Diecezja Genewa (la) Diecezja Genevensis | |
Kraj | |
---|---|
Kościół | katolicki |
obrzęd liturgiczny | rzymski |
Rodzaj jurysdykcji | zjednoczona diecezja |
kreacja | IV th century |
Usunięcie | 1802 |
Prowincja kościelna | Wiedeń |
Siedzenie | Genewa |
Diecezje sufragańskie | Nie |
Język (i) liturgiczny (e) | Francuski |
Kalendarz | gregoriański |
Parafie | około. 400 |
Terytorium | 9 okręgów wyborczych, w tym osiem dekanatów wiejskich |
(en) Informacja na www.catholic-hierarchy.org | |
Diecezja Genewie (w łacińskiej Diocesis Genevensis ) jest byłym diecezja którego metropolia była w Genewie . Prawdopodobnie stworzony wokół IV th wieku, jego pierwszy znany biskup był jednym Isaac na początku następnego stulecia. Okręg wyborczy zniknął w 1802 r., przywrócenie diecezji w 1822 r. doprowadziło do podziału między diecezją w Lozannie, Genewie i Fryburgu a diecezją Annecy .
Terytorium diecezji genewskiej rozciąga się między Jeziorem Genewskim a Bourget , od południowych stoków Jury po masywy alpejskie, w tym hrabstwo Genewa , hrabstwo Equestrian i część Bugey . Współczesne badania szacują, że zajmuje powierzchnię 6800 km 2 . Zasięg diecezji jest tak naprawdę znany tylko z niekompletnego dokumentu księgowego z 1275 r. Szwajcarski historyk Louis Binz szacuje, że całość „w przybliżeniu równej długości i szerokości osiągnęła około 110 km w swoich największych wymiarach, z północy na południe, jak jak również ze wschodu na zachód” .
Biskupstwo Genewy jest sufragańskie, to znaczy zależne od arcybiskupa, archidiecezji Vienne , z biskupstwami Grenoble, Valence, Die, Viviers i Maurienne. Władza duchowa - a czasami doczesna - biskupa rozciąga się na hrabstwo Genewa lub Genevois , jak również na Faucigny lub dolinę Arve , terytoria, do których należy dodać posiadłości na prawym brzegu Rodanu "w Bugey" , Valromey , kraj Gex i Vaud , aż do [rzeki] Aubonne ”. Historycy nie są zgodni co do parafii położonych na prawym brzegu Jeziora Genewskiego i Rodanu, położonych w hrabstwie jeździeckim . Tak więc stare civitas z Nyon , który został na czele biskupstwa zniknął przed X th century byłoby „topi się w diecezji Genewie w czasie, który zmienia się w zależności od uczonych” . Podobnie wysokiej Arve dolina i Val d'Arly należały przed XI -tego wieku, w diecezji Tarentaise .
Doczesna władza biskupów jest nieustannie kwestionowana przez hrabiów Genewy . Jest ona ograniczona do Genewy aż do XVI -tego wieku, a niektóre posiadłości, w tym kilku zamków w okolicy.
Diecezja podzielona jest na „dziewięć okręgów wyborczych, w tym ośmiu dziekanów wiejskich”: Allinges, Annecy, Annemasse, Aubonne ( Ultra Rhodani decanatus , zwany także dekanatem Rodanu Zamorskiego lub prawego brzegu Rodanu, a nawet Pays de Gex), Ceyzérieu , Rumilly, Sallanches i Vuillonnex.
W loots od 1275 roku, choć niekompletne, pozwalają nam znać 387 parafie płacącymi decime na biskupstwo. Ich wielkość różni się w zależności od ich lokalizacji: na równinach są one na ogół niewielkie, w przeciwieństwie do tych położonych w górach. W kolejnym stuleciu spis 1344 wymienia 448 parafii . Ostatecznie około 1450 roku liczyły 453.
Chociaż tam nie są pisane źródła datowany na utworzenie biskupstwa od wiedeńczyków , historycy zgadzają się na fundamencie drugiej połowie IV -go wieku, prawdopodobnie około 379 (Raynaud, 1992), w każdym razie między 375 a 381 ( Łukasza, 2018). Wykopaliska archeologiczne wykazały ślady dawnej „ podwójnego katedry z baptysterium ” Pochodzący z „trzeciej ćwierci IV XX wieku.” Obecność wspólnoty chrześcijańskiej w terminach miejskich kopii prawdopodobnie do końca II th wieku lub na początku następnego stulecia, co odpowiada wzrost Genewy stadionie Vicus niż Civitas .
Pierwszym poświadczonym biskupem jest niejaki Izaak około 400 roku.
Biskup Genewy ma prawo do bicia monety. Pierwsze strajki poświadcza się około 1020-1030.
W związku z licznymi konfliktami między hrabią Genewy a biskupem, w 1124 r. podpisano porozumienie między Aymonem I st a biskupem Humbertem de Grammont . W traktacie z Seyssel hrabia uznaje niezależność doczesnej władzy biskupa nad miastem Genewa i jego rolę wasala w tym mieście. Jednak napięcia trwają i muszą zostać podpisane nowe porozumienie między ich następcami w 1156, 1162 i 1184.
W 1154 r. biskup Arducius lub Arducjusz Faucigny otrzymuje od cesarza Fryderyka Barbarossę tytuł książęcy, z uwagi na jego zobowiązanie wobec swego krewnego, hrabiego Genewy , Amedeusza I st .
Pod koniec XIII XX wieku Faucigny dauphinoise przechodzi pod dominacji. W 1355 ta część diecezji znalazła się w owczarni Domu Sabaudzkiego . Pięćdziesiąt lat później, w 1401 roku, hrabstwo Genewy stało się własnością Sabaudii.
Od czasu indultu z 1451 r. (por. rozdział „Lista biskupów”) biskupi Genewy są teraz mianowani przez księcia Sabaudii.
W latach 1519-1524 w Genewie wybuchały waśnie, zwłaszcza religijne. Księcia Sabaudii Karola III interweniował przy wjeździe do miasta w 1524 roku i wezwał następnym roku „radę halabardy”. Ten ostatni potwierdza uprawnienia biskupa i księcia nad miastem. Dwa lata później część ludności podpisuje komburżuazję z Bernem i Fryburgiem . Przejście do reformacji skłania ludność do wydalenia biskupa. W latach 1535-1536 w mieście zakazano mszy. Od lat czterdziestych XVI wieku Genewa stała się kalwińskim „Rzymem” , a biskupi Genewy przenieśli siedzibę biskupią w 1569 roku do miasta Annecy , dając początek biskupstwu Genewa-Annecy.
W tym okresie północna część Księstwa Sabaudzkiego staje się kwestią terytorialną i przedmiotem okupacji. Kraj Gex , że Bailiwicks z Ternier i Gaillard jak również zachodnia część Chablais są zajęte przez wojska luterańskich z Bernie i Genewie, wschodnia część Chablais jest zajęte przez wojska katolickie z Valais. Terytoria zajęte przez Berneńczyków przechodzą w ręce reformacji.
Sabaudia odzyskała swoje ziemie dopiero po zakończeniu dwóch traktatów w 1559 (Traktat Cateau-Cambrésis podpisany z Francją) i 1564-1569 (Traktaty Lozanny i Evian ze Szwajcarią). Trzeba było też poczekać do końca stulecia na powrót do wiary katolickiej dwóch bailiwicków Terniera i Gaillarda z misjami Franciszka Salezego , mianowanego w 1602 roku biskupem Genewy.
Diecezja była okupowana przez francuskie wojska rewolucyjne od 1792 r. dla Księstwa Sabaudzkiego , a następnie w 1798 r. dla Genewy. Część Savoyard integruje nową diecezję Mont-Blanc w ramach nowego departamentu Mont-Blanc . Biskup Joseph-Marie Paget uciekł do Turynu .
18 listopada 1801The Diecezja Geneva-Annecy jest zniesione jako takie. Annecy traci stolicę biskupią na rzecz Chambéry, która 29 listopada zostaje zaanektowana tytułem Genewy. Mówimy teraz o diecezji Chambéry i Genewie , która skupia dawne diecezje Genewa, Tarentaise, Maurienne i Chambéry, a także część diecezji Belley.
Od 1821 r. tytuł biskupa Genewy, na wniosek rządu genewskiego, został odłączony od tytułu Chambéry i przeniesiony na biskupa Lozanny, rezydującego we Fryburgu . Diecezja Annecy został stworzony przez bulli papieskiej na15 lutego 1822 r. Jej pierwszym biskupem był M gr Thiollaz.
Pierwszym wspomnianym biskupem jest niejaki Izaak, około 400 roku. Jego następca, Salonius , poświadczony około 441 i 460, został kanonizowany , podobnie jak Domicjan ( Domitianus ), Maximus ( Maximus ) czy nawet François de Sales .
Od środek XII th wieku do połowy XIV th wieku biskupi są tradycyjnie wybierani przez kapituły katedralnej . Około 1350 r. kolejni papieże zastrzegają sobie prawo nominacji. Od 1451 r. książę Sabaudii uzyskał od papieża indult , czyli możliwość wyznaczenia w porozumieniu ze Stolicą Apostolską przyszłych biskupów w jego stanach – Maurienne, Genewie i Tarentaise – ale także opatów. Te ostatnie muszą koniecznie być poddanymi Piemontu. Zasadę tę potwierdza Konkordat z 1721 r. i utrzymuje się do czasu zajęcia Księstwa przez francuskie wojska rewolucyjne (1792).
Biskup Pierre de La Baume był ostatnim księciem-biskupem miasta, opuścił je w 1527 r., a następnie ostatecznie w 1533 r. Dopiero w 1569 r. biskup Ange Justiniani ustanowił siedzibę diecezji w Annecy. Jego następcy nadal nazywają się Prince-Bishops of Genewa, ale rezydują w Annecy.
Niewyczerpujący wykaz posiadłości posiadanych we własnym imieniu lub w lenno biskupów Genewy:
Kwestia przywrócenia diecezji była przedmiotem wielu dyskusji i prób.
Watykan stara dwukrotnie założyć biskupem pomocniczym w Genewie. Szwajcarski Gaspard Mermillod w 1864 r. i Amédée Grab w 1987 r. Został powołany, ale oba projekty nie powiodły się. Gaspard Mermillod zostanie nawet wydalony na mocy decyzji Rady Federalnej.
W 2015 roku biskup , Charles Morerod , w obliczu wielkości okręgu, zaproponował reformę z przywróceniem diecezji Genewie. 842 duchownych diecezji zostaje zakwestionowanych. Pytanie „Czy powinniśmy stworzyć diecezję genewską?” »Otrzymuje 44% pozytywnych odpowiedzi.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.