Amon I st Geneva

Aymon I z Genewy Funkcjonować
Hrabia Genewy
aż do 1128
Geneva Conon Amédée I z Genewy
Tytuł szlachecki
Hrabstwo
Biografia
Narodziny Data nieznana
Hrabstwo Genewa
Śmierć 1128
Czynność Hrabstwo
Rodzina Dom Genewski
Tata Gerold
Matka Thetberge / Thietburge
Rodzeństwo Conon of Geneva
Jeanne of Geneva
Guy de Faucigny
Małżonka It (t) a lub Ida
Dziecko Gerold; Lacerina; Amedee

Amon lub Aimone I st Geneva , który zmarł w 1128 , był hrabią Genewy od 1080 do 1128. Jest synem Gerolda , hrabiego Genewy i Thetberge / Thietburge.

Biografia

Królować

Aymon lub Aimon to pierwszy najbardziej znany hrabia z dynastii Geroldów .

Po raz pierwszy wspomniany jest w akcie 1080 z jego rodzicami, jego ojcem hrabią Géroldem i jego przyrodnim bratem Cononem , którego zastąpił. Ten akt jest darowizną na rzecz kościoła parafialnego Saint-Marcel w języku albańskim , przekazaną przez jego rodziców opactwu Ainay dwadzieścia lat wcześniej. Ta polityka poparcia dla Kościoła była kontynuowana za jego panowania, zwłaszcza przy wsparciu założenia klasztoru w Saint-Innocent , nad brzegiem Lac du Bourget , w 1084 roku.

W 1090 r. Akt bierzmowania wspomina Itę lub Idę de Faucigny jako żonę hrabiego Aymona.

Hrabia oddaje, w 1091 r., Dolinę Chamonix „cały obszar obejmujący potok Diosaz , Mont-Blanc i kołnierz Balme , składający się z gruntów ornych, lasów, pastwisk i łowów” Benedyktynowi. mnisi z opactwa Saint-Michel-de-la-Cluse , położonego w Piemoncie . Jego matka, Thietburge, mogła być córką Rudolfa z Rheinfelden . Miała pierwszego męża Pan Louis I st od Faucigny , Amon ma Bracia przyrodni Pan Wilhelm I st i Guy , biskup Genewy (1083/19). To jest powód, dla którego dwóch ostatnich widzimy jako świadków aktu założycielskiego opactwa.

Odnosi się ono do śmierci hrabiego Umberto II, około 1103, jako hrabia członek zarządu z młodym hrabią Amadeus III obok hrabiny Savoy, Gisele Burgundii , na biskupa Maurienne , Conon I er , prawdopodobnie jego krewny i Wielkiej lord Guy de Miribel.

Konflikt z biskupem Genewy

Władza hrabiego w tym okresie konkurowała z duchownymi, co znajdujemy w szczególności w nominacjach, sprzeciwiając się tym samym reformie gregoriańskiej, która została wprowadzona. Hrabia wykorzystuje fakt, że stolica biskupia jest w rękach jego przyrodniego brata Guy de Faucigny, aby zmonopolizować część praw diecezji genewskiej jako prawnik , nawet według Pierre'a Duparca , nadużywając swojej władzy „przywłaszczania”, jeszcze bardziej bezpośredni sposób, majątek kościelny, dochody biskupie, kościoły czy dziesięciny ”. Aymon kontynuuje, narzucając swoją władzę miastu, budując zamek w górnym mieście, dominując w ten sposób nad Bourg-de-Four i wschodnią bramą miasta. Zamek zostanie również wymieniony po raz pierwszy w umowie z Seyssel .

W obliczu przejęcia władzy hrabstwa, nowy biskup Genewy , Humbert de Grammont , stanowczo sprzeciwił się temu. Prałat żąda zwrotu wszystkich dóbr, które hrabia zabrał Kościołowi. Kończy się ekskomuniką hrabiego. Konflikt między dwoma potężnymi zostaje rozstrzygnięty na mocy porozumienia lub traktatu podpisanego w Seyssel w 1124 roku, prawdopodobnie w połowie grudnia. Rzeczywiście, hrabia Aymon udaje się na spotkanie z biskupem, który wraca z Wiednia, a to odbywa się na poziomie tego miasta.

Traktat ten przewiduje zrzeczenie się doczesnych roszczeń hrabiego wobec miasta Genewy na rzecz biskupa. Hrabia utrzymuje tylko zamek Bourg-de-Four . W zamian uzyskuje od biskupa w powiecie określone prawa i majątek. Konflikt się jednak nie zakończył, a następcy Aymona nadal będą w konflikcie z biskupią władzą Genewy, która zakończy się dopiero w 1219 roku.

Koniec panowania i sukcesji

Rodzina

Syn hrabiego Gerolda i Thetberge z Rheinfelden. Ta ostatnia była wdową pierwszą żoną lorda Ludwika I św Faucigny . Jest to zatem bracia św. Wilhelma I i biskup Genewy, Guy Faucigny . Jest również wymieniany jako bratanek Conona I , biskupa Maurienne .

Żona Amona (ok. 1090 lub 1095) To (t) lub Ida ma, dla niektórych z Faucigny, prawdopodobnie córkę Ludwika I er , pana Faucigny i jego żony Thetberge, przechodząc do swojej przyrodniej siostry, dla innych, zwłaszcza Frédéric Charles Jean Gingins de la Sarraz , należałby do de Glâne . Pierre Duparc w swojej pracy poświęconej hrabstwu Genewie zauważa, że ​​„Pochodzenie jego żony Ity pozostaje nieznane; nie wydaje się szczególnie, że pochodzi z rodziny Faucigny, ani rodziny Glâne ”, ze względu na brak przekonujących źródeł jednej lub drugiej hipotezy.

Aymon i Ita mają troje dzieci:

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Historyk Paul Guichonnet przypomina w swoim artykule poświęconym „Genewie”, że tłumaczenie „ come gebennensis ” to „hrabia Genewy”. Niektórzy autorzy popełnili błąd, czasami tłumacząc go jako „Comte de Genevois”, zwłaszcza Régeste genevois (1866).
  2. W szczególności w pracach Pierre'a Duparca .

Genevan Regeste

Materiały opublikowane w Régeste genevois (1866), które można znaleźć w Internecie w Chronological Directory of Sources na stronie digi-archives.org Foundation of the Historical Archives of the Abbey of Saint-Maurice (Szwajcaria):

  1. Ustawa z 1080 ( REG 0/0/1/214 ).
  2. Ustawa z 1061 r. ( REG 0/0/1/209 ).
  3. Ustawa z 1084 r. ( REG 0/0/1/216 ).
  4. ustawa z 1090 r. ( REG 0/0/1/221 ).
  5. Akt roku 1091 "(1090, według Josepha Antoine Besson ) fundamencie przeorat Chamonix" ( REG 0/0/1/219 ).
  6. ustawy z roku 1124 ( REG 0/0/1/267 ).
  7. Ustawa między 1090 a 1107, ( REG 0/0/1/222 ). Komentarz: wznowienie pracy kanonu Angley, Histoire du diocèse de Maurienne , Saint-Jean-de-Maurienne, 1846, s.  64 .
  8. Ustawa z roku 1153 ( REG 0/0/1/332 ).

Inne referencje

  1. Paul Guichonnet, „  Geneva (de)  ” w internetowym słowniku historycznym Szwajcarii .
  2. Duparc 1978 , s.  591, „Ogólna tabela alfabetyczna” ( Czytaj online ).
  3. Historia Sabaudii 1984 , str.  34.
  4. Chanoine Joseph Garin , Le Beaufortain: piękna dolina Sabaudii , La Fontaine de Siloé ,1996, 287  s. ( ISBN  978-2-84206-020-6 , prezentacja online ) , str.  43-44.
  5. Zobacz ilustrację „Akt darowizny Priory of Chamonix”. , Departmental Archives of Savoie , w witrynie archinoe.net.
  6. Gustave Chaix d'Est-Ange , słownik starofrancuski rodzin lub zauważalną na koniec XIX th  wieku , t.  XVII. Fab-Fei, Evreux, drukarnia Charles Herisseys,1921( czytaj online ) , s.  136-143, »Faucigny-Lucinge, de Coligny and de Cystria (de)«.
  7. Karta z 4 września 1119 "matrie mee Teberge" Cluny V 3940, str. 293.
  8. Ansgar Wildermann, „  Faucigny, Guy de  ” w internetowym słowniku historycznym Szwajcarii , wersja du23 listopada 2004.
  9. Historia Sabaudii 1984 , str.  11-13.
  10. Charles William Previte-Orton , wczesnej historii dynastii sabaudzkiej 1000-1233 , Cambridge, Cambridge University Press ( repr.  2013) ( 1 st  ed. 1912), 512  str. ( czytaj online ) , s.  278-315, rozdział III Próba odzyskania znaku turyńskiego - sekcja II. Amadeus III's Early life and Wars (278-93) - Section III. Rząd i śmierć Amadeusa III (293-315).
  11. Historia Genewa 2014 , str.  14-15 ( Czytaj online ).
  12. Duparc 1978 , str.  95 ( czytaj online ).
  13. Redakcja, „  Genewa  ” w internetowym słowniku historycznym Szwajcarii , wersja2 czerwca 2015..
  14. Louis Blondel , Zamki dawnej diecezji genewskiej , t.  VII Towarzystwo historii i Archeologii Genewa ( reprezentujący.  1978) ( 1 st  ed. 1956), 486  , str. , s.  47.
  15. Historia Genewa 2014 , str.  16 ( czytaj online ).
  16. Nicolas Carrier, Życie górskie w Faucigny pod koniec średniowiecza: gospodarka i społeczeństwo, koniec XIII-początku XVI wieku , Editions L'Harmattan,2001, 620  s. ( ISBN  978-2-7475-1592-4 , prezentacja online ) , str.  27.
  17. Romain Pittet, Opactwo Hauterive w średniowieczu , Fragnière Frères, 1934, 295 stron, s.  47 .
  18. Michel Germain , Znakomite postacie Sabaudii: „de viris illustribus”, życie wybitnych mężczyzn i kobiet, którzy uczynili rozkwit Savoy , Lyonu, Autre Vue,2007, 619  s. ( ISBN  978-2-915688-15-3 ) , str.  269.
  19. Frédéric Charles Jean Gingins de la Sarraz , „Memoir on the rectorate of Burgundy”, Memoirs and documents , Towarzystwo Historyczne Francuskojęzycznej Szwajcarii, 1856, tom 1, str.  61 ( czytaj online ).
  20. Louis de Carrières, Badania dynastów Cossonay i różnych gałęzi ich rodziny: z dokumentami pomocniczymi, tablicami genealogicznymi i tabliczkami z pieczęciami , G. Bridel, 1865, 400 stron, s.  54 , z przypisu ( Czytaj online ).
  21. Duparc 1978 , s.  108 ( czytaj online ).