EN : Zagrożony
Perski wiesiołka ( Equus hemionus onager ) jest podgatunkiem z wiesiołka (azjatycki dziki osioł) native do Iranu . Jest wymieniony wśród gatunków o wysokim ryzyku wyginięcia na wolności, z nieco ponad 600 osobnikami na wolności i około 30 w niewoli w Ameryce Północnej .
Nazwa perskiego wiesiołka pochodzi od gur , co po persku oznacza „szybki” , oraz od ono , co oznacza „osioł”.
Czasami termin wiesiołek jest używany specjalnie w odniesieniu do tego podgatunku, co może prowadzić do pomylenia z innymi azjatyckimi gatunkami dzikiego osła, znanymi również jako wiesiołek. Brak jest dostępnych informacji o biologii tego podgatunku i różnicach między nim a innymi, co utrudnia wysiłki poświęcone jego ochronie.
Wiesiołek perski został kiedyś znaleziony w znacznych ilościach od Bliskiego Wschodu po Chiny. Z XIX -tego wieku , jego populacja zmniejszyła. Jednak od XIX -tego wieku , jego populacja zmniejszyła się do kilku tysięcy osób. Obecnie na wolności występuje ponad 600 osobników.
Wiesiołek może żyć nawet 40 lat.
Ten wiesiołek dwuletni żyje w stadach, grupach od 10 do 20 osobników, składających się z dominującego samca i kilku samic z młodymi. Niektóre starsze ogiery mogą żyć samotnie, podczas gdy pewne warunki ekologiczne mogą powodować gromadzenie się izolowanych samców.
ReprodukcjaSezon lęgowy przypada na czerwiec. Ciąża trwa rok, po czym matka izoluje się, aby urodzić dziecko. Młode są odsadzane między 18 a 24 miesiącem życia i stają się niezależne w wieku około dwóch lat. Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku około 2 lat, a samce w wieku około 3 lat.
Zasięg perskiego wiesiołka rozciąga się od Mongolii po Arabię Saudyjską na jej wschodnich i zachodnich granicach oraz od Rosji po Kazachstan na jej północnych i południowych granicach.
Wiesiołek perski zamieszkuje górskie stepy, półpustynne ziemie i bardziej ogólnie pustynne równiny. Największa populacja perskiego wiesiołka występuje w Parku Narodowym Khar Turan w Iranie .
Perski wiesiołka jest uważany za krytycznie zagrożone przez IUCN . Jest gotowany na mięso i skórę, ale także konkuruje o pożywienie ze zwierzętami, a także cierpi z powodu suszy.
Wiesiołek to gatunek, na który polowanie jest zabronione. Europejskie Stowarzyszenie Ogrodów Zoologicznych i Akwariów (EAZA) włączyła perskiego wiesiołka w Europejskim Programie zagrożonych gatunków , która polega na hodowli osobników w niewoli i przywracające niektóre z nich do swojego pierwotnego zakresu.
Plik 30 sierpnia 2014, ogłoszenie trzech narodzin perskiego wiesiołka odnotowano w Parku Narodowym Khar Turan, niedaleko Shahroud w prowincji Semnan , gdzie występuje największa populacja tych koniowatych.
NiewolaKilka onagerów jest hodowanych w europejskich ogrodach zoologicznych. Smithsonian Conservation Biology Institute w Front Royal w Wirginii (USA) również hoduje osobniki i miał dwa porody wczerwiec 2015. Pierwsza sztuczna inseminacja dzikich koniowatych miała miejsce u perskiego wiesiołka i zaowocowała narodzinami dwóch młodych w centrum ochrony przyrody w Ohio, we współpracy z Smithsonian Conservation Biology Institute.
Projekty reintrodukcjiOd 2003 roku perskie onagery zostały ponownie wprowadzone do Arabii Saudyjskiej , gdzie przed zniknięciem żył syryjski osioł ( Equus hemionus hemippus ). Ponownie wprowadzone osobniki żyją na pustyni, w porze suchej żerując na trawach, gałęziach lub materiałach leśnych.
W 1968 roku jedenastu perskich i turkmeńskich (kulan) jedenastu aniołów zostało wziętych do niewoli w izraelskim sanktuarium i rozmnażania przez rodzenie hybryd . Ich potomkowie zostali ponownie sprowadzeni do Gór Negew, aby zastąpić wymarłe lokalne podgatunki. Od tego czasu populacja wiesiołka pozostaje stabilna i wynosi około 200 osobników.