | ||||
| Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Pays de la Serre | ||||
|
Mandat burmistrza |
Dominik Potart 2020 -2026 |
||||
| Kod pocztowy | 02250 | ||||
| Wspólny kod | 02039 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Autremencourtois | ||||
|
Ludność miejska |
171 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 19 mieszkańców/km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 49°42′18″ północ, 3°47′14″ wschód | ||||
| Wysokość | Min. 73 m Maks. 140 m² |
||||
| Powierzchnia | 9,15 km 2 | ||||
| Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji |
Laon (gmina koronna) |
||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Marle | ||||
| Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
| |||||
Autremencourt jest francuski gmina znajduje się w dziale z Aisne w tych Hauts-de-France regionu .
Geografia
Gminy przygraniczne
| Voyenne | Marle | |
| Toulis-et-Attencourt |  |
La Neuville-Bosmont |
| Vesles-et-Caumont | Skórzany |
Sytuacja
W tekście, który napisał w 1883 r. na temat miejscowości Autremencourt , podtytuł Odpowiedź na kwestionariusz geograficzny , ówczesny nauczyciel pan Dewatine, wierny w tym ministerialnym instrukcjom, podaje cenne informacje na temat sytuacji wsi: astronomicznej, geograficznej i terytorialne .
Dowiadujemy się bowiem, że „terytorium gminy znajduje się między 49°41’10” a 49°43’30” szerokości geograficznej północnej i między 1°26’10” a 1°29’30” długości geograficznej wschodniej. Sama wioska zajmuje centralną część całego terytorium, a różne najwyższe punkty, które różnią się między 78 a 140 m wysokości, są następujące: najwyższe miejsce odpowiada równinom Bruised Wood i Gardens de Certeau , pomiędzy droga nr 9 i droga wiejska znana jako Certeau; następnie jesteś na 130 m, kiedy docierasz do miejsca zwanego Moulin des Halots , w kierunku Cuirieux terroir ; jesteśmy na 115 m, kiedy podążamy linią wspólnego zainteresowania, linią kolejową tamtych czasów, między Autremencourt a farmą Éraulcourt ; i idąc ścieżką, która prowadzi z Autremencourt do Toulis , przed zjazdem ze wzgórza wspinasz się na 106 m; wreszcie „w środku czubka terroir Autremencourt położonego pomiędzy farmami Attencourt i Caumont ” mamy 78 m wysokości.
Powierzchnia terenu gminy wynosi 897,27 ha, które dzieli się w następujący sposób: 857,50 ha gruntów ornych, 98,49 ha ogrodów i sadów, 93,50 ha lasów, 5, 22 gruntów zabudowanych, dróg i ścieżek oraz 2,56 savarów, kamieniołomów i wodopojów. Jeśli chodzi o terroir graniczące z Autremencourt, są Voyenne i Marle na wschodzie, Montigny-sous-Marle na północnym wschodzie , La Neuville-Bosmont na wschodzie, Cuirieux na południu, Vesles na południu -et-Caumont i wreszcie na zachód Toulis i Attencourt .
Terroir Autremencourt ma na ogół wygląd równiny, która obejmuje wzniesienia i nierówności. Woda deszczowa, którą otrzymuje, podąża za punktami spadku w kierunku południowo-zachodnim rzeki Souche , 3 km od Autremencourt, na terytoriach Vesles , Brazicourt i Toulis . Już w tym czasie notowano bardzo częste deszcze. Część północno-wschodnia, najwyższa, ma bardzo łagodne nachylenie. Ziemie Autremencourt są gliniaste, „co prawda trochę zimne, ale doskonałe do produkcji pszenicy”.
„Część przylegająca do terroir La Neuville-Bosmont zawiera również bardzo dobrą glebę”, kontynuuje pan Dewatine; trochę mniej gliniasty niż poprzednie, zawierający więcej krzemionki, mało lub wcale wapienia i nadający się do uprawy wszystkich zbóż. „Nie jest już tak samo dla mieszkańców graniczących z terroirami Cuirieux , Vesles i Attencourt ; są w większości lekkie lub wapienne; jest to najmniej bogata część gleby. „W kierunku zachodnim, graniczącym z terroirem Toulis , wciąż znajdują się gorsze działki, ale to wyjątek. Ziemia staje się coraz bardziej żyzna, gdy zbliża się do wioski Autremencourt. „Na północy, graniczącej z terroirami Voyenne i Marle , teren jest jeśli nie bardziej nierówny, to przynajmniej bardziej niespokojny. Zawiera gleby gliniaste i niektóre wapienie. Możemy zatem wnioskować, że terytorium gminy Autremencourt można określić pod nazwą rodzajową gliny i wapienia . "
Planowanie miasta
Typologia
Autremencourt to miasteczko wiejskie. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Laon , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 106 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie terenu
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (97,3% w 2018 roku), niemniej jednak zmniejszająca porównaniu z rokiem 1990 (100%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (96,2%), tereny zurbanizowane (2,7%), niejednorodne tereny rolne (1,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Historia
Toponimii
Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w ramach łacińskiej nazwie Ostremoncutris w 1135 w kartulariusz z opactwa Saint-Martin de Laon . Nazwa będzie się zmieniać wielokrotnie w zależności od różnych transkrypcji: Ostremontcurt, Ostremencourt, Autermencourt, Autremoncourt, Oultremencourt, Aultremencourt, Autrenfencour na mapie Cassini w XVIII wieku i wreszcie obecną pisownię Autremencourt w XIX wieku.
Osada Éraucourt była cytowana w 1065 pod łacińską nazwą Airoldicurtis, następnie Arialdicute, Erancourt, Erolcourt, Héraucourt, Raucourt, Erraucourt, a następnie Eraucourt .
Mapa Cassini
The mapę Cassini wynika, że w 18 wieku, Autremencourt była parafia znajduje się daleko od wszystkich dróg utwardzonych.
Po prawej stronie zniknął Moulin d'Autremencourt, który nazywał się Moulin des Halots. Dziś o swojej obecności przypomina Rue du moulin.
W 1880 r. w przysiółku Eraucourt mieszkało 30 osób, a w młynie 5 osób.
W swojej monografii o wsi opublikowanej w 1880 roku nauczyciel napisał: „Moulin des Halots” obraca się tak rzadko, że prawie nie daje znaku życia. Ten młyn od 1668 roku jest zajmowany przez rodziny Jumeaucourt, Gossart, Lefèvre, Demoisy, a obecnie przez rodzinę Delplache, która od 70 lat prowadzi go od ojca do syna .
W 1874 r. w Autremencourt działała cukrownia należąca do Meunier et Cie .
W 1863 r. burmistrzem wsi był M Meunier. W czerwcu 1867 r. na wściekliznę zmarło dziecko z miasteczka po ukąszeniu przez psa (przeczytaj artykuł).
Polityka i administracja
Podział terytorialny
Gmina Autremencourt jest członkiem wspólnoty gmin Pays de la Serre , publicznej instytucji współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym utworzonym17 grudnia 1992z siedzibą w Crécy-sur-Serre . Ten ostatni jest również członkiem innych grup międzygminnych.
Administracyjnie jest on dołączony do dzielnicy Laon , w dziale z Aisne i regionie Hauts-de-France . Na poziomie wyborczym zależy to od kantonu Marle w wyborach radnych departamentalnych , ponieważ redystrybucja kantonalna z 2014 r. weszła w życie w 2015 r., oraz od trzeciego okręgu Aisne w wyborach parlamentarnych , od ostatniej dywizji wyborczej. 2010 .
Administracja miejska
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Burmistrzowie przed 1945 r.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1945 | 1965 | Stanisław Bréval | właściciel | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1971 | 1995 | Abel Gerboux | rolnik | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1995 | W toku (stan na 11 lipca 2020 r.) |
Dominik Potart | SE (bez etykiet) | Kierownik ds. technicznych i bezpieczeństwa ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 171 mieszkańców, o 3,39% mniej w porównaniu do 2013 r. ( Aisne : -1,25%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 309 | 276 | 334 | 306 | 387 | 374 | 374 | 400 | 396 |
| 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 375 | 362 | 380 | 405 | 463 | 428 | 412 | 390 | 425 |
| 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 366 | 369 | 344 | 251 | 294 | 270 | 297 | 256 | 296 |
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2012 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 191 | 193 | 152 | 149 | 125 | 162 | 166 | 166 | 178 |
| 2017 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 169 | 171 | - | - | - | - | - | - | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
Wieś Autremencourt ma do odkrycia trzy zamki i kościół:
- obronny kościół Saint-Martin u podnóża seigneurial zamku;
- Zamek Autremencourt, dwór sięga XII th wieku. Budynki zniszczone przez wojny i przebudowane regularnie aż do połowy XIX th wieku. Dom rodziny Micberthów ;
- Zamek Stary Ford, zbudowany w XIX XX wieku na miejscu lenno o tej samej nazwie przez Meunier Varlemont. Brigitte Ramolino de Coll Alto, potomka rodziny Marii-Létizii Ramolino , matki Napoleona Bonaparte i właścicielki przez męża Stanislasa Brévala, podjęła się prac upiększających, niestety przedwcześnie zmarła. Dziś nieruchomość należy do fundacji White Butterflies , Savart;
- Lorisse warownia zamek, Madness , (znany również jako Richard Castle), podniesione do XIX -tego wieku, zniszczonego przez pożar w ostatnim stuleciu.
Osobowości związane z gminą
- Thomas d'Autremencourt (1188) brał udział w IV krucjacie w Grecji i został pierwszym władcą Salony lub Sole (niedaleko Delf , między Parnasem a Zatoką Koryncką ). Osiadł na starożytnego akropolu z Amphissa i założyli swój dom w bizantyjskiej twierdzy z którego wykonany potężny zamek, który zajmuje ważną pozycję strategiczną.
- Louis-Alexandre Stoppa d'Autremencourt, został mianowany majorem pułku gwardii, z komisją kapitana, 20 lipca 1695. Został odznaczony krzyżem Saint-Louis , 20 lutego 1700, a trzy lata później, po rezygnacji Jean-Baptiste Stoppa otrzymał połowę dziesiątej kompanii. Jego żoną była Élisabeth-Louise Lottin de Charny, najmłodsza córka Nicolasa-Louisa François Lottina, hrabiego Charny, prezesa paryskiego sądu i Louise Larcher, jego pierwszej żony. Zmarł 6 września 1717 r.
- Jego najmłodszy syn, Pierre-Alexandre Stoppa , rycerz, pan Autremencourt, Corneil, Rebais i innych, był kapitanem pułku Gwardii Szwajcarskiej Jego Królewskiej Mości, podobnie jak jego ojciec. Złożył wiarę i hołd jako spadkobierca ojca 26 lipca 1731 r. i ziewnął swój wykaz 19 stycznia 1733 r. Jego żoną była Jeanne-Marguerite Gloutz, córka Jean-Victora Gloutza, rycerza Saint-Louis, a on sam kapitan- porucznik w pułku gwardii szwajcarskiej, członek wielkiej rady Solothurn , miasta Konfederacji położonego nad Aare . Mieli dwie córki, Agnès-Marguerite i Angélique-Madeleine Stoppa, które były Demoiselles d'Autremencourt.
- Augustin-Gabriel, hrabia d'Aboville , par francuski, urodzony 20 marca 1774 r. w La Fère, z gałęzi rodziny Pikardii, jest żołnierzem-emerytem i podobnie jak wielu jego poprzedników, takich jak Stoppa, częściej w pole, na czele swoich wojsk, niż na swoich ziemiach w Autremencourtoises: „wszedł artylerii jako porucznik w 1789 roku”, to w rzeczywistości określonej w Powszechnej Nobiliary „zdobył tam wszystkie swoje szeregi de genialnych usług w Niemczech, Włoszech, Holandii, Portugalii i Hiszpanii w 1813 r. Mianowany marszałkiem obozu w 1809 r., oficerem Legii Honorowej przy instytucji tego orderu, dowódcą 23 czerwca 1810 r. został rycerzem Korony Żelaznej w 1807 i rycerz St. Louis w 1814. z małżeństwa zawartego 25 lipca 1816 z M lle Carolina Nathalie Drouin Rocheplatte, córką hrabiego Rocheplatte, oficera Legii Honorowej, burmistrza Orleanu i zastępcy Loiret w ramach Restauracji, sama zmarła w Pau, 15 października 1832 r. miał dwóch synów i przedwcześnie przekazał starszemu dziedzictwo parostwa, 15 sierpnia 1820 r.”. Jego drugi syn, Auguste-Ernest, wicehrabia d'Aboville, urodzony w Paryżu 4 grudnia 1819 r. z Augustin-Gabriel i Caroline-Nathalie de Drouin de Rocheplatte, zrezygnowany porucznik artylerii, burmistrz Gluxu (1858-1861), zastępca Loiret w Zgromadzeniu Narodowym (1871), zmarł na początku XX e wieku. Odziedziczył zamek Autremencourt po śmierci ojca i sprzedał go w 1844 roku ludziom z Crécy-sur-Serre
- Jules-Ernest Pasquier , były zastępca Aisne, burmistrz Autremencourt (1898-1910), został wybrany 22 września 1889 r., jako zastępca pod szyldem rewizjonistycznego konserwatysty , w „związku praw” zacementowanym przez Georgesa Boulangera . Zmarł 11 marca 1928 r. i pochowany na cmentarzu miejskim.
- Michel-Georges Micberth (1945-2013) , pisarz, poeta, broszura, dyrektor zbioru Monografie miast i wsi we Francji , Le Livre d'Histoire-Lorisse .
Aby wejść głębiej
Bibliografia
- Dominique Barthelemy, Początki feudalnej Laonnois, rozliczenia i fundamencie zwierzchnictwa xi y i XII th stulecia. Archiwa departamentalne Aisne.
- Fulgenne Dewatine, monografia (Odpowiedź na kwestionariusz geograficzny) poświęcona Autremencourt. 1883.
- Autremencourt (Histoire d') , Monografie miast i wsi we Francji . François Richard, 2002, 14 X 20, br., 394 s. ( ISBN 2-84373-131-3 )
- Laonnois (Le) Feudalny - Tom III. Maxime de Sars, 1997, repr. zmiany. 1929, 20 X 30, BR, 790 s. ( ISBN 2-84178-138-0 )
- Marle: Historia miasta i okolic autorstwa Coëta (Émile) i Lefèvre (Charles). Wyd. 1897. Reed. Księga Historii, 1993.
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Uwagi i referencje
Uwagi
- Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w grudniu 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej dnia14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
- Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
- „ Zonage rural ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 23 marca 2021 r. )
- " miejska gmina-definition " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 23 marca 2021 )
- „ Zrozumienie siatki gęstości ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 23 marca 2021 r. )
- " Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 )
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
- „ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 20 maja 2021 )
- IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 20 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
- https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k39289w/f59.item
- https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k39289w/f144.item
- https://archives.aisne.fr/ark:/63271/vta551a4273536b6/daogrp/0/layout:linear/idsearch:RECH_7c644a42887c081726f28682eb70b389#id:2034733539?gallery=true&brightnesser=1000.00&jasność=100.00&jasność=10u 6 i obrót = 0,000
- https://archives.aisne.fr/ark:/63271/vta551a4273536b6/daogrp/0/layout:linear/idsearch:RECH_7c644a42887c081726f28682eb70b389#id:2029192413? =11,99-25,99 10 i obrót = 0,000
- https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k1188458p/f13.item.r=Autremencourt
- https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Autremencourt_Cas_de_rage_en_1867.jpg
- „ Społeczność gmin Pays de la Serre – arkusz opisowy na dzień 1 kwietnia 2020 r. ” , https://www.banatic.interieur.gouv.fr/ (dostęp 19 kwietnia 2020 r. )
- „ Dziennik Kod geograficznie załączniki Miasto Autremencourt ” , na tej stronie INSEE (dostęp 19 kwietnia 2020 ) .
- „ Wydział wyborczy Aisne (przed i po reformie 2010 r.) ” , http://www.politiquemania.com/ (dostęp 19 kwietnia 2020 r . ) .
- Prefektura l'Aisne skonsultowana 7 lipca 2008 r.
- „ Lista burmistrzów Aisne ” [xls] , Prefektura Aisne,12 maja 2014 r.(dostęp 26 lipca 2014 )
- Organizacja spisu na insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
- Towarzysze Villehardouina autorstwa Jeana Longnona. Księgarnia Droz, 1978.
- pułku gwardii szwajcarskiej w służbie Francji przez Rodolphe de Castella de Delley. Wydania uniwersyteckie Fryburg, Szwajcaria, 1964.
