Emmanuelle de Dampierre

Emmanuelle de Dampierre Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Emmanuelle z matką Vittorią Ruspoli i rodzeństwem w 1922 roku .

Papiery wartościowe

Żona legitymistycznego pretendenta
do tronu Francji i Nawarry

28 lutego 1941 - 6 maja 1947
( 6 lat i 6 dni )

Kluczowe dane
Poprzednik Victoire-Eugénie de Battenberg
Następca Carmen Martínez-Bordiú y Franco

Żona pretendenta karlistów
do tronu Hiszpanii

28 lutego 1941 - 6 maja 1947
( 6 lat i 6 dni )

Kluczowe dane
Poprzednik Victoire-Eugénie de Battenberg
Następca Carmen Martínez-Bordiú y Franco
Biografia
Tytuł Księżna Anjou
Księżna Segowii
Dynastia Dom Dampierre
Dom Bourbon
Nagrody Pani Czerwonego Krzyża
Pani Królewskiego Towarzystwa Jeździeckiego w Sewilli
Imię i nazwisko Vittoria Jeanne Emmanuelle Joséphine Pierre Marie de Dampierre
Narodziny 8 listopada 1913
Rzym ( Włochy )
Śmierć 2 maja 2012
Rzym ( Włochy )
Tata Roger de Dampierre (1892-1975)
Matka Vittoria Ruspoli (1892-1982)
Małżonkowie Jacques de Bourbon
(1935-1947)
cywilnie: Antonio Sozzani (1949-2007)
Dzieci Alphonse de Bourbon
Gonzalve de Bourbon
Religia katolicyzm
Żona legitymistycznego pretendenta do tronu Francji

Emmanuelle de Dampierre , która nosiła kurtuazyjne tytuły księżnej Andegaweńskiej i księżnej Segowii , urodzonej w Rzymie , Włochy ,8 listopada 1913 i zmarł w tym samym mieście dnia 2 maja 2012Jest pierwszą żoną Jacques-Henri de Burbon , książę Andegawenii i księcia Segowii , legitymista powoda do tronu Francji i powoda Alphonsist i karlisty do tronu Hiszpanii , i dlatego jest uważany przez jego zwolenników jako księżna Andegawenii i Księżna Segowii.

Rodzina

Emmanuelle de Dampierre jest najstarsza córka Roger de Dampierre ( +1.892 - +1.975 ), wicehrabia od Dampierre , Papieska książę San Lorenzo Nuovo , a szlachcic z Viterbo , i jego włoskiej żony donna Vittoria Ruspoli ( 1892 - 1982 ), książąt od Poggio Suasa i Cerveteri .

4 marca 1935wyszła za mąż w Rzymie, w kościele Saint-Ignace-de-Loyola , Jacques-Henri de Bourbon ( 1908 - 1975 ), książę Segowii, drugi syn króla Alfonsa XIII , który udał się na wygnanie, a następnie obalili go Hiszpanie Republika.

Para miała dwoje dzieci:

Na płaszczyźnie czysto cywilnej małżeństwo Emmanuelle de Dampierre i Jacques-Henri de Bourbon zostało unieważnione przez sąd cywilny w Ilfov w Bukareszcie , Rumunia , dnia6 maja 1947. Cywilne unieważnienie jest następnie zatwierdzane we Włoszech przez Sąd Apelacyjny w Turynie pod przewodnictwem Domenico Riccardo Peretti Griva  (it) , który nakazuje transkrypcję do rejestru cywilnego Rzymu w dniu3 czerwca 1949. Jednak związek nigdy nie jest anulowany przez Kościół i pozostaje ważny we Francji i Hiszpanii. W 2012 roku książę Anjou ogłosi śmierć swojej babki ze strony ojca, nazywając ją „wdową po M gr Jacques de Bourbon, księciu Andegawenii i Segowii” .

21 listopada 1949Emmanuelle de Dampierre żonaty cywilnej w Wiedniu , w Austrii , z Milanese Antonio Sozzani ( 1918 - 2007 ), makler i syn bankiera Cesare Sozzani i Cristina Alemani.

Biografia

Młodość Emmanuelle de Dampierre była poważnie naznaczona rozwodem jej rodziców w 1930 roku i trudnościami finansowymi, jakie jej matka miała w wyniku tego wydarzenia. Pozbawiona pieniędzy rodzina Emmanuelle popycha ją więc do znalezienia dobrego partnera, co wydaje się mieć miejsce, gdy w 1935 roku poślubiła drugiego syna zdetronizowanego króla Alfonsa XIII , księcia Jacques-Henri de Bourbon , który nosi tytuł dzięki uprzejmości księcia Segovia (z której Franco nigdy nie zrobi im oficjalnej koncesji).

Dla niektórych hiszpańskich rojalistów, dla których wyrzeczenie się męża (którego on wyzwie w 1949 roku) jest nieważne, jest ona nawet przyszłą królową Hiszpanii .

Jednak małżeństwo zakończyło się fiaskiem. Emmanuelle de Dampierre wkrótce odkrywa, że ​​jej mąż jest niewierny, że jest rozrzutnikiem i że ma też problemy z alkoholizmem. Z biegiem lat relacje pary pogorszyły się, pomimo narodzin dwóch synów, Alphonse'a i Gonzalve'a . Ostatecznie para rozstała się w 1947 roku, a ich dwoje dzieci trafiło do szkoły z internatem w Szwajcarii , gdzie spędzili większość wakacji szkolnych.

Jakiś czas później Emmanuelle ponownie wyszła za mąż we Włoszech cywilnie za Antonio Sozzani, z którym rozstała się dwie dekady później.

Lata 80. były dla Emmanuelle de Dampierre bardzo trudnym okresem. Po trzech latach separacji jego najstarszy syn, Alphonse de Bourbon, wraz z żoną rozwiedli się w 1982 roku . Dwa lata później, w 1984 roku , poważny wypadek samochodowy kosztował życie najstarszego syna księcia, François de Bourbon ( 1972 - 1984 ), podczas gdy Alphonse i jego drugi syn zostali ciężko ranni. Wreszcie, w 1989 roku , Alphonse de Bourbon zmarł w wyniku poważnej kontuzji szyi w wypadku narciarskim w Stanach Zjednoczonych .

Emmanuelle de Dampierre stara się więc wziąć pod swoje skrzydła swojego ostatniego wnuka, Louisa de Bourbon , księcia Anjou, ale ostatecznie to z jej drugą babcią, Maríą del Carmen Franco y Polo (1926-2017), to się zgadza. Emmanuelle de Dampierre towarzyszy jednak legitymistycznemu pretendentowi lub reprezentuje go podczas różnych oficjalnych uroczystości, takich jak msza rocznicowa śmierci Ludwika XVI, która odbywa się co roku 21 stycznia . Księżna Andegawenii i Segowii jest również zaangażowana w spory między Orleanem a Burbonami , o czym świadczą jej wypowiedzi podczas przypisywania kurtuazyjnego tytułu księcia Andegawenii Karolowi Filipowi Orleańskiemu przez jego wuja, hrabiego Paryża .

W 2003 roku hiszpańska prasa szeroko omówiła w mediach publikację wspomnień Emmanuelle de Dampierre: El Mundo i ¡Hola! publikują długie fragmenty, podczas gdy gazeta ABC i dziennik El País publikują niepochlebne recenzje.

Zmarła 2 maja 2012 roku w Rzymie w wieku 98 lat. Jego pogrzeb odbył się 11 maja 2012 r. w kościele Notre-Dame du Val-de-Grâce przez kapelana rodziny Christiana-Philippe Chanuta . Została wtedy pochowana w rodzinnej krypcie Dampierre na cmentarzu Passy .

Tytuł grzecznościowy

Emmanuelle, księżna Andegawenii i Segowii Formuły grzecznościowe
Pośredni Jego Królewska Wysokość
Bezpośredni Wasza Wysokość
Alternatywny Pani

Tytuły noszone obecnie przez członków rodu Burbonów nie mają legalnego istnienia we Francji – ani tytuł księcia de Segovia w Hiszpanii – i są uważane za tytuły grzecznościowe. Przypisuje je najstarszy z Burbonów . Żona ówczesna wdowa po księciu Anjou i Segowii, Emmanuelle de Dampierre nosiła następujące tytuły:

Herb

Od 28 lutego 1941Emmanuelle de Dampierre nosił herb składających się na prawej stronie z pełnymi rękami Francji , a na lewym boku z rękami w domu Dampierre , tarcze zwieńczony przez fleurdelized koronie z królów Francji .

W kulturze popularnej

W rolę Emmanuelle de Dampierre wcieliła się aktorka Fiorella Faltoyano w pierwszym i drugim odcinku hiszpańskiego miniserialu Alfonso, el príncipe maldito ( 2010 ).

Nagrody

Pochodzenie

                                 
  16. Markiz Aymar de Dampierre , rówieśnik Francji
 
         
  8. Wicehrabia Henri de Dampierre  
 
               
  17. Wicehrabina Julie Charlotte d'Abbadie de Saint-Germain
 
         
  4. Richard Dampierre , 1 st  Duke of San Lorenzo Nuovo  
 
                     
  18. Franciszek Proteusz Corbin
 
         
  9. Elżbieta Tayloe Corbin  
 
               
  19. Agnes Rebecca Hamilton
 
         
  2. Roger de Dampierre , 2 e  książę San Lorenzo Nuovo  
 
                           
  20. Antoine Carraby
 
         
  10. Pierre Étienne Carraby  
 
               
  21. Jeanne Marie Leroy
 
         
  5. Jeanne Marie Carraby  
 
                     
  22. Charles Ybry, burmistrz Neuilly-sur-Seine
 
         
  11. Marie Małgorzata Ybry  
 
               
  23. Clotilde Delbar
 
         
  1. Emmanuelle de Dampierre  
 
                                 
  24. Don Francesco Ruspoli 3 e  Książę Cerveteri
 
         
  12. Książę Don Bartolomeo Ruspoli  
 
               
  25. Hrabina Maria Leopoldina von Khevenhüller-Metsch
 
         
  6. Don Emanuele Ruspoli , 1 st  Książę Poggio Suasa  
 
                     
  26. Valerio Ratti
 
         
  13. Karolina Ratti  
 
               
  27. Luigia Masucci
 
         
  3. Księżniczka Donna Vittoria Ruspoli autorstwa Poggio Suasa  
 
                           
  28. Lewis Agur Curtis
 
         
  14. Joseph David Beers-Curtis  
 
               
  29. Piwa Mary Elizabeth
 
         
  7. Josephine Mary Beers-Curtis  
 
                     
  30. Jerzy Waszyngton Giles
 
         
  15. Elizabeth Shipton-Giles  
 
               
  31. Elżbieta Ogden
 
         

Pracuje

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Administracja francuska wydała Emmanuelle de Dampierre dokumenty tożsamości na nazwisko „de Dampierre, Vittoria Jeanne Emmanuelle Joseph Pierre Marie. JKW Księżna Andegawenii i Segowii” .

Bibliografia

  1. Stan cywilny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Nantes, akt urodzenia „(CSL) ROME.1913..00004. »: Patrick Van Kerrebrouck we współpracy z Christophe Brun (pref. Hervé Pinoteau ), Nowa historia genealogiczna dostojnego domu we Francji , t. 4: La maison de Bourbon - 1256-2004 , 2 nd ed., Vol. 1, s.  265, przypis 29, Villeneuve d'Ascq: Patrick Van Kerrebrouck (wyd. własne), 2004, 491 s.   ( ISBN  2950150950 ) .
  2. Komunikat o śmierci wydany przez Institut Duc d'Anjou
  3. Esquela ABC , z datą 3 maja.
  4. Europejska heraldyka ... blog
  5. Tytuł grzecznościowy.
  6. Duca di San Lorenzo. Dom Dampierre
  7. Quid , „Potomkowie starożytnych władców”
  8. Suwerenny konstytuant Cortes ogłosił „winnym zdrady stanu” i „wyjęty spod prawa” „Alfonso de Borbón y Habsburgo-Lorena”, „który był królem Hiszpanii” . „Don Alfonso de Borbón zostanie pozbawiony wszelkich godności, praw i tytułów, których nie będzie mógł używać ani w Hiszpanii, ani poza nią, a których naród hiszpański głosem swoich przedstawicieli wybranych do głosowania na nowe standardy państwa hiszpańskiego, deklaruje, że obaliło, bez możliwości domagania się ich w przyszłości, dla siebie jak dla swoich następców. »  : Ustawa z 26 listopada 1931 ( [1] i [2] ). Franco uchyli to prawo w 1938 roku, nie nadając jednak Alfonsowi XIII królewskiego tytułu: [3] .
  9. Wilde 2013 , s.  127.
  10. Wilde 2013 , s.  126.
  11. .
  12. „Informacja prasowa: Śmierć Emmanuelle de Dampierre” (wersja z 30 czerwca 2014 r. w Internet Archive ) , na stronie Institut Duc d'Anjou ,4 maja 2012.
  13. Dla niektórych autorów byłoby to nawet małżeństwo przymusowe. El Mundo , „Don Alfonso, de visita en La Zarzuela:„ Aquí debería estar yo ”, 22 października 2003
  14. El Mundo , „Así presionaron a Jaime para que renunciara al trono”, 19 października 2003  : według księżnej Anjou i Segowii, „  en opinión del marques de Villamagna y de otros muchos, nuestro matrimonio nunca debió ser un impedimento że Jaime hubiera podido reinar. Según su tesis, el Rey debería haber sido Jaime y el heredero, mi hijo Alfonso  ” .
  15. El Mundo , „Memorias y olvidos de Emanuela de Dampierre”, 23 października 2003 r.
  16. „Apanaż w debacie” o artylerii królewskiej
  17. ABC , „Fantasmas de palacio”, 18 października 2003
  18. Czyści ludzie
  19. „Ten tytuł nigdy nie miał legalnego istnienia w Hiszpanii (był to po prostu prezent od Alfonsa XIII na wygnaniu , którego nie sformalizował jego wnuk i następca króla Juana Carlosa)”  : Juan Balansó , CCI: badacze średniozaawansowani i ciekawi , n o  468, maj 1990, s.  432 ( ISSN  0994-4532 ) ( BNF Wskazówki n O  FRBNF34412422 ) .
  20. Europejska heraldyka ... blog
  21. Informacje o IMDB .
  22. Numen cyfrowy
  23. Ortiz de Pinedo

Zobacz również

Bibliografia

Prasa internetowa

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne