Edmond Campion

Edmond Campion
Przykładowe zdjęcie artykułu Edmond Campion
Ojciec Edmond Campion, angielski męczennik
Kapłan, męczennik i święty
Narodziny 24 stycznia 1540
Londyn Anglia
Śmierć 1 st grudzień 1581 (41 lat)
Londyn Anglia
Zakon religijny Towarzystwo Jezusa
Beatyfikacja 1886
przez Leona XIII
Kanonizacja 1970  Rzym
przez Pawła VI
Czczony przez Jezuici angielscy
Przyjęcie 1 grudzień
Święty patron pisarze

Saint Edmond Campion , urodzony dnia24 stycznia 1540w Londynie i zmarł (stracony) dnia1 st grudzień 1581także w Londynie jest angielskim księdzem katolickim należącym do Towarzystwa Jezusowego  ; Jest to jeden z męczenników katolików panowania Elżbiety I ponownego Anglii .

W 1970 roku został kanonizowany przez Pawła VI . Kościół rzymskokatolicki , który teraz widzi go jako jednego ze swoich świętych , to upamiętnia 1 st grudzień czy czterdziestu męczenników Anglii i Walii w dniu 25 października.

Biografia

Urodzony w Londynie , kształcił się w Christ's Hospital , a już na uniwersytecie jest ilustrowany jako genialny mówca, zwłaszcza St. John's College of Oxford , wygłaszając przemówienia przed katolicką Queen Mary 1 st of England i na pogrzebie Amy. Robsart i Thomas White  (w) . Kilka lat później zdobył szacunek Elizabeth I ponownie i ochrony William Cecil i Robert Dudley , kiedy przewidywał stać się kolejnym arcybiskupem Canterbury .

Jego spotkanie z Richardem Cheyney , biskupa Gloucester , było decydujące dla niego, ponieważ skłoniło jego konwersję do wiary w Kościele Katolickim . Jednak niechętnie został diakonem w Kościele anglikańskim . Plotki o jego nagłym nawróceniu zmusiły go do rezygnacji z urzędu „prokuratora” (nadzorcy) i wolał wyprowadzić się z kraju. Wkrótce wyjechał do Irlandii, aby założyć Uniwersytet w Dublinie .

W Irlandii został korepetytorem Richarda Stanihursta, syna przewodniczącego parlamentu irlandzkiego , i jednocześnie otrzymał pomoc od gubernatora Sir Henry'ego Sidneya .

Kiedy Sidney został wezwany do Anglii , Campion został przeniesiony do domu Patricka Barnewalla w Turvey w regionie English Pale na wschodnim wybrzeżu Irlandii, aby uniknąć więzienia i tortur . Przez trzy miesiące przyjął nazwisko pan Patrick, napisał krótką historię Irlandii i udało mu się uciec przed prześladowcami.

W 1571 roku Campion potajemnie opuścił Irlandię i przybył do Douai w południowej Holandii , miasta, w którym znajdowało się kilka akademickich i religijnych instytucji angielskich katolików na wygnaniu. tam został publicznie pojednany z Kościołem rzymskokatolickim i przyjął Eucharystię, której odmawiał przez ostatnie dwanaście lat. Został przyjęty do English College of Douai , założonego przez Williama Allena , innego religijnego uchodźcę z Oksfordu. Jego przybycie stymulowało przybycie kilku innych uczniów do Douai. W 1573 wstąpił do Towarzystwa Jezusowego i odbył nowicjat w Rzymie . Zakończył się jego jezuicki trening, święcenia kapłańskie przyjął w 1580 r. W Pradze w Czechach (obecnie Czechy ).

W 1580 roku rozpoczęła się misja jezuicka do Anglii. Campion towarzyszył Robertowi Persons, ale szybko zdał sobie sprawę, że zostali zauważeni przez policję rządową. Przebrany za handlarza biżuterią głosił w półpoufny sposób i obdarzony dobrym długopisem układał broszury przeciwko kościołowi rządowemu. Jego wrogowie wytropili go i zabrali do Tower of London .

Był przesłuchiwany przez samą królową Elżbietę, która chciała zmusić go do wyrzeczenia się wiary katolickiej , ale odmówił odstępstwa . Za zgodą królowej był długo przetrzymywany w więzieniu i dwukrotnie musiał znosić sztalugi . Dołożono wszelkich starań, aby wyrzekł się wiary poprzez tortury.

Krążyły plotki, że przyznał się i poddał anglikanizmowi . Plotka bezpodstawna. W desperacji jego przeciwnicy zmusili go do wygłoszenia czterech wykładów we wrześniu 1581 roku. Mimo że wciąż był wstrząśnięty torturami , wywarł wrażenie na zgromadzonej przed nim publiczności.

Po dalszych torturach 31 października Pałac Westminsterski oskarżył go o spiskowanie przeciwko bezpieczeństwu państwa i został uznany za winnego. Odpowiedział: „Jeśli nasza religia zdradza, zasługujemy na potępienie; ale poza tym jesteśmy i byliśmy prawdziwymi poddanymi królowej zawsze. „ Jeszcze ważniejsza była jego wizja prześladowań katolików: „ Potępiając nas, potępiacie swoich własnych przodków, potępiacie wszystkich byłych biskupów i królów, potępiacie wszystko, co kiedyś było chwałą Anglii ”. Odpowiedział na karę śmierci za zdradę, śpiewając Te Deum laudamus , a po spędzeniu ostatnich dni na modlitwie został przywieziony z dwoma towarzyszami do Tyburn , miejsca egzekucji w Londynie, gdzie został „powieszony, wleczony i postawiony”. 1 st grudnia 1581.

Cześć i pamięć

Źródła

Bibliografia

Dopełnienia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne